Η σιωπή είναι χρυσός
Η σιωπή είναι χρυσός.
Δεν χρειάζεται πουθενά να εξηγώ, μου αρκεί που ακουμπώ με άδειο από ενοχή κεφάλι κάθε βραδυ το μαξιλάρι μου.
Που τα μάτια μου είναι καθαρά και όσοι με αντικρίζουν, νιώθουν. Ξέρουν.
Η εκδίκηση δεν ωφελεί, μόνοι μας επιλέγουμε άλλωστε τους σταυρούς μας. Εχουμε ομως την ευκαιρία να βγάλουμε μόνοι μας τα καρφιά και να τρέξουμε προς τη σωτηρία μας.
Και αν απειλούν και αν τρομοκρατούν, αυτοί που θα έπρεπε να έχουν το κεφάλι χαμηλωμένο από ντροπή, αυτοί που θα έπρεπε στα γόνατα συγγνώμη να ζητούν, μην φοβηθείς. Φύγε. Σκούπισε τα πληγωμένα σου σημεία και φύγε.
Συγχώρεσε τους και μην μιλάς ότι και αν σου κάνουν. Μείνε ταπεινός και άνοιξε την καρδιά σου.
Ο νέος σου εαυτός μόλις γεννήθηκε. Μην τους κανεις τη χάρη να τον καταστρέψεις και αυτόν.
Σου στέλνω αγάπη!
Ολίβια
Σιωπηλά θα σου πω πόσο περήφανη είμαι που σ'έχω φίλη μου!
Συμφωνώ μαζί σου Ολίβια.Πολύ δύσκολο στην αρχή λυτρωτικό ομως το αποτελεσμα.Επίσης θα προσθέσω και πολύ προσευχή κ για σένα και για αυτόν πού σε έβλαψε....επίσης λυτρωτικό.Καλή δύναμη καλή μου.
Την σιωπη μπορει να την εκλαβει καποιος ως αδυναμια ,παραιτηση,υποχωρηση και με καθε ευκαιρια θα προσπαθει να σε μειωσει/βλαψει , συν οτι δεν εκτονωνεις τα συναισθηματα σου και αυτο καποια στιγμη θα σε πνιξει... Ο πατερας μου ελεγε παντα (κ σε εμενα πηρε χρονια να το καθιερωσω γιατι ημουν ηπιο ατομο και καθιστουσα πολλες φορες τον εαυτο μου θυμα) , ελεγε λοιπον " Καλυτερα να σε φοβουνται κ να υπολογιζουν και ας σε κακοχαρακτηροζουν παρα να πουν αχ την καημενη¨
Αν και συμφωνω με αυτά που λες Ολίβια, συμφωνώ επίσης και με αυτά που λέει η Βασιλική. Θέλω να πω ότι οι κατώτεροι διπρόσωποι και πισώπλατοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τη σιωπή μας. Όσο δε μιλάμε , τόσο νομίζουν ότι έχουν δίκιο και συνεχίζουν. Πρέπει εμεις να βάλουμε τα όρια μας κι ας μας είναι δύσκολο. Το θέμα βέβαια είναι κατα πόσο θέλουμε εμείς να μπλέξουμε μέσα σε μια τέτοια ψυχοφθόρα κατάσταση και να την παλέψουμε. Ισως να είναι καλυτερα να πάρουμε το μάθημά μας και να φύγουμε. Ετσι κι αλλιώς οι άνθρωποι που μας πληγώνουν δεν μας αξίζουν, όποιοι και να ειναι αυτοί. Ετσι το βλέπω εγώ. Και επίσης όλα είναι μέσα στη ροή της ζωης μας και έρχεται κάποια μέρα που ξεθωριάζουν, και δεν μας αγγίζουν καν....
"Μείνε ταπεινός και άνοιξε την καρδιά σου"...πόοοοοοοοοοσο σημαντικό και δύσκολο...φαίνεται πάρα πολύ η επαφή σου με τον καλό "παπούλη-πνευματικό"... Σου εύχομαι τα καλύτερα Ολίβια...και ας μην σε ξέρω...
"Συγχωρεσε τους κ μη μιλας οτι κ αν σου κανουν" Νομιζω θελει πολυ δουλεια και συζητηση με τον εαυτο σου για να φτασεις στο σημειο να συγχωρεις αυτους π απειλουν κ τρομοκρατουν, κυριως λεκτικα και συναισθηματικα...εγω τουλαχιστον δεν πιστευω οτι θα φτασω ποτε στο σημειο της συγχωρεσης... ισως αν με βοηθησει ο θεος να δω καποια στιγμη πιο καθαρα! Υπομονη ολιβια