Είμαι σε απόγνωση!
Έχω μια κόρη που πριν ενάμιση μήνα έκλεισε τα 3. Από την πρώτη βραδιά που βγήκαμε από την κλινική και μέχρι σήμερα, δεν έχω κοιμηθεί ΠΟΤΕ, ένα βράδυ ολόκληρο! Ξυπνά από μια δυο έως και δέκα φορές μέσα στην νύχτα!
Ζω έναν εφιάλτη! Είναι απίστευτα τραγικό αυτό που ζω εγώ και ο σύντροφός μου…
Δοκιμάσαμε τα πάντα, πολύ φως, λίγο φως, έχει σταθερή ρουτίνα, δεν βλέπουμε t.v., κάνει μπανάκι να χαλαρώσει κάθε βράδυ, το βραδινό της είναι ελαφρύ, το δωμάτιο της είναι όπως της αρέσει, κοιμάται (λέμε τώρα) με τα αγαπημένα της πραγματάκια και άλλα πολλάαααα……
Άρα καταλήγουμε ότι είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας, άρα τι κάνουμε για αυτό;
Όταν κοιμάμαι μαζί της (τι όταν, που κάθε βράδυ στο κρεβάτι της καταλήγω), όχι ότι δεν ξυπνά, αλλά με βλέπει και έτσι ξανακοιμάται…
Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, το τελευταίο 2μηνο έχει τρομερά ξεσπάσματα την ημέρα, έχει κολλήσει με το να ζητά να της διορθώσουμε τα μανίκια, να κρατάμε το μαντήλι να φυσήξει την μύτη, να διορθώσουμε τα μαλλιά και τις κάλτσες της και αυτά να τ’ απαιτεί με κλάμα, χωρίς ίχνος υπομονής κι αυτά δεκάδες φορές την ημέρα.
Θα επισκεφτώ άμεσα παιδοψυχολόγο, αλλά θέλω να ακούσω κι εσάς, μανούλες, σας παρακαλώ!
Να αναφέρω, τέλος, ότι ζει σε ένα ήρεμο περιβάλλον, τρώμε και οι 3 σαν οικογένεια ΚΑΘΕ μέρα, ζει μέσα στη μουσική και την τέχνη (καθότι ειμεθα καλλιτέχναι και οι 2), διαβάζουμε πολλά βιβλία, κάνουμε βλακειούλες και γελάμε, μεγάλωσε μέσα στις αγκαλιές, είναι κοινωνική, θήλασε 16 μήνες…
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
μαμά Άννα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω έναν έναν ξεχωριστά! Επισκεφτήκαμε λοιπόν την ψυχολόγο, χωρίς το παιδί βέβαια. Είπαμε πολλά τόσο για τον ύπνο, όσο και για τις εκρήξεις και γενικά τον χαρακτήρα της... Το συγκεκριμένο παιδί καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι γενικά είναι ένα άτομο δύσκολο στον ύπνο, από την φύση του, οπότε αυτό που μένει είναι να το βοηθήσουμε να μπορεί να διαχειριστεί τα συναισθήματα του μόνο του κάθε φορά που ξυπνά, βλέπε φόβο, μοναξιά... Στο δια ταύτα λοιπόν, δεν πρέπει να ξαπλώνουμε δίπλα της, είτε μέχρι να την πάρει ο ύπνος είτε κάθε φορά που ξυπνά. Και βέβαια δεν θα αλλάξουμε κάτι, θα κρατήσουμε την βραδινή μας ρουτίνα, τα παρμυθάκια, τα χαδάκια, απλά θα είμαστε δίπλα στο κρεβάτι και όχι μέσα σε αυτό. Θα κρατάμε το χεράκι της, θα μιλάμε ήρεμα και γλυκά κάθε φορά που θα ξυπνά, αλλά πάντα δίπλα της. Επ ουδενί δεν πρέπει κάθε φορά που μας ξυπνά να πηγαίνουμε στο δωμάτιο της με ένταση, με εκνευρισμό, αλλά πάντα με ήρεμο με γλυκό τόνο, να κρατάμε το χεράκι της, προσπαθώντας να την ηρεμήσουμε και να ξανακοιμηθεί. Μας είπε ότι δεν πρέπει να εισπράττει το παιδί την δυσαρέσκεια μας, γιατί νιώθει άσχημα και γίνεται πιθανά ενοχικό ή σε άλλες περιπτώσεις βλέποντας ευάλωτους τους γονείς, τους χειρίζεται ακόμα περισσότερο... Ακολουθώντας αυτή την τακτική, μας είπε ότι θα αρχίσει να μειώνει τα ξυπνήματα της το πιο πιθανό μέσα σε διάστημα 10 ημερών. Όον αφορά τα ξεσπάσματα, σίγουρα συναντάμε τέτοιες συμπεριφορές εκεί γύρω στα 3 όπου το παιδί αρχίζει να αυτονομείται. Πρέπει να ικανοποιούμε τις ανάγκες του, χωρίς να δίνουμε έκταση... Είναι γενικά ένα παιδί με κεραίες ανοιχτές, παρατηρητικό, τρυφερό, ευγενικό και πρέπει να σεβαστούμε τα θέλω και τα μπορώ της... Μετά το ραντεβού μας αισθανθήκαμε πολύ καλύτερα, γιατί μιλώντας για το παιδί, συνειδητοποιήσαμε πόση δουλειά έχουμε κάνει ως γονείς και πόσο περήφανοι είμαστε που μεγαλώνουμε αυτό το ευγενικό πλάσμα που μέχρι και λίγο πριν φύγουμε από το σπίτι για το ραντεβού μου είπε ,μαμά σε ευχαριστώ που κλείνεις το παντζούρι του δωματίου μου Α και κάτι τελευταίο, επειδή η ίδια συντονίζει ομάδες γονέων της ζήτησα να μας παραπέμψει σε μια από αυτές, γιατί πραγματικά γίνεται πολύ καλή δουλειά.... Σας ευχαριστούμε και πάλι εγώ και ο σύντροφός μου για το ενδιαφέρον!
Εγώ σου προτείνω να της αφήνεις ενα ρούχο στα κάγκελα της κούνιας για παράδειγμα μια νυχτικια που έχει το άρωμα σου έτσι ώστε οτάν ξυπνάει μεσά στην ζάλη του υπνου, να σε νιωθει δοπλα της και να ξανακοιματε κατευθείαν χωρίς να χρειαστεί να ξθπνησει κανεναν .
3χρ. γίναμε 21/3....περίπου 1 μήνα πριν σταμάτησε ο μικρός το σταθερό βραδινό ξύπνημα....εγώ αυτό που κατάλαβα είναι ότι κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό.Αν για κάποιο λόγο το παιδί σε έχει ανάγκη τη νύχτα καλό είναι να είσαι κοντά του και να του προσφέρεις ασφάλεια.Κανένα παιδί δεν φτάνει 10 και θέλει να κοιμάται με τους γονείς του....το 10 το λέω στην υπερβολή του... Παιδοψυχολόγο να δεις θα σε βοηθήσει πολύ,εμείς πήγαμε 3 μήνες και μας έκανε πολύ καλό γιατί συνειδητοποιήσαμε πάρα πολλά πράγματα....τα παιδιά τη νύχτα παλιδρομούν στη βρεφική τους ηλικία και το μόνο που χρειάζονται είναι την παρουσία της μητέρας.Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί αυτό πρέπει να στερείται με βίαιο τρόπο....Πήγαινε ο μπαμπάς στο δωμάτιο και ωρύονταν λες και έβλεπε τον διάβολο....Βέβαια εμείς περάσαμε και επεισόδια νυχτερινού τρόμου...να είναι καλά ο ψ που μας το έκανε σαφές και μας έδωσε οδηγίες....Όσο για αυτά που αναφέρεις μέσα στην ημέρα,εμείς έχουμε άπειρα τέτοια,η συμβουλή ήταν να σεβόμαστε τις ιεροτελεστίες του παιδιού χωρίς ενθάρυνση ή υπενθύμιση και αυτά φθίνουν από μόνα τους,κάτι που το είδα στην πράξη.Όσο δίνεις αγάπη όλα ξεπερνιούνται...υπομονή να έχεις γιατί ξέρω καλά ότι είναι αγώνας.Να είσαι καλά.
Αν και εγώ δεν το είχα ποτέ αυτο το θέμα.....! Αλλα αυτο το θέμα τκ είχε η φιλενάδα μ με τν μικρό της.....και όταν του έκοψε το μπιμπερό σταμάτησε και το βραδινό ξύπνημα.....δοκιμασε το δεν έχεις να χάσεις τπτ..,,.
to mono poy tha tin voithisi sygoyra einai oi omoiopathitikhto dokimasa stin kori moy kai eida theamatika aptelesmata
Μπορει κατι τετοιο να ειναι συνηθισμενο, αλλα φυσιολογικο δε θα το χαρακτηριζα. Περιγραφεις ενα ηρεμο, υγιες, ασφαλες και χαρουμενο νηπιο που εχει κακη σχεση με τον υπνο. Προφανως θα βελτιωθει η κατασταση με τον καιρο αλλα ποσο μπορει να περιμενει και να υπομενει μια άυπνη μαμα ? Ισως αξιζει τον κοπο μια επισκεψη σε ειδικο για συμβουλες που δεν εχετε δοκιμασει. Προσωπικα σε καποια θεματακια που ειχαμε και εμεις, με βοηθησε αρκετα το "Κοιμησου, παιδι μου" εκδ.Πατακη.
Ετσι ειναι τα μικρα παιδια, εχουνε ξενυχτι. Φυσιολογικα πραγματα. Κι εμεις εχουμε ξεχασει τον υπνο. Θα μεγαλωσουνε και θα φτιαξει αυτο.
Εμενα οι κόρες μου ειναι 13 και 11. Μετα από 9 περίπου χρόνια αϋπνίας, όταν ηταν πια 7 και 9 απλώς αρχισαν να πινουν μονα τους το ποτηρι της αϋπνίας όπως και του ξυπνηματος στις 7 το πρωι ΚΑΙ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ. Ο κανονας ηταν δεν ξυπνάμε τη μαμα και το μπαμπα το σαββατο πρις τις 9 (Ηξεραν πια να κοιτανε το ρολοϊ). Τώρα πια ξυπνανε-διαβαζουν-φτιαχνουν τα γαλατα-βλεπουν τηλεοραση μονες τους. Εμεις κοιμομαστε. Το ιδιο και το βραδυ μπορουν να μεινουν στο δωματιό τους ξυπνιες. Δεν εκανα τιποτα οσο ηταν μικρα εκτός από να κόψω το co-sleeping (Το σιχαινόμουν) της μεγαλης κορης σε 5 νυχτες με τη βοηθεια του "Κοιμησου παιδί μου" (οταν ηταν 3) Κατα τα αλλα....ξενυχταγαμε...πολυ....για χρονια......πολλα χρόνια.....
