Με λενε Μαρια και διαβαζω εδω και αρκετο καιρο τις ιστοριες σας και αποφασισα να γραψω κι εγω τη δικη μου.
Οχι οτι εχω να σας διηγηθω κατι περιεργο… απλα νομιζω πως η εμπειρια της γεννας σε καθε μια απο εμας ειναι μια συγκλονιστικη ιστορια.
Για να μην σας κουρασω θα μπω αμεσως στο θεμα.
40+2 σπανε τα νερα, χαλαρα πονακια και μπαινω νοσοκομειο, 5 διαστολη, ολα τελεια. Η ωρα ηταν 9 το πρωι και ο γιατρος μου που τον ευχαριστω παρα πολυ, περιμενε οτι ως τις 2 το μεσημερι θα εχω γενησει…
Μου βαζουν πονους και εγω αντεχω και ειμαι καλα! Φτανει στην αιθουσα τοκετων η αναισθησιολογος και μου λεει να κανουμε την επισκληριδιο… Κατα βαθος δεν ηθελα να την κανω αλλα ο Θεος γνωριζει καλυτερα απο εμας και θα σας πω τι εννοω.
Σε ολη μου την εγκυμοσυνη αυτο που λαχταρουσα ηταν να δω την μπεμπα μου πρωτη. να μην την αγγιξει κανεις αλλος πρωτη εγω.. .δεν σκεφτηκα ποτε να πανε ολα καλα και να ειναι καλα… Με δυο λογια σκεφτομουν πολυ εγωιστικα…
Να μην σας κουραζω λοιπον, γινεται η επισκληριδιος και αυτο ηταν…
Λιποθυμησα και ξυπνησα 10:30 στην αιθουσα ανανηψης εξω απο το χειρουργειο..
Την αγαπησα την καισαρικη μου γιατι ηταν η αιτια να μαθω πως εχω προπτωση μητροειδους βαλβιδας και πως δεν θα αντεχε η καρδια μου ενα φυσιολογικο τοκετο.
Την αγαπησα την τομη μου που παρ’ολο που το μωρο το ειδα τελευταια δεν με ενοιαζε, γιατι ηταν καλα και πρωτη φορα μονο αυτο σκεφτομουν και ελεγα δοξα Τω Θεω!
Την αγαπησα την τομη μου γιατι μεσα απο τις καισαρικες σωζονται ζωες…
Η επισκληριδιος ηταν η αιτια να μαθω ενα καρδιολογικο μου προβλημα!
Θα ηθελα να δωσω ενα μηνυμα σε ολες σας: να πηγαινετε σε καρδιολογο κατα τη διαρκεια της κυησης και θα σας πει αναλογα αν μπορειτε να επιχειρήσετε φυσιολογικό τοκετό ή επισκληριδιο ή ολικη ναρκωση!
Αγαπησα την τομη μου γιατι ειμαι καλα και μεγαλωνω το κοριτσακι μου!
Μπορει να εχουν περασει 20 μηνες αλλα το θυμαμαι σαν χθες. Δε νιωθω ανικανη και μαλιστα καθολου. Μεσα απο την καισαρικη μου ενιωσα δυνατη και μια φωτηση πως υπαρχει Θεος και μας προσεχει και αν ειναι κατι να γινει γινεται… Δεν συμφωνω στο να γινονται ασκοπα καισαρικες… αλλα ειναι καλο να περναμε απο καρδιολογικους ελεγχους και τεστ ανοχης στην επισκληριδιο…
Θα σας συμβουλευα ολες σας να το κανετε μιας κι εγω πηγα να γεννησω χωρις να εχω περασει απο καρδιολογο, την ωρα που σε αλλες χωρες οι γιατροι σου λενε να πας εστω και προληπτικα!
Σας ευχαριστω που διαβασατε την ιστορια μου και ελπιζω να μην σας κουρασα..
«Τις προλαβαμε τελευταια στιγμη.. Ζουν απο θαυμα«, ειπε ο γιατρος στον αντρα μου…
Σ’ ευχαριστω Θεε μου για τα 2 σου θαυματα!
