Όχι πια sex, μόνο γονείς!
Τον άντρα μου τον λατρεύω, είμαστε μαζί 10 χρόνια, παντρεμένοι τα 3 και με ένα κοριτσάκι 2 1/2 χρονών.
Ποτέ δεν ήμασταν φανατικοί με το σεξ, εννοώ ότι ακόμα και στην αρχή το κάναμε 1-2 φορές την εβδομάδα, όταν οι φίλες μου με τα αγόρια τους το έκαναν 1-2 φορές κάθε βράδυ. Αλλά περνάγαμε πάρα πολύ καλά και περνάμε ακόμα δηλαδή (αν συμμάζευε και λίγο στο σπίτι ούτε γκρίνιες θα είχαμε!!)
Το θέμα μου είναι πως απο τότε που γεννήθηκε η κόρη μας κάνουμε έρωτα σπάνια! 9 μήνες που ήμουν έγκυος δεν το συζήταγε καν, μετά θήλασα 6 μήνες και όσες φορες προσπαθήσαμε πόναγα πολύ και το αφήναμε…
Και μετά ήρθε το καλοκαίρι όπου δούλευε όλη μέρα, ζήτημα να «βρεθήκαμε» 4-5 φορές όλο το καλοκαίρι… Δηλαδή μέσα σε ενάμιση χρόνο έγινε 5 φορές!
Ε μετά εντάξει, για τα δικά μας δεδομένα δηλαδη και με παιδί το οποίο είναι ακόμα στο ίδιο δωμάτιο (έχουμε ένα υπνοδωμάτιο) και χωρίς βοήθεια απο γιαγιάδες να μείνουμε κανένα βράδυ μόνοι αν το κάνουμε 2 φορές το μήνα είναι μεγαλη επιτυχία!!
Εκείνος δουλεύει πολύ και σχεδόν κάθε μέρα, εγώ πενθήμερο 8ωρο και με το γραφείο στα 5 λεπτά από το σπίτι.. Τα περισσότερα βράδια έχω πολλή όρεξη!! Αν πιώ και κανένα ποτήρι κρασί ουου! Εκείνος όμως δεν θέλει, είναι συνέχεια κουρασμένος… να ανησυχήσω;
Όταν κοιμόμαστε τα βράδια πάντα με έχει αγκαλιά! Και κάνει τα πάντα για μας! Αλλά από το άλλο τζίφος..
Πείτε ρε κορίτσια, εσεις πως τα πάτε;
Πηνελόπη
Ενημέρωση 28/1/15:
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγώ είμαι 32 και ο άντρας μου 45. Διαφορά ηλικίας δηλ. αισθητή. Είμαστε 7 χρόνια παντρεμένοι, με 3 παιδιά που το μικρότερο είναι 9 μηνών, κοιμάται μαζί μας στο κρεβάτι και θηλάζει. Λοιπόν...όχι μόνο κάνουμε σεξ σχεδόν κάθε μέρα (εκτός κι αν αρρωστήσουμε, ή αρρωστήσει κάποιο παιδί, ή είμαστε πια πτώματα από τη νύστα...που και τότε συνήθως πρώτα θα με ... ναι, αυτό... :-) και μετά θα μ'αφήσει να κοιμηθώ...) αλλά μου παίρνει συνεχώς σέξι εσώρουχα, πονηρά δώρα (το τελευταίο ήταν χειροπέδες...), μέχρι και ερωτικές ταινίες τραβάμε! Δεν μπορώ να πω ότι τα έχουμε όλα τα άλλα λυμένα...αφραγκία, ανεργία, όπως όλοι σήμερα...α ναι...ούτε γιαγιάδες ούτε νταντάδες έχουμε εδώ να μας κρατάνε τα παιδιά. Απλά με θέλει σαν τρελός και τον θέλω!
