Λίγο αφότου γεννήθηκε η Ryland, οι γονείς της συνειδητοποίησαν πως «κάτι δεν πήγαινε καλά». Δεν ήταν σαν τα άλλα παιδιά της ηλικίας της.
Όπως αποδείχθηκε, η Ryland είχε προβλήματα ακοής και δεν μπορούσε να ακούσει. Αφού έκανε την επέμβαση που χρειαζόταν και έβαλε κοχλιακά εμφυτεύματα, άρχισε να μοοιράζεται με τους γονείς της τα πρώτα της λόγια. Ήταν υγιέστατη, πανέμορφη, ευτυχισμένη.
Οι γονείς της τελικά θα μάθαιναν στην πορεία πως είχε πολλά ακόμη να μοιραστεί μαζί τους.
Από την πρώτη στιγμή που κατάφερε να αυτοπροσδιοριστεί στους γονείς της, είπε «Είμαι αγόρι» και έδειχνε την αποστροφή της σε οτιδήποτε «κοριτσίστικο». Στις απόκριες δεν ντυνόταν πριγκίπισσα αλλά Spiderman. Όταν έκανε μπάνιο με τη μικρότερη αδελφή της δήλωνε περίτρανα στην κάμερα πως εκείνη (η μικρή) είναι τυχερή που έχει έναν μεγάλο αδελφό να την προσέχει.
«Είναι «φάση», θα της περάσει», έλεγαν στην οικογένεια διάφοροι.
Κι έτσι δεν έδωσαν σημασία. Όμως τα ερωτήματα που γεννιόντουσαν στο κορίτσι αυτό μεγάλωναν. «Γιατί επέλεξε ο Θεός να με κάνει έτσι;», αναρωτήθηκε.
Βλέπετε, η Ryland είναι διαφυλική. Ένας άνθρωπος που γεννήθηκε σε λάθος φύλο.
Η οικογένεια επισκέφτηκε ειδικούς και όλοι συμφώνησαν πως ήταν αλήθεια.
«Το 41 τοις εκατό των διαφυλικών ατόμων έχει επιχειρήσει να βάλει τέλος στη ζωή του», σύμφωνα με έρευνες, ενώ τα παιδιά λέγεται πως ανακαλύπτουν το πραγματικό τους φύλο από τα 3 ως τα 5 τους χρόνια. Η οικογένεια Whittington δεν θα το άφηνε ποτέ να συμβεί αυτό στο παιδί τους.
Έτσι, κούρεψαν τα μαλλιά της, όπως ήθελε, την έντυσαν με τα ρούχα που εκείνη επέλεξε και ενημέρωσε συγγενείς και φίλους για την αλλαγή. Ήθελαν να τη βοηθήσουν όσο γίνεται περισσότερο και πιο ομαλά να κάνει τη μετάβαση στο φύλο που πραγματικά άνηκε.
«Χάσαμε κάποιους στην πορεία», σχολιάζουν στο βίντεο σχετικά με το γράμμα, αλλά σημασία έχουν οι όσοι έμειναν, που γέμισαν με αγάπη το διαφυλικό παιδί.
Ο Ryland είναι σήμερα 7 ετών. Και το βίντεο αυτό είναι η ιστορία του. Είναι υγιέστατος, πανέμορφος και πολύ ευτυχισμένος!
Η πραγματική και μοναδική (κατ'εμέ) έννοια της λέξης γονιός!!!μπράβο τους!!!
Συμφωνώ με το να αγαπάς το παιδί σου όπως είναι και να στηρίζεις τις επιλογες του, αλλά όντως, μήπως όλα αυτά τα έκαναν λίγο νωρίς? Και στην εφηβεία τι θα γίνει? Αν αλλάξει πάλι γνώμη? Νομίζω ότι θα έπρεπε να αφήσουν τα πράγματα λίγο πιο χαλαρά να βρουν το δρόμο τους και να δείξει ο χρόνος τι ισχύει και τι οχι.Τα παιδια σ αυτή την ηλικία λένε διάφορα πράγματα, Δεν πρεπει να τα παίρνουμε όλα τοις μετρητοις .
