Δείτε πόση χαρά μπορεί να χαρίσει ένα σκυλάκι σε ένα παιδί
06/06/2014
Όταν ήμουν μικρός ήθελα δύο πράγματα όσο τίποτε άλλο στη ζωή μου. Ένα σκυλάκι και ένα αδελφάκι. Η μαμά μου τελικά αποφάσισε να μου χαρίσει 2 δίδυμες αδελφές. Πιστεύω πως ήταν αντιπερισπασμός για να ξεχάσω το διακαή μου πόθο για κατοικίδιο, γιατί δυστυχώς δεν είναι και πολύ φανατική τους.
Έτσι λοιπόν έμεινα με το απωθημένο.
Η Emma όμως, τα κατάφερε.
Για τα γενέθλιά της, οι γονείς της της έκαναν δώρο αυτό που πάντα λαχταρούσε, ένα σκυλάκι! Και της το ανακοίνωσαν βάζοντάς τη να διαβάσει ένα γράμμα που απευθυνόταν σε εκείνη.
Η μικρούλα βάζει τα κλάματα με το που καταλαβαίνει τι συμβαίνει και δεν σταματά στιγμή να αγκαλιάζει το σκυλάκι.
Μα δεν είναι υπέροχο πόσο μπορεί να δεθεί ένα παιδί με ένα κατοικίδιο;
Εσείς πήρατε κατοικίδιο στο παιδάκι σας; Πώς αντέδρασε;
Εμείς πάλι νομίζω ότι ενώ ξεκινήσαμε με 1 καναρινάκι...το οποίο έγιναν 2 καναρινάκια...εμπλουτίσαμε την οικογένεια με 2 κουνελάκια εκ των οποίων ζει το 1 με ηλικία 4,5 χρονών σήμερα...στη συνέχεια υιοθετήσαμε κι έναν γατούλη 9 μηνών πριν 1 μήνα και πριν μια εβδομάδα αποκτήσαμε κι ένα κουτάβι 2 μηνών...νομίζω και με 3 παιδάκια που έχουμε κλείσαμε τον κύκλο της υιοθεσίας κατοικιδίων....θέλω να πιστεύω δηλαδή γιατί δεν ξέρω τι άλλο θα μου κουβαλήσουν...χαχα
Εμείς από την άλλη, "πήραμε" ένα μωρό στο λυκόσκυλό μας :-P
Μπορώ να καταλάβω πολύ καλά τον διακαή σου πόθο για κατοικίδιο, γιατί ζητούσα από βρέφος ένα σκυλί από τη μητέρα μου. Η πρώτη μου λέξη σαν παιδάκι, ήταν το όνομα του σκύλου της γειτόνισσας! Τελικά, μου έκανε το χατίρι και μου πήρε τον Ερμούλη μου όταν τελείωνα την Α' λυκείου, με τη συμφωνία ότι θα έχω την αποκλειστική του φροντίδα, όπως και έγινε. Εκείνη, που κάποτε σιχαινόταν τα σκυλιά στο σπίτι, τον φιλούσε στο στόμα και τον αποκαλούσε 4ο παιδί της!
Τελικά ο Ερμής πέθανε στην αγκαλιά μου στις 8/10/2007 μετά από χτύπημα αυτοκινήτου σε ηλικία 10 ετών.... Το σοκ, ο θρήνος και ο πόνος που νιώσαμε ηταν απερίγραπτα...
Εμείς πάλι νομίζω ότι ενώ ξεκινήσαμε με 1 καναρινάκι...το οποίο έγιναν 2 καναρινάκια...εμπλουτίσαμε την οικογένεια με 2 κουνελάκια εκ των οποίων ζει το 1 με ηλικία 4,5 χρονών σήμερα...στη συνέχεια υιοθετήσαμε κι έναν γατούλη 9 μηνών πριν 1 μήνα και πριν μια εβδομάδα αποκτήσαμε κι ένα κουτάβι 2 μηνών...νομίζω και με 3 παιδάκια που έχουμε κλείσαμε τον κύκλο της υιοθεσίας κατοικιδίων....θέλω να πιστεύω δηλαδή γιατί δεν ξέρω τι άλλο θα μου κουβαλήσουν...χαχα
Εμείς από την άλλη, "πήραμε" ένα μωρό στο λυκόσκυλό μας :-P Μπορώ να καταλάβω πολύ καλά τον διακαή σου πόθο για κατοικίδιο, γιατί ζητούσα από βρέφος ένα σκυλί από τη μητέρα μου. Η πρώτη μου λέξη σαν παιδάκι, ήταν το όνομα του σκύλου της γειτόνισσας! Τελικά, μου έκανε το χατίρι και μου πήρε τον Ερμούλη μου όταν τελείωνα την Α' λυκείου, με τη συμφωνία ότι θα έχω την αποκλειστική του φροντίδα, όπως και έγινε. Εκείνη, που κάποτε σιχαινόταν τα σκυλιά στο σπίτι, τον φιλούσε στο στόμα και τον αποκαλούσε 4ο παιδί της! Τελικά ο Ερμής πέθανε στην αγκαλιά μου στις 8/10/2007 μετά από χτύπημα αυτοκινήτου σε ηλικία 10 ετών.... Το σοκ, ο θρήνος και ο πόνος που νιώσαμε ηταν απερίγραπτα...
:'(