εμας 3ων αρχισαν να κοιμουνται με εμας διπλα τους και τωρα 4,5 αρχισαν να κοιμουνται πλεον μονα τους. μαντεψε που κοιμομασταν εχουμε διδυμα ξεχασα μεσα στην κουνια ολοι μαζι και επειδη ημουν μονη μου τις περισσοτερς φορες πηγαινα εναλαξ καθε 10 λεπτα μια στην μια μια στην αλλη κουνια. περαστηκα μας εμενα δεν με βοηθησε τιποτα απο τις βλακειες που λενε οι παλιοι ή οσοι εχουν βολικα παιδακια και τα δοκιμασα ολα ο παιδιατρος στο τελος χαριτογολόντας ο ανθρωπος στο τελος μου λεει η μονη λυση ειναι τα υπονωτικα παρτα και πολυ απλα δεν θα τα ακους χαχαχ γιατι για οσους εχουν παιδακια που δεν ειναι βολικα τιποτα απο αυτα δεν πιανει τι να σου πω υπομονη καποια στιγμη θα μαθει
AXAXAXAXAXAXAXAXA....Θεούλης ο παιδίατρος... Κάποια φάση μου λέει ο σύζυγος "Βάλε ωτοασπίδες" κι εγώ η αφελής του λέω "Και τι; Δεν θα ξυπνάει;"..."'Οχι...δεν θα την ακούς"...απάντηση ο κύριος...
Μπαμπάς εδώ. Αγοράκι 4+, κοριτσάκι 2+. Μάντεψε πόσα χρόνια έχω να κοιμηθώ πάνω από 6 ώρες και χωρίς διακοπή ;-) Και εγώ κάνω το εύκολο πρόγραμμα, η γυναίκα μου το δύσκολο! (και θέλει κι άλλο τρομάρα της) Επειδή μοιάζεις ψαγμένη, νομίζω συμβουλές τύπου "κουρασέ το το παιδί", "κάνε του μπάνιο άλλη ώρα", "μη το κοιμήσεις μεσημέρι" κλπ κλπ δεν έχουν νόημα. Είμαι σίγουρος ότι έχουν δοκιμαστεί όλα, είτε επίτηδες, είτε επειδή έτυχε λόγω προγράμματος / διακοπών κλπ. Επίσης μιας και μοιάζεις της σχολής attachment / unconditional love κλπ, αγνόησε συμβουλές τύπου "άστο να κλαίει", "μη το παίρνεις", "μίλα του αυστηρά", "βάλε του όρια" κλπ. Οπότε τι μένει; Κατ' αρχήν να το πας σε παιδοψυχολόγο / αναπτυξιολόγο. Όχι για να σου δώσει λύση στο θέμα ύπνου. Απλά για την ελάχιστη πιθανότητα να υπάρχει κάτι παθολογικό. Κυρίως όμως θα σε βοηθήσει εσένα να αισθανθείς καλά, ότι δεν υπάρχει κάτι αληθινά κακό και άρα να αποδεχτείς την κατάσταση. Εγώ εκεί έχω καταλήξει: κάποια παιδιά απλά δε κοιμούνται και δεν διορθώνεται μέχρι κάποια ηλικία. Εσύ ανάλογα τι αισθάνεσαι είτε του παρέχεις στήριξη, cosleeping κλπ είτε το αφήνεις να κλάψει (Cry It Out). Αποδοχή, υπομονή και να κρατάς σημειώσεις + βίντεο για όταν σε ρωτάει σε 20 χρόνια "εσύ τι έκανες για μένα" ;-)
Πω πω ψαγμένος ο sleepless dear husband! Απλός λιτός κι απέριττος με τρελό χιούμορ! Εγώ βρήκα μια μέση λύση ούτε cosleeping ούτε cry it out αλλά βοήθεια να γίνει self settle. Ταλαιπωρούμαστε ακόμα αρκετά αλλά είναι ενός οπότε έχουμε καιρό! Τα προβλήματα ύπνου ωστόσο με έχουν σπρώξει στα χάπια (αντισυλληπτικά ;-) Μακάρι να μας έγραφες συχνότερα!
το χαμομήλι το έχεις δοκιμαση ? ενα παραμυθάκι πριν τον ύπνο, ?και το βασικότερο χαλάρωσε εσυ πρώτα
Άχ Άννα μου πόσο σε νιώθω να ήξερες,εμείς κάναμε να κοιμηθούμε περίπου 3 χρόνια... και όχι να κοιμηθούμε 8ωρο (δεν υπάρχει αυτό) κάθε μισή ώρα ξυπνούσε...την πέρναμε στα χέρια ή την έβαζα να θηλάσει και ηρεμούσε για λίγο και μετά πάλι το ίδιο και ξανά και ξανά...ευτυχώς που είχα δίπλα μου τον άντρα μού και μοιραζόταν η ταλαιπωρία και να πρέπει να φύγω και 5.30 η ώρα για δουλειά με μία ώρα δρόμο μπροστά μου.Απίστευτες καταστάσεις που δεν τις καταλάβαινε κανείς.Το συζητήσαμε με τον παιδίατρο μας πήγαμε και σε παιδοψυχίατρο,αλλάξαμε τα ωράρια της και πάλι τίποτα.Με τον καιρό και όταν έκλεισε τα 3 άλλαξε απο μόνη της και τώρα φτου φτου φτου κοιμάται. Ειλικρινά δεν ξέρω τι έφταιγε και τί έγινε.Πάντως σε καμία περίπτωση δεν θα δοκίμαζα τη μέθοδο του βιβλίου κοιμήσου παιδί μου!!!!!!ΥΥΥΥπομονή και κουράγιο
κι εμενα ειναι 3 κ ζω ακριβως το ιδιο. Τωρα κοιμαται μαζι μου αλλα κ παλι τα ιδια. Φυσικα ομως δε παω σε ψυχολογο το χω δεχτει σαν στοιχειο του χαρακτηρα του κ περιμενω να μεγαλωσει να "στρωσει"....
Τι μου θύμησες τωρα; Όταν ο γιος μου έγινε τριων χρόνων γεννήθηκε και η κορούλα μου και όταν αυτή έγινε δυο ετών ενώ δούλευα στο γραφείο με πήρε ο ύπνος πάνω στην καρέκλα, ο συνάδελφος μου με ξύπνησε ήρεμα και γω με δάκρυα στα ματιά του εξήγησα οτι εχω να κοιμηθώ πέντε ολόκληρα χρόνια σερί χωρίς να ξυπνήσω την νύχτα ! Και όμως καλή μου τα παιδάκια μου ειναι τωρα ειναι 12 και 9 και κοιμούνται μια χαρά και ανυπτηχθηκαν μια χαρά και και και.....και ολα αυτα ξεχάστηκαν....δεν υπάρχουν στερεότυπα και νομοθεσίες στο πως πρέπει να ναι τα μωρά... Χρειάζονται αγάπη πολλή αγάπη και υπομονή.... Καλο κουράγιο σε σενα και σε όλες τις μανούλες.....αγκαλιάστε τα μωρά σας μεγαλώνουν τοσο μα τοσο γρήγορα......
Αγαπητη Αννα, ειναι πολυ συχνο φαινομενο αυτο που βιωνετε, δεν ειστε μονοι. δε νομιζω να χρειαζεται βοηθεια ειδικου, συμβουλευτειτε μονο τον/την παιδιατρο σας! Η κορη μου απο τη μερα που γεννηθηκε κοιμοταν σα πουλακι, στον 8ο μηνα ομως αλλαξε ξαφνικα, χωρις να εχει προηγηθει κατι (καποια σοβαρη αλλαγη στης συνηθειες της)! Σημερα ειναι 4 χρονων και μολις τις τελευταιες 2 εβδομαδες δεν ξυπναει καθε νυχτα, εχει μειωσει τις επισκεψεις της στο κρεβατι μας! Φανταζεσαι λοιπον ποσο καιρο εχουμε να κοιμηθουμε ενα ολοκληρο βραδυ ή ακομα και να κοιμηθουμε μονοι μας!!!!!!! Δοκιμασαμε τα παντα αλλα ξυπναει παντα την ιδια ωρα και μας ζηταει. Θελει ΠΟΛΥ υπομονη μεχρι να ξεπερασει την ανασφαλεια της και να κοιμηθει μονη της..... Κουραγιο λοιπον κι ολα θα φτιαξουν.
Τόσο οι διαταραχες στον ύπνο όσο και η δυσαρέσκεια που εκφράζει σε σχεση με τα ρούχα της ίσως δείχνουν διαταραχή στην επεξεργασία των αισθήσεων. Πάρε τη γνώμη ενός αναπτυξιολόγου και ζήτησε αξιολόγηση από εργοθεραπευτή, ιδανικά εξειδικευμένο στην αισθητηριακή ολοκλήρωση.
υπαρχουν 2-3 βιβλια με μεθοδους υπνου.Ειμασταν αρνητικοι στην αρχη μεχρι που εφτασε ο κομπος στο χτενι!Αποφασισα απλα να το διαβασω για αρχη και μετα θα αποφασιζα αν θα μου ταιριαζε η οχι .Διαβασε τα και αναλογα το χαρακτηρα του παιδιου ακολουθησε αυτο που νομιζεις πως ειναι το καλυτερο.Δεν εχεις να χασεις κατι.Εμεις ειχαμε να κοιμηθουμε 2 χρονια σχεδον.Ακομα θυμαμαι ποσο ξεκουραστη ξυπνησα μετα απο 5 ωρες συνεχομενου υπνου.Απλα καλο ειναι να κανεις οτι σου προτεινει η μεθοδος και οχι στο περιπου.
Δεν εχω διαβάσει τα παραπάνω σχολια. Εχοντας το ιδιο προβλημα και το τελευταίο τρίμηνο και με βυχτρρινους τρομους, επισκέφθηκα ειδικό. Στη δικη μας περίπτωση η λυση ηταν πολυ απλη. Μας προτεινε να μειωσουμε τον μεσημεριανο υπνο σε 1 ωρα το πολυ και το βραδυ να κοιμάται το αργοτερο 8.30-9. Τα παιδια μετα τις 8 περνανε μια εσωτερικη ένταση η οποια τα ακολουθεί ολο το βραδυ. Παρόλα αυτα, επειδη εκτός απο την ειδικο παρακολουθησα και καποια σεμινάρια ΠΟΛΥβοηθητικα, αν θες μπορω να σου πω περισσοτερες πληροφοριες.
