Γιατί θα πρέπει να «νταντεύετε» ένα νεογέννητο

Σε μία έρευνα που έγινε στην Αμερική σε 14000 παιδιά, οι ερευνητές ανακάλυψαν πως το 40% δεν είχε τόσο ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τους γονείς τους – δεσμούς που είναι απαραίτητοι για να έχουν αργότερα μία καλή ζωή.

Σύμφωνα με την αναφορά που δημοσιεύτηκε από το Sutton Trust, τα παιδιά κάτω από την ηλικία των τριών ετών που δεν αναπτύσσουν ισχυρούς δεσμούς με τη μητέρα ή τον πατέρα τους έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι επιθετικά, ατίθασα και υπερκινητικά ως ενήλικες.

Αυτοί οι δεσμοί, ή «ασφαλής προσκόλληση», δημιουργούνται από νωρίς με τη φροντίδα των γονιών, όπως είναι το να το παίρνεις αγκαλιά όταν κλαίει και να το παρηγορείς. Οι πράξεις αυτές υποστηρίζουν την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, κάτι που ενισχύει με τη σειρά τη γνωστική ανάπτυξη, αναφέρουν οι ερευνητές.

Τα παιδιά αυτά αντέχουν περισσότερα σε καταστάσεις όπως η φτώχια, η οικογενειακή ανισορροπία, το άγχος των γονέων και η κατάθλιψη. Επιπλέον, αν τα αγόρια που μεγαλώνουν στη φτώχια έχουν ισχυρούς δεσμούς με τους γονείς τους, έχουν δυόμιση φορές λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο.

Από την άλλη, το 40% περίπου όσων δεν έχουν ισχυρούς δεσμούς, έχουν περισσότερες πιθανότητες να χρησιμοποιούν χειρότερη γλώσσα και να έχουν χειρότερη συμπεριφορά προτού ακόμη μπουν στο σχολείο. Αυτό το αποτέλεσμα συνεχίζει σε όλη την παιδική ηλικία και τα παιδιά αυτά τείνουν να εγκαταλείπουν το σχολείο χωρίς να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους και χωρίς να έχουν εργαστεί ή εκπαιδευτεί σε κάτι.

Η Susan Campbell, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh, η οποία μελετά την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των μικρών παιδιών και των νεογέννητων, αναφέρει πως οι ανασφαλείς δεσμοί προκύπτουν όταν ο υπεύθυνος για τη φροντίδα του μωρού δεν είναι «συντονισμένος» στα κοινωνικά σήματα που στέλνει ένα νεογέννητο, ιδίως το απελπισμένο κλάμα του.

«Όταν τα αβοήθητα νεογέννητα μαθαίνουν από νωρίς πως το κλάμα τους θα έχει ανταπόκριση, μαθαίνουν επίσης πως θα καλυφθούν οι ανάγκες τους και είναι πιθανότερο να χτίσουν πιο ισχυρούς δεσμούς με τους γονείς τους», λέει η Campbell. «Ωστόσο, όταν οι γονείς ανησυχούν μονάχα για τα δικά τους προβλήματα, τα νεογέννητα μαθαίνουν πως ο κόσμος δεν είναι ένα ασφαλές μέρος – κάτι που τα οδηγεί στο να γίνουν απαιτητικά, αγανακτισμένα, αποτραβηγμένα και αποδιοργανωμένα».

Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως πολλοί γονείς – συμπεριλαμβανομένων και των γονέων της μεσαίας τάξης – χρειάζονται περισσότερη στήριξη για να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους, όπως είναι οι άδειες, επισκέψεις από κοινωνικούς λειτουργούς στο σπίτι και επιδόματα.

Πηγή: futurity.org

Γι’ αυτό μην ξεχνάτε να αγκαλιάζετε το μωράκι σας όταν το έχει ανάγκη!