Η διαφορετική ζωή της 12χρονης θεάς του Νεπάλ

γράφει η Sonia Narang για το BBC

Η Samita Bajracharya είναι ένα 12χρονο κορίτσι από το Νεπάλ το οποίο μένει με την οικογένειά του, μελετάει σκληρά και της αρέσει να παίζει λαούτο. Μέχρι πρόσφατα όμως, λατρευόταν από το λαό που πίστευε πως ήταν η μετενσάρκωση μίας θεάς.

Σε μία πολυσύχναστη διασταύρωση στη Lalitpur, κοντά στο Κατμαντού, ένα στενό δρομάκι οδηγεί σε ένα μεγάλο, ανοιχτό αίθριο. Στην πίσω γωνία, υπάρχει ένα μικρό σπίτι με μία κόκκινη πινακίδα έξω που γράφει «Θεά Ζώσα».

Μία στενή ξύλινη σκάλα οδηγεί στο δεύτερο όροφο, όπου η θεά περνάει το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας. Την ονομάζουν Κουμάρι, που σημαίνει «νεαρό, ανύπαντρο κορίτσι».

Τη λατρεύουν τόσο οι Ινδουιστές όσο και οι Βουδιστές του Νεπάλ, οι οποίοι πιστεύουν πως είναι η μετενσάρκωση της ινδουιστικής θεότητας Durga.

Γνώρισα τη μητέρα της Κουμάρι αυτής – το Νεπάλ έχει πολλές – έπειτα από αρκετές επισκέψεις στο σπίτι.

Πώς αισθάνθηκε που η κόρη της η Samita επιλέχθηκε να γίνει Κουμάρι; ρώτησα.

«Αισθάνθηκα τόσο χαρούμενη όσο και λυπημένη», είπε. «Από τη μία, ένιωσα χαρούμενη επειδή όταν η κόρη σου γίνεται θεότητα, είναι υπέροχο να έχεις στο σπίτι σου μία θεότητα. Από την άλλη όμως φοβήθηκα γιατί δεν ήξερα αν θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε όλους τους κανόνες».

Υπάρχουν τόσοι πολλοί κανόνες. Πρώτα πρώτα, η μητέρα της Samita χρειάζεται να χρησιμοποιεί να καλύπτει το πρόσωπο της κόρης της με ειδικό μεϊκάπ σε περίτεχνα σχέδια. Το κορίτσι δεν επιτρέπεται να βγει έξω εκτός από τις γιορτές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα πόδια της δεν επιτρέπεται να αγγίζουν το έδαφος. Αυτός σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να κουβαλά τη νεαρή θεά.

Επιπλέον, η Κουμάρι δεν επιτρέπεται να μιλήσει σε κανέναν εκτός από την οικογένειά της και τους στενούς της φίλους.

Ο καλύτερος τρόπος να καταλάβει κανείς πώς είναι η ζωή για μία μικρή θεά είναι να μιλήσει σε μία προηγούμενη Κουμάρι. Τηλεφωνώ στην προκάτοχο της Samita, την Chanira Bjracharya (καμία συγγένεια), η οποία συμφωνεί σε μία συνέντευξη στο σπίτι της.

Καθόμαστε στο πάτωμα του σκοτεινού δωματίου όπου πέρασε μία δεκαετία να προσεύχεται και να ευλογεί τους επισκέπτες.

Περιμένω να κάνουμε τη συνέντευξη στα νεπαλέζικα, αλλά όταν της κάνω μία ερώτηση, αρχίζει να μιλάει άπταιστα Αγγλικά. Μου λέει πως έμαθε τη γλώσσα διαβάζοντας εφημερίδες όσο ήταν Κουμάρι.

«Όταν ήμουν θεά, συνήθιζα να ρίχνω κλεφτές ματιές μέσα από τις τρύπες στα παράθυρα», λέει η Chanira.

