Το παιδί σου και το σκυλί σου

γράφει η Νανά Παλαιτσάκη

Μπορώ να σας αραδιάσω εκατοντάδες θέματα που με κατατρέχουν και δεν έχω ακόμη διαμορφώσει οριστική γνώμη, όμως για ελάχιστα έχω καταλήξει.

Οι φίλοι που με γνωρίζουν χροοοοοοονια, ξέρουν ότι προέκταση του χεριού μου ήταν πάντα λουριά απο τα οποία κρατούσα πολλά σκυλιά. Απο παιδί έως σήμερα είχα πάντα μια λατρεία με τα ζώα και με τα παιδιά.

Σήμερα όταν βλέπω έναν ιδιοκτήτη σκύλου να συμπεριφέρεται στο τετράποδο του, ή να σας το αντιστρέψω, όταν δω έναν σκύλο πως συμπεριφέρεται στο αφεντικό του, ξέρω -ναι οπως σας το γράφω- πως ΑΚΡΙΒΩΣ είναι η σχέση του με το παιδί του ή πώς το παιδί του συμπεριφέρεται στον γονιό.

Δεν υπάρχει καλύτερος καθρέφτης για να σας οδηγήσει στο πως να προχωρήσετε σε διορθωτικές κινήσεις έτσι ώστε να διευκολύνετε την ζωή σας και την ζωή του παιδιού σας από το να αφιερώσετε ελάχιστο χρόνο παρατηρώντας την συμπεριφορά του σκύλου σας μαζί σας. Αν δεν έχετε κατοικίδιο, έχετε χάσει έναν πολύτιμο δάσκαλο και καθοδηγητή στο ν’ αντιληφθείτε τι κάνετε λάθος και έτσι πιθανόν να μην επικοινωνείτε όπως θα θέλατε με το παιδί σας.

Μπορώ να είμαι περήφανη λοιπόν, ότι ενώ στο σπίτι μου κυκλοφόρησαν μέσα και φυσικά έξω σκυλιά όπως Κόλευ, Χάσκυ, Λυκόσκυλα, Ντόπερμαν, Ημίαιμα, Κόκερ, Μαλτεζάκια, ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν έκανε κάποιο ζημιά σε αντικείμενα του σπιτιού (εκτός απο κάτι παππούτσια που ξετρύπωσαν όταν έβγαζαν δόντια και με τα δοντάκια έδωσαν στα αξεσουάρ νέο σχήμα).

Τα σκυλιά μου και το παιδί μου μεγάλωναν παράλληλα. Ο Αλέξης μου επίσης δεν είχε κάνει την παραμικρή ζημιά στους χώρους του σπιτιού που αφορούσαν όλους τους κοινόχρηστους χώρους, εκτός απο εκείνον του δωματίου του. Αυτό επειδή το επέλεξα εγώ, δεν σημαίνει ότι ΠΡΕΠΕΙ να συμβαίνει. Αν θέλετε το παιδί σας να κάνει «γήπεδο» το σπίτι, αν σας αρέσει να παίζει το ίδιο άνετα με τον υπολογιστή σας και το κινητό σας, όπως με τ’ αυτοκινητάκια του, κανένα πρόβλημα, εσείς κάνετε κουμάντο στο χώρο σας και στις ζωές σας. Απλώς ΔΕΝ μπορείτε ν’ απαιτείτε να προσαρμόζεται η συμπεριφορά του παιδιού ανάλογα με τα κέφια σας. Δηλαδή την μια μέρα να του επιτρέπετε να φοράει τα πατίνια στην μάνα σας για να συναγωνιστούν μαζί στο άθλημα στην σαλοτραπεζαρία και την άλλη να μην του επιτρέπετε να πάρει την αλατιέρα και να ραντίζει το σπίτι σαν να είναι ιερέας στα Θεοφάνεια, δεν μπορείτε να του επιτρέψετε δυο νύχτες να κοιμηθεί μαζί σας και ξαφνικά την τρίτη νύχτα να «σκούζετε» γιατί δεν κοιμάται στο κρεβάτι του. Ακριβώς το ίδιο γίνεται με τα ζώα. Αν πάρετε το κουτάβι αγκαλιά τρεις νύχτες στο κρεβάτι, την επόμενη μην περιμένετε να το βάλετε στο κλουβί του και να μην ξεσηκώσει την γειτονιά στο «πόδι» απο το κλάμα.

ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΚΥΛΙ

Είναι απίθανο το πόσο τα ζώα και τα παιδιά αντιλαμβάνονται την ρήξη στο ζευγάρι. ΑΠΙΘΑΝΟ σας λέω. Τα ζώα, εξαιτίας συναισθηματικής νοημοσύνης και τα παιδιά για τον ίδιο λόγο ακριβώς. Ένας επιθετικός σκύλος έχει νευρικό και αλλοπρόσαλο αφεντικό. Δεν υπάρχουν κακά σκυλιά, υπάρχουν κακοί ιδιοκτήτες. Ένα παιδί που απαξιώνει τον γονιό του είναι γιατί ξεπατικώνει την συμπεριφορά του ενός συντρόφου στον άλλον…

Όταν δύο άνθρωποι εκδηλώνουν τις αντιθέσεις τους με βίαιο τρόπο μπροστά στο κατοικίδιό τους, ξέρετε τι μπορεί να περιμένουν στο άμεσο μέλον; Το κατοικίδιο να δαγκώσει τον έναν απο τους δυο: εκείνον που θεωρεί ότι κακοποιεί τον άλλον.

Ξέρετε τι συμβαίνει όταν το παιδί μας γίνεται μάρτυρας «εγκλήματος λεκτικής ή σωματικής βίας» του ενός συντρόφου για τον άλλον, κατουριέται στον ύπνο του, είναι αντικοινωνικό, έχει ξεσπάσματα θυμού και σε περίπτωση που μεγαλώσει… να περιμένετε  ν’ ακούσετε ένα «άντε γ@@@@ ου» για να ολοκληρωθεί το έργο… ότι εμείς, οι γονείς τετράποδων ή δίποδων, είμαστε οι απόλυτοι διαμορφωτές της συμπεριφοράς τους!

[divider]

Τη Νανά Παλαιτσάκη θα τη βρείτε -εκτός των άλλων- στο

nanapalaitsaki.blogspot.gr