10 πράγματα που έμαθα από την 5χρονη κόρη μου

Γράφει η Lauren Jimeson για το babble 

Πέντε χρόνια πριν, ξεκίνησα το ταξίδι της μητρότητας φέρνοντας στον κόσμο την κόρη μου Harlan.

Θυμάμαι πέντε χρόνια πριν που πήγαινα στο νοσοκομείο ένα πρωινό της Τετάρτης. Ήμουν τρομαγμένη γιατί σε λίγες ώρες θα γινόμουν μητέρα. Θα είχα την ευθύνη κάποιου άλλου πέρα από τον εαυτό μου. Θα ήμουν υπεύθυνη για αυτό το μικρό πλασματάκι και θα έπρεπε να τη φροντίζω και να της μάθω τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή – ακριβώς όπως έκαναν και οι γονείς μου. Αυτό που δεν συνειδητοποίησα όμως στο δρόμο για το νοσοκομείο ήταν πως το δικό μου μάθημα ζωής ξεκινούσε την ίδια μέρα. Και σε λίγες ώρες, θα συναντούσα τη δασκάλα μου.

Μου έμαθε πολλά αυτά τα πέντε χρόνια. Μαθήματα ζωής για τα οποία θα είμαι πάντα ευγνώμων. Ακολουθούν 10 μόνο από τα πράγματα που μου έμαθε η πεντάχρονη κόρη μου από τη στιγμή που με έκανε μητέρα.

1. Είμαι όμορφη.

Αυτό είναι ίσως ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που πήρα από εκείνη. Παρόλο που έκανα τρία παιδιά και το σώμα μου είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο που είχα προτού τα κάνω, μου λέει πως είμαι όμορφη. Κάθε μέρα. Είναι τις στιγμές που κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που βλέπω, κι όμως εκείνη έρχεται και μου λέει πως είμαι όμορφη. Αυτές τις στιγμές συνειδητοποιώ πως όπως και αν είμαι, θα είμαι πάντοτε όμορφη για εκείνη.

2. Είναι καλό να γελάς με τον εαυτό σου.

Η Harlan λατρεύει τα αστεία. Ακόμη κι αν τα ανέκδοτά της δεν βγάζουν κανένα νόημα, γελάει. Κάθε καινούριο ανέκδοτο της φαίνεται πιο αστείο από το προηγούμενο. Ποτέ της δεν παίρνει τον εαυτό της πολύ στα σοβαρά και μου αρέσει πολύ αυτό σε εκείνη. Αντί να κλάψει ή να ντραπεί που σκόνταψε και έπεσε κάτω, σηκώνεται και γελάει μέσα σε δευτερόλεπτα. Η ανεμελιά της μου υπενθυμίζει πως όλοι μας χρειαζόμαστε το γέλιο – κάποιες φορές χρειάζεται ακόμη να γελάμε και με τον εαυτό μας.

3. Η δύναμη της φαντασίας είναι υπέροχη.

Τις προάλλες η Harlan ετοίμασε τα πράγματά της και «πήγε ένα ταξίδι στην Αφρική». Επέστρεψε μετά από πέντε λεπτά και μου μίλησε για όλα τα υπέροχα πράγματα που είδε στις διακοπές της. Κάποιες φορές η πραγματικότητα με παρασέρνει και δυσκολεύομαι να της γλιτώσω. Όποτε μου ζητάει να πάμε «διακοπές», αφήνω ελεύθερη τη φαντασία μου και συνειδητοποιώ πως αυτό το ταξιδάκι το είχα πραγματικά ανάγκη.

4. Μη φοβάσαι να είσαι εξωστρεφής.

Η Harlan ξεκίνησε πρόσφατα το νηπιαγωγείο. Μετακομίσαμε στην πόλη μας πριν δύο μήνες και έτσι όλα της φαίνονται καινούρια. Κι όμως αγκάλιασε κάθε τι καινούριο, χωρίς άγχος. Πηγαίνει και συστήνεται στα παιδιά της παιδικής χαράς και κάνει νέους φίλους επιτόπου. Μπήκε στην καινούρια της τάξη και ποτέ δεν κοίταξε πίσω. Γύρισε στο σπίτι και μου μίλησε για τους δύο νέους φίλους που έκανε. Η προθυμία της να γνωρίσει τον κόσμο χωρίς φόβο αποτελεί έμπνευση για μένα. Ήλπιζα και γω να μπορούσα να το κάνω και ξέρω πως θα ένιωθα καλύτερα αν μπορούσα.

