γράφει η Jennifer Hicks για το Real Life Parenting
Εσύ, μαμά που είσαι στο iPhone,
Σε βλέπω στο πάρκο με τα παιδιά σου, να κρατάς το κινητό στο χέρι. Τα αγγελούδια σου τρέχουν τριγύρω φωνάζοντας «Μανούλα, κοίτα με!» Γλιστρούν απ’ την τσουλήθρα γελώντας χαρωπά και φωνάζουν «Μανούλα, κοίτα αυτό!» Ανεβαίνουν τη σκάλα για να γλιστρήσουν και πάλι και φωνάζουν «Μανούλα, κοίτα!! Μαμά, κοίτα! Μαμά! Μαμά!! ΜΑΜΑ!!!!»
Αλλά εσύ δεν τα κοιτάζεις… επειδή είσαι στο κινητό σου – τσεκάρεις το Facebook, τα email σου, το Pinterest.
Δεν τα κοιτάζεις… επειδή έχεις ξοδέψει ήδη κάθε ώρα της ημέρας σου να τα παρατηρείς, μέχρι τη στιγμή που τα έφερες στο πάρκο. Είδες το κάθε τι που κάνουν. Το. Κάθε. Τι.
Τον έβλεπες να τρώει το πρωινό του και να ξεχωρίζει τις βάφλες που του έβαλες στο πιάτο. Τον κοίταζες καθώς εκείνος κρατούσε το πιρούνι ανάποδα και προσπαθούσε να αρπάξει τις μπουκιές του με την άλλη πλευρά και έλεγε «Μαμά, κοίτα αυτό!» Και εκείνος πήρε την πετσέτα του και την έβαλε πάνω στο κεφάλι του. Και συ τον κοιτούσες.
Έβλεπες επίσης την κόρη σου να διαλέγει τα ρούχα της – σήμερα έπρεπε να φορέσει τη μπλούζα με τη μαϊμού. Την έβλεπες να ντύνεται. Κοίταζες πώς πάλευε να βάλει τις κάλτσες της – αποφασισμένη να το κάνει μόνη της. Την έβλεπες – βοηθώντας και καθοδηγώντας την, γνωρίζοντας όμως πως είναι σημαντικό γι’ αυτή να μάθει να το κάνει μόνη της, μια εμπειρία που θα γινόταν ένα πολύτιμο μάθημα και θα τη βοηθούσε να μεγαλώσει.
Κοίταζες καθώς εκείνη στριφογυρνούσε στο δωμάτιό της. Την έβλεπες να παίζει με τα λούτρινα κουκλάκια της. Παρακολουθούσες πώς τα έβαζε και πάλι στη θέση τους. Σιγά-σιγά. Στην πορεία σταματούσε και έπαιζε και πάλι λίγο μαζί τους πριν τα επιστρέψει στο κουτί. Όλα αυτά τα έβλεπες.
Τα έβλεπες να βουρτσίζουν τα δόντια τους και τα μαλλιά τους. Τα έβλεπες να παίζουν με τα τουβλάκια και τις πλαστελίνες τους και να χορεύουν. Συμμετείχες και συ γιατί λατρεύεις να συμμετέχεις στο κέφι τους. Τα έβλεπες να κάνουν τα κακά τους και τα βοήθησες να σκουπιστούν. Τα έβλεπες να πλένουν τα χέρια τους με περισσότερο σαπούνι απ’ όσο χρειαζόταν – και κάποιες φορές με λιγότερο. Τα κοίταζες πώς πιτσιλούσαν με νερό το νιπτήρα. Τα έβλεπες να πηδούν απ’ το σκαμπό και να τρέχουν μέσα στο σπίτι με βρεγμένα χέρια.
Τα προσέχεις τα παιδιά σου – παίζεις μαζί τους, τα βοηθάς, τους τραγουδάς και χορεύεις μαζί τους όλο το πρωί. Όλη μέρα. Και τώρα, στο πάρκο, εκεί όπου μπορούν να τρέξουν και να παίξουν, ξεκλέβεις λίγα λεπτά για τον εαυτό σου και κοιτάζεις το τηλέφωνό σου.
