Πέρασα από σαράντα κύματα ώσπου να δω τα μάτια σου…
Έχουν περάσει 6 χρόνια από τότε που έφερα το παιδί μου στον κόσμο.. πολλές φορές επιχείρησα να γράψω κι εγώ τη δική μου εμπειρία αλλά ποτέ δε μπόρεσα να την ολοκληρώσω… ελπίζω τούτη τη φορά να τα καταφέρω..
Παντρεύομαι τον έρωτα της ζωής μου λοιπόν στα 26 μου χρόνια… κάνουμε το σπίτι μας, τη ζωή μας, τα ταξίδια μας… ώσπου μετά από 7 μήνες γάμου προκύπτει εγκυμοσύνη… δεν ήταν στα άμεσα σχέδιά μας, ωστόσο ήρθε. Ενώ λοιπόν ο άντρας μου δε μπορούσε να κρύψει τη χαρά του, εγώ βούλιαζα σε μια θλίψη… δε την πήρα καλά την είδηση μιας και θεωρούσα ότι στη δεδομένη στιγμή ο ερχομός ενός παιδιού θα με πήγαινε πίσω στα εργασιακά..
Ενώ όλα πήγαιναν καλά,αρχίζει σιγά σιγά ο γολγοθάς… στο τέλος του τρίτου μήνα αναγκάζομαι να μείνω στο κρεβάτι για 10 μέρες γιατί είχα συσπάσεις..έπειτα κάνω την εξέταση για την αυχενική διαφάνεια στη τότε γυναικολόγο μου η οποία δεν ήταν εξειδικευμένη και μου βγάζει τιμή αυχενικής 2,4. Σίγουρο down. Μου μιλά για αμνιοπαρακέντηση. Της λέω όχι. Ότι και να είναι δεν το ρίχνω. Πάω σε εξειδικευμένο κέντρο και σε πυρηνικό για εξέταση αίματος. 1,2 η αυχενική!!!! Το μωράκι μου μια χαρά!!! Δοξάζω τον Θεό!!! Τον ευγνωμονώ που μου το έστειλε και που άκουσε τις προσευχές μου..και αλλάζω γιατρό.
Όμως… στο τέλος του 4ου μήνα, διαπιστώνω μια ενόχληση στην βουβωνική περιοχή και στη περιοχή του ισχίου.. Δε το αναφέρω στον γιατρό μου και θεωρώ ότι μάλλον φταίει το γεγονός ότι δε περπατώ πολύ. Στο 5ο μήνα ο πόνος είναι μεγαλύτερος… το αναφέρω στο γιατρό ο οποίος μου λέει ότι μπορεί να οφείλεται στη μέση..σύνηθες φαινόμενο στις εγκυμονούσες… Στον 6ο μήνα ο πόνος μεταφέρεται στο ίδιο σημείο και στο άλλο πόδι… πλέον χρησιμοποιώ το λεγόμενο «πι». Δε μπορώ να περπατήσω μόνη μου. Ο πόνος αφόρητος 24 ώρες το 24ωρο. Δε κοιμάμαι.. κλαίω, πονάω.. ο άντρας μου τα έχει χάσει, δε ξέρει τι να κάνει και με πηγαίνει στο νοσοκομείο.. 1 εβδομάδα νοσηλεία, μαγνητική και συμπερασμα : ΠΑΡΟΔΙΚΗ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΙΣΧΙΩΝ. Τι είναι αυτό;;;;;;;;;;
Μου το έξηγούν όσο πιο απλά μπορούν για να καταλάβω τι γίνεται… σπάνια πάθηση κατά τη κύηση. Σταματά να αιματώνεται η περιοχή των ισχίων και δημιουργούνται φλεγμονές στα ισχία. Ετσι εξηγείται λοιπόν ο ΑΦΟΡΗΤΟΣ πόνος… Ω Θεέ μου, βοήθα με να αντέξω να γεννήσω το παιδάκι μου… πάρε λίγο τον πόνο από τα πόδια μου…