Την ζωη μου και την ψυχη μου.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Εμένα ο γιατρός μου μ' έστειλε και στις δυο εγκυμοσύνες μου στον καρδιολόγο λίγο πριν την ΠΗΤ και στην δεύτερη ανακάλυψε πως είχα ταχυκαρδίες!!! Είχα 160 παλμούς όταν ήμουν ήρεμη! Μου έδωσε χαπάκι για να με σταθεροποιήσουν και μπήκα νωρίτερα για να γεννήσω την μικρούλα μου η οποία δυστυχώς είχε κάνει κακάκια της και τα είχε φάει. Είχαμε αρκετούς μήνες πρόβλημα με το στομάχι της αλλά μετά όλα πέρασαν κι είναι μια κοριτσάρα 6,5 χρονών!!! Προσοχή στις εξετάσεις, μπορεί να είναι προληπτικές και να σου φαίνονται γελείες καμιά φορά αλλά ποτέ δεν ξέρεις! Κι εγώ δεν αισθανόμουν τίποτα αλλά κάτι δεν πήγαινε καλά προφανώς.....
Να ειναι ολες οι μανουλες και ολα τα μωρακια καλα και γι αυτο να ενημερωνομαστε πληρως για τα παντα να κανουμε τις απαραιτητες εξετασεις και να βρισκουμε ανθρωπους εμπιστοσυνης να μας παρακολουθουν! Ευχομαι τα καλυτερα σε εσενα και την οικογενεια σου!
Καταρχάς να σου ζήσει το νινακι σου και πάνω από όλα υγεία!!! Ευτυχώς που είστε και οι 2 καλά!!! Εγώ ένα έχω να πω! Θεωρώ ότι είναι το λιγότερο αισχρό την σήμερον ημέραν οι γιατροί να μην κάνουν τις απαραίτητες εξετάσεις! Εγώ όταν ήμουν έγκυος η γυναικολόγος μου με είχε πεθάνει στις εξετάσεις! Τα πάντα, όσα τουλάχιστον μπορείς να γνωρίζεις, γύρω από το μωρό μου τα ήξερα! Τελοπαντως, όλα πήγαν καλά!!!
Αχ σε καθε ιστορια γεννας να κλαιω.....τι ειναι αυτο απο τοτε που εγινα μανουλα!Κ εγω με καισαρικη κοριτσια γιατι ειχα διδυμακια!!!!!!Χαιρομαι πολυ που υπαρχει η επιλογη της καισαρικης αλλα λυπαμαι που ειμαστε η νουμερο 1 χωρα σε καισαρικες....να γινεται οταν υπαρχει λογος ,οχι οτι η καισαρικη μας κανει λιγοτερο μητερες φυσικα!!!!Να ειναι καλα τα παιδακια ολου του κοσμου...να γεννιουνται ολα γερα κ δυνατα!!!!!!!Μαρια μου να χαιρεσαι το κοριτσακι σου κ τα δικα μου σχεδον 20 μηνων ειναι!!!!
Πολύ σωστά τα λες!!! Ταυτίζομαι σε πολύ μεγάλο βαθμό με την περίπτωση σου! Και εγώ αυτό ακριβώς έλεγα: εγώ θα δω και θα πάρω πρώτη το μωρό.. το ότι μπορεί να πήγαινε κάτι στραβά δεν με απασχολούσε ιδιαίτερα γιατί συνήθως δεν πιστεύουμε πως μπορεί να συμβεί κάτι δυσάρεστο σε εμάς.. Αλλά μετά από μιας νύχτας πόνους, διανυκτέρευση στο νοσοκομείο και προετοιμασία για να γεννήσω το επόμενο πρωί οι πόνοι αραίωσαν και τελικά σταμάτησαν.. Με άφησαν μέσα προληπτικά και αν ξανά είχα πόνους θα μου έδιναν εξιτήριο.. Τελικά το επόμενο βράδυ ο καρδιογράφος έδειχνε τους παλμούς του μωρού χωρίς σκαμπανεβάσματα, δηλαδή το μωρό κοιμότανε, βρισκότανε σε αδράνεια.. Με βάλανε επείγων χειρουργείο. Τότε ανακαλύψαμε πως η μήτρα μου είναι καρδιόσχημη και δεν είχε ιδιαίτερο χώρο για το μωρό και μάλλον λόγω των συσπάσεων το μωρό πιέστηκε, ενεργήθηκε και εισέπνευσε κακάκια.. Τελικά όλα καλά ευχαριστώ τον Θεό!!!! Ούτε με απασχολεί που είδα την καρδούλα μου το επόμενο πρωί, ούτε η απρόσμενη καισαρική και η τομή της! Τα βλαστάρια μας να είναι καλά!!
Πολύ επικίνδυνη η εισπνοή μηκονίου, χαίρομαι που το μωράκι σου είναι καλά και πολύ καλά έπραξε ογιατρός και σου έκανε επείγουσα καισαρική!