Σήμερα είναι μία 19χρονη φοιτήτρια διοίκησης επιχειρήσεων και μοιάζει με μία τυπική έφηβη, φορώντας ένα μοδάτο πράσινο T-shirt και μαύρο παντελόνι. Έγινε Κουμάρι όταν ήταν μόλις πέντε ετών.

«Το να είσαι θεά είναι σα να είσαι πριγκίπισσα και να έχεις τα πάντα στο σπίτι σου», λέει. «Ποτέ δε μου έλειψε το να βγαίνω έξω, αντιθέτως απολάμβανα να μένω σπίτι και να είμαι μέρος της θεϊκής ζωής».

Η  θεϊκή ζωή έληξε απότομα όταν η Chanira ήταν στα 15 της, την ημέρα που της ήρθε για πρώτη φορά περίοδος. Ξαφνικά έπαψε να είναι η Κουμάρι. Είπε πως η μετάβαση ήταν δύσκολη.

«Όταν χρειάστηκε να βγω από το σπίτι για πρώτη φορά, δεν ήξερα πώς να περπατήσω σωστά», λέει. «Η μαμά και ο μπαμπάς μου συνήθιζαν να κρατούν τα χέρια μου και να μου μαθαίνουν να περπατάω».

Τα χρόνια που ήταν Κουμάρι, είχε δασκάλους στο σπίτι. Ξαφνικά, άρχισε να πηγαίνει στο σχολείο με τα άλλα παιδιά.

«Ήταν μεγάλη δοκιμασία για μένα», λέει η Chanira. «Όλοι οι συμμαθητές μου φοβόντουσαν πολύ να μου μιλήσουν επειδή ήμουν πρώην θεότητα και μου φέρονταν λιγάκι διαφορετικά.

Συνήθιζαν ακόμη να λένε πως ήμουν εξωγήινη. Αυτό μου έλεγαν».

Οι πιστοί δεν υποκλίνονταν πλέον μπροστά της ούτε και άγγιζαν τα πόδια της όπως έκαναν τόσα χρόνια.

«Έχασα αυτό το σεβασμό», λέει. «Ποτέ δε φανταζόμουν ότι η ζωή μου θα άλλαζε τόσο απότομα».

Μόλις έληξε η θητεία της Chanira, οι ιερείς της περιοχής επέλεξαν μία νέα Κουμάρι. Η διάδοχός της, η Samita, τύχαινε να είναι στενή της φίλη, ήταν κάτι σαν τη μικρότερη αδελφή της.

«Όταν ήμουν θεά, συνήθιζε να έρχεται εδώ και ήμασταν φίλες οπότε γνωρίζει πώς είναι η ζωή μίας Κουμάρι», λέει η Chanira.

Η ζωή μίας Κουμάρι πέρα από την προσευχή περιλαμβάνει και μαθήματα. Επιστρέφοντας στο σπίτι της τωρινής Κουμάρι, η μητέρα της μου επιτρέπει να μπω στο δωμάτιό της και να παρακολουθήσω ένα από τα ιδιαίτερα μαθήματά της.

Για πρώτη φορά, τη βλέπω σαν ένα συνηθισμένο κορίτσι καθώς κάθεται καθισμένη στο γραφείο της και κρατάει προσεκτικά σημειώσεις.

«Παλιότερα δεν ήταν παράδοση οι Κουμάρι να εκπαιδεύονται», λέει η δασκάλα της Rachna Upreti. «Ο κόσμος τους ήταν οι τέσσερις γωνίες του δωματίου τους».