Οι γιατροί μίλησαν: αυτοάνοσο νόησημα, το οποίο θα κάνει τον κύκλο του (συνήθως διαρκεί 6-8 μήνες) και ότι αγωγή κι αν ακολουθήσει ο ασθενής είναι συντηρητική.. έτσι λοιπόν μου επιτρέπουν να πάρω 16ml αντιφλεγμονωδών ημερησίως..Παρακαλάω μέρα νύχτα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή να προστατεύει η Παναγία το παιδάκι μου από τα φάρμακα…
Το μαρτύριο όμως δε τελειώνει… στον 7ο μήνα, πέφτω μέσα στο σπίτι ενώ ήμουν με το «πι» και παθαίνω κάταγμα (ευτυχώς έπεσα σαν να κάθησα και δεν ακούμπησα πουθενά την κοιλίτσα μου). Ο πόνος… δεν τον αντέχω άλλο αυτόν τον πόνο… Θεούλη μου καλέ…
Κλινήρης για τις επόμενες 6 εβδομάδες… πλήρης ακινησία με απεριόριστο πόνο.. εφιαλτικές στιγμές… ωσπου φτάνω στη 36η εβδομάδα και επιτέλους ο γιατρός μου αποφασίζει να με ξεγεννήσει!!!!
Η καισαρική προγραμματίστηκε το πρωί… Το μωράκι μου υγιέστατο Δόξα το Θεό!!!! Δεν τον ακούμπησε κανένα φάρμακο!!!! Δόξα το Θεό!!!!! Τον πήρα στην αγκαλιά μου το βράδυ… τι ευλογία Θεέ μου… τι ευλογία…
Αρχισα να περπατώ σιγά σιγά αφού το μωρό έγινε 3 μηνών.. Σήμερα τον καμαρώνω και ενώ αντιμετωπίζω προβλήματα οστεοπόρωσης, νιώθω ευτυχία που τον βλέπω γερό και ευτυχισμένο… Σε ευχαριστώ Θεέ μου… σε ευχαριστώ…
Εάν δεν είχα τον άντρα μου δίπλα μου, βράχο γερό και δυνατό, σε όλα παρόν…δε ξέρω πώς θα συνέχιζα και πώς θα έκανα υπομονή… Είναι η ζωή μου όλη , ο άντρας μου και το παιδάκι μας και ευγνωμονώ τον Θεό για όσα με αξίωσε να έχω!
Αγγελική
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Συνήθως η παροδική οστεοπόρωση εμφανίζεται σε ένα από τα ισχια...στη δική μου περίπτωση ήταν μεταναστευτική όπως το είπε ο γιατρός και μεταφέρθηκε το ίδιο πρόβλημα και στο άλλο ισχίο με διαφορά 2 μηνών. Σε αυτή τη περίπτωση λοιπόν, εμένα μου είπαν να μη περπατώ ή τελοσπάντων να περπατώ μόνο για τουαλέτα. Συζήτησέ το πάλι με τους γιατρούς και άσκησε όσο λιγότερο πίεση μπορεις στα πόδια σου...Εύχομαι καλό υπόλοιπο εγκυμοσύνης, υγιέστατο μωράκι και να είσαι δυνατή!!!
Καλησπέρα, άρχισα να πονάω το αριστερο ισχιο μου όταν έκλεισα τον 3ο μήνα της εγκυμοσύνης και μετά από ένα μήνα διαγνώστηκε παροδικη οστεοπόρωση ύστερα από μαγνητικη και αρχισα με πληρη αποφορτιση με πατερίτσες. Μετά από 2 μήνες άρχισε να με πονάει και το δεξι ισχιο και φοβάμαι ότι έχω και σε αυτό. Αναμένω να κάνω ξανά μαγνητικη ετσι ώστε να δω την πρόοδο στο ισχιο που κάνω αποφορτιση, αλλά και στο άλλο. Η απορία μου ομως είναι Αν έχω και στα 2, πως θα γίνει αποφόρτιση στο άλλο?