Δεν συμφωνώ στο ότι θέλει δύναμη ψυχής για να από δεχτείς αυτό που πραγματικά νιώθει και ειναι το παιδί σου για μένα ειναι κάτι το φυσιολογικό , ειναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα ο κάθε άνθρωπος που όμοιος του δεν υπάρχει. Άλλωστε απο τα παιδιά μας περιμένουμε τα πάντα και το τίποτα . Ειναι παιδιά μας και τα αγαπάμε άνευ όρων
Συγκλονιστικό βίντεο.. Πόση δύναμη ψυχής έχουν αυτοί οι γονείς.. Βλέπεις όμως το προσωπάκι του να λάμπει και λες αξίζει...!!!
Στο βίντεο λέει πως η αφυπνηση ηλθε οταν ο Ryland δηλωσε πως θα περιμενει να πεθανει η οικογενεια του για να κοψει κοντα τα μαλλιά του. Πόσο φριχτό έίναι να βλέπεις το παιδί σου να λέει κάτι τέτοιο. Μπραβο τους που τον αγαπανε ανευόρων μπράβο και για την οικογενειά τους. Οσο για όσους αναρρωτιούνται τι θα γίνει οταν μεγαλώσει? Νομιζω οτι οι γονείς του Ryland θα κανουν ότι κάνουμε όλοι. Θα πηγαινουν μια μερα τη φορά, θα αγαπανε το παιδί τους και θα αντιμετωπίζουν καθε πρόβλημα όταν προκύπτει.
Φυσικά και πρέπει να σεβαστείς την επιλογή του παιδιού σου! Μόνο ίσως είναι λίγο επικίνδυνο να βιαστείς, δηλαδή πρέπει να έχεις στο νου σου να του "αφήσεις την ευκαιρία" να αλλάξει γνώμη αργότερα, να μην το κλείσεις στον ρόλο του αγοριού με την παραμικρή φάση. Πχ εγώ θυμάμαι καλά ότι ως μικρή ήθελα παααααααααααααρα πολύ να είμαι αγόρι, πάντα έπαιζα το αγόρι, ήθελα να περάσω κάτω απ'το ουράνιο τόξο για να αλλάξω φύλο κτλ. Κράτησε πολύ αυτή η φάση και βασικά δεν χρειάστηκε ειδική αντιμετώπιση διότι απλούστατα οι γονείς μου φέρονταν με τον ίδιο τρόπο και στα δύο παιδιά τους. Τελικά άλλαξα αργότερα και τώρα γελάω όταν τα θυμάμαι, ειδικά όταν κοιτάζω την κοιλιά μου κι αισθάνομαι τόσο μα τόσο μαμά... Θέλω να πω ότι δεν χρειάζεται να πάρουν οι γονείς καμία "απόφαση" για τα παιδιά τους! Και να μη ρισκάρουν να το εγκλωβίσουν σε έναν νέο ρόλο! Πχ δεν ξέρω αν θα βιαζόμουν να του αλλάξω όνομα δε αγορίστικο. Αρκεί να δέχονται τη συμπεριφορά των παιδιών τους όπως έρχεται! Και να μην φέρονται διαφορετικά σε αγόρια και κορίτσια!