Ίσως εργάζεσαι από το σπίτι και στην ουσία δουλεύεις, ελέγχεις τα email σου, απαντάς σε πελάτες, στέλνεις μια πρόταση συνεργασίας. Τα παιδιά σου είναι τυχερά που έχουν την ευκαιρία να περνούν τόσο χρόνο έξω, να κάνουν νέους φίλους, να ξεδίνουν, να απολαμβάνουν τη λιακάδα. Μπράβο σου που τους χαρίζεις έναν τόσο διασκεδαστικό τρόπο να περάσουν τη μέρα τους όσο εσύ ασχολείσαι με τις δουλειές σου.
Ίσως έχεις ένα φίλο ή ένα οικογενειακό μέλος που είναι άρρωστο και ξεκλέβεις λίγο χρόνο όσο τα παιδιά είναι απασχολημένα και χαρούμενα για να στείλεις μερικά μηνύματα και να δεις πώς είναι, να κανονίζεις για να περάσεις από το σπίτι τους με λίγο φαγητό. Ίσως πάλι να ελέγχεις τα email σου γιατί περίμενες κάποια αποτελέσματα. Ίσως γράφεις ή διαβάζεις ευγενικά μηνύματα στο Facebook, εκφράζοντας τα συλλυπητήριά σου για τον άδικο χαμό ενός αγαπημένου. Και όλα αυτά, όσο τα παιδιά σου βρίσκονται έξω και απολαμβάνουν λίγο ελεύθερο χρόνο παιχνιδιού.
Ίσως είσαι στο Pinterest και αναζητάς ιδέες για να βοηθήσεις τα παιδιά σου να απασχολούν το μυαλό τους όσο ο πατέρας τους λείπει για δουλειές – ίσως βρίσκεις τον τρόπο να διατηρήσουν την επαφή μαζί του ή οργανώνεις μαζί τους ένα πάρτι έκπληξη για την επιστροφή του.
Ίσως έχεις ένα μεγαλύτερο παιδί στο σχολείο και η δασκάλα του σου έστειλε email γιατί ανησυχεί για τη συμπεριφορά του και πιστεύει πως πρέπει να βοηθήσεις την κατάσταση… και τώρα που έχεις ορισμένα λεπτά όσο τα παιδιά σου παίζουν χαρούμενα στο πάρκο, απαντάς στο μήνυμά της.
Ίσως πάλι να συνειδητοποιείς πώς να παρακολουθείς το παιδί σου κάθε λεπτό της κάθε μέρας δεν είναι απαραίτητο και πως είναι απόλυτα αποδεκτό και στην ουσία κάνει καλό σε όλους το να αφιερώνεις λίγα λεπτά στον εαυτό σου. Στο πάρκο. Στο τηλέφωνό σου.
Σε σένα λοιπόν, μαμά που είσαι στο iPhone, έχω να πω το εξής:
Δεν θα σε κατακρίνω. Δεν σε γνωρίζω. Δεν γνωρίζω την ιστορία σου. Ξέρω όμως πως δεν χρειάζεται να παρακολουθείς κάθε χοροπήδημα, κάθε στριφογύρισμα, κάθε μπουκιά, κάθε τραγούδι, κάθε χορό, κάθε βλεφάρισμα και κάθε αναπνοή για να είσαι μια καλή μαμά. Υπάρχουν πολλά πράγματα που απαιτούν την προσοχή μας στη ζωή ενός γονιού – και πολλά τα οποία θέλουμε να απολαύσουμε. Υπάρχουν επίσης πολλά πράγματα στη ζωή μας εκτός από τα παιδιά τα οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Παρόλο που το να είμαστε γονείς είναι η πιο σημαντική και πιο ικανοποιητική δουλειά, δεν είναι και η μοναδική. Όλοι μας προσπαθούμε να ισορροπήσουμε τη ζωή μας και να βρούμε χρόνο για τα πάντα. Κι όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν τα καταφέρνουμε. Κάθε ένας από μας εύχεται να ήταν καλύτερος στο να φέρνει βόλτα όλες του τις υποχρεώσεις… και πολλοί από μας ξοδεύουμε χρόνο να στεναχωριόμαστε που δεν τα καταφέρνουμε. Τα πας μια χαρά. Όσο προσπαθείς για το καλύτερο για την οικογένειά σου, τα πας μια χαρά, κι αυτό έχει σημασία.