Είχα σχεδόν όλα τα παραπάνω συμπτώματα περίπου απο το 6ο μήνα της εγκυμοσύνης. Έκανα ένα σωρό εξετάσεις,που τα αποτελέσματα ηταν "καλά" χωρίς όμως ποτέ διάγνωση...ψυχολογικό έλεγαν! Φάρμακα ,ενέσεις, φυσικο θεραπείες τίποτα δεν είχε αποτέλεσμα...Περπάτησα ξανά όταν τα μωρά έφτασαν 4ων μηνών! Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτόν τον πόνο ! Ακόμα και σήμερα δύο χρόνια μετά, δεν μπορώ να κάτσω οκλαδόν ούτε πιστεύω πως τα πόδια μου είναι όπως θα έπρεπε. Μακάρι να υπήρχε κάποιος έστω και σήμερα να μπορούσε με σιγουριά να μου πει τί είχα? Πώς προέκυψε και αν θα ξανά εμφανιζόταν? Από την άλλη εύχομαι να ήταν μόνο αυτό που θα συνέβαινε στην εγκυμοσύνη μου! Ελπίζω καμία μανούλα να μη μπαίνει σε τέτοιες διαδικασίες κι αν μπαίνει να είναι ολα περαστικά και ολες οι γυναίκες να έχουν έγκυρη, έγκαιρη διάγνωση και σωστή θεραπεία!
Θεέ μου Αγγελική και Πόπη μετά από αναζήτηση ωρών στο ίντερνετ να διαβάζω μελέτες παθαίνω σοκ διότι ίσως να είχα το ίδιο και γι'αυτό να μην έχει περάσει 18 μήνες μετά...Ισως να χρειάζεται ασβέστιο, άλλη θεραπεία, δεν ξέρω...κανείς δε μου είπε για μαγνητική...ευχαριστώ που με ενημερώσατε αν θέλετε να επικοινωνήσουμε περαιτέρω γράψτε μου στο cristinadanielidi@gmail.com
Εμένα δε μου έγινε καμιά εξέταση και μου εξηγήθηκε διαφορετικα η κατάσταση. Μου είπαν ότι έχω SPD, δηλαδή δυσλειτουργία ηβικής/πυελικής σύμφυσης (με άλλα λόγια, τα οστά της λεκάνης μαλακώνουν πολύ από τις ορμόνες και "τρίβονται" το ένα με το άλλο προκαλώντας φοβερούς πόνους ανάμεσα στα πόδια ή στην "ουρά" ή στα πλάγια εκεί που το πόδι ενώνεται με τον κορμό, στα ισχία δηλαδή). Εγώ είχα τα δύο τελευταία. Δε μπορούσα να σταθώ στο ένα πόδι να βάλω εσώρουχα, να ανέβω σκάλα, να γυρίσω στο κρεβάτι, μέχρι που τελικά ακινητοποιήθηκα εντελώς. Εκλαιγα κορίτσια. Μια ζωή πολύ λεπτή σε καλή φυσική κατάσταση και να χρειάζομαι πατερίτσες για να πάω στην τουαλέτα. Δε μου δόθηκε κανένα συμπλήρωμα και μου είπαν απλά πως θα περάσει μετά τον τοκετό. Αφότου γέννησα έκανα να περπατήσω ένα μήνα. Ημουν σίγουρη ότι έμεινα ανάπηρη μόνιμα. Είδα φυσιοθεραπευτή που μου έδωσε ίδια διάγνωση. Είχα φοβερούς πόνους στα οπίσθια γιατί τα έσφιγγα άθελά μου να κρατήσω σταθερή τη λεκάνη να περπατήσω, κι έκαναν συνέχεια σπασμούς πολύ επώδυνους. Η φυσιοθεραπεύτρια μου έδειξε πώς να κάθομαι πάνω σε ένα μπαλάκι του τένις να κάνω μασάζ στην περιοχή αυτή να μη γίνεται σπασμός, και ανακουφίστηκα αφάνταστα, όπως και πίνω αντιφλεγμονώδη αν η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κακή. Ακόμα έχω πόνο πολύ και σχεδόν τον έχω συνηθίσει. Με ενημέρωσαν επίσης ότι θα μου ξαναεμφανιστεί σε μελλοντική εγκυμοσύνη, και ενώ θα την ήθελα φοβάμαι ότι δε θα μπορώ να εξυπηρετήσω το γιο μου. Εδώ ο άντρας μου μου είπε αν ξαναμείνω έγκυος θα βάλει καρεκλάκι στη σκάλα σαν αυτά που έχουν οι γιαγιάδες...