Κι εμένα πάσχει από νυχτερινούς τρόμους (πιο πολύ τρομάζω εγω΄όταν αντιλαμβάνομαι περί τίνος πρό΄κειται) Μήπως σου έδωσα κάποια συμβουλή για το πώς να τους προλαμβάνεις/διαχειρί΄ζεσαι?
Αχ, σε νιώθω αρκετά...αν και είσαι σε χειρότερο βαθμό απο μένα! Απλά να σου δώσω κουράγιο λέγοντας σου πως γύρω στα 4 συνήθως ξεπερνάνε τα παιδάκια μας το άγχος αποχωρισμού και κοιμούνται συνεχόμενα....αν δοκίμασες τα πάντα, υπομονή και θα μεγαλώσει!!!
μαμα Άννα καλησπέρα και απο εμένα. Συμπονώ και συμπαρίσταμαι...και σου προτέινω το βιβλίο "τα μωρά είναι άνθρωποι της νύχτας" της Κατερίνας Χρυσανθοπούλου. Είναι το αντίθετο του "Κοιμήσου παιδί μου". Εμένα με βοήθησε κυρίως γιατί ένιωσα οτι πολλές οικογένειες ζουν και αντιμετωπίζουν καταστάσεις παρόμοιες με αυτήν που ζω εγώ και βρήκαν τη λύση χωρίς να χρειαστεί το μωρό- παιδί τους να σπαράξει στο κλάμα για ούτε για1 ώρα, 2 ή 3 βράδυα (το οποίο κάποιοι το θεωρούν λίγο;). Προσωπικά τείνω να πιστέυω οτι τα περισσότερα που έχουν να κάνουν με την συμπεριφορά των παιδιών (που ζουν σε περιβάλλοντα με αγάπη και όλα όσα περιγράφεις, αγκαλιές, μουσική, δραστηριότητες...)είναι θέμα ωριμότητας.Σε αυτό σαφώς βοηθούν οι ξεκάθαρεςκαι σταθερές αποφάσεις και όρια που θέτουν οι γονείς. Σου εύχομαι τα καλύτερα και σου προτείνω να ρίξεις μια ματιά και στο βιβλίο αυτό...
Τις συμβουλές που θα σου δίναμε εμείς σαν μαμάδες τις έχεις ήδη ακολουθήσει. Πιστεύω ότι ο ειδικός θα σε βοηθήσει να δεις γρήγορα θετικό αποτέλεσμα.
dev eivai kai toso tromero va koimaste mazi me ta paidia sas.otav 8a megalosouv 8a sas leipei auto zisteto tora oso mporeite kai miv gkriaviazete
kalispera stis mavoules aplos prepei va katalabete oti ta paidia sas 8elouv aplos asfaleia va vio8ouv
υπομονη. θα κανεις μεγαλη υπομονη και αυτο σιγουρα θα αλλαξει.ολα θελουν το χρονο τους και καθε παιδακι ειναι διαφορετικο.μαλλον εχει αναγκη απο μανουλα,απο χαδια απο αγκαλιτσες.ειναι λιγο δυσκολοσ χαρακτηρας .αυτο ειναι ολο.μεγαλωνοντας θα καταλαβει και θα αλλαξει συνηθειες θελοντας και μη.δεν νομιζω οτι μπορεις να κανεις κατι συγκεκριμενο ωστε να αλλαξει αυτο.εγω ζωντας προσωπικη εμπειρια αυτο εχω καταλαβει οπως και οτι φταιω που της κανω ολα τα χατηρια και αν και 22 μηνων με εκμεταλλευτε
Αν ειχατε σωστο παιδιατρο δεν θα σε αφηνε να θηλασεις 16 μηνες! Ο Χριστος και η Παναγια! Αυτα που κανουμ οι Αμερικανοι σε βαλανε να κανεις? Εξι μηνες θηλαζουμε για 2 σημαντικους λογους. Μετα την παροδο των 6 μηνων το παιδι αρχιζει και αυτονομει,(ισορροπει στην πλατη του, αρχιζει να εξερευνει τον κοσμο,κτλ) και επισης το γαλα της μαμας παυει να ειναι θρεπτικο. Πλεον το παιδι χρειαζεται αντισωματα, ποικιλια γευσης, περισσοτερα θρεπτικα συστατικα στο γαλα και πολλα αλλα. Θα μπορουσα να μιλαω για ωρες... Εχει δεθει το παιδι μαζι σου και δυσκολα θα ξεκολλησει αλλα ολα φτιαχνουν ευτυχως. Το καλυτερο και το πιο δυσκολο που εχεις να κανεις ειναι να την αφησεις ολη τη νυχτα μονη της κι ας κλαιει και ας σπαραζει. Θα σου παρει τρεις νυχτες αυπνιας αλλα θα τα καταφερεις. 3 νυχτες ειναι αυτες! θα περασουν!! Θα της πεις με σταθερη φωνη απο το πρωι να το ξερει,αλλα στα πεταχτα,μην δωσεις πολυ ενταση, οτι σημερα η μαμα δεν θα ερθει στο κρεβατι σου,αλλα θα κοιμηθεις μονη σου οπως ολα τα παιδακια ολου του κοσμου! Θα σου φερει αντιρρηση αλλα δεν θα δωσεις εκταση στο θεμα. μην το κανεις μεγαλο θεμα. Τωρα που το σκεφτομαι και το δικο μου ετσι εκανε,μεχρι που σιγα σιγα το κοψαμε. Τωρα ο καθενας κοιμαται στο κρεβατι του. Οσο κι αν κλαιει δεν θα της κανεις το χατηρι να πας.ουτε καν να εμφανιστεις. (ξερω οτι ειναι πολυ δυσκολο, αλλα πρεπει επιτελους να μαθει ο καθενας κοιμαται στο κρεβατι του και οχι ολοι μαζι.) Σαν μανουλα ξερω οτι θα σου ειναι πολυ δυσκολο αλλα σου ευχομαι να τα καταφερεις.!!!!
Ελένη μου, με όλο τον σεβασμό, ξέρεις κανένα θηλαστικό σε αυτήν τη γη, να σταματάει το θηλασμό με χρονοδιάγραμμα??? τον θηλασμό τον κόβουν τα παιδιά και όχι η μάνα επειδή θέλει να μην δεθει το μωρό μαζί της. Αν δεν ήθελε δεσίματα κτλ ας έπαιρνε κούκλες όπως λέει και η Άννα. Και επιπλέον, όποιοι γονείς δεν έχουν βιώσει τον κοινό ύπνο με το βρέφος/νήπιό τους, δεν ξέρουν τι συναισθηματική εμπειρία χανουν!
Νομιζω οτι αυτο με τα θηλαστικα δεν ισχυει απολυτα!!! Εχω δει αρκετες φορες ζωακια της φυσης να αποθηλαζουν τα μικρα τους οχι επιδη το θελουν τα μικρα αλλα επιδη το θελει η μαμα. Και η αληθεια ειναι οτι το κανουν και λιγο βιαια!!!!! Μη συγκρινουμε συνεχεια τα ζωα με τους ανθρωπους ειναι λιγο λαθος νομιζω...
Τότε θα ήταν περιττό να πίνει και γάλα το μωρό μετά τους έξι μήνες. Γιατί να πιεί ξένο; Να αρχίσει τα πιτόγυρα...να μην πω τα μπέργκερ σαν τους Αμερικάνους. ΔΙαβάστε λίγο τί λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας πριν διαδώσετε άκυρες συμβουλές στο ίντερνετ.
Τη συμβουλή να κλαίει μέχρι να σπαράζει δεν θέλω ούτε να τη σχολιάσω. Κάνω πως δεν τη διάβασα!
Κοιμησου με το παιδακι σου! Μονη της θα αποφασισει ποτε ΔΕΝ θα σε εχει αναγκη. Καλο θα ηταν και ο αντρας σου να καταλαβει οτι το καλυτερο θα ηταν να κοιμαστε κ οι 3 μαζι. Ναι σαφως ειμαστε ζευγαρι και φροντιζουμε να βρισκουμε χρονο 2 μας αλλα το παιδι τα πρωτα χρονια της ζωης του μας εχει απολυτη αναγκη! Ασε τους ψυχολογους και τα χαζα και αφηστε το να ειαι παιδι, να κοιμαται αναμεσα σας, να νιωθει ασφαλεια. Ολα τα αλλα ειναι περιττα!
δεν ξέρω αν προτάθηκε πιο πάνω, και αν είναι βλακεία ας μου συγχωρεθεί....δεν είμαι μαμά, αλλά επειδή έχω φίλες που έχουν παιδάκια σαν το δικό σου ή και λίγο πιο μικρά και τα έχουν αρχίσει παιδικό σταθμό και κάποια προγράμματα για μωρά σχετικά με γυμναστική ή μουσική, λέω, μήπως αυτό θα ήταν μια λύση? με το σκεπτικό ότι θα κουραζόταν κάπως απ' τις δραστηριότητες που θα τους έβαζε η δασκάλα και θα νύσταζε πιο εύκολα........θυμάμαι ότι κι εγώ, μέχρι τα τέσσερά μου που ήμουν συνέχεια σπίτι, ποτέ δεν κοιμόμουν τα μεσημέρια και αργούσα πολύ να κοιμηθώ τα βράδια διότι πολύ απλά δεν ένιωθα νύστα...μόλις όμως άρχισα νηπιαγωγείο και σχολείο μετά.....
άκυρο, τώρα διαβάζω ότι πηγαίνει ήδη στον παιδικό, συγγνώμη....τότε ίσως απλά κάπως να κουράζεται λίγο περισσότερο απ' όσο τώρα....