προσπαθησα να διαβασω όλα τα σχολια....θα σου πω απλα την εμπειρια μου και ισως να σε βοηθησω να το σωσεις οσο είναι νωρις... παντρευτηκα στα 25 μου τα είχαμε από τα 20 μας (ιδια ηλικια) και μειναμε παντρεμένοι 5 χρονια. ποτε δεν είμασταν πολύ του σεξ όπως λες κ εσυ υπηρχαν φορες που με ενοχλουσε πολύ αλλα παντα κατι με κραταγε...πριν παντρευτούμε δε μεναμε μαζι κ οποτε παραπονιομουν μου ελεγε ότι όλα γινονται επειδή δεν κοιμομαστε στο ιδιο κρεβατι. όταν παντρευτηκαμε κ μειναμε επιτελους μαζι δεν αλλαξε τιποτα. εμενα δε μου αρκουσε να βρισκομαι με τον αντρα μου μια δυο φορες το μηνα....είμασταν τοσο νεοι το αιμα μας εβραζε... κ όμως δε θα χαλαγα το γαμο μου για το σεξ αλοιμονο... κ όμως απομακρυνθήκαμε εγω ενιωθα ότι δε με ηθελε κ συνεχως γκρινιαζα δεν είχαμε αλλα προβλήματα σε γενικες γραμμες αλλα το ότι δεν καναμε σεξ μας εκανε ξενους... ελεγα εφταιγε η κουραση αλλα κ όταν πηγαμε διακοπες μολις λιγους μηνες παντρεμένοι δε με αγγιξε ουτε μια φορα... κ κλαμα η κυρια.. ναι το εριξα στο φαγητο και ναι βαρεθηκα να ζηταω τα αυτονόητα ενώ εκεινος ποτε. εκανα μια κορουλα στις λιγες φορες που το καναμε,εννοειται ότι κατά τη διαρκεια της εγκυμοσύνης δε με αγγιξε... και για 5 μηνες αφου γεννησα κοιμομουν σε άλλο κρεβατι.. για μενα η αρχη του τελους ειχε ηδη ξεκινησει... τον κερατωσα με καποιον που με εκανε να αισθανθώ γυναικα και μετα δεν μπορεσα ποτε να επιστρεψω πισω...εχανα πραγματα από τη ζωη...χωρισα γιατι γιναμε ξενοι..οσο κ αν δεν το παραδεχόμαστε το σεξ είναι αυτό που ξεχωριζει τα ζευγάρια από τους φιλους η από τα αδερφια... δεν πρεπει να το αμελει κανενας από τους δυο γιατι παντα καποιος άλλος θα καλυψει το κενο κ πιστεψτε με δεν είναι ευκολος δρομος... μιληστε κ προσπαθήστε να το λυσετε.εγω παντως οσο κ να μιλουσα επεφτα σε τοιχο και κατεληγα εγω στο δωματιο να κλαιω και εκεινος απαθέστατος να βλεπει τηλεοραση κατι που και άλλη κοπελα γραφει καπου εδώ στα σχολια... μετα από 3 χρονια σχεδόν χωριισμενη είμαι πολύ καλυτερα ηδη εχω συνεχισει τη ζωη μου και πλεον μπορω να πω με σιγουρια ότι τοσα χρονια δεν ηξερα τι εχανα.. δεν το μετανιωσα που χωρισα..μη βιαστείτε να πειτε πως δεν αγαπησα.. απλα όλα ξεθωριασαν γιατι δεν είχαμε προσωπικες στιγμες...χαθηκαμε που λεει κ το ασμα... και όταν ένα ζευγαρι χανεται για πολύ καιρο τοτε καποιος άλλος καλυπτει το κενο...στανταρακι αυτό....
mia apo ta idia kai egw ... den kserw ti ginete kai pws ginete na tou ftanei to mia sto toso ... alla egw pragmatika den to antexw ... thelw ton antra mou re paidi mou pws na to kanoyme ??? olo egw prospathw na to paw ekei kai olo autos to apofevgei ... e eleos poia auto me kseneronei kai me akuronh kai os gunaika ...