Είναι πράγματι καλό για τα παιδιά σου να γνωρίζουν πως δεν είναι το επίκεντρο της προσοχής σου κάθε δευτερόλεπτο της κάθε μέρας. Είναι καλό γι’ αυτά να μάθουν να παίζουν ανεξάρτητα και να κάνουν πράγματα μόνα τους χωρίς να έχουν συνοδό στο παραμικρό. Αυτό είναι το να είσαι καλός γονιός – να τα επιτρέπεις να μάθουν πως κάποια πράγματα σε ικανοποιούν με τη χαρά και την απόλαυση που παίρνεις από αυτά, όχι την επιβράβευση και την προσοχή που σου δείχνουν.
Βρες λοιπόν την ισορροπία σου. Γίνει μητέρα, σύζυγος, αδελφή, κόρη, φίλη, γειτόνισσα, μέντορας, υπάλληλος – γίνε όσα χρειάζεται να γίνεις. Κάνε ό,τι χρειαστεί… ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως μερικές φορές αφιερώνεις λίγο χρόνο σε σένα – ακόμη κι αν απλά τσεκάρεις το Facebook όσο το παιδί σου τρέχει στο πάρκο.
Ειλικρινά,
Η μαμά στο iPhone που δεν σε κατακρίνει.
Koριτσια παλι ξεκατινιαζεστε...δεν πατε καλυτερα να ασχοληθειτε με τα παιδια σας?
με κουρασες...
μπλα μπλα μπλα απολιτιστο ανθρωπακι..αν χεστηκες τραβα σκουπισου και μην ασχολησαι με το τη κανουν οι αλλοι στις κουνιες..το παιζετε δηθεν καλες μητερες κ κραζετε τις αλλες..ενω ειστε πολυ χειροτερες απο μερικες...δεν εχεις κανενα δικαωμα να κρινεις για το τη κανει ο καθενας...αντε απο δω..
Ακου να δεις κοριτσακι,ποτε δεν ειπα οτι ειμαι καλυτερη μανα απο καμια,παντα αν εχεις μπει καθολου στον κοπο να με παρακολουθησεις τι λεω θα καταλαβεις οτι παντα υπερασπιζομαι και υποστηριζω ολες τις μαναδες ΟΠΩΣ και να μεγαλωνουν τα παιδια τους!!Σιχαινομαι αυτες που θεωρουν εαυτον ανωτερο και λενε για τις αλλες μαναδες οτι κακως γινανε μανες ή δεν ειναι καλες μαναδες!!!!!!!!!!!Σου ξαναειπα οτι ΧΕΣΤΗΚΑ τι κανεις εσυ και η καθεμια στις κουνιες και οπου αλλου!!Τον πολιτισμο σου τον δειχνεις κι εσυ με τον τροπο που μιλας,μην αγχωνεσαι δε φαινεσαι ανωτερη απο μενα!!Και απο τη στιγμη που συνεχιζεις και ασχολεισαι μαζι μου τα θελει κι εσενα κι ο δικος σου ο κωλαρακος να τα ακουσεις ετσι? Για να μιλησουμε λιγο ισα κι ομοια,γουσταρεις αντιπαραθεση και κραξιμο ε?Γιατι αν δεν σου αρεσε θα με αγνοουσες και δεν θα ασχολιοσουν καν!!Ελα μαζοχιτσα εισαι κι εσυ!! Και για να μιλησω και πιο σοβαρα,μην τρελαινεστε μερικες με τις αντιθετες αποψεις απο τις δικες σας!Κι εγω φουντωνω γιατι ανθρωπος ειμαι αλλα οταν αντιδραω(ισως και υπερβολικα μερικες φορες,το παραδεχομαι) ειναι σε ακραιες καταστασεις θεωρω!!Ειναι λιγες οι φορες που θα φτασω στο σημειο να τσακωθω,συνηθως αγνοω πολλα posts αλλα ειστε και μερικες ρε παιδακι μου....... Παντως ελενη μου ειμαι στη διαθεση σου αν εχεις να προσθεσεις καμια βλακεια ακομη να σου απαντησω καταλληλως!!Φιλακια
poli kalo to artro...me ekfrazei apolita....kai min krinoume kaneis den kserei ti zoria mporei na travaei mesa sto spiti tou.....emena mou tin lene ama me doun kapou xoris to paidi mou...:"kale pou to afises to paidi sou k den to evgales ekso volta mazi sou???...etsi kopela mou goustaro vrika efkeria na kseklepso mia ora na pio kafe me tin fili mou...ti zori travane den ksero...k to astio einai oti aftes pou mou to exoun pei exoun sto spiti tous 1 gia na tous sideroni 1 gia na tous magirevei kai ali 1 gia na tis ksevromizei....fuck diladi min milas kiolas!!!
Απο ανθρώπους που κατακρινουν χορτάσαμε. Κανείς δεν σου λεει μπράβο για οσα κάνεις μονο λαθοι θα σου βρουν ολοι."Το φαγητό ειναι αναλατο", "δώσε λίγο σημασία και στο παιδί","πάλι σφουγαριζεις",και στην δουλειά τα ίδια "δεν το μέτρησες καλα το ταμείο" κτλ....ελεος ολοι εχουν να πουν κατι για το πως θα το κανεις σωστά. Ο καθένας να κοιταει τα παιδια του και τον εαυτο του οχι τους άλλους!
Δεν εχεις το δικαιωμα να κατακρινεις καμια μητερα..εσυ δλδ απο το να παρακολουθεις το παιδακι σου στο παρκο παρακολουθεις τις υπολοιπες μητερες και κοτσομπολευεις??..ε τοτε κ εσυ εβγαλες τα παιδακια σου βολτα να μην σε πριζουν και με την ευκαιρια ας κοτσομπολευσω και ας παρακολουθω τις υπολοιπες μητερες..εκτος απο μανα εισαι και γυναικα ..εχω καθε δικαιωμα να κατσεις κ στο fb και στο twitter και οπου γουσταρω..δεν ξερεις τη κανω μεσα στο σπιτι για να με κρινεις την μιση ωρα που ειμαι εξω...γιατι εγω μεσα στο σπιτι δεν εστρεψα ουτε για ενα λεπτο το βλεμμα μου καπου αλλου περα απο το παιδι μου.επαιζα μαζι μου και το κοιταγε συνεχεια..οταν ομως βγηκαμε κ βρηκε την παρεα του κ ασχοληται με κατι αλλο εχω καθε δικαιωμα να αφιερωσω λιγο χρονο στο κινητο μ σε εμενα και στους φιλους μου...κ εσυ δεν εχεις κανενα δικαιωμα να μιλας για μενα κ να με κρινεις γιατι δεν με ξερεις δεν ξερεις αν ειμαι αδιαφορει η οχι...γιαυτο κανε τη δουλεια σ και μην αχολησαι με του αλλουςςς...κομπλεξικες κοτσομπολες...
Εαν το σχολιο σου πηγαινε για μενα ενα εχω να σου πω:ΧΕΣΤΗΚΑ κοπελια τι κανεις στο σπιτι σου και στις κουνιες!!!!!Κουτσομπολα δεν ημουν ποτε και ουτε προκειται να γινω!!ΧΕΣΤΗΚΑ και για οοοοολες αυτες που τραβανε ζορι στο σπιτι τους,με τον αντρα τους,τη μανα τους,τα παιδια τους ή οποιονδηποτε αλλον!!Γουσταρετε να παιζετε με τα κινητα σας?Παιξτε!!Απλα χανετε στιγμες των παιδιων σας... Λες εμενα κουτσομπολα εν τω μεταξυ ενω εσυ μου εχεις σουρει οχι ακομα τα χειροτερα αλλα εισαι ετοιμη,σε κοβω! Οταν λεω οτι βγαζω ασχημα συμπερασματα τα βγαζω απο μονη μου,δεν τα συζηταω με καποιον,αλλα δεν σε ενδιαφερει προφανως εσενα και την panagiotoula παραπανω,μονο να ορμηξετε ξερετε!Και στην τελικη καντε εσεις οτι σας γουσταρει οπως λετε κι αφηστε εμενα να κανω και να σκεφτομαι οτι σου γουσταρει!!!!!! Υ.Γ.Τα παιδια δεν τα βγαζουμε βολτα για να μη μας πρηζουν στο σπιτι,τα βγαζουμε να ξεσκασουν κι αυτα κι εμεις!Και να αφιερωσουμε και χρονο μαζι τους!
Παιζει και το αλλο ομως ε?Μην ξεχνιομαστε και μην ωραιοποιουμε τα παντα!!!Η μαμα που κοιταει το κουλοκινητο της παιζει να ειναι και αδιαφορη και απλως εβγαλε τα παιδια της βολτα για να μην την πρηζουν στο σπιτι!!Υπαρχουν και πααααααααααρα πολλες τετοιες περιπτωσεις και το ξερετε ολες αυτο ετσι?Μην κρυβομαστε και πισω απ'το δαχτυλο μας!!Μην λεμε μαμα στο i-phone εισαι κριμα που τρεχεις ολη μερα κακομοιρα και βρηκες ευκαιρια στις κουνιες να ξεκουραστεις κανοντας σερφινγκ στο fb και στο twitter 'γραφοντας' το παιδακι σου που σε φωναζει!!! Και για να γινω πιο σαφης σε οσες δεν με καταλαβατε: Οποια βλεπω στις κουνιες να παιζει με το κινητο της και να μη δινει σημασια στο παιδι της ναι,την κατακρινω!!Δε μιλαω για την περιπτωση που θα σε παρει καποιος τηλ ή θα σου ερθει ενα σημαντικο μηνυμα που δεν γινεται να μην απαντησεις αλλα για τις περιπτωσεις που οι μανουλες εχουν πιασει ψιλη κουβεντουλα και δεν δινουν σημασια στο τι κανουν ή λενε τα παιδια τους!Δε μ'αρεσει η εικονα αυτη,βγαζω κακα συμπερασματα!
otan pragmatika tha parakoloutsouses ta paidia sou den tha ikseres me toses leptomeries to ti kanoun oi ales mamades.....
Αχ,να σου πω,πραγματικα λες χαζα!Δεν ειναι λεπτομερεια οταν ειναι μπροστα στο οπτικο μου πεδιο!!Δηλαδη μην υπερβαλουμε κιολας και λεμε βλακειες!!!Εννοειται οτι η προσοχη μου ολη ειναι στο παιδι μου!οχι για να δικαιολογηθειτε καποιες να βγαζετε κουτσομπολες τις υπολοιπες!
Είσαι θεαααά !!!!
Δεν είμαι ακόμα μανούλα (2 μήνες έμειναν ακόμα)!! Αυτές οι σκέψεις μου θυμίζουν πολύ τον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσα! Από την πρώτη μέρα που γύρισα από το σχολείο, έκανα μόνη μου όλες τις εργασίες. Η μητέρα μου δεν χρειάστηκε ποτέ να με ελέγξει. Όταν τελείωνα το διάβασμα έπαιζα μόνη μου στο δρόμο, γυρνώντας κάθε απόγευμα με μελανιές στα πόδια. Ήμουν ανεξάρτητο παιδί και αυτό ακολούθησε και στην αδερφή μου. Οι γονείς μας, μας έδωσαν το δικαίωμα στην επιλογή και στα λάθη, και δεν μας στέρησαν την εμπιστοσύνη τους ούτε μία στιγμή. Δεν ήταν αδιάφοροι, με τον τρόπο τους μαθαίνανε τι κάναμε! Πάντα διακριτικά! Δεν χτύπησα ποτέ κανένα παιδάκι αλλά δεν άφησα και ποτέ κάποιον να απλώσει χέρι πάνω μου! Έμαθα πάντα να τσακώνομαι με επιχειρήματα (πράγμα περίεργο για παιδί με δυσλεξία). Όποτε γινόμουν θεατής σε περίπτωση βίας ανάμεσα σε παιδιά ήμουν η πρώτη που εναντιωνόταν και κατάφερνα με τον λόγο να επηρεάζω όλους τους συμμαθητές μου, χωρίς ποτέ να είμαι το παιδί θαύμα αλλά το παιδί της παρέας! Το αποτέλεσμα ήταν να κάνω όλη μου την τάξη μέχρι και Γ Λυκείου να είμαστε μία μεγάλη παρέα!! Όλοι μαζί στις κοπάνες, στις λευκές κόλλες, όλοι μαζί σε όλα!! Δεν ήμουν δημοφιλής στο σχολείο, αλλά ήμουν ο πυρήνας της παρέας! την έννοια της παρέας την είχα μάθει από τους γονείς μου "ότι πει η παρέα για να περάσουμε καλά". Η κατάληξή μου;;; Σχεδόν ανεξάρτητη από τα 18 μου.....σπούδαζα και δούλευα για το χαρτζιλίκι μου, έχω ήδη δύο πτυχία και πάω για το τρίτο, έχω κάνει πολλά λάθη για τα οποία ντρέπομαι αλλά δεν επανέλαβα και σε λίγο καιρό θα αποκτήσω τον γιόκα μου!! Δεν είμαι το παιδί θαύμα, αλλά είμαι ένας άνθρωπος που μου έδειξαν εμπιστοσύνη από την αρχή της ζωής μου και με άφησαν να πέσω και να σηκωθώ μόνη μου και θα τους ευγνωμονώ πάντα για αυτό! Η συμβουλή της μητέρας μου; μην ψάχνεις το μυστικό της τέλειας μάνας, να αγαπάς τα παιδιά σου και αυτά θα στο ανταποδώσουν!! συγνώμη για το μεγάλο post!!!
Ένταξυ δεν είπαμε να γυρίσουμε και πλάτη στα παιδια μας στο πάρκο ,αλλα ενα βήματακι παραπάνω να τους αφήνουμε να κανουν απο αυτο που νομίζουμε πως μπορούν δεν ειναι και τραγικό... Η πείρα μου πλέον μου λέει πως .όση ελευθερία τους δίνεις μεσα σε ενα λογικό πλαίσιο τόσες δυνατότητες αποκτούν...αλλιως πως να μάθουν αφου δεν τους το επιτρέπουμε.....
Μαμά στο i-phone, o γιόκας σου έχει καβαλήσει τον δικό μου και τον κοπανάει. Αλλά συνέχισε εσύ, μην πτοείσαι. Τα πας μια χαρά.
Ενώ αν δεν κοίταγε το I phone αυτό δεν θα γινότανε ε ;;;; Ασε μας κούκλιτσα μου !
Δεν καταλαβες τιποτα απο το αρθρο, τιποτα όμως.
Και τώρα, αυτη ακριβως τη στιγμη που γράφεις στο site, ο δικός σου γιος κοπανάει την κόρη μου. Βγες τώρα!!! Κομπλεξικες γυναίκες...