Βρε μανούλα, τα παιδιά θέλουν γονείς όχι ψυχολόγους. Όλα αυτά που περιγράφεις είναι απολύτως φυσιολογικά για το νηπιάκι σου. Καταλαβαίνω πως είναι παράλληλα και απολύτως κουραστικά για εσάς τους γονείς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι λόγος να μπλέξεις το παιδί και τον εαυτό σας σε μια φαύλη διαδικασία για να το φυσιολογικότατο! Σταθεροί κανόνες ύπνου, όσο και να ταλαιπωρείσθε, όταν σηκώνεται από το κρεβάτι της την επιστρέφετε πίσω με ένα φιλάκι στην αρχή, με μια συγκεκριμένη φράση στη συνέχεια και χωρίς λόγια την ή τις επόμενες φορές. Η γκρίνια κατά τη διάρκει της ημέρας υπάρχει γιατί προφανώς εσείς ανταποκρίνεστε σε αυτή την αντίδραση της.... Μείνετε συνεπείς εσείς οι ίδιοι στους κανονισμούς και το παιδί πολύ γρήγορα θα βρει τις ισορροπίες που χρειάζεται η οικογένεια. Δεν το έχει κάνει ως τώρα γιατί δεν είναι έτοιμο και ψάχνει τα όρια του, λειτουργόντας πολύ-πολύ φυσιολογικά για την ηλικία του. Ίσως ακουστεί οδυνηρό, αλλά μετά τα τέσσερα γίνεται πιο αποτελεσματική η επικοινωνία μαζί του και μπορεί να έλεγχει τον εαυτό του και να προσαρμόζεται σε κανόνες, γιατί αντιλαμβάνεται καλύτερα το πρόγραμμα και ξέρει καλύτερα τι να περιμένει. ....ε, μην το παίζω και εγώ έξυπνη, είμαι απλά πιο ψύχραιμη γιατί ο γιος μου είναι πλέον έξι... ;-)
Καμια φορα που διαβαζω τετοια σχολια, που τα λενε ολα τοσο απλα, νιωθω λιγο τρελη η οτι ζω σε παραλληλο συμπαν. Αχ, Μαριεττα για να καταλαβεις ποσο δυσκολο ειναι μερικες φορες....αυτη η φαση που λες για τον υπνο ενα παιδι που δε θελει να ακουσει μπορει να στην κανει να διαρκεσει μεχρι τις 5 το πρωι και πρεπει να εισαι και μαντης για να καταλαβεις που ειναι το σημειο που πρεπει να σταματησεις να το πιεζεις το παιδι. Η δικια μου χρειαζεται ορια αλλα για να τα ακολουθει δε θελει και να την κοντραρεις γιατι αντιδρα. Οταν το οριο λεει οτι τωρα πρεπει να κοιμηθει και αυτη σου λεει οχι, αλλα δεν πρεπει και να την κοντραρεις γιατι θα αντιδρασει χειροτερα ελα πες μου πως να τη βαλω εγω για υπνο. Κι εγω το αφηνα και ελαγα θα μεγαλωσει και μεχρι τοτε υπομονη αλλα πολλες φορες δε γινεται μια οικογενεια να συνεχισει να ζει ετσι. Και ασε που οσο το καθυστερεις μερικες φορες γινεται πιο δυσκολο να το αλλαξεις. Η δικια μου δεν κοιμοταν ουτε μαζι μας, ουτε μονη της και εκλαιγε χωρις υπερβολη απο την ωρα που γυρνουσε απο το σχολειο μεχρι το βραδυ. και τα Σ/Κ τη μιση μερα για ενα καρο ανουσιους λογους. Αρχισε να κοιμαται καπως καλυτερα και ησυχασε το νευρικο μας συστημα απο το ατελειωτο κλαμα. Δυστυχως η ευτυχως δεν μπορω να τα βγαλωπερα μαζι της αν δεν εχω καποιον που ξερει να μου λεει τι λαθη κανω στο πως την προσεγγιζω και δε με ακουει. Για το 2ο παιδι αντιθετα δεν εχω ρωτησει ποτε ψυχολογο. Οχι γιατι ειναι Παναγια, αλλα γιατι τα κλασικα που λεμε ολες οι μαμαδες πιανουν.
Εγώ πάλι θα πω οχι στο κοιμησου παιδι μου κ ναι στο να κοιμάσαι μαζι της. Δώσε χρόνο. Ολα τα αλλα ειναι απο την έλλειψη ύπνου κ ξεκούρασης. Κουράγιο. Θα περάσει κ αυτο!
Αγαπητές μανούλες σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Καταρχάς να διευκρινίσω ότι λατρεύω το παιδί μου και αν ήθελα να πάρω μια άψυχη κούκλα και να μην κάνω παιδί, θα το είχα κάνει, φίλη antri. Να απαντήσω σε κάποιες ερωτήσεις... Πέρα από τον δικό μας κακό ύπνο και τις συνέπειες αυτού, εκείνο που με απασχολεί πρωτίστως είναι ο δικός της μη ποιοτικός ύπνος. Άραγε χαλαρώνει? Τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στην μετέπειτα ζωή της.. Έχω διαβάσει κατά καιρούς βιβλία ,αλλά οι μέθοδοι ήταν σκληρές, αρα δεν εφαρμόσαμε κάποια. Το παιδί έχει δραστηριότητες, πηγαίνει στον παιδικό σταθμός, είναι πολύ κοινωνικό και χαρούμενο άτομο.. Δεν βλέπει καν κάθε μέρα παιδικά και όταν δει θα δει μετά το μεσημέρι για λίγο στον υπολογιστή μου κανέναν μικρό Νικόλα ή πεπα.:Αλλά βέβαια υπενθυμίζω ότι ξυπνά διαρκώς από τότε που δεν έβλεπε καν εμένα :) Πριν κοιμηθεί διαβάζουμε βιβλία που διαλέγει η ίδια (βασικά όλη μέρα διαβάζουμε...),χαϊδεύει η μια την άλλη, λέμε πως περάσαμε, κάνουμε την προσευχούλα μας, φιλάκι και νανάκια. Κάποιες φορές την βάζει για ύπνο ο μπαμπάς και μερικές , ελάχιστες έχει ξαπλώσει μόνη.Σε όλες τις περιπτώσεις ξυπνά... Την θήλασα 16 μήνες, έπινε γάλα από το στήθος μου και αποθήλασε μόνη της... Όταν ξυπνά δεν πεινά, απλά θέλει μανούλα κι έτσι η μανούλα καταλήγει στο κρεβατάκι της, γιατί ο μπαμπάς δυσκολεύεται πια να κοιμηθεί με 2γυναίκες. Τέλος να τονίσω ότι λατρεύω να κοιμάμαι με το παιδί μου,με ηρεμεί και με χαλαρώνει αφάνταστα. Πάντα κοιτάμε τις ανάγκες του παιδιού για αυτό και σχεδόν κάθε νύχτα ήμασταν οι όχθες του ποταμού.... Απλά πρέπει να κρατάμε κάποιες ισορροπίες στη ζωή. Εκτός από γονείς, είμαστε ζευγάρι, είμαστε άνθρωποι δραστήριοι και κουρασμένοι στο τέλος της ημέρας άρα έχουμε ανάγκη από ποιοτικό ύπνο... Έχω διαβάσει διάφορα άρθρα στο side της Καπάτου και για τον ύπνο και για τα ξεσπάσματα, αλλά τελικά την Μ.Τρίτη έχουμε ραντεβού ,με ψυχολόγο, σύμβουλο γονέων (δεν θα δει το παιδί), η οποία έχει και συγγραφική δραστηριότητα πάνω σε τέτοια θέματα, θα σας ενημερώσω....
Αγαπητή μαμά Αννα, Σε διαβεβαιώ ότι σε καταλαβαίνω. Το αγοράκι μου είναι 28 μηνών και δεν έχω κοιμηθεί ΠΟΤΕ ένα βράδυ ολόκληρο (επιπλέον ο δικός μου είναι και ξενύχτης, ποτέ δεν κοιμήθηκε πριν τις 11-12, ακόμη και αν έχει περπατήσει 10 χλμ). Διάβασα μια βιβλιοθήκη βιβλία αλλά το πρόβλημα παραμένει. Στην αρχή ήταν χειρότερο, αλλά από τότε που κοιμάμαι μαζί του, βελτιώθηκε αρκετά. Ξυπνάει, αλλά όπως είπες με βλέπει και ξανακοιμάται. Ενίοτε, ξυπνάει, λείπω (π.χ. τουαλέτα) και με ψάχνει κλαίγοντας. Στο διά ταύτα. Δοκίμασε να της κάνεις μπάνιο μεσημέρι, μήπως της προκαλεί το μπάνιο υπερένταση το βράδυ (σε εμένα δεν έπιασε αλλά δεν ξέρεις ποτέ). Και δεύτερον και σημαντικότερο ξεαγχώσου, πάρε μια βαθιά ανάσα, και ηρέμησε εσύ για να ηρεμήσει και το παιδί. Προσωπικά αγνόησα όλους και κοιμάμαι με το παιδί, του κάνει νομίζω καλό (για να βρεθώ με τον άντρα μου δίνουμε ραντεβού... χαχαχα αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Αυτά που κάνει νομίζω ότι είναι νάζια και προσπάθειες να σου προσελκύσει την προσοχή. Εχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μερικά παιδιά έχουν έντονη πτοσωπικότητα και θέλουν ειδική μεταχείριση. Εχουμε μάθει και ακούμε ότι πρέπει να θέτουμε όρια, να είμαστε αυστηροί, κτλ. κτλ. Τα όρια τα θέτεις ούτως ή άλλως και το παιδί σου το ξέρει, το αντιλαμβάνεται και το νιώθει. Οταν αρχίζει και γκρινιάζει, πάρ- την με το καλό. Το ξέρω ότι ώρες ώρες είναι πολύ δύσκολο, αλλά προσπάθησε. Πες της κάτι σε ήρεμο τόνο να της αποσπάσεις την προσοχή (π.χ. "αχ κοίτα τι όμορφος που είναι ο ήλιος σήμερα", κτλ. ή "αααα, αυτές τις κάλτσες τις όμορφες ποιος τις πήρε;"). Ξέρεις εσύ. Σε μένα λειτούργησε και λειτουργεί, ελπίζω και σε σένα. Πιστεύω ότι το σημαντικό είναι να είμαστε εμείς ήρεμες, τα παιδιά μας το νιώθουν. Φιλιά πολλά και καλό κουράγιο. ΥΓ Αν θες, δες τι έχει να πει και ο παιδοψυχολόγος. Αλλά εγώ είμαι κριτική γενικά. Το παιδί σου το ξέρεις καλύτερα από τον καθένα. Καλή επιτυχία!
Τα παιδακια γυρω στα τρια εχουν τετοιου ειδους αντιδρασεις τη νυ χτα γιατι τωρα πια πολυ πιο ευκολα θυμουνται οσα εχουν δει η περασει μεσα στη μερα οποτε καλο ειναι πριν κοιμηθει να μην προσλαμβανει πολλα και εντονα ερεθισματα-τουλαχιστον αυτο βοηθησε εμας.ενα αλλο κολπο που εκανα ηταν αυτο της σταδιακης απομακρυνσης-δηλ την πρωτη μερα ξαπλωσα μαζι της την επομενη εκατσα απλα στο κρεβατι τηην αλλη σε μια καρεκλα διπλα της και σταδιακα καθε μερα απομακρυνομουν .Οταν με καλουσε τα βραδια πηγαινα τη χαιδευα στο κεφαλι αλλα δεν της μιλουσα α φροντιζα να υπαρχουν διπλα της ολα τα κλασσικα νερο μια κουκλα ενα παραμυθι.Στην αρχη δεν ηταν καθολου ευχαριστημενη εκλαιγε και ζητουσε να κοιμηθει μαζι μας οταν σταματησα να της το επιτρεπω θυμαμαι εφερνε το μαξιλαρι της και κοιμοταν στο πατωμα διπλα μας -τοτε αμιλητη την επαιρνα αγκαλια και την ξαναπηγαινα πισω.Υπηρχαν πρωινα που την ξυπνουσα νωρις και το μεσημερι δεν την εβαζα για υπνο ετσι νωρις το βραδυ ζητουσε μονη της να παει για υπνο και τοτε ακολουθουσα την ιδια περιπου διαδικασια.Τωρα πια για την μικροτερη της παρεας μας ακολουθω μια αλλη ελεγχομενη τακτικη το μεσημερι την αφηνω να ξαπλωνει μαζι μου αλλα το βραδυ ποτε .Σηκωνεται και αυτη με τις γνωστες δικαιολογιες τις οποιες τις αντιμετωπιζω με την ιδια αμιλητη σταση -το παραδεχομαι ομως το φιλι της το εισπραττει ποτε ποτε..........
καλησπερα σε ολες τις μανουλες, ειμαι ή καλυτερα ημουν και εγω μια απελπισμενη μανουλα, ο γιος μου ειναι δυο και αρχισε να κοιμαται πριν λιγο καιρο, με το βιβλιο κοιμησου παιδι μου, φυσικα, και ας ειναι αρνητικες πολλες μανουλες. ολη η γκρινια και οι αντιδρασεις του παιδιου σου φανταζομαι οπως και στον δικο μου πηγαζουν απο την ελλειψη υπνου, η πιο σωστη εκφραση μεσα στο βιβλιο ειναι πως αυτο του μαθαινεις με τη βοηθεια του βιβλιου και λαμβανοντας παντα υπόψιν και τον χαρακτηρα του δικου σου παιδιου. εμας το μπανιο του δημιουργει υπερενταση και οχι χαλαρωση, πριν κοιμηθει πια διαβαζουμε ενα παραμυθι ή θα δει ενα μικρο παραμυθι στο pc και τον εχω ενημερωσει απο πριν οτι θα ειναι η τελευταια μας δραστηριοτητα πριν παει για υπνο. ακομη και σημερα υπαρχουν βραδια(πολυ σπανια και κυριως αν αρρωστησει) που θα σηκωθει και θα με φωναξει, τον ξαπλωνω, του μιλαω για δευτερολεπτα ψιθυριστα και φευγω..... μονο καποια η οποια εχει να κοιμηθει χρονια μπορει να σε καταλαβει και οχι για ενα δυο μηνες.... αν αποφασισεις να ακολουθησεις το βιβλιο σου ευχομαι καλη επιτυχια, εμας η εκπαιδευση μας πηρε μολις μιαμιση μερα.... ναι ναι μονο τοσο αν και μπορει να χρειαστει και μια εβδομαδα ολοκληρη, αν και μπροστα στα 4 χρονια δεν νομιζω οτι ειναι μεγαλο το διαστημα!!!! ελπιζω να μην σε κουρασα, οσο βαρβαρο και αν σου φανει, να ξερεις οτι εστω και ετσι θα βοηθησεις το παιδι σου να ξεκουραστει, να ηρεμησει και να ειναι χαρουμενο(για δυο χρονια νομιζα οτι το παιδι μου δεν θα γελαει ποτε και μονο θα γκρινιαζει)!
συμφωνω με την Ανθη αν θυμαμαι σωστα.. κοιμησου με το παιδακι σου,σ εχει αναγκη..δεν το βλεπεις??? καποια στιγμη θα σ αφησει και θα φυγει μονο του στο κρεβατι του παρε το χαιδεψτο και νανουρισε το,πιαστου το χερακι και κοιμηθειτε αγκαλια πιστεψε με η μερα του μετα θα φτιαξει κατα πολυ!!! και οταν νιωσει καλα και σιγουρο για τον εαυτο του θα παει στο κρεβατακι του με μαθηματικη ακριβεια..
Γλυκιά μου, αν κατάλαβα καλά συμφωνείς μαζί μου. Όμως φαίνεται πως είσαι η μόνη (ή από τις λίγες) που θεωρείς πως ο κοινός ύπνος είναι ασφάλεια για το παιδάκι και όχι βασανιστήριο για τον γονιό. Διαβάζω να προτείνουν τη μέθοδο του ελεγχόμενου κλάματος και απογοητεύομαι. Το μόνο που επιτυχγάνει το προτεινόμενο βιβλίο (το οποίο θα έπρεπε να είχε τίτλο "κλάψε παιδί μου") είναι το παιδί να παραδίδεται σε έναν βαθύ ύπνο, αποκαμωμένο πλέον από το κλάμα... Σε ποιον θα άρεσε να τον αφήνουν παραπονεμένο να κλαίει;
φιλη μαμα ναι και με σενα συμφωνω! (τωρα διαβασα το ποστ σου) αν ανατρεξεις και στις παραπανω απαντησεις θα δεις οτι και η μαμα Ανθη αυτο της λεει,οτι το παιδακι της την χρειαζεται διπλα της στον υπνο.. ακριβως το παιδι εντελει κοιμαται μ αυτη τη μεθοδο γιατι εχει πλανταξει στο κλαμα και οχι γιατι εχει "εμπεδωσει" κατι.. τεσπα και γω που κανα 2,5 χρονια να κοιμηθω συνεχομενα λογω θηλασμου,δεν κρατησα ποτε αυτο το βιβλιο στα χερια μου ωστοσο απο τοτε που αποθηλασαμε συνεχισαμε να κοιμομαστε παρεα μεχρι και τα 3,5 εναλλαξ εγω με τον πατερα του και μια ωραια μερα μας ειπε το εξης: μαμα και μπαμπα εσεις τωρα να κοιμοσαστε μαζι και γω θα κοιμαμαι μονος μου,ειμαι μεγαλος τωρα θα τα καταφερω.. φυσικα μας επεσε το σαγονι... ετσι και εγινε!!! ps εγω σαν πουλακι κοιμομουν διπλα του..προφανως ξυπνουσε μ εβλεπε διπλα του και συνεχιζε τον υπνακο του
Νομιζω πως ολα τα προβληματα πηγαζουν απο το θεμα του υπνου.Ετσι οπως τα περιγραφεις το μονο πουυ μπορει να σε σωσει ειναι το βιβλιο "κοιμισου παιδι μου".Ξερω πως πολλες μαναδες θα σου πουν πως διαφωνουν με τη μεθοδο,οταν ομως τα πραγματα φτανουν σε σημειο οριακο νομιζω πως ειναι πια μονοδρομος.Εφαρμοσε οσα λεει.Θα χρειαστεις πολλη υπομονη γιατι η κορη σου ειναι αρκετα μεγαλη ομως σε καμια δεκαρια μερες θα εχει στρωσει..Πρεπει ομως να εισαι σταθερη σε οτι κανεις,γιατι αν το παιδι αντιληφθει οτι αμφιταλαντευεσαι,θα το εκμεταλλευτει.Σταθερα κ με υπομονη και πιστευω πως θα εχειε το επιθυμητο αποτελεσμα.Καλη επιτυχια.
Κάτι μου θυμίζει κάτι μου θυμίζει τον γιο μου τα ιδια έχουμε νά κοιμηθούμε 3.5 και τα ίδια ξεσπάσματα αλλά εμάς σε ένα μέρος οφείλονταν στο οτι δεν μίλαγε τώρά κάνουμε λογοθεραπεία καιέργοθεραπεία και έχουμε λίγο ηρεμήσει υπομονή!!!!πάρε συμβουλές από ειδικό
Καλημέρα φίλη Αννα! Καταρχήν μη χάνεις το κουράγιο σου και τη δύναμή σου. Πέρα από αυτά σε περιμένουν απίστευτες στιγμές χαράς και συγκίνησης να ζήσεις με τη μικρή σου!Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Κι εγώ πέρασα μια παρόμοια φάση με το μικρο μου γιο, για περίπου 2 μήνες.. Είναι εξαντλητικό.. Μην απελπίζεσαι όμως.. Καταρχήν αυτό που θα σου πρότεινα αρχικά, είναι να μη κάνετε μπανακι καθημερινά.. Κάποια μωράκια τα χαλαρώνει και τα ηρεμεί το μπάνιο, αλλά σε κάποια δημιουργειται υπερένταση με αποτέλεσμα να μη κοιμούνται... Επίσης φρόντισε όταν ξαπλώνει να της διαβάζεις ένα παραμυθάκι, να χαλαρώνετε μαζί με παιχνιδάκια, με χαδάκια, και φυσικά να της θέτεις ένα κίνητρο για τον ύπνο π.χ. όταν ξυπνήσουμε θα παμε στο πάρκο κλπ. Επίσης κάτι άλλο.. ανεξάρτητα από τα πιστεύω σου νομίζω ότι καλό είναι να της λες μια προσευχουλα και να τη σταυρώνεις ... νομίζω ηρεμούν και κοιμούνται γλυκά... Δοκίμασε κάποια από αυτά και με χαρά θα περιμένω νέα σου.. Εύχομαι καλή ξεκούραση!
Αφου δεν υπαρχουν προβληματα μεσα στην οικογενεια εγω απλως θα σταματουσα να της κανω ολα τα χατηρια, πχ δε θα της σκουπιζα τη μυτη , θα της ελεγα σκουπισε τη μονη σου, δε θα της εφτιαχνα τα μανικια κλπ κλπ κλπ...θα την αφηνα να ξεσπασει στηναρχη μεχρι που πιστευω μετα απο λιγο καιρο θα εβλεπε οτι "δεν την παιρνει" να τα κανει ολα αυτα και θα το εκοβε σιγα-σιγα...Παντως να ξερεις ολα τα παιδακια, αλλα περισσοτερο αλλα λιγοτερα, περνανε κατι τετοιες κρισεις και τα καταφερνουν τις περισσοτερες φορες χωρις τη βοηθεια παιδοψυχολογου
Η δική μου κορούλα (ειναι το δεύτερο παιδάκι μου) ειναι σχεδον μισό χρονο μικρότερο από το δικό σου κοριτσάκι. Μέχρι και πρόσφατα κοιμόμασταν μαζί. Μέχρι που κάποιο βράδυ (πριν ένα μήνα) ζήτησε μόνη της να την πάω στο κρεβατάκι της. Παλαιότερα μου έλεγαν πως "θα το μετανιώσω" που κοιμάμαι με τα παιδάκια μου, πως θα μεγαλώσουν και δε θα θέλουν να πάνε στο δωμάτιό τους. Προσωπικά θεωρώ πως ο κοινός ύπνος τους προσφέρει ασφάλεια και αυτοπεποίθηση, τα κάνει περισσότερο ήρεμα και τη μέρα. Θεωρώ πως μέσα στο επόμενο 6μηνο θα έχουν τακτοποιηθεί και τα βραδυνά ξυπνήματα (κ εγώ δεν έχω κοιμηθεί συνεχόμενο για περισσότερο από 4 χρόνια). Ευχομαι ότι καλύτερο στην οικογένειά σου και συντομα να επέλθει η ηρεμία.
