Είμαι η Γ. μανούλα ενός αγοριού που είναι 12 ετών. Αυτό που με απασχολεί είναι ότι παρατήρησα τις τελευταίες 5 μέρες ένα τικ στο γιο μου. Ανασηκώνει κάπως περίεργα τα μάτια του γυρνώντας ταυτόχρονα το κεφάλι του προς τα αριστερά.
Έχω θορυβηθεί πολύ, δεν σας κρύβω…
Διάβασα διάφορα και όλα τα σχετικά άρθρα αναφέρουν ότι πρόκειται για στρεσογόνα κατάσταση που προκαλείται από διάφορους λόγους και ότι σε κάποιους μήνες από έναν μέχρι έξι εξαφανίζεται. Την πρώτη φορά που το είδα ήταν στην τελετή αποφοίτησης του Δημοτικού… μια μέρα πολύ συγκινησιακά φορτισμένη για όλα τα παιδιά… άλλα έκλαιγαν άλλα κρυβόταν. Έψαξα να δω τι είναι αυτό που τον αγχώνει και κατέληξα ότι μάλλον φταίει το ότι τον τρομάζει η αλλαγή του σχολείου (από το δημοτικό στο γυμνάσιο) και ο αποχαιρετισμός από την παρέα του. Την κατάσταση φόρτισε περισσότερο μια μετακόμιση που είναι αναγκαία να γίνει για πάρα πολλούς λόγους. Θα μετακομίσουμε περίπου 7 χιλ μακριά.. βέβαια δεν θα αλλάξει σχολείο… θα πάει στο γυμνάσιο που θα πάνε όλοι οι συμμαθητές του. Αυτή η απόφαση πάρθηκε μετά από πολλή κουβέντα. Του παρουσιάσαμε τα θετικά και τα αρνητικά και τον αφήσαμε να διαλέξει μόνος του αν θα παραμείνει ή θα πάει στο γυμνάσιο που θα είναι πιο κοντά στο σπίτι. Διάλεξε να μείνει στο γυμνάσιο που θα πάνε όλοι οι συμμαθητές του.
Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ… Πώς να τον βοηθήσω να ξεπεράσει αυτό που τον αγχώνει… Η πρώτη μου κίνηση ήταν να κλείσω ραντεβού με έναν οφθαλμίατρο να αποκλείσουμε κάτι οργανικό.
Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να τα έγραψα κάπως μπερδεμένα, αλλά και μόνο που το μοιράστηκα ανακουφίστηκα.Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
καλα έκανες και έκελισες ραντεβού με τον οφθαλμίατρο(και τον δικό του γιατρό τον παθολόγο/παιδίατρο μπορούσες να δείς) γιατι πρέπει πρώτα να βεβαίωθεις ότι είναι όντως "τικ" και όχι κάτι άλλο παθολογικό....ύστερα αν καταλήξεις ότι έιναι τικ πρέπει να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο με μετεκπαίδευση στην ψυχοθεραπεία γιατι, είναι ευαίσθητο θέμα και δύσκολό να το αντιμετωπίσεις μόνη σου και πρέπει κανείς να έχει ολοκληρωμένη εικόνα για να σου δώσει σωστή συμβουλή αλλιώς μπορείς να χειροτερέψεις την κατάσταση… προς το πάρων παρατήρησε την συμπεριφορά του και μπορείς να κρατάς ένα ημερολόγιο σχετικά με το πότε το που και το πόσο συχνά το κάνει έτσι θα βοηθήσεις και όποιον ειδικό απευθυνθείς.
Το κείμενό σου μου άφησε την αίσθηση ότι σε ενοχλεί λίγο για αισθητικούς λόγους το ότι κάνει αυτή την κίνηση. Αν ισχύει αυτό, το πρώτο που θα πρέπει να κάνεις είναι να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν πειράζει που το κάνει αυτό, να τον δεχτείς όπως είναι και να σου φαίνεται τέλειος. Δε σου λέω για ψυχολόγο γιατί είναι ένα παιδί στην εφηβειά που δεν ξέρω αν θα θέλει να μπει σε τέτοια διαδικασία και δεν ξέρω αν του προσφέρει τίποτα αφού όλα τα παιδιά της εφηβείας περνάνε τα άγχη τους, άρα μάλλον φυσιολογικό να έχει μπερδευτεί όλος ο κόσμος μέσα του και να είναι αγχωμένος αυτή την περίοδο. Θα έλεγα μόνο αποδοχή, ενίσχυση της αυτοεκτίμησής του πάρα πολύ σε περίπτωση που τον κοροϊδέψει κάποιος άλλο για αυτό (σε αυτό το κομμάτι ίσως να σου χρειαζόταν ψυχολόγος για να καθοδηγήσει εσένα πως να το χειριστείς αν ποτέ συμβεί) και καθόλου .άγχος από πλευράς σου για κάτι τόσο ασήμαντο. Μην κάνεις κουβέντα για αυτό και μην τον κοιτάς περίεργα, γιατί όσο διακριτικά κι αν τον παρατηρείς δεν υπάρχει περίπτωση να μην το καταλάβει. Αν νιώσει ότι είναι πλήρως αποδεκτός θα φύγει ένα πολύ μεγάλο άγχος από μέσα του.
Ο γιος μου έχει μαθησιακή δυσκολία, διάσπαση προσοχής συγκεκριμένα! Κάθε μα κάθε φορά που στρεσσάρεται αποκτά ένα τικ για κάμποσο χρονικό διάστημα...διαφορετικό κάθε φορά... Έχω μιλήσει με ειδικούς κι όλοι μου είπαν το ίδιο! Δεν μπορούμε ν ακάνουμε κάτι παρά μόνο να τον βοηθήσουμε να χαλαρώσει...πράγμα απίθανο εκείνη την ώρα! Κι εγώ έχω στεναχωρεθεί πολύ! Ελπίζω κάποτε να μπορέσει να το ξεπεράσει ωρίμάζοντας... :/