Κορίτσια μου...πόσο στεναχωριέμαι που ακούω πώς υπάρχουν κι αλλες μανούλες στις οποίες εμφανίσθηκε η λεγόμενη πάθηση...Λυπάμαι και στεναχωριέμαι βαθύτατα για τη παρουσία του πόνου, την έλλειψη αυτοεξυπηρέτησης, το όλο βίωμα που δίνει γροθιά στη ψυχολογία όχι μόνο τη δική μας αλλά και των κοντινών μας ανθρώπων που υποφέρουν και αυτοί... Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά έλεγα ότι δε θα κάνω άλλο παιδάκι γιατί δε μπορώ να βάλω στην ίδια διαδικασία ουτε το σώμα μου, ούτε τον άντρα μου, ούτε τους γονείς μου, και πάνω από όλα το παιδί μου... Μαρίνα, δε ξέρω τι είναι χειρότερο..σκεπτόμενη ενδεχόμενο δεύτερης κύησης και βιώνοντας τα ίδια, με το παιδί μου να πρέπει να το φροντίσω και να μη μπορώ ούτε εμένα την ίδια να αυτοεξυπηρετήσω με πιάνει τρέλλα!!!! Αυτός είναι ο λόγος που δε προχωρώ σε δεύτερη κύηση... Το παιδί μου.. Αλλά μακάρι να μπορούσα να έχω ακόμα ένα..μακάρι να μπορούσε να μου εγγυηθεί ένας γιατρός ότι δε θα ξανασυμβεί αυτό... Ομως... οι γιατροί δίνουν ως και 40% πιθανότητα να ξανασυμβεί...σε ότι αφορά εμένα, τόσο οι εξετάσεις ασβεστίου, όσο και η μέτρηση δείχνουν χαμηλά επίπεδα ασβεστίου, βιταμίνης D, οστεοπόρωση και οστεοπενία στα ισχία... Οι γιατροί μου, θέλουν να τονώσω τον οργανισμό με βιταμίνη D και ασβέστιο για να προχωρήσω σε κύηση. Αντιοστεοπορωτική αγωγή δε μου δόθηκε ακόμα. Θα με αφήσουν να αποφασίσω εάν θέλω εγκυμοσύνη δεύτερη ή οχι. Στην περίπτωση που δε προχωρήσω σε εγκυμοσύνη θα ξεκινήσω αγωγή φαρμακευτική για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Κορίτσια, υπήρχε κάποιος στο συγγενικό σας (μπαμπας, μαμά, παππούδες, θείοι) περιβάλλον που να του συνέβη κάτι παρόμοιο; Είτε άντρας είτε γυναίκα; Τι ηλικία είχατε; Και έτυχε να κάνετε εξετάσεις βιταμίνης D και ασβεστίου πριν την εγκυμοσύνη και αν ναι τι σας έδειξαν; Αν θέλέτε γράψτε τα mail σας να επικοινωνήσουμε!!! Αγγελική
Nα είστε πάντα αγαπημένοι, στα εύκολα και στα δύσκολα... και ο Θεός μαζί σας!
