Δεν μπορεί κανείς να συλλάβει πόσο τρομερό είναι να χάνει κάποιος έναν γονιό στα έξι του μόλις χρόνια. Ίσως να θυμάται ορισμένες όμορφες στιγμές που έζησαν το λίγο αυτό διάστημα μαζί, αλλά ο πόνος σίγουρα δεν φεύγει ποτέ. Ελπίζει κανείς οι αναμνήσεις να μην ξεχαστούν και προσεύχεται να μην ξεχάσει.
Ένας έφηβος από το YouTube, ο 00WARTHERAPHY00, βρέθηκε σε αυτή την κατάσταση. Στα σχόλια ενός βίντεο, σχετικά με το αν τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να είναι μία πνευματική εμπειρία, αποφάσισε να μας πει τη δική του ιστορία:
Ήμουν 4 όταν ο μπαμπάς μου αγόρασε το XBOX. Ξέρετε, το πρώτο, το ογκώδες μοντέλο του 2001. Διασκεδάσαμε πάρα πολύ παίζοντας παρέα διάφορα παιχνίδια. Όταν πέθανε όμως, ήμουν μόλις 6.
Δεν μπορούσα να αγγίξω την κονσόλα εκείνη για 10 χρόνια.
Όταν το έκανα όμως, παρατήρησα κάτι.
Συνηθίζαμε να παίζουμε ένα παιχνίδι ράλι, το Rally Sports Challenge. Ήταν πολύ καλό για την εποχή του.
Αφότου άρχισα να παίζω μαζί του λιγάκι… ανακάλυψα ένα ΦΑΝΤΑΣΜΑ.
Κυριολεκτικά.
Ξέρετε, όταν τρέχεις σε έναν αγώνα ενάντια στο ρολόι και ο πιο γρήγορος γύρος καταγράφεται και παίζει μπροστά σου σαν οδηγός-φάντασμα για να γνωρίζεις την απόδοσή σου; Ναι, ακριβώς – το φάντασμά του ακόμη τρέχει σ’ αυτή την κούρσα.
Κι έτσι έπαιξα και έπαιξα και ξανάπαιξα μέχρι που έφτασα στο σημείο να νικήσω το φάντασμα. Ώσπου μια μέρα κατάφερα να το προσπεράσω…
και σταμάτησα μπροστά στη γραμμή του τερματισμού, μόνο και μόνο για να σιγουρευτώ πως δεν θα έσβηνα το φάντασμά του.
Αυτό ήταν για μένα η απόλυτη ευτυχία.
πηγή: autos.yahoo.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο