Αφήστε τις σφουγγαρίστες και απομακρυνθείτε από τα ξεσκονόπανα! Φαίνεται πως «λίγη βρωμιά δεν έβλαψε ποτέ κανέναν» – ιδίως αν μιλάμε για αλλεργίες.
Μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Allergy and Clinical Immunology (Περιοδικό Αλλεργικής και Κλινικής Ανοσολογίας) ανακάλυψε πως η έκθεση των μωρών, μικρότερων της ηλικίας του ενός έτους, σε τρίχες από γάτες, ακόμη και σε υπολείμματα τρωκτικών και κατσαρίδων, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης αλλεργιών και άσθματος αργότερα. (Τα παιδιά που δεν είχαν εκτεθεί σε ένα πλήθος παθογόνων στην αρχή της ζωής τους είχαν τρεις φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν άσθμα και αλλεργίες από ότι αυτά που ζούσαν σε πιο βρώμικα νοικοκυριά). Βιαστείτε όμως γιατί αν η έκθεση ξεκινήσει μετά το πρώτο έτος της ηλικίας του μωρού, η πιθανότητα εμφάνισης αλλεργιών αυξάνεται! «Έγινε το αντίθετο από αυτό που περιμέναμε», αναφέρει ο Dr. Robert Wood, επικεφαλής το τμήματων αλλεργιών και ανοσολογίας στο παιδιατρικό κέντρο του Johns Hopkins και συγγραφέας της έρευνας, στο NBC News. «Δεν παροτρύνουμε τους γονείς να φέρουν τρωκτικά και κατσαρίδες στο σπίτι, αλλά τα στοιχεία αυτά δείχνουν πως η πολλή καθαριότητα ίσως να μην κάνει καλό».
Οι ερευνητές υποθέτουν πως η έκθεση στη βρωμιά δίνει στο ανοσοποιητικό σύστημα την ευκαιρία να αντιμετωπίσει κάτι πραγματικό, αντί να στραφεί ενάντια σε αβλαβή πράγματα όπως τα φυστίκια. Είναι το αντίθετο από αυτά που μας έλεγαν τόσα χρόνια για τις αλλεργίες – και οι μαμάδες δεν σταματούσαν μέχρι το σπίτι να είναι πεντακάθαρο για να μην έχει ίχνος από σκόνη και τρίχες.
Ίσως να μη χρειαστεί να καλέσετε ποντίκια στο σπίτι να τα φιλέψετε, αλλά έχετε πια μια δικαιολογία να αφήνετε το παιδί σας να παίζει μαζί σας στο πάτωμα. Κι αν το μωρό σας ρίξει την πιπίλα του στο πάτωμα ή την άμμο και την ξαναβάλει στο στόμα, μάλλον δεν χρειάζεται να ανησυχείτε τόσο!
πηγή: parents.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Marianna exeis themata me ta mikrovia mou fainetai kalo einai na mhn paraplhroforeia allous goneis gia to thema apostyrosh mila ksana me ton padiatro soy
Διαφωνώ μερικώς με το άρθρο. Παν μέτρον άριστον είναι η δική μου άποψη. Ούτε το σπίτι να μυρίζει χλωρίνη αλλά ούτε και το μωρό μου να έρχεται σε επαφή σε υπολείμματα τρωκτικών και κατσαρίδων και με τρίχες από γάτες, με στόχο να μην αναπτύξει αλλεργίες στο μέλλον... Άλλωστε και παιδίατροι δεν είναι ούτε της άποψης "το παιδί να βρίσκεται σε αποστειρωμένο περιβάλλον" ούτε "να έρχεται σε επαφή με μολυσμένα αντικείμενα". Και οι κατσαρίδες (οι οποίες ζουν στους υπόνομους και στα σιφώνια) κουβαλούν πολλά πολλά μικρόβια όπως και οι τρίχες από τις γάτες. Επίσης, οι παιδίατροι αναφέρουν συγκεκριμένη ηλικία που πρέπει να έχει ένα μωράκι προκειμένου να έρθει σε επαφή με τα ζώα. Για φανταστείτε το μωρό σας να έρθει σε επαφή (π.