Θα ηθελα και εγω να μοιραστω την ιστορια μου μαζι σας, γιατι δεν εχω που αλλου να το πω…

Με λενε Μαρια, ειμαι 24 χρονων, δεν εχω παντρευτει ακομα με τον συντροφο μου ( 30 χρονων), συζουμε ομως.

Ας τα παρω απ την αρχη.

Με τον συντροφο μου ειμαστε μαζι 3 χρονια, δεσαμε αμεσως, τρελος ερωτας ακομα και σημερα.

Μειναμε απ’ την αρχη μαζι και δεν το μετανιωσα. Τους γονεις του τους γνωρισα απο την πρωτη στιγμη, στην αρχη ηταν ολα ομορφα, ολα καλα, ολα ροζ στα ματια μου. Πιστευα τα καλυτερα για την Μανα του, παντα την σεβομουν. Μετα απο λιγο αρχισε να μου μιλαει συνεχεια για την πρωην σχεση του συντροφου μου, ποσο καλη κοπελα ηταν, ποσο ομορφη, ολα ηταν τελεια πανω της και ποσο χαμογελαστη κοπελα ειναι, ενω εγω ειμαι πιο σοβαρη (δεν γελαω χωρις λογο, το θεωρω ηλιθιο. Ισως ειμαι εγω λαθος, δεν ξερω)

Μου ειχε πει οτι την ηθελε παρα πολυ για νυφη της, αυτο ηταν μαχαιρια στο στηθος για μενα αλλα δεν μιλησα, δεν ειπα τιποτα απο σεβασμο. Ημουν 21 χρονων τοτε και απλα η μανα του συντροφου μου πεταγε κακιες και εγω δεν απαντουσα γιατι δεν ειχα μαθει να αντιμιλαω. Επισης να πω οτι η πρωην σχεση του συντροφου μου εχει φτιαξει την ζωη της (παντρεμενη με παιδια). Οι αδερφες της πεθερας μου κρατανε επαφη με την πρωην σχεση του συντροφου μου γιατι ειναι η αισθητικος τους (ναι, ξερω τοσες υπαρχουν, αλλα αυτες εκει κολλημενες και δεν την αλλαζουν με τιποτα). Για καποιο λογο εχω την εντυπωση οτι η κοπελα μαθαινει τα παντα το τι κανουμε εγω και ο συντροφος μου.

Απο οτι βλεπω, δεν ειμαι η αδυναμια της πεθερας μου, ποτε δεν θα με συμπαθησει οσο καλη και να ειμαι. Σαν Μαρια δεν με θελει και το δειχνει πολυ εντονα.

Ο συντροφος μου με στηριζει σε ολα, παντα διπλα μου, πολλες φορες μου λεει «Σημασια δεν εχει ποιος σε θελει και ποιος οχι, σημασια εχει τι θελω εγω και εγω θελω εσενα»

Να μην σκεφτομαι τριτους, λεει, γιατι μαζι του θα ζησω, οχι με την μανα του. Ισως εχει δικιο με αυτα που λεει αλλα αυτο δεν με παρηγορει, γιατι εγω εξακολουθω να σκεφτομαι γιατι δεν με συμπαθει και αυτο με στεναχωρει. Αποτελεσμα απο ολο αυτο ειναι εγω να εχω χαμηλη αυτοεκτιμηση και σχεδον καθολου εως καθολου αυτοπεποιθηση.

Θα  ηθελα την γνωμη σας, τι να κανω; Πώς να φερθω και πώς να το αντιμετωπισω ολο αυτο;