Αγγελικη μου σε καταλαβαινω απολυτα! Και εγω ειμαι σε φαση αναρρωσης απο παροδικη οστεοπορωση- μολις πριν δεκα ημερες αφησα τις πατεριτσες στην ακρη. Δεκα ημερες μετα τη γεννηση της μικρης μου που ειναι τωρα στον εκτο μηνα, ξεκινησαν οι αφορητοι πονοι στον μηρο, και μεχρι να σαραντησει η μικρη δεν μπορουσα να στηριξω το σωμα μου ορθιο. Μαγνητικες, ακτινογραφιες, ενεσεις μετα την διαγνωση, φαρμακα και...τροχηλατη καρεκλα για να κυκλοφορω, καθισμενη παντα, στο σπιτι επι 4,5 μηνες. Γι' αυτο και καταφερα να γλυτωσω καταγματα και πεσιματα. Πως γλυτωσα την καταθλιψη δεν καταλαβαινω με τοσους πονους και ενοχες που με κατετρωγαν- ενοχες που δεν μπορουσα να παρω την μικρη μου μια αγκαλια ορθια και να την παρηγορησω οταν εκλαιγε, ενοχες που εκοψα τον θηλασμο λογω των φαρμακων, ενοχες που ο αντρουλης μου βρεθηκε ξαφνικα να φροντιζει για τα παντα της μικρης- βολτες, ψωνια παιχνιδιων και ρουχων...κλπ κλπ. Ποσο σε νιωθω πραγματικα! Ευτυχως ομως ενας πολυ πολυ πολυ κακος εφιαλτης ηταν και περασε. Να ειμαστε πλεον και οι δυο, και οσες αλλες τυχον το εχουν περασει, σιδερενιες και να χαιρομαστε τα παιδακια μας.
Αγαπητή μου Αγγελική θα ήθελα πολύ να επικοινωνήσω μαζί σου εάν το θέλεις, είχα ακριβώς το ίδιο πράγμα, το λεγόμενο SPD στα αγγλικά, ευτυχώς μου παρουσιάστηκε στον έβδομο μήνα, με πατερίτσες και στο σπίτι - για μέχρι την τουαλέτα τις χρειαζόμουν, να γεννήσω πήγα με αναπηρικό. Εκανα ένα μήνα να περπατήσω μετά τη γέννα, ο γιος μου σήμερα είναι 18 μηνών κι έχω ραντεβού τη Δευτέρα ξανά μανά για φυσιοθεραπείες. Δε μου χορηγήθηκε απολύτως τίποτα υπέφερα φρικτά και γέννησα στις 40 εβδομάδες κολπικά χωρίς αναισθησία (φοβόμουν να πάρω επισκληρίδιο μήπως άνοιγα τα πόδια περισσότερο απ'όσο έπρεπε και πάθαινα μόνιμη ζημιά). Εάν θέλεις δώσε μου κάποιο στοιχείο να επικοινωνήσουμε να σου πω τι με έχουν συμβουλεύσει και να μάθω κι από εσένα. Θέλω κι άλλο παιδί αλλά φοβάμαι αυτό τον φρικτό πόνο και την αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης...
Χριστινακι περαστικα και σιδερενια! Στην δικη μου περιπτωση, ο ορθοπεδικος μου, που εξειδικευεται πραγματικα σε θεματα οστεοπορωσης, μου απαγορευσε τις φυσιοθεραπειες- μπορει βεβαια η καθε περιπτωση να εχει αλλες απαιτησεις, οποτε δεν ειμαι απολυτη σε αυτο. Μου συνεστησε απλα να μην παταω το ποδι και για 4,5 μηνες, η αληθεια ειναι οτι δεν το πατησα καθολου. Αν χρειαζοταν να σταθω ορθια χρησιμοποιουσα μονο το "καλο" ποδι. Οσο για φαρμακα, εκανα λιγες ενεσεις αντικαταγματικες και πηρα για 3 μηνες χαπι "οστεοπορωσης"- ενα την εβδομαδα, για την οστικη απωλεια. Φυσικα και παιρνω καθε μερα ασβεστιο και βιταμινη D, και θα παιρνω για 6 μηνες συνολικα απο τη στιγμη της διαγνωσης. Και ολα αυτα για συντηρηση και οχι θεραπεια. Οταν τον ρωτησα τι μπορω να κανω σε περιπτωση δευτερης εγκυμοσυνης, μου ειπε οτι το μονο που μπορω να κανω ειναι να παιρνω το απαιτουμενο ασβεστιο - κυριως κιτρινα τυρια και οχι γαλατα με χαμηλα λιπαρα- και να με βλεπει ο ηλιος για να παραγεται η βιταμινη D η εναλλακτικα να παιρνω συμπληρωμα βιταμινης...