χ. να βάλει στο στόμα του ή να καθίσει πάνω) με μία τρίχα γάτας, η οποία έχει τοξόπλασμα? Και το άρθρο αναφέρεται σε μωρά κάτω του ενός έτους!! Τέλος, έχω μία απορία : στο τέλος του άρθρου αναφέρεται το εξής : "Κι αν το μωρό σας ρίξει την πιπίλα του στο πάτωμα ή την άμμο και την ξαναβάλει στο στόμα, μάλλον δεν χρειάζεται να ανησυχείτε τόσο!". Εννοεί την άμμο στην παραλία ή την άμμο της γάτας? Αν εννοεί την άμμο στην παραλία, όταν η πιπίλα πέσει στην άμμο (στην οποία πολλά άτομα ουρούν, ναι το έχω δει σε παραλία και ειδικά με τα παιδάκια) εκτός του οτι θα κολλησει η άμμος στην πιπίλα (και θα χρειαστεί να την ξεβγάλω με νερό) θα κολλήσουν πάνω και διάφορα μικρόβια. Γι' αυτό κουβαλάω 2η και 3η πιπίλα στην παραλία. Για να το κάνω πιο σαφές, φανταστείτε οτι εμείς οι ενήλικες γυναίκες όταν ξαπλώνουμε με το μαγιό στην άμμο (χωρίς να βάλουμε πετσέτα) μπορεί να κολλήσουμε κάποιο μικρόβιο και να πάθουμε κάποια μόλυνση. Μην μου πείτε οτι δεν έχετε ακούσει πολλές γυναίκες το Σεπτέβρη να φεύγουν από το γυναικολόγο με διάγνωση κολπίτιδας, κυστίτιδας κλπ? Επίσης, πολλά άρθρα κάνουν λόγο για τις μυκητιάσεις ποδιών αν πατάμε ξυπόλοιτοι στην άμμο. Φανταστείτε λοιπόν, αν ο δικός μας οργανισμός, ο οποίος έχει αναπτύξει αντισώματα, ενδέχεται να κινδυνεύει από όλα τα παραπάνω, πόσο περισσότερο πιθανό είναι να συμβούν όλα αυτά σε ένα μωράκι. Δε λέω το μωρό να είναι κλεισμένο σε ένα αποστειρωμένο σπίτι, αλλά στην παραλία αν το βάλουμε να καθίσει πάνω σε πετσέτα και του δώσουμε καθαρή πιπίλα ενώ παίζει με την άμμο δεν θα πάθει και κάτι! (σαφώς και θα παίξει με την άμμο και θα πιάσει την άμμο, αλλά δεν είναι ανάγκη να κάνω τα στραβά μάτια αν τη βάλει το στόμα του!!!!) Αν όμως το άρθρο εννοεί την άμμο της γάτας, δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι.....!!! Προσοχή στην καθαριότητα και την υγιεινή, αλλά με μέτρο είναι η άποψή μου.
Μαριαννα περα απο την πλάκα εχεις απολυτο δικαιο
Τώρα αν σου πω ότι το δικό μου που έχει βάλει τα πάντα στο στόμα του...αλλά τα πάντα, δεν έχει πάθει κάτι θα το πιστέψεις? Γιατί εγώ αν δεν το έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια δε θα το πίστευα. Μωρό ούτε 2 μήνων βρήκα παπούτσι μέσα στην καλαθούνα του που προφανώς του το είχε πετάξει η αδερφή του και αυτό έγλυφε τη σόλα. Από τότε έχει κάνει άπειρα πολλά αηδιαστικά. Μόνο να σου πω πως έχει ένα δάχτυλο μόνιμα στο στόμα με το οποίο σκουπίζει δρόμους, πεζοδρόμια, βρωμοχώματα και μετά το βάζει πάλι στο στόμα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καθόλου αυτό το πράγμα, γιατί η κολοφαρδία δικαιολογείται μια-δυο-τρεις φορές. Εδώ μιλάμε πως κάθε μέρα βάζει βρωμιές στο στόμα του (μέσω του δαχτύλου του) και χτύπα ξύλο είναι καλά μέχρι στιγμής. Μην το γρουσουζέψω το παιδάκι μου, αλλά αν δεν το έβλεπα δε θα το πίστευα αυτό που συμβαίνει. Όσο για το τοξόπλασμα κολλάει υπό πολύ πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις...ας μη σου πω γιατί χρειάστηκε να το ψάξουμε τόσο. Και νομίζω πως λένε πως είναι πολύ πιο πιθανό να το κολλήσεις από τρόφιμα παρά από τη γάτα.