5. Πάρε στιλιστικά ρίσκα.

Ποιος είπε ότι πρέπει να ακολουθούμε κανόνες στη μόδα; Σίγουρα όχι η Harlan. Φοράει ό,τι θέλει και δεν νοιάζεται για ό,τι κι αν λένε οι άλλοι. Φορά με περηφάνια τη φλούο κορδέλα της, το λουλουδάτο φόρεμά της, τις πουά κάλτσες της και τα ροζ παπούτσια της. Εγώ συνεχώς ανησυχώ τι θα πουν οι άλλοι για τα ρούχα μου και για το σώμα μου. Η Harlan όμως δεν νοιάζεται γι’ αυτά. Ρισκάρει.

6. Κάποιες φορές χρειάζεσαι απλά μια αγκαλιά και όλα γίνονται αμέσως καλά.

Η Harlan ήταν πάντα η «αγκαλίτσα» μου. Λατρεύει τα χάδια. Όταν είναι στεναχωρημένη, ξαπλώνει στο κρεβάτι μαζί μου και βάζει το κεφάλι της στο στήθος μου για να γίνει καλά. Κάθε χρόνο το ίδιο. Λες κι οι αγκαλιές διώχνουν τη στενοχώρια. Κι όμως το κάνουν. Όταν περνάω μια δύσκολη μέρα, απλά αγκαλιάζω τα παιδιά μου και αμέσως όλα γίνονται και πάλι καλά.

7. Μην καταπνίγεις τα συναισθήματά σου.

Μπορεί εγώ να τις ονομάζω εκρήξεις θυμού, η Harlan πάντως δε σταματά να μας ενημερώνει για το πώς ακριβώς νιώθει. Όταν στεναχωριέται, κλαίει. Όταν είναι θυμωμένη – μπορείς να ακούσεις τα ποδοβολητά της και τις φωνές της. Όταν είναι χαρούμενη τα γέλια της αντηχούν στο χώρο. Εγώ δεν εκφράζω πάντοτε τα συναισθήματά μου, αλλά ξέρω πως αν δεν το κάνω, ίσως δεν έχει αποτέλεσμα. Η Harlan μου υπενθυμίζει πως μπορείς να μπήξεις τα κλάματα πού και πού.

8. Ας κάνεις τα πάντα άνω-κάτω. Αυτό δείχνει πως διασκεδάζεις.

Δεν μου αρέσει η ακαταστασία και μερικές φορές προτιμώ να μην ασχοληθώ με κάτι αν γνωρίζω πως στο τέλος θα γίνουν όλα λίμπα. Η κόρη μου όμως μου μαθαίνει το αντίθετο. Κάνε τα όλα άνω-κάτω, διασκέδασε και μην ανησυχείς για την ακαταστασία, γιατί αλλιώς δεν θα ζήσεις τη στιγμή. Η ακαταστασία θα μπει κάποτε σε τάξη, εσύ πρέπει απλά να το χαρείς.

9. Ενθουσιάσου με τα μικρά πράγματα στη ζωή.

Τις προάλλες γύρισα σπίτι από το σουπερμάρκετ με μια μικρή έκπληξη για τη Harlan. Της αγόρασα ένα πακέτο τσίχλες και της έδωσα μία. Με τον τρόπο που αντέδρασε στη θέα αυτής της μίας τσίχλας, θα πίστευε κανείς πως είχε κερδίσει το λαχείο. Έτρεχε πάνω κάτω στο σπίτι κατενθουσιασμένη. Όλα αυτά για μια τσίχλα! Αυτό μου υπενθύμισε πως πρέπει να χαιρόμαστε για τα μικρά πράγματα στη ζωή μας. Έβαλα μπουγάδα και δίπλωσα τα ρούχα, ας το γιορτάσουμε. Μαγείρεψα και τα παιδιά μου έφαγαν χωρίς γκρίνια, αυτό κι αν θα πρέπει να το γιορτάσουμε.

10. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι αγάπη.

Στο τέλος της μέρας, αυτό είναι που μας μένει. Η αγάπη που έχω για εκείνη και η αγάπη που συνεχίζει να μου δίνει αυτά τα πέντε χρόνια είναι το μόνο που πραγματικά χρειάζομαι.

Εσείς μανούλες τι έχετε μάθει από τα παιδάκια σας;