53 μήνες μαζί!
(Για όσους τώρα αρχίσατε να διαβάζετε το eimaimama, δεν είμαι τρελή και μετράω την ηλικία της κόρης μου ακόμα σε μήνες. Όμως έχω αποφασίσει να τους αφιερώνω κάθε μήνα μία ολόδική τους αφιέρωση. Έτσι, για κάθε ένα μήνα που ζούμε μαζι!)
Πότε έφτασες κιόλας σχεδόν 4 1/2 ετών; Νεράιδα μου, ταξίδι μου, παιδί μου!
Δεν είναι τυχαίο που όλοι σε λατρεύουν. Τέτοια είναι η αύρα σου, κορίτσι μου!
Ψαράκι κανονικό, λατρεύεις τη θάλασσα! Παίζεις με όλα τα παιδάκια στην παραλία, αν και προτιμάς τα μωρούλια. Δεν βγαίνεις με τίποτα από το νερό. Λες πως είσαι γοργόνα και αρχίζω σοβαρά να πιστεύω πως όντως είσαι μία γοργόνα με αόρατη ουρά. Και εγώ η πιο τυχερή που είμαι μαμά σου!
Η γλώσσα πάει πια ροδάνι, η δε κίνηση είναι συνεχώς… χορευτική! Σύντομα θα αρχισεις και μπαλέτο που τόσο λαχταράς…
Για τον μπαμπά σου και για εμένα ήσουν από την πρώτη μέρα ένας πολύτιμος θησαυρός, το ίδιο είσαι πια και για τον αδερφούλη σου που τόσο αγαπάς και σ’ αγαπά!
Τι άλλο να σου ευχηθώ και αυτό τον μήνα από το να είσαι πάντα μα πάντα ευτυχισμένη!
Σ’ αγαπώ με όλο μου το είναι!
Nα το χαίρεστε το νεραϊδάκι σας! Προχθές σκεφτόμουν που είχες γράψει κάποτε για την κακία του κόσμου και σου έλεγαν πως το μωρό σου είναι άσχημο... Αν είχε κανείς διάθεση για κακίες θα έλεγε πως θα έπρεπε να τους τρίψεις στη μούρη τις φωτογραφίες αυτού του γλυκού πλάσματος. Είμαι μαγική <3
*είναι* εννοούσα!
κούκλες αμφότερες! να την χαίρεστε!
Αχ βρε Ολιβια, το κορίτσι σας είναι μια γλύκα! Να τα εκατοστήσει χρόνια η νεράιδά σας! Να σου πω κάτι να γελάσεις; Εμένα όσο μεγαλώνουν τα παιδιά μας, δεν μου κάνουν τόση εντύπωση τα νούμερα.... στην ηλικία τους, που έχουν φτάσει πια 10,5 και 7,5, όση εντύπωση μου κάνουν τα νούμερα.... των παπουτσιών τους!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μα να φοράμε με τον γιο μου ίδιο νούμερο παπούτσι; 38 νούμερο αθλητικό, αυτό το πατουσάκι που χωρούσε στην παλάμη μου;;;;;;;;;; Απαπαααααααααααααα μια τρέλα δεν είναι;
Οντως εχει μια απιστευτη αυρα αυτο το κοριτσακι. Παρακολουθω το blog χρονια και εχω δει την Αθηνουλα απο μωρακι να γινεται ενα γλυκυτατο παιδακι. Μοιραστηκες ολες σου τις ανησυχιες μαζι μας(περπατημα,πυρετους,ομιλια κτλ ). Ετσι λοιπον μας ειναι τοσο οικια και αγαπημενη η φατσουλα της!! Θα της ευχηθω και γω λοιπον να ειναι παντα μα παντα ευτυχισμενη!!!