Είμαι η μαμά Ξένια και έχω έναν παίδαρο 5.5 μηνών μόλις. Η αφορμή για να σας εκφράσω αυτήν μου την απορία ήταν όταν πριν απο λίγες ημέρες, στην καθιερωμένη μας επίσκεψη στον παιδίατρο συζητήσαμε για το πότε είναι καλό ένα μωρό να κόβει την πάνα. Εγώ ανέκαθεν θεωρούσα οτι το ιδανικό είναι μεταξύ ενός και ενάμισι έτους, όπου θα είναι και το τελικό όριο. Ο παιδίατρος από την άλλη μου είπε οτι το παιδί πρέπει να είναι τουλάχιστον δύο, κάτι που με εξέπληξε δυσάρεστα μπορώ να πω, καθώς δεν βρίσκω κανέναν λόγο! Τυχαίνει στον περίγυρό μας να υπάρχουν αρκετά μωράκια και νηπιάκια επίσης και γνωρίζω περιπτώσεις που την κόψαν στον ενάμισι χρόνο και άλλες που είναι τριών και ακόμα φοράνε (και όχι μόνο τη νύχτα).
Επιπλέον τις προάλλες σε γνωστό εμπορικό κέντρο, όσο άλλαζα τον μικρό μου, μπήκε μια μητέρα με τον γιο της, ο οποίος ήτανε 3 και πάνω, και πολυ παραπάνω θα έλεγα εγώ (εκτός και αν ήταν τόσο πολύ ανεπτυγμένο και στο ύψος και στη συμπεριφορά!), σχεδόν σκαρφάλωσε μόνο του στην αλλαξιέρα και σήκωσε τα πόδια για να του αλλάξει η μαμά την πάνα…
Και σας ρωτώ, είμαι εγώ υπερβολική, ή κάποιοι είναι ιδιαίτερα χαλαροί σε αυτά τα θέματα; Όπως επίσης ποιές αντενδείξεις γνωριζετε προκειμένου αυτό να γίνεται από τα δυο και πάνω, όπως μου συνέστησε ο παιδίατρος; Κάτι για τους σφιγκτήρες μου ελεγε, γνωρίζετε κάτι σχετικό; Να σημειώσω οτι εμένα η μάνα μου με «καθάρισε» πριν τον χρόνο…
Περιμένω με αγωνία τις γνωμες σας!
μαμά Ξένια
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Εχω καταληξει ότι ειναι ματαιο στα αγορακια,εχω δυο,να τα κυνηγας για να πεταξουν την πανα...Χαλαρα λοιπόν,στον παιδικο ο γιος φοραγε πανα,την εβγαλε το καλοκαιρι πριν το προνηπειο...
Εμείς την πάνα ξεκινήσαμε να την κόψουμε πέρσυ το καλοκαίρι (18 μηνών περίπου), όμως παρ'όλο που δεν τον πιέσαμε καθόλου και τον είχαμε όλη μέρα χωρίς πάνα. Ρωτήσαμε την παιδίατρο και μας είπε ότι τα μωρά πριν την ηλικία των 2 νοητικά δεν είναι έτοιμα να ελέγξουν τους σφικτήρες τους, όμως δεν χάνουμε τίποτα να προσπαθήσουμε αν θέλουμε. Έτσι και κάναμε. Στο τέλος του καλοκαιριού, λίγο πριν βάλω χαλιά δηλαδή, είχαμε φτάσει σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο. Μας έλεγε που ακριβώς έκανε τσίσα (ή κακά..) για να πάμε να τα μαζέψουμε, αλλά για γιογιο ή λεκάνη ούτε λόγος. Βάλαμε τα χαλιά, βάλαμε και ρούχα, επομένως και πάνα. Δεν σταματήσαμε όμως να προσπαθούμε κι έτσι σιγά σιγα, με χορούς, τραγούδια και παιχνίδια, καταφέραμε να κόψουμε την πάνα. Στην αρχή τα έκανε στο πάτωμα, μετά καρτιόταν και τα έκανε μόλις του φορούσαμε πάνα και τώρα είμαστε 27 μηνών και δεν φοράει καθόλου πάνες, ούτε στον ύπνο. Μικρά ατυχήματα έχουμε όμως είναι πολύ λίγα και πολύ σπάνια. Ποτέ δεν μου λέρωσε καναπέ ή κρεβάτι. Μόνος του τα κατάφερε και μόνος του επιλέγει να μην φοράει πάνες. Όταν τον ρωτάω καμιά φορά αν θέλει να βάλουμε πάνα στον ύπνο, μου λέει: "Είμαι μεγάλος τώρα πια μαμά.. Φοράω μόνο βρακάκια σαν του μπαμπά! Δεν θα κάνω τσίσα στο κρεβάτι μου, θα σε φωνάξω!" Μην αγχώνεσαι και όλα θα γίνουν μόνα τους. Ακόμα και αν περάσει καιρός από την αρχή της προσπάθειάς σας, μην απογοητευτείς. Εμείς κάναμε περίπου έναν χρόνο για να τα καταφέρουμε και πιστεύω πως δεν πάθαμε και κανένα κακό... μόνο που μαζέψαμε πολλά "κακά" από το πάτωμα!!!!!! :P :P :P :P Εφοδιάσου με υπομονή και όρεξη για καθάρισμα και καλή επιτυχία! :)