Έχεις δίκιο κι εγω είχα περάσει αυτη την φάση αλλα το ξεπέρασα και τώρα γελάω αγκαλιά με την κόρη μου!! Θέλει προσεχτικες κινήσεις και πολυ αγάπη!!!!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Κ εγώ όταν ήμουν μικρή απεχθανόμουν οτιδήποτε κοριτσίστικο, μέχρι που έκανα πιπί όρθια για να γίνω αγόρι και προσευχόμουν να γίνει ένα θαύμα να αλλάξω απο κορίτσι.. όλα αυτά μέχρι την εφηβεία που ξαφνικά έγινα μια κοκέτα άλλο πράγμα, ειλικρινά όταν το σκέφτομαι γελάω μόνη μου! Όχι απλά έγινα γυναίκα, μεταλάχτηκα τελείως, λατρεψα το γεγονός ότι είμαι γυναίκα σε όλο της το μεγαλείο, λάτρεψα οτιδήποτε γυναικείο, ροζ, απο σκουλαρίκι μέχρι γόβα, μανικιούρ κ δεν συμμαζεύεται, δηλαδή όλα όσα δεν μου άρεσαν όταν ήμουν μικρή. Αν οι γονείς μου μου έδιναν σημασία κ με έτρεχαν σε ειδικούς δεν ξέρω τι εξέλιξη μπορεί να είχα. Εκείνοι απλά δεν μου έδωσαν σημασία, με άφηναν να φέρομαι όπως ήθελα, η μαμά μου μάλιστα μου είχε κόψει τα μαλλιά αγορίστικα όπως επέμενα κ απλά με άφηναν να φέρομαι κ να παίζω σαν παιδί χωρίς να πολυασχολούνται. Αν έκαναν διαχωρισμό ανάμεσα σε κορίτσια κ αγόρια ίσως τώρα να μην ήμουν μια μαμά 2 παιδιών αλλά κάποια χαμένη σε μια ζωή που βρέθηκα να επιλέξω στα 5 μου. Δεν λέω ότι οι γιατροί είναι λάθος, απλά ίσως θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί πριν πάρουμε αποφάσεις ζωής. Βλέπω ότι πολύ γονείς πλέον είναι πολύ ευαίσθητοι με αυτά τα θέματα κ με το παραμικρό κοιτάνε να "βοηθήσουν" το παιδί τους να αποδεκτεί την μοναδικότητά του. Εγώ πιστεύω ότι τα παιδιά πρέπει να είναι λίγο πιο ελεύθερα στο θέμα "ποιος είμαι" γτ εδώ αλλάζουμε γνώμη εμείς που είμαστε μεγάλοι κ συνειδητοποιημένοι υποτίθεται, τα παιδιά δεν θα αλλάξουν;
Ήθελε τεράστια δύναμη και κουράγιο η κίνηση των γονιών του... Δεν ξέρω ειλικρινά τι θα έκανα στη θέση τους ειδικά σε μια κοινωνία όπως η Ελλάδα... Πόσο δυστυχισμένο θα μεγάλωνε αυτό το παιδί αν ζούσε στην Ελλάδα πραγματικά...
Μακάρι όλοι να σκεφτόμαστε έτσι μια μέρα. Πολύ χρήσιμο βίντεο. Από τα πιο ουσιαστικά κειμένα που έχεις ανεβάσει και μπορεί να σου δείξει το δρόμο για πολλά λάθος πράγματα που σκεφτόμαστε και νιώθουμε οι γονείς για τα παιδιά μας.
Μπράβο, μπράβο, ΜΠΡΑΒΟ στους γονεις! Για το θάρρος τους, το κουράγιο τους και για την ΚΑΘΑΡΗ αγάπη τους απέναντι στο παιδι τους! Έτσι θα πρεπει να είναι τα πράγματα, να αγαπάμε τα παιδιά μας γι αυτό που ειναι όχι γι αυτό που θα θέλαμε εμείς να ειναι! Ίσως έτσι ο κόσμος να γινόταν λίγο καλύτερος!
Πως μπορείς να μην αγαπάς το παιδί σου ; Αγόρι ή κορίτσι , είναι παιδί σου , απο τα σπλάχνα σου !!! Και αν θέλει να γίνει άντρας ή γυναίκα ή by ή gay , εμένα με νοιάζει να είναι καλά και μέσα του και έξω του !!! Καλός άνθρωπος να γίνει και να μην πειράζει άλλους ανθρώπους με νοιάζει , το τι κάνει στο κρεββάτι του/της δεν με νοιάζει . Εδώ άλλοι πάν φυλακή και η μάνα είναι απέξω και τα δικαιολογεί όλα , αθώο το παιδί !!!
Για όποιον ενδιαφέρεται επίσης αυτά τα 2 τα έχω βρει εγώ ενδιαφέροντα..ειδικά την προσέγγιση την ιατρική εν αναμονή τηε εφηβείας http://www.youtube.com/watch?v=oYOY1CIyd_0 http://www.youtube.com/watch?v=Bk_YlBM5JAE
Πολύ ενδιαφέροντα!!