Το άγχος του να μεγαλώνεις ευτυχισμένα παιδιά

Υπάρχουν «κανόνες» για τα πάντα όταν γίνεσαι γονιός. Υπάρχουν βιβλία για τα πάντα. Από το πώς να κάνεις το παιδί σου οικονομικά ανεξάρτητο έως και πυρηνικό επιστήμονα.

Όλα τα «πρέπει» όμως συνοψίζονται σε μία φράση για έναν γονιό: άγχος.

Η συντάκτρια του New York Magazine Jennifer Senior μιλά στο συνέδριο TED για το πόσο φιλόδοξο στόχο αποτελεί η ευτυχία για έναν γονιό. Για τον ίδιο αλλά και για το παιδί του.

Οι ρόλοι του γονιού και του παιδιού έχουν αλλάξει, αναφέρει στην ομιλία της, και δεν υπάρχει σενάριο. Πρέπει να αυτοσχεδιάσεις. Οι εποχές έχουν αλλάξει και τα παιδιά πλέον δε δουλεύουν σε φάρμες και χωράφια και φάμπρικες, δουλεύουν για τη γνώση. Το σχολείο και οι εξωσχολικές δραστηριότητες είναι η δουλειά τους. Προσπαθούμε να μάθουμε στα παιδιά τα πάντα, τα γράφουμε για κολύμβηση, ιππασία, καράτε, σκάκι, τέσσερις ξένες γλώσσες, μήπως και κάτι από όλα αυτά τους χρησιμεύσει σε ένα από όλα τα πιθανά «ουτοπικά μέλλοντα» που φανταζόμαστε, όπου τα παιδιά θα είναι ευτυχισμένα.

Σε σχετική συνέντευξή της στο npr αναφέρει:

Η ευτυχία των παιδιών μας είναι για εμάς πρωταρχικής σημασίας. Μπορεί τα παιδιά να είναι «άχρηστα» από άποψη οικονομικής συνεισφοράς στην οικογένεια, αλλά η συναισθηματική αξία τους είναι ανεκτίμητη. Κάτι που δεν αμφισβητεί κανένας γονιός είναι πως θέλει τα παιδιά του να είναι χαρούμενα. Η ευτυχία είναι ένας υπέροχος στόχος, αλλά είναι και εξαιρετικά δύσκολο να τον φτάσεις. Η ευτυχία και η αυτοπεποίθηση δεν μαθαίνονται όπως μαθαίνεται το όργωμα ενός χωραφιού. Δεν μαθαίνεται όπως το να οδηγείς ένα ποδήλατο. Η ευτυχία και η αυτοπεποίθηση μπορεί να αποτελούν παραπροϊόντα, αλλά δεν μπορούν από μόνα τους να αποτελέσουν στόχους. Είναι πολύ άδικο να επωμίζεται ένας γονιός ένα τόσο μεγάλο βάρος όπως το να κάνει το παιδί του ευτυχισμένο. Κι είναι εξαιρετικά άδικο για ένα παιδί να φέρει το ίδιο το βάρος της ευτυχίας.

Στην απεγνωσμένη μας προσπάθεια να αναπτύξουμε ευτυχισμένα παιδιά, ίσως αναλαμβάνουμε το λάθος ηθικό φορτίο. Θεωρώ καλύτερο, και τολμώ να πω πιο ενάρετο, στόχο το να επικεντρωθούμε στο να κάνουμε τα παιδιά μας παραγωγικά και ηθικά, ελπίζοντας απλά πως η ευτυχία θα έρθει ως αποτέλεσμα των όσων κάνουν, των όσων επιτυγχάνουν και της αγάπης που αισθάνονται από εμάς. Αυτός είναι ένας τρόπος να διαχειριστείς το γεγονός ότι δεν υπάρχει σενάριο. Χωρίς καινούρια σενάρια, χρειάζεται να ακολουθήσουμε τα πιο παλιά. Την ευπρέπεια, την ηθική στην εργασία, την αγάπη – πιστεύω αν όλοι μας ακολουθούσαμε τα συγκεκριμένα σενάρια, τα παιδιά μας θα ήταν μια χαρά, το ίδιο και οι γονείς – ίσως και ακόμη καλύτερα και στις δύο περιπτώσεις.

Παρακολουθήστε ολόκληρη την εξαιρετική ομιλία της από το TED παρακάτω (μπορείτε να επιλέξετε και υπότιτλους από το κατάλληλο κουμπί – δυστυχώς δεν υπάρχουν υπότιτλοι στα Ελληνικά):