Eαν σε βοηθαει, δεν εχω παιδια, ειμαι ανυπαντρη, στα mid twenties μου και σε νεα σχεση, και παλι κι εγω εχω αντιμετωπισει το ιδιο με το αγορι μου. Οχι οτι δε κανουμε σεξ. Ειναι παντα πολυ καλο. Ομως υπηρξαν καποιες λιγες φορες που ηταν πτωμα απο τη δουλεια και δεν ηθελε. Και μαλιστα οταν θυμωσα και τον ρωτησα γιατι, ειπε οτι απλως δε θα ηθελε να κανει σεξ μαζι μου κουρασμενος γιατι τον νοιαζει παντα να περναω καλα και δε θα μπορουσε να ειναι οσο καλος θα ηθελε με αυτη την κουραση. Δε με πειραξε αυτο. Με κολακεψε γιατι δειχνει οτι δε σε βλεπει σα μια γλαστρα αλλα σαν εναν ανθρωπο και σεβεται το δικαιωμα σου να περνας καλα στο σεξ. Οταν υπαρχει αγαπη, οταν ο αλλος ανθρωπος θελει να σε κραταει αγκαλια, σε νοιαζεται, σε προσεχει, και τουλαχιστον θελει να ακουσει να παραπονα σου και να μπορεσει οπως μπορει να τα λυσει, τοτε αυτο μετραει. Το σεξ ειναι μια ζωωδης διαδικασια, αναγκη των ανθρωπων. Ερχεται και παρερχεται. Εγω προσωπικα δε βλεπω ουτε ερωμενη, ουτε προβληματα στο γαμο σου. Απλα βλεπω οτι περνατε μια φαση και λογικο ειναι λογω του παιδιου. Συζητησε το με ηρεμια και αγαπη, χωρις απειλες τυπου "θα βρω αλλον". Δειξε του οτι ειναι μοναδικος για εσενα και τον αγαπας. Με απειλες δε βγαινει ουτε σεξ ουτε σωματικη ελξη. Αν εχει κουραστει, πηγαινε τον μια βολτα καπου, να αλλαξει παραστασεις, να ξεφυγει. Συζητηστε πως θα βρειτε τροπο να εχετε λιγο παραπανω χρονο μαζι. Και εαν δεν εχετε οικογενεια, σιγουρα πλεον με την κριση δεκαδες φοιτητριες παιδαγωγικης θα δεχονταν να σας κρατησουν το παιδακι μεχρι και με 1 ευρω την ωρα και να το πανε μια βολτα εξω να παιξει ωστε να εχετε το χωρο σας. Δωσε του λιγο χωρο. Ειναι πολυ βαρυ το στρες της κρισης και ισως τον βαραινει και η ευθυνη και το σπιτι και η κατασταση. Εχεις εναν ευτυχισμενο γαμο, μη τον βαλεις σε μπελαδες απο φοβο και ανασφαλεια.
Με προβλημάτισε το άρθρο, και τα σχόλια θα έλεγα...κατ' αρχήν μην το ρίχνεις σε δικό σου λάθος! Τι θα πει, χοντρυναμε και είμαστε με πυτζάμες κτλ; Αυτό είναι το απόλυτα φυσιολογικό, και αυτοί Χαλαρωνουν.εμένα ο δικός μου από τα γυμναστήρια και τις φέτες το έριξε στο φαι, να τα πατσοκοιλια! δηλαδή τι να γίνει να παρατησουμε τα παιδιά και να τριγυρναμε με κόκκινη γόβα να του κάνουμε και ατμόσφαιρα του πασσα;_όμως το βρίσκω λίγο παράξενο να του φτάνει μια φορά το 3μηνο.... Μήπως έχει κάποιο πρόβλημα λειτουργίας και ντρέπεται να το πει; Αυτό προσπάθησε να μάθεις... Δεν ξέρω ίσως είμαι από τις τυχερές... Εμένα ο άντρας μου με κυνηγάει... Και δεν θα πω για όταν τα είχαμε που γινόταν με κάθε ευκαιρία... Αλλά 2 εγκυμοσύνες,δεν επειρεασαν καθόλου. Ούτε ο θηλασμός τον επειρεασε,που ήταν η φάση που πιο παρατημένη δε γίνεται...αλλά ούτε και οι πυτζαμουλες μου τον πειράζουν για να μην πω για αποτρίχωση....κάγκελο....με παραμονεύει έξω από το δωμάτιο τον παιδιών όταν κοιμηθούν... 2 φορές την εβδομάδα είναι το σίγουρο... Να πω ότι δουλεύει 12ώρα,και τα οικονομικά μας είναι προς το.... Χάλια.....