Εκτός από το καλό πρόγραμμα, την σταθερότητα και την ηρεμία, έχετε δοκιμάσει να υπάρχουν σαφή όρια και αν τα ξεπεράσει να στερείται για λίγο της προσοχής σας; (το λεγόμενο time out)? Σε μεγάλο βαθμό είναι σαν να περιγράφεις την δεύτερη κόρη μου. Εξαιρετικά τρυφερό παιδί αλλά με πολύ "έντονη προσωπικότητα". Κοιμάται λίγο και έχει μεγάλη νευρικότητα μέχρι να κοιμηθεί, εξαιρετικά απαιτητική όταν κάτι της μπει στο μυαλό, αρνείται να ακολουθήσει πρόγραμμα και οδηγίες στον παιδικό σταθμό (όλο με φωνάζει να συζητήσουμε η δασκάλα). Η δικιά μας είναι 4 χρονών και τείνουμε να πιστέψουμε πως είναι θέμα προσωπικότητας. Δεν έχει πρόβλημα συγκέντρωσης, είναι εξαιρετικά έξυπνη και όταν έχει καλή διάθεση καταλαβαίνει και κάνει τα πάντα - μαζεύει το δωμάτιό της, ντύνεται, παρακολουθεί θεατρικές παραστάσεις, ζωγραφίζει, φτιάχνει πάζλ 100 τεμαχίων.... Όταν την βάζουμε σε time out κάθεται μεν, δεν αλλάζει αντιδράσεις δε... Θα με ενδιέφερε να μας γράψεις μια απάντηση αν σε συμβουλεύσει κάτι ο παιδοψυχολόγος.
Ο γιος μου είναι 4 ετών και κάτι. Μου τα έκανε και εμένα αυτά, και ένα βράδυ νευρίασα πάρα πολύ γιατί δεν άντεχα άλλο να ξυπνάω 10 φορές την νύχτα. Του είπα ξεκάθαρα ότι είναι βράδυ, πολύ αργά και όλοι κοιμούνται, με δυνατό ύφος και εγώ πρέπει να ξυπνήσω νωρίς να πάω για την δουλειά μου, έκλαψε αρκετά, αλλά τελικά κοιμήθηκε. Το έκανε άλλα 2 βράδια και μετά σταμάτησε. τώρα που και που με φωνάζει μέσα στην νύχτα, μαμά που είσαι? πάω μέσα και του λέω ότι είμαι εδώ, απλά πήγα για νερό, ή για τουαλέτα, του δίνω φιλάκι και του λέω να κοιμηθεί και ότι έρχομαι αμέσως. Θεωρώ είναι απλά φοβία, μην είναι μόνα τους. Απλά έπρεπε να του το κόψω νωρίτερα, από όταν ήταν 1 έτους. Πρέπει να μάθουν από νωρίς ότι κοιμούνται στο δωμάτιό τους, και οι γονείς στο δικό τους. Κατέληξα ότι ήταν λάθος, που πήγαινα και κοιμόμουνα μαζί του. Αρκετές φορές, αφού του διαβάζω παραμύθι, του λέω ότι τώρα είναι ώρα για ύπνο και τον αφήνω να κοιμηθεί μόνος του. Απλά νομίζω ότι δεν θέλουν να χάνουν, από αυτά που νομίζουν ότι κάνουμε εμείς οι μεγάλοι. είχαμε φτάσει να κοιμόμαστε στις 12 το βράδυ, αφού όλοι πηγαίναμε για ύπνο. Όσον αφορά το γεγονός ότι κλαίει για να κερδίσει αυτό που θέλει, είναι κόλπο. πρέπει να μάθεις να αδιαφορείς και να της δώσεις να καταλάβει ότι όταν κλαίει δεν θα γίνεται αυτό που θέλει, αλλά πρέπει να μάθει να το ζητάει ευγενικά, χωρίς κλάματα και φωνές. Πολλές φορές του είπα να πάει στο δωμάτιό του να ηρεμήσει και μετά να έρθει να μου πει τι θέλει ήρεμα.
Kalh mou manoula mallon einai ligaki paraxaidemenh h mikroula sou!Ta paidakia apo th stigmh pou genniountai mas dokimazoun me diaforous tropous na doun mexri pou ta pernei...Alla auta sigoura ta gnwrizeis kai esu.Exw ena gio 3,5 xronwn kai einai kai autos xaidemenos arketa kathoti kai o prwtos mas kai monadikos...Polles fores ton exw piasei na me "koumantarei" kai sunxizomai alla ola einai fusiologika.Ti mporousa loipon na kanw gia na parw ton elenxo?To vradu otan leme to paramuthi mas kai kanoume ton stauro mas tou exhgw pws prepei na koimatai oloklhrh th nuxta gia na megalwsei kai na mas ftasei sto upsos..giati ta paidakia ston upno megalwnoun..Kai to epomeno prwi ton metraw ston toixo(exw zwgrafisei upsometro) kai tou lew ouaou eides pali psuloses pou koimhthikes olo to vradu..xaxaxxa Mporoun na xegelastoun eukola se authn thn hlikia...xexexexe Vevaia mas phre ligo kairo na to kataferoume kai ennohte kai ton malwsa kiolas alla telika ta kataferame!!!Sigoura loipon xereis kalutera apo olous to paidi sou kai sigoura xereis ti tha kaneis gia na th fereis se peras..Kai emena mou zhtaei vale mou ta papoutsia paradeigma kai tou lew oxi tha ta valeis monos sou mporeis eisai panexupnos kai tha ta katafereis.Ekeinos apantaei..oxi den mporw..esu mama...kai egw lew tote den tha se parw mazi mou volta tha meineis edw...kai tote prospathei kai mantepse!Ta vazei!Kai leei zhtwkraugazontas nai!Ta katafela!!!!Mhn xexnas pws exei parei xampari pws ginontai ta xathria ths otan klaiei...Mhn se pianei stenaxwria asthn kai ligo na klapsei..Afou xereis oti den ponaei as poume kai den einai arrwsto tote kanei kapritsia.Na mhn ths epitrepeis na se prosegizei me grinia kai klama.Na ths dixeis pws tha eisai ekei gia authn mono an sou zhtaei kati omorfa kai eugenika.Etsi tha mporesei kai methaurio na antimetwpizei kai tous upoloipous.Den tha einai oloi panta gurw ths mama kai mpampas.Elpizw na vohthisa!
Πιστεύω θέλει να σας τραβήξει την προσοχή.Παρόλο που ασχολείστε μαζί της όλη την υπόλοιπη ημέρα.Ίσως να έχει γίνει κάποια αλλαγή στην ζωή σας.Αλλαγή σπιτιού, εκπαίδευση πάνας ή οτιδήποτε τέτοιο.Είχα διαβάσει παλαιότερα ότι όταν τα παιδιά σε αυτή την ηλικία δεν θέλουν να κοιμηθούν μόνα τους στο κρεβάτι τους και σηκώνονται να έρθουν στο δικό σας πρέπει χωρίς να μιλήσεις να τα πάρεις απο το χέρι και να τα πας στο κρεβάτι τους.Αυτό ίσως να γίνει αρκετές φορές το ίδιο βράδυ.Μετά απο λίγα βράδυα θα το μάθει και θα κοιμάται μόνο του.Το άρθρο έλεγε ότι σε περιπτώσεις που το παιδί κλαίει απο κάποιο κακό όνειρο πρέπει να μείνεις για λίγο μαζί του και να το πάρεις αγκαλιά για να ξέρει πως ότι και να συμβεί θα τρέξεις και θα είσαι δίπλα του.Εσένα ίσως να έχει συνηθίσει να ξυπνάει το βράδυ.Όπως συμβαίνει σε εμάς που ακόμα και το Σαββατοκύριακο ξυπνάμε περίπου την ίδια ώρα το πρωί όπως και όταν δουλεύουμε.Έχει συνηθίσει ο οργανισμός μας σε αυτή την ώρα.Ίσως το ίδιο να συμβαίνει και στο παιδί σου.Υπάρχει ένα site της Αλεξάνδρας Καππάτου στο internet η οποία είναι παιδοψυχολόγος και έχει διάφορα άρθρα.Μπορείς επίσης να στείλεις email με ότι θες να ρωτήσεις και σου απαντάει.Βέβαια αυτό δημοσιοποιείται.Στο λέω γιατί είπες ότι θα πας σε παιδοψυχολόγο.Αν δεν τα καταφέρεις με τις συμβουλές άλλων μαμάδων αν θες δοκίμασε και αυτό.Μπας και γλυτώσεις τα χρήματα.Ελπίζω να βοήθησα και σου εύχομαι γρήγορα να βρεις το κόλπο.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα ! Ο δικός μου γιος ειναι 15 μηνων και δεν μου εχει κοιμηθεί ποτε ενα ολόκληρο βράδυ.. Έχω μετρήσει και 13 φορές μεσα σε ενα βράδυ .. Απογνωσμενη μαμα και εδω !!!