[divider]

Λίγα λόγια για τις Κουμάρι

• Οι Κουμάρι Ντέβι είναι κορίτσια στην προεφηβεία, τα οποία πιστεύεται πως αποτελούν μετενσάρκωση της ινδουιστικής θεότητας Durga – η οποία ονομάζεται και Taleju στο Νεπάλ.
• Επιλέγονται βάσει διάφορων φυσικών χαρακτηριστικών,  χρειάζεται όμως να περάσουν και μία σειρά από δοκιμασίες.
• Υπάρχουν πολλές Κουμάρι στο Νεπάλ – η σπουδαιότερη μένει στο Κατμαντού, σε μία βασιλική κατοικία που ονομάζεται Κουμάρι Μπαχάι.
• Η θεά πιστεύεται πως εγκαταλείπει το σώμα της Κουμάρι με την πρώτη της περίοδο.
• Η Κουμάρι επιλέγεται από τη φυλή Shakya ή Bajracharya της κοινότητα Newari του Κατμαντού.

[divider]

Τα πράγματα έχουν αλλάξει για τις σύγχρονες Κουμάρι.

«Ενδιαφέρεται πραγματικά για τον έξω κόσμο», λέει η Upreti. «Όχι μόνο το Νεπάλ, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο».

Η μητέρα της Κουμάρι με προσκαλεί να παρευρεθώ σε ένα ξεχωριστό φεστιβάλ λίγες μέρες αργότερα. Φτάνω εκεί καθώς εκείνη καλύπτει προσεκτικά με μεϊκάπ το μέτωπο της κόρης της.

Βγάζει περίτεχνα κολιέ και βραχιόλια από ένα ερμάριο από μαόνι, το οποίο είναι γεμάτο αξεσουάρ. Η Κουμάρι μορφάζει καθώς η μητέρα της φορτώνει επάνω της τα βαριά κοσμήματα.

Μετά από λίγο, η Shobha σηκώνει την κόρη της και την κουβαλάει κάτω στις σκάλες σε ένα θρόνο που βρίσκεται στο κέντρο της αυλής.

Εκατοντάδες άνθρωποοι στέκονται στη σειρά για να προσφέρουν στην Κουμάρι λουλούδια και δωρεές, και να αγγίξουν τα πόδια της. Αρχίζουν να στριμώχνονται προς το μέρος της για να πάρουν την ευλογία της και εκείνη βάζει μία φωτεινή κόκκινη βούλα στο μέτωπο του κάθε επισκέπτη. Αργότερα, κάθεται εντελώς ακίνητη, εκτός από τα μάτια της που κοιτάζουν μία αριστερά και μία δεξιά καθώς οι θεατές τη φωτογραφίζουν.

Αφού έχουν όλα τελειώσει, επιστρέφει στην ιδιωτικότητα του δωματίου της. Παίρνει στα χέρια της το αγαπημένο της μουσικό όργανο, το σαρόντ και αρχίζει να κάνει εξάσκηση.

Καθώς παίζει τα έγχορδο αυτό όργανο, φαίνεται απόλυτα ήρεμη. Φαίνεται να ξεχνά τα βάρη που φέρει ο ρόλος της ως ζωντανή θεότητα.

Λίγους μήνες αφότου επισκέφτηκα την Κουμάρι, μαθαίνω πως η θητεία της ως ζωντανή θεότητα έληξε και έχει επιλεγεί ένα νέο κορίτσι.

«Από την πρώτη μέρα που της ήρθε η περίοδός της, κλειδώθηκε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο όπου δεν έμπαινε καθόλου φως», μου έγραψε η Chanira. «Κανένας άντρας δεν επιτρέπονταν μέσα. Μπορούσε όμως να υποδέχεται φίλες και γυναίκες συγγενείς».

Η Chanira έμεινε με τη φίλη της Samita για να μπορέσει να προσαρμοστεί στη νέα της ζωή. Την 12^η μέρα, έχοντας πάψει  να είναι πια θεότητα, η Samita κατάφερε να βγει επιτέλους από το σπίτι της.

Τώρα κάνει νέους φίλους στο σχολείο.

«Είναι ελεύθερη να βγει έξω», λέει η Chanira.

«Νομίζω πως είναι πιο χαρούμενη σήμερα».

πηγή: bbc.com