και να ευχομαι να μην το ξαναπαθω! Δυστυχως, τροπος προληψης δεν υπαρχει επειδη ειναι αυτοανοσο νοσημα. Οι πιθανοτητες να το ξαναπαθει κανεις σε 2η εγκυμοσυνη ειναι 1%-34% οπως μου ειπε. Τι να πω...αν και οταν με το καλο ερθει δευτερη εγκυμοσυνη, εκτος απο ληψη ασβεστιου μαλλον θα κανω και ταμα αν ειναι να την γλιτωσω την οστεοπορωση :-)
Ποπη μου, ευτυχώς το έπαθες μόνο στο ένα πόδι σου και ευτυχώς μπορούσες να πάρεις φάρμακα τουλάχιστον για τις φλεγμονές...εγώ το είχα και στα δυο και με τη κοιλιά τούρλα...οι φλεγμονές είχαν παραμείνει στα ισχία 4 μήνες (της εγκυμοσύνης) και αντιφλεγμονώδη έπαιρνα και τους τρεις μήνες μετά τη γεννα.. Θηλασμός;;;; Χαχαχαχα..τι είναι αυτό;;; Ούτε στο στήθος μου ακούμπησε ο μικρούλης μου...δεν εχω ιδέα πώς είναι ούτε η αίσθηση... Αλλά έχω δύο απορίες... τα χάπια οστεοπόρωσης που λες, χορηγούνται ως αντιοστεοπορωτική αγωγή; Σε ρωτώ γιατί ο γιατρός μου και η ομάδα του που είναι επίσης εξειδικευμένη σε παθήσεις των ισχίων γενικότερα (και οστεοπόρωσης εννοείται), απέκλεισαν οποιοδήποτε φάρμακο που αφορούσε την οστεοπόρωση αυτή κ'αυτή γιατί θέλουν τον οργανισμό καθαρό σε περίπτωση δεύυτερης εγκυμοσύνης από αυτής της κατηγορίας τα φάρμακα (αποφυγή τερατογένεσης κτλ). Και δεύτερον..γιατί αποκλείει ο γιατρός τη λήψη χαμηλών λιπαρών γαλακτοκομικά τη στιγμή που το Calsiplus που είναι γάλα για την οστεοπόρωση έχει 1,6% λιπαρά; Προσωπικά δε μου είπαν κάτι τέτοιο...μόνο να αποφεύγω την κατανάλωση γαλακτοκομικών 2 ώρες πριν και 2 ώρες μετά τη λήψη του ασβεστίου και της βιταμίνης D ώστε να γίνεται η απορρόφηση σωστά... Θα κάνεις μαγνητική και μέτρηση οστικής πυκνότητας μετά το εξάμηνο; Οι εξτάσεις αιματος που έκανες έδειξαν χαμηλό ασβέστιο και βιταμίνη D; Να το χαίρεσαι το κοριτσάκι σου και σιδερένιααααααα!!!!!!!
Αγγελικη εστειλα τα στοιχεια μου στο mail της Χριστινας- ελπιζω να τα ελαβε. Στειλε και εσυ για να επικοινωνησουμε εκτος ιστοσελιδας.
Πόπη και όποια άλλη κοπέλα επιθυμεί ας μου στείλει μήνυμα στο mail GPA2008GT@hotmail.gr
Μόλις διαπίστωσα ότι η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έδωσα έχει λαναθασμένη κατάληξη (.gr).. το σωστό mail ειναι :gpa2008gt@hotmail.com Χίλια συγνώμη για όσα κορίτσια προσπάθησαν να έρθουν σε επικοινωνία μαζί μου... Ξαναπροσπαθήστε αν θέλετε.. :)