Μανουλιτσα να χαιρεσαι την μικρουλα σας..Ολα θα πανε καλα ...και εγω αυτο θα σου ελεγα να πας σε παιδοψυχολογο...καλο κουραγιο σε καταλαβαινω απολυτα εχω να κοιμηθω τουλαχιστον 4 χρονια εχω 2 παιδακια αλλα σηκωνομαστε συνεχεια το βραδυ...το ξερω αυτο σε τσακιζει υπομονη και ολα θα φτιαξουν..
antilamvanonai oti to 8ema upnos einai sensitive case...kai einai apoluta fusiologiko na antidras etsi. o gios mou einai 2.5 kai den eixame 8ema me ton upno. koita, mexri na ginei 8-9 mhnwn enoeitai ksupnouse to vradu giati peinouse, pou auto einai apoluta fusiologiko. meta pou mpousoulouse (eixame vgalei th mia feta apo thn kounia) kai phgaine monos tou sto krevataki. enoeitai otan perimene kana dontaki ksupnouse kai eklaige th nuxta, pou kai auto einai fusiologiko. dustuxws kaname to la8os, se hlikia 1,5 na ton steiloume me tous papoudes gia diakopes 10 meres (htna h prwth fora pou htan makria toso kairo) kai apo tote opote einai spiti 8elei na koimatai mazi mas. mallon tou leipsame polu kai fovh8hke...episis, to teleutaio diasthma logw fortou ergasias tou leipw kai mou leipei kai opote eimai spiti 8elei na koimomaste mazi. otan einai o mpampas sto spiti, phgainei kanonika gia upno...apo tote pou evgale ola ta dontakia tou den ksanaksupnhse to vradu. apla 8elei na koimatai mazi mou-mas, kai auto einai fusiologiko afou leipw arketes wres. apla kanw upomonh na teleiwsw th diatribh m, kai na meta na arxisoume siga siga na valoume ta pragmata sth 8esh tous. auta ta ksespasmata pou aneferes, ta kanei kai o gios mou. sthn arxh eixa tromokrath8ei alla meta stekomai sto upsos tou, tou milaw kai tou ekshgw hsuxa kai ton agkaliazw mexri na hremhsei. to allo pou mas boh8hse polu polu, htan to friend-baby-sitting: exoume ena filiko zeugari pou exei ena gio sthn hlikia tou dikou mas kai apo 1 etous, mia fora th bdomada erxetai kai paizei kai koimatai se mas mazi me to gio mas (sto idio dwmatio) wste kai oi goneis na exoun ena vradu monoi tous kai mia fora th bdomada o dikos mas paei kai koimatai ekei. ta paidia einai polu agaphmena kai xairontai opote vriskontai mazi. ean hmoun sth 8esh sou kai eixa ginei koureli apo thn elleipsh upnou, sigoura 8a rwtouse kapoion epaggelmatia -ton paidiatro kai ton paidopsuxologo. opws leei kai h mama mou, ta prwta 18 xronia einai duskola...meta einai peace of cake;) eirini
Ξερεις τι αλλο μπορει να σε βοηθουσε; ενας παιδοψυχιατρος. Ελπιζω να μην κολλας στις λεξεις και να νιωθεις οτι σου λεω πως το παιδιεχει προβλημα. Δεν εχει, απλως χρειαζεσαι καποιον να σου δωσει λιγες οδηγιες για το πως να της ξεμαθεις τις κακιες συνηθειες. Λεω παιδοψυχιατρο γιατι μια φορα που καλεσαν εναν στο σχολειο για να μας μιλησει εμεινα ενθουσιασμενη. Ελεγε τα ιδια που λεει και ενας ψυχολογος αλλα στα εξηγουσε και αναλυτικοτερα πως δουλευουν. Δεν το ελεγε δηλαδη αοριστα το δωσε αγαπη και το βαλε ορια. Εξηγουσε και το πως λειτουργει το καθετι στο μυαλο του παιδιου.
Επειδή κι εγώ έχω μια κορούλα που είναι 14 μηνών και ξυπνάει πολλές φορές τη νύχτα. Η λύση που βρήκαμε ήταν γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα (κατά τη διάρκεια του ύπνου της) να της δίνουμε λίγο γάλα (που έχει και δημητριακά μέσα, το παραγγέλνω από Σουηδία). κατάλαβα με λίγα λόγια πως το πρόβλημα ήταν ότι το μικρό μου την ημέρα δεν έτρωγε αρκετά κι έτσι τη νύχτα πεινούσε και ξυπνούσε συνεχώς και την ξανακοίμιζα και ξαναξυπνούσε. Επίσης καλό είναι να μην έχει κουκλάκια και ζωάκια στο κρεβάτι γιατί γίνονται σκιές που μπορεί να το τρομάζουν όταν ανοίγει ματάκια. Τώρα εσένα είναι και πιο μεγάλο, δε ξέρω πώς μπορείς να το κάνεις και τι μπορείς να της δώσεις που να τη χορτάσει αλλά και να μην την ξυπνήσει. Πάντως είμαι σχεδόν σίγουρη ότι το παιδάκι σου απλώς πεινάει. Βρες μια τέτοια λύση τουλάχιστον για λίγο για να ξεκουραστείτε και μετά αν βρεις τρόπο να μεταφέρεις αυτό το γέυμα πιο νωρίς, πες μου κ μένα πώς το κάνεις. :Ρ Πάντως εμάς πια κοιμάται συνεχόμενα από τις 9 μέχρι τις 7, ίσως και 7.30 πίνοντας αυτό το γαλατάκι στις 23:30-00:00. Αν μας πάρει ο ύπνος και ξεχαστούμε θα ξυπνήσει σίγουρα. Αν την ξανακοιμίσουμε απλώς θα ξαναξυπνίσει μετά από λίγο. Αν της δώσουμε γαλατάκι ξανακοιμάται γλυκά. Μακάρι να βοήθησα
αγαπητη αννα ...μεχρι πριν ενα μηνα αντιμετωπιζα το ιδιο ακριβως προβλημα με την κορη μου που ειναι στην ιδια ηλικια με την δικη σου. οτι ζεις το ζουσαμε καθημερινα μεχρι που μια γνωστη μου μου δανεισε ενα βιβλιο που λεει πως να μαθουμε στο παιδι μας να κοιμαται και πως να αντιμετωπισουμε την παιδικη αυπνια. το βιβλιο λεγετε κοιμησου,παιδι μου του Δρ Εδουαρ Εστιβαλ /Συλβια Δε Μπεχαρ . θα χαρω πολυ να βρεις την λυση σε αυτο το βιβλιο οπως την βρηκα κι εγω . εδω κι ενα μηνα το παιδι μου εμαθε να κοιμαται στο δωματιο του μονο του απο της 9 το βραδυ μεχρι της 8 το πρωι χωρις διακοπες . ελπιζω να σε βοηθησα.
Πες μου καλή μου πώς την τάιζες μωρούλι? με θηλασμό ή με μπιμπερό? εμένα ο γιος μου είχε το ίδιο πρόβλημα. ΥΠΕΦΕΡΑ. Στους 9 μήνες του διέκοψα θηλασμό γιατί με δάγκωνε με τα 6 δόντια του και ξεκίνησα αποκλειστικά φόρμουλα. Πλέον από 10 φορές ξυπνούσε 2. Αραγε αυτό τα προδιαθέτει σε προβλήματα ύπνου κι αργότερα?
αγαπητη μανουλα Αννα...εχω ενα φιλο του γιου μου ο οποιος ειναι τεσσαρων χρονων.Δεν ηθελε να κοιμηθει κ οταν το εκανε ο υπνος του ηταν ανησυχος.Ξυπναγε με κλαματα κ ολα του εφταιγαν.Δυο χρονια στον παιδικο κ δε μας ειχε πει ΠΟΤΕ τι εκαναν στο σχολειο τι εμαθαν κτλ.Τελικα το παιδι ειχε υγρο κ στα δυο αφτακια του κ φυσικα κρεατακια!!Ολο αυτο του δημιουργουσε ενταση κ νευρα,γιατι δεν ακουγε καλα κ δεν ανεπνεε επισης.Μετα την επεμβασουλα που του εγινε ηταν αλλο παιδι.Κοιμαται αρμονικα κ απο την πρωτη κιολας ημερα στον παιδικο, δε σταματαγε να μας λεει για ολα τα ομορφα που εμαθαν στο σχολειο!!!Ο παιδιατρος τους ειχε δει κ το υγρο κ τα κρεατακια ομως δε φανταζοντουσαν πως το παιδι ηταν σχεδον κουφο..ελπιζω να βρεις την λυση στο προβλημα σου!!!
ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΜΑ ΑΝΝΑ, Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ 16 ΕΤΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΑ 4.ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΒΡΩ ΛΥΣΗ.ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΑΝ ΠΗΓΕ ΝΗΠΕΙΟ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 12. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΘΕΤΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΤΕ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΩΡΕΣ ΥΠΝΟΥ. ΜΑΜΑ ΑΝΝΑ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ....
...κουράγιο...ομοιοπαθούσα...νομίζω ότι σε 6-7 μήνες τα πράγματα θα έχουν βελτιωθεί πάαααρα πολύ...και εμένα το αγοράκι μου μέχρι 3 χρονών ξυπνούσε πολλές φορές...από εκεί και μετά φτιάχνει λίγο η κατάσταση...τώρα είναι 4 ετών...ξυπνάει 1-2 φορές το βράδυ, έρχεται στο κρεβάτι μας και στην 1η ευκαιρία τον πηγαίνω στο κρεβάτι του...όσο για τα υπόλοιπα "νάζια-καψόνια"...είναι η ηλικία, δεν θυμάμαι πώς ονομάζεται...νομίζω είναι η "1η εφηβεία" ή κάτι τέτοιο...και αυτό θα καλμάρει όσο περνάει ο καιρός...και ο παιδικός σταθμός θα βοηθήσει (αν πάει με το καλό)...
Δεν είμαι ειδικός, μαμά είμαι και εγώ, γι'αυτόν δεν θέλω να παρεξηγηθώ για όσα θα πω (τα περισσότερα εκ πείρας). Η μικρή μου είναι τώρα 4. Όσα αναφέρεις παραπάνω τα έχω περάσει. Όσον αφορά τον ύπνο, είμαι υπέρμαχος του "άσε τη φύση να κανονίσει". Και τα δύο μου παιδιά κοιμόντουσαν μαζί μου, ποτέ δεν τα πίεσα να πάνε στο κρεβάτι τους με το ζόρι. Ο μεγάλος μου αποφάσισε στα 4 σχεδόν να πάει μόνος του, χωρίς φωνές και κλάματα. Η μικρή τώρα 4, βλέποντας τον αδελφό της, κάποιες φορές τον ακολουθεί, άλλες την βρίσκω ανάμεσά μας. Τα ξεσπάσματα είναι της ηλικίας. Διεκδικούν το "θέλω" τους. Θέλει αρκετή υπομονή και συζήτηση. Στην αρχή είχα παραξενευτεί και εγώ όσον αφορά το ντύσιμο. Κάναμε τουλάχιστον 45 λεπτά να ντυθούμε γιατί ήθελε άλλα να φορέσει και εγώ της είχα ετοιμάσει άλλα (μιλάω για την μικρή γιατί με τον μεγάλο μου δεν είχα τέτοια ζητήματα - μάλλον τα κορίτσια είναι πιο δύσκολα τελικά). Τελικά πιο εύκολο ήταν να της πως "πήγαινε γρήγορα να διαλέξεις τι θέλεις". Οι κάλτσες της θέλει να είναι τέλεια βαλμένες και πάντα την ρωτάμε πως θέλει τα μαλλιά της να είναι σήμερα (παίρνουμε πάντα την γνώμη της για οτιδήποτε - πάντοτε φυσικά μέσα σε λογικά όρια). Με βοήθησαν και οι δασκάλες του παιδικού (που κάτι γνωρίζουν παραπάνω από μένα, όσον αφορά την ψυχολογία των παιδιών). Ηρεμήστε, κοιμήσου μαζί της, δεν είναι κακό, συζητήστε. Μετά από όσα όλα περάσαμε, καταλάβαμε και ο άντρας μου και εγώ ότι τζάμπα αγχωνόμασταν και αδίκως τις περισσότερες φορές φωνάζαμε. Τα κορίτσια αντιλαμβάνονται πιο γρήγορα τα πράγματα και μεγαλώνουν πιο γρήγορα. Όλα τα παραπάνω είναι από την δική μου εμπειρία, δεν θέλω να παρεξηγηθώ από κανέναν. Ο καθένας μεγαλώνει τα παιδιά του όπως αυτός νομίζει καλύτερα.