Μακάρι το παιδάκι σου να είναι πάντα υγειές και απ' ότι φαίνεται είναι δυνατός οργανισμός με πολλά αντισώματα! Εύχομαι να είναι έτσι πάντα! Αλλά η περίπτωση του παιδιού σου πιστεύω οτι είναι εξαίρεση και όχι κανόνας. Μακάρι όλα τα παιδάκια να ήταν έτσι αλλά δεν είναι! Να σου δώσω να καταλάβεις, το μωράκι της κολλητής μου μόλις έβαλε κάτι βρώμικο στο στόμα του (νομίζω ήταν η πιπίλα που έπεσε στο δάπεδο της βεράντας και το αδερφάκι του θεώρησε σκόπιμο να του τη βάλει στο στόμα χωρίς να ενημερώσει τη μαμά τους!!!) έβγαλε σπυριά στο στόμα! Σημειώνω οτι η κολλητή μου διατηρεί το σπίτι της καθαρό αλλά σε normal κατάσταση, δηλαδή ούτε αποστειρωμένο ούτε και βρώμικο, μία μέση κατάσταση. Επομένως, το μωράκι της ερχόταν σε επαφή με κάποια μικρόβια (εφόσον δεν ζει σε αποστειρωμένο περιβάλλον) και άρα είχε αναπτύξει (για την ηλικία του) κάποια αντισώματα. Μπορεί κάποιο άλλο μωράκι σε αντίστοιχη περίπτωση με το μωράκι της κολλητής μου, να μην πάθαινε τίποτα. Ή σε αντίστοιχη περίπτωση με το δικό σου παιδί, κάποιο άλλο μωράκι να είχε χρειαστεί (χτύπα ξύλο!) να μεταφερθεί στο νοσοκομείο! Επειδή λοιπόν, κάθε παιδάκι έχει διαφορετικό οργανισμό και διαφορετικούς μηχανισμούς άμυνας, η δική μου άποψη είναι : προσέχουμε (με μέτρο) για να έχουμε!
Κι εγώ πρόσεχα πάρα πολύ στο πρώτο παιδί. Μετά που είδα και το άλλο χαλάρωσα γιατί και να θες να προσέχεις ένα παιδί που πιπιλάει συνέχεια το δάχτυλο είναι αδύνατο κάθε φορά να του το σκουπίζεις για να το ξαναβάλει στο στόμα. Πρώτη φορά που είδα παιδί μέσα στο μετρό να κάνει το ίδιο με το δικό μου ήταν πριν αποκτήσω παιδιά και σιχάθηκα πάρα πολύ. Είπα από μέσα μου και για τη μάνα του που το άφηνε να το κάνει αυτό. Στην πράξη κατάλαβα πως δεν είναι θέμα επιλογής του γονιού το δάχτυλο στο στόμα. Συμφωνώ μαζί σου, αλλά μέσα μου λέω μήπως το άρθρο δε λέει αρλούμπες γιατί όλα τα παιδιά που πιπιλάνε δάχτυλο βάσει της κοινής λογικής θα έπρεπε να είχαν αρρωστήσει κάποιες φορές, αλλά δεν το βλέπω να συμβαίνει αυτό. Και δεν είμαστε μόνο εμείς έτσι, είναι και άλλα παιδάκια στο σταθμό που κάνουν το ίδιο. Πάντως, μαζί σου κι εγώ γιατί και με την κόρη μου που δεν πιπιλάει δάχτυλο δεν το πολυρισκάρω σε θέματα καθαριότητας. Ενώ το μικρο το έχω πιο λάσκα, γιατί ούτως ή άλλως μέσα στη βρωμιά ζει. Ίσως να έχει δίκιο το άρθρο, αλλά είναι πολύ δύσκολο μια μαμά να πει δεν πειράζει άσε και λίγη βρωμιά στη ζωή μας, γιατί όπως και να το κάνουμε ρισκάρεις.
ότι καλύτερο έχω διαβάσει τήν τελευταία εβδομάδα!θα κάνω ένα καφεδάκι κ θα βάλω το μπέμπη στο πάτωμα να καθαρίσει αυτός........................
εδω στο γεφυρι της αρτας(στο σπιτι μας ντεεεε)ο 3 χρονων γιος μου μολις μου εφερε μια ψοφια μυγα περιχαρης.....θελω ακομα δουλιτσα συμφωνα με το κειμενο
μονο για την τερηδονα των δοντιων όμως που γινεται κ από μικροβια που βαζει στο στομα λερωμένα φαγητά από πατωμα η παιχνίδια είναι αρκετο για να προσπαθουμε οσο γινεται για τις βασικες καθαριοτητες του σπιτου.
Πες τα χρυσοστομε