24 χρόνια μαζί του. 24 χρόνια μαρτύριο!

Πριν 24 χρονια γνωρισα τον αντρα μου. Τον αγαπησα και το ιδιο πιστευα πως ενιωθε και ο ιδιος για μενα.

Ομως απο την αρχη της γνωριμιας μας, υπηρχαν στοιχεια που ισως αλλη να μην τα προσπερνουσε. 

Παντρευτηκαμε. Πιστευα οτι η ζεστη μου αγκαλια θα τον εκανε πιο ηρεμο και ετσι αφησα ολη μου την αγαπη να τον αγκαλιασει.

Δυστυχως ομως, ενα πρωι χωρις λογο ενας καυγας με εφερε εξω απο το σπιτι και κλειδωμενη την πορτα για ενα εικοσιτετραωρο. Οσο και να παρακαλουσα, η πορτα εμεινε κλειδωμενη και ανοιξε την αλλη μερα χωρις εξηγησεις.

Γεννηθηκαν τα παιδια μου και στην ηλικια των 4-6 χρονων τους (την πιο αθωα) μας παραταει στην εξοχη, σε μια ερημια για 10 μερες, χωρις καμια επικοινωνια, λεγοντας στα μικρα, οτι δεν με αντεχει αλλο.

Ειχα δεχτει την απαιτηση του να σταματησω τη δουλεια και να μεγαλωσω τα παιδια μας. Ηταν η πρωτη φορα που ενιωσα εξαρτημενη οικονομικα και καταλαβα ποσο λαθος ειχα κανει.

Με ειχε τρομερα περιορισει. Μου απαγορευσε να βλεπω την οικογενεια μου, να συναντω τις φιλες μου, να ερχεται κοσμος στο σπιτι. Η μονη μου ελευθερια ηταν μεσω των παιδιων. Ηθελε να φροντιζω μονο αυτον.

Ωσπου αρχισα να ανακαλυπτω τα ψεμματα. Εβγαινε δηθεν επαγγελματικα. Δεν με αφηνε να τον ακολουθω σε εξοδους φιλων του με καποια δικαιολογια και κυριως που θα αφησω τα παιδια, αφου στην απαγορευση της επικοινωνιας ειχε συμπεριλαβει και τους δικους του γονεις.

Ετσι, ενω εβλεπα, δεν μιλουσα.

Οι απειλες του μονιμες.

«Θα σε παρατησω και θα σου παρω τα παιδια«

Δεν διστασε ποτε μπροστα στα παιδια μας, να με προσβαλει, να με αποκαλει παρεισακτη και να με υποτιμα. Το εριξα στο φαι. Η μονη μου διασκεδαση, αν και τις περισσοτερες φορες ετρωγα, κλαιγοντας.

Κατεληξα σε ψυχοθεραπεια προσπαθωντας να βρω τροπο επθκοινωνιας μαζι του.

Συνεχεια ομως μου ελεγαν «Εσυ πρεπει να αλλαξεις και να παρεις τη ζωη στα χερια σου«

Δεν καταλαβαινα. 

Ωσπου τα παιδια μου μεγαλωσαν. 15 και 17 οι ηλικιες τους. Τιποτα δεν γινεται τυχαια, λενε και ειναι σωστο.

Φωναζε απο μακρια η σχεση του με συναδελφο και αν δεν ηταν τα παιδια θα κοιμομουν ακομα. Θεωρωντας με χαζη, δεν καλυφθηκε πουθενα. Ετσι τον επιασα με στοιχεια στα χερια πια. Φοβηθηκε μαλλον οτι πια θα φυγω. Αρχισε να μου φερεται τελεια, ενω συνεχισε να προσπαθει απεγνωσμενα να κανει σχεση και με την αλλη.

Ξεκινησα το διαζυγιο. Προσπαθουσε να με πεισει οτι η αλλη ηταν ενα λαθος και δεν μπορει χωρις εμενα. Του ζητησα να την μεταθεσει ή να την διωξει. Μιλαγε για τον εγωισμο του και πως κανω σαν μωρο.

Ειχα ξεπερασει τα ορια μου πριν χρονια. Ηξερα ομως πως αν αποδεχομουν αυτο που ηθελε, θα τρελαινομουν.

Εγιναν πολλα. Με συγκρινε μαζι της. Μου ελεγε ολα οσα εκανε μαζι της. Υπεγραψε το διαζυγιο, πιστευοντας οτι θα ηρεμησω και θα το σταματησω. Καθε βραδυ κοιμοταν μαζι μου θελοντας να με πεισει οτι δεν εχει τιποτα με την αλλη. Ειπε λογια πικρα, προσπαθησε να με μειωσει κι αλλο.

Επιασα την αλλη. Της ειχε πει ψεματα. Οτι εχει χωρισει και ζουσε μονος. Ειχε μια καθαριστρια να τον περιποιειται!!! Ειπε και για τα παιδια μας οτι με μισουσαν και ζουσαν μαζι του.

Ζητησε να φυγουμε με τα παιδια απο το σπιτι και ναι φυγαμε.

Πριν 10 μερες βγηκε το διαζυγιο.

Δεν εχει σταματησει να με ενοχλει με κλαματα να γυρισω πισω. Τον εξευτελισα αλλα θα με συγχωρεσει.

Πιστευα πολυ στο γαμο και στον αγωνα να κρατησεις μια οικογενεια.

Ημουν ομως τυχερη. Γιατι τα παιδια μου στην ηλικια αυτη, ειδαν, εζησαν και ηταν τα πρωτα που επεμεναν να χωρισω. Ειναι μαζι μου. Ειμαστε μαζι. Εχω ξανα την οικογενεια μου και τους φιλους μου. Δεν εχω καποιον να φοβαμαι μηπως θυμωσει και με τιμωρησει.

Χρειαζομαι χρονο. 24 χρονια μαζι του, ηταν μαρτυριο. Και εφταιγα εγω με την υπομονη την ανεχτικοτητα μου για καποιον που δεν αξιζε ουτε λεπτο απο τη ζωη μου.

Κατερινα

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com