Σε καταλαβαίνω...Και μένα ο πρώτος μου μέχρι τα 3 του ξυπνούσε 4-5 φορές την νύχτα. Όχι ότι ήθελε φαγητό, απλά να νιώσει κάποιον, ήθελε την πιπίλα του, μπερδευόταν στα σκεπάσματα και εκνευριζόταν και ξυπνούσε...Και μου φαινόταν βουνό όπως λες και συ γιατί είχα και δουλειά και σπίτι συν τοις άλλοις να φροντίσω. Ακολουθούσαμε το πρόγραμμα του ωστόσο και δεν τον ξεσηκώναμε να τον τρέχουμε από δω κι από κει όπως λες.... Και μόλις ηρέμησε λίγο μετά τα 3 και κοιμηθήκαμε και μεις κανα μήνα καλά και χορτάσαμε, είπαμε να βάλουμε μπρος για το δεύτερο...Έλεγα κι εγώ από μέσα μου, μέχρι να μείνω έγκυος, να έρθει η ώρα να γεννήσω θα περάσουν καναδυο χρόνια και θα έχω κοιμηθεί αρκετά...Και έμεινα έγκυος με την πρώτη και όταν γέννησα μετά από 9 μήνες, που να ήξερα τι με περίμενε...Φαινόταν ένα ήσυχο αγοράκι και χαμογελαστό, ενώ από τις πρώτες μέρες δεν κοιμόταν καθόλου όπως τα νεογέννητα που ακούμε, όπως τον πρώτο μου που ήταν σα ρολόι. Ύπνος 3 ώρες, ξύπνημα για φαί, γάλα, άλλαγμα και ξανά ύπνος. Ετούτος από μωρό κοιμόταν 4 ώρες σύνολο και έτσι σήμερα φτάσαμε 15 μωνών και ακόμα ξυπνώ 10-15 φορές την νύχτα... Οπότε δεν ξέρω τι να σου προτείνω...Εγώ κατέληξα ότι έτσι είναι τα παιδάκια μου και πάω με τις ανάγκες τους. Φιλοδοξώ ότι σε κανα χρόνο και κάτι θα ξανακοιμάμαι σαν άνθρωπος... Βέβαια το να επισκεφτείς παιδοψυχολόγο δεν είναι κακό. Μπορεί να εντοπίσει κάτι που εσύ δεν μπορείς να φανταστείς..Μπορεί και όχι όμως, οπότε μην απελπίζεσαι...Πιστεύω ακράδαντα ότι η κορούλα σου είναι κοντά στην ηλικία όπου θα ηρεμήσει και θα κοιμάται όλο το βράδυ...Κάνε λίγη ακόμη υπομονή...
Να πας και να μην τη δικαιολογεις τοσο πολυ. Πρεπει να μαθει να κοιμαται. Δεν το κανει πιθανον γιατι δεν εχει μαθει πως πρεπει να κοιμαται. Αναγκη της ειναι και αποκλειεται να μπορει να μεινει ηρεμη μεσα στη μερα με τοσο αστατο υπνο. Να τη ρωτησεις και για τα υπολοιπα κολληματα που λες (που μπορει να οφειλονται, αν ειναι κατι που δεν το κανει επιτηδες και αρα θα πρεπει να ψαξετε την αιτια η αν ειναι κατι που το κανει για να ασχολειστε μαζι της). Θα σωθεις με την ψυχολογο. Μολις σου δωσει μια γραμμη μετα θα μπορεις να το αντιμετωπισεις και μονη σου.
Αγαπητή μαμά Άννα, σε καταλαβαίνω και σε πιστέυω οτι όλα τα κάνεις "by the book" και με πολλή αγάπη. Δεν είναι δικό σας πιθανόν το θέμα,είναι δική της "μαθημένη συμπεριφορά". Πάρε το βιβλίο "κοιμήσου παιδί μου" ενός Ισπανού γιατρού (best seller στους κύκλους των άϋπνων γονιών) και εφάρμοσε κατά γράμμα ό,τι λέει. Νομίζω οτι δεν θα σου πάρει παραπάνω από 5 μέρες και θα κοιμάστε και εσείς και αυτή σερί. Αλλά ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ! Καλύτερα να το πα΄ρεις απόφαση να "σκλυρήνεις" λίγο τη στάση σου για 5 μέρες παρά να συνεχίζεις αυτό το βάσανο. Άλλωστε και στην ίδια δεν κάνει καλό να διακόπτει τον ύπνο της, πιθανόν να σχετίζεται με τις ιδιοτροπίες της ημέρας. Όσο για το δέυτερο (ιδιοτροπίες) έχει να κάνει με τα ΤΤ( terrible two- three). για αυτό δεν έχω κάτι υπόψη μου. Καλή τύχη!
Ωχ θεε μου!!! Προφανως το παιδι θελει να κοιμαται μαζι σου... σου το δειχνει αλλα δεν το βλεπεις... παρε την στο κρεβατι σας να κοιμαστε και οι τρεις μαζι για να ηρεμισει το παιδι.. νιωθει ασφαλεια μαζι σου δεν το βλεπεις; Τι να της κανουν τα αψυχα παιχνιδια; Και μην πεις στον ευατο σου αν την παρω να κοιμομαστε μαζι μετα δεν θα φευγει, γιατι εγω δεν ξερω κανενα παιδι να κοιμαται με την μανα του ως εφηβος!!! Επισης, η μοδα του παιδοψυχολογου.. ελεος.. δεν εχω να πω κατι αλλο!!!! Τι ακριβως θα πει ενα τριχρονο παιδακι; Το μονο που θα σου πει ειναι οτι νιωθει ασφαλεις μαζι σου.. ειναι φανερωτατο αφου το ειπες και μονη σου οτι ξυπναει σε βλεπει και ξανακοιμαται.... Παντως αυτο που εχω καταλαβει γενικα απο διαφορες που γραφετε εδω μεσα τα δηθεν προβληματα σας ειναι πως θα ηταν καλυτερα να ειχατε αγορασει μια κουκλα και οχι να κανατε παιδι... Απ την στιγμη που εκανες παιδι συμπεριφερσου αναλογα τις αναγκες του και ασε τις δικες σου στην ακρη...
Ασε μας που θα της πεις ότι δεν έπρεπε να κάνει παιδί! Εισαγγελάτο!
Egw xerw paidi pou koimatai mexri twra me thn mana tou!H anhpsia tou antra mou 12xronwn!Eleos!!!!Kai auto to asfaleia???San polu to akouw...an o xarakthras tou einai etsi dhladh as koimatai mazi mas mexri na vrei kai gomeno?ELEOSSSS!!!!! To paidi safws kai se exei anagh kai nai tha eimai dipla tou to vradu an einai arrwsto an dei efialth h an me xreiastei giati tromaxe alla uparxoun kai oria!An katalavei pws h mama tou den exei provlhma na mhn moirazetai to krevati ths me ton antra ths alla me ekeino tote ENOHTE tha to ekmetaleutei!!!Apla pragmata!!!Kai sugnwmh se merikes alla eimai trela kourasmenh apo olh thn mera kai nai to vradu xreiazomai upno!!!Kai oses den to gnwrizete ta paidia exoun thn ormonh ths anaptuxhs pou energopoihte mono an to paidi vrisketai se vathu upno kai mono kata tis 1to vradu!Auto gia na ginei shmainei pws to paidi prepei na koimhthei apo tis 9 peripou opote stis 1 na einai ston vathu upno.Ta paidia pou xupnane diarkws kai auta pou koimountai argotera pistepste me den thn energopoioun.Den to lew egw alla anaptuxiologoi.
Xexasa pio panw na pw pws h anhpsia tou antra mou pou koimatai akomh kai twra sta 12 me thn mana ths einai to pio anasfalh paidi pou exw gnwrisei pote mou!!!Na fantasteis mexri pou me rwthse prin 3 xronia (ekeinh sta 9)pws theia twra pou ekanes diko sou paidaki tha agapas ekeino perissotero apo mena?Fusika kai ths apanthsa pws nai opws agapaei h mama sou esena perissotero apo ola ta alla paidakia kai egw tha agapw to paidi mou alla de tha papsw pote na agapw kai esena.Oxi twra mhn mou peite pws den ftaiei pws mexri twra oi anasfaleies ths de gigantwnontai pou sunexizei na koimatai mazi ths kai den exei anexarthtopoihthei apo authn kai den exei mathei na pataei sta podia ths....Auta prepei na ginontai se mikrh hlikia giati meta sigoura xreiazetai eidikos!!!!!!
κι εμενα ο γιος μου ξυπναει και κλαιει το βραδυ και με ζηταει ασχετα αν ειναι διπλα του κι ο μεγαλος μου γιος!ξυπναω ,και πηγαινω για λιγο διπλα του ωστε να ησυχασει...δε το βλεπω σα προβλημα...εχουν ανασφαλειες τα παιδια!μολις ησυχασει παω στο κρεβατι μου...και τα 3 παιδια μου το εκαναν αυτο...αλλος περισσοτερο κι αλλος λιγοτερο...σε λιγο καιρο θα σταματησει...δε χρειαζεται να τα παραχαιδευουμε ...γιατι αποκτουν ιδιοτροπιες κι εχουν απαιτησεις...να της εξηγεις το καθε τι και να την αφηνεις να κλαιει και λιγο...θα της περασουν αυτα,αρκει να μη δειχνεται την αδυναμια σας....ειναι σημαντικο να χει φιλες να παιζει...και προσοχη στα παιδικα και τι ωρες τα βλεπει!μην αγχονεσαι...δεν ειναι προβλημα ,υπομονη θελει!
καλημερα.... ζω τα ίδια ακριβως μονο με την διαφορα που ειμαστε σχεδον τεσσεραμιση και αγορακι..δεν ξερω τι μπορει να φταει...αλλα αν βρεις κατι που να βελτιωσει την κατασταση θα ηθελα να το μαθω...υπομονη σε ολες τις μαμαδες
Δραστηριότητες κάνετε? Προσπάθησε να απασχολείς το παιδί την ημέρα με δραστηριότητες που απαιτούν την ενέργεια της έτσι ώστε να εξαντλείται και στο τέλος να κοιμάται. Τρία έχω και στο τέλος της μέρας από το τρέξιμο και το παιχνίδι εξαφανίζονται στα κρεβατάκια τους και εγώ στο δικό μου!! Καλή επιτυχία!!