Πόσοι Αγιοβασίληδες είναι αρκετοί;

Η Αθηνά μάλλον αδιαφορεί, ενώ ο Αρχέλαος ούτε να τους δει… Τα μισά παιδιά βρεφικής και νηπιακής ηλικίας που έχω πετύχει γύρω μου κλαίνε υστερικά όταν τους αντικρίζουν… Είναι τελικά αυτή η τόσο συχνή πια επαφή των παιδιών με τους real life αγιοβασίληδες καλή ιδέα;

γράφει η μαμά Ολίβια Γαβρίλη

Δεν θυμάμαι πότε σταμάτησα να πιστεύω στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι πως τη μία φορά που με επισκέφτηκε στο σπίτι μου στην Καλαμαριά (ήμουν νομίζω 5 ετών), δεν του είπα ούτε λέξη και ντρεπόμουν πάρα μα πάρα πολύ. Η γλώσσα πήγε ροδάνι όταν πια έφυγε και με άφησε μόνη με τα δώρα μου. Μια ή δυο χρονιές πριν η επίσκεψή του ήταν σχεδόν καταστροφική, αφού άρχισα να κλαίω απαρηγόρητη από φόβο. Δεν το θυμάμαι, αλλά οι φωτογραφίες στο άλμπουμ τα λένε όλα.

Τα παιδιά μου από την άλλη έχουν δει άπειρους αγιο-βασίληδες από κοντά από τα πρώτα τους Χριστούγεννα και μετά. Όπου και να πάμε, ένας Άι Βασίλης μας περιμένει για να φωτογραφηθεί μαζί τους ή για να τους δώσει ένα αναμνηστικό δωράκι. Σε εμπορικά, λούνα παρκ, καταστήματα, παντού θα βρεις έναν τσουπωτό Άγιο! Για να μην μιλήσουμε για το ΠΟΣΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ έχουμε στείλει στον Άγιο. ΑΠΕΙΡΑ! Α-ΠΕΙ-ΡΑ!

Και κάπου εδώ αναρωτιέμαι: μήπως έχει χαθεί κάθε μέτρο; Μήπως όλο αυτό το ομολογουμένως ονειρικό παραμυθάκι με τον καλοσυνάτο Άγιο με τα κόκκινα ρούχα έχει χάσει κάθε μαγεία και κάθε νόημα; Ναι, ήταν εξ αρχής ένα στημένο πράγμα, όμως τώρα πια έχει παραγίνει το κακό… Έχουμε μπερδέψει τα μπούτια μας, από τη μία λέμε ότι ο Άγιος ζει μακριά και λαμβάνει τα γράμματα, από την άλλη πας στο εμπορικό κέντρο για κάλτσες και μπουφάν και τσουπ, βλέπεις τρεις διαφορετικούς!

Και κάπου εδώ θέλω να σας εκμυστηρευτώ κάτι: ναι, έχω εκμεταλλευτεί και εγώ το παραμύθι του Άγιου με τα δώρα και έχω πει τη σιχαμένη, απαγορευτική, τραγική ατάκα «Πρόσεχε, γιατί ο Άγιος Βασίλης τα βλέπει όλα!» Και δεν την έχω πει μία φορά, την έχω πει δυο τρεις (εντάξει, ίσως και τέσσερις!)… «Κοιμήσου επιτέλους, γιατί στεναχωρείς τον Άγιο Βασίλη» Έτσι είπα πρόσφατα στην Αθηνά και εντάξει, δεν μου το συγχωρώ… ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ; Και ξέρω πως δεν είμαι η μόνη, το κάνετε οι περισσότεροι από εσάς και ακόμα συχνότερα το κάνουν οι γιαγιαδοπαππούδες, είμαι βέβαιη…

Σήμερα μάλιστα, μάρτυρας η μαμά Κλαίρη, έλεγα στην Αθηνά ότι ο Άγιος Βασίλης επικοινώνησε μαζί μου (!!) και μου είπε πως ο ίδιος προτείνει το σπιτάκι-βαλιτσάκι Playmobil αντί για την σπιταρόνα πολυτελείας που έχει 5πλασια τιμή και έρχεται και άδεια και θέλει και 204858504 ώρες για να συναρμολογηθεί…

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟΥΣ ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΗΔΕΣ… Βλέπω πως η νέα «μόδα» στους γονείς ειναι να «καταργούν» τα Χριστούγεννα ή έστω να τα αλλάζουν και να τα επαναφέρουν σιγά σιγά στο πραγματικό τους νόημα και θα αρχίσω να συμφωνώ… Για να μην παρεξηγηθώ: λατρεύω το χριστουγεννιάτικο μας δέντρο και ανυπομονώ να τα δω να ανοίγουν τα δωράκια τους την Πρωτοχρονιά, όμως θα ήθελα να μην τα έχουν όλα πια τόσο δεδομένα… θα ήθελα να υπάρχει αυτή η ρημαδο-μαγεια… Για αυτήν δεν δημιουργήθηκαν όλα αυτα τα ψεύτικα; Ε;