Γκρινιάζει σαν να μην τον ευχαριστεί τίποτα!
Ειμαστε ο μπαμπας Κ. και η μαμα Ι. και θα θελαμε να σας πουμε το προβλημα μας να μας πειτε τη γνωμη σας.
Ειμαστε νεοι γονεις και εχουμε δυο παιδακια. Ο μεγαλος μας γιος (2 ετων) εχει απιστευτη γκρινια.. σα να μη τον ευχαριστει τιποτα. Και ετσι ηταν
απο 6 μηνων.
Ζουμε 7 ατομα σε ενα σπιτι λογω οικονομικου. Παππου, γιαγια, θειο, και εμεις οι 4. Μπαμπας, μαμα και τα αγορια.
Η γιαγια μας ομως, μιας και ειναι «ειδικη» και εχει μεγαλωσει τοοοσα πολλα παιδια, μας τα εκανε μανταρα με τον μεγαλο..
Του εκανε ολα τα χατιρια. Τον εβγαζε απο τη κουνια καθως κοιμοταν για να τον εχει αγκαλια, μη και νιωσει στεναχωρια το μωρο.
Μεχρι και ενος ετους που ηταν το παιδι, το κοιμιζε στα χερια. Και πιστεψτε μας.. δεν ηταν αναγκη. Το παιδι κοιμοταν μια χαρα μονο του στη κουνια. Απλα εκεινη ενιωθε οτι θα νιωθει το μωρο παραμελημενο. Κι αν της ελεγες κατι, εναντιωνε ολο το σοι σε εμας, ειμασταν οι κακοι γονεις που δεν αγαπαμε το παιδι. Και αν αφηναμε το μωρο να κοιμηθει μονο του, θα το εβγαζε απο τη κουνια.
Του εδινε και του δινει οτι ζητησει, για να μη γκρινιαζει και στεναχωριεται το μωρο.. ακομα και αν αυτο ηταν μαχαιρι. Εμεις οσο και να τσακωνομαστε με τη γιαγια, οσο και να μη κανουμε τα χατιρια στο παιδι, εκεινη το συνεχιζε γιατι εμεις δε ξερουμε. Με αποτελεσμα το παιδι να ζητα τα παντα με γκρινια. Στον υπνο τωρα πια γκρινιαζει ακομα και αν τον ενοχλει το παπλωμα.
Δε θελει να κοιμαται μονος του.
Και το κακο ειναι οτι δεν υπαρχει χωρος για να βαλουμε τα μικρα σε δικο τους δωματιο. Ειμαστε και οι 4 σε ενα δωματιο. Η μερα μας περναει με γκρινια και κλαμματα. Ολη μερα.. τωρα πια που κουραστηκε η γιαγια, το μονο που ξερει να του λεει ειναι «μη», «θα σε δειρω», «γιατι γκρινιαζεις ολα τα εχεις!»
Το περιεργο ειναι οτι οταν ειμαστε εκτος σπιτιου, ειναι ενα διαφορετικο παιδι! Θα παιξει ομορφα, θα φαει ομορφα και το βασικο… κοιμαται χωρις να ξυπναει για να γκρινιαξει!
Εχει καποιος γονιος αυτο το προβλημα; Τι πιστευετε; Τι να κανουμε για να ηρεμησει το παιδακι μας;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Κορίτσι μου δεν είναι θέμα γιαγιάς , είναι θέμα παιδιού! Η δίκη μας κόρη δν είναι ευχαριστημένη με τίποτα! Κάθε φορά που την βάζω για ύπνο με πιάνουν τα κλάματα! Νιώθω αποτυχημένη! Το πρωί την πηγαίνω στον παιδικό σταθμό κ εκει είναι κυρία! Δεν γκρινιάζει, δεν κάνει φασαρίες, τρώει το φαγητό της! Μόλις έρχεται στο σπίτι θα την αφήσω να ξεκουραστεί κ μετά θα την πάω μια βόλτα. Στην βόλτα δεν μου ζητάει τιποτα! Αν της προτείνω εγώ κάτι έχει καλώς αλλιώς τίποτα! Ερχόμαστε στο σπίτι κ έρχεται κ ο μπαμπάς από την δουλειά! Από εκει κ πέρα ξεκινάει η μιρλα! Κ μιλάμε για παρα πολύ! Γκρινιάζει γιατί κάνει μπάνιο ο πατέρας της, γιατί τρώει ο πατέρας της, γιατί έφτιαξαν τον Πύργο με τα τουβλάκια εκτός κ όχι αλλιώς, γιατί θέλει να φάει κάτι που δεν υπάρχει στο σπίτι, γιατί γιατί γιατί! Μέχρι που ο άνθρωπος σκάει κ την ντύνει κ την πάει βόλτα! Κ φυσικά το μετανιώνει! Χτυπιέται στην μέση του δρόμου για να πάρει παιχνίδια! Κ του ζητάει παιχνίδια σε καθημερινή βάση! Κ έχει φτάσει στο σημείο να μν την πηγαίνει πουθενά μόνο κ μόνο να αποφεύγει όλο αυτό το σχοινικο. Κορίτσι μου δεν ξέρω τι φταίει στην δίκη μας περίπτωση κ δν μπορώ να δώσω συμβουλή ούτε σε εσένα! Έχω σκάσει! Ασε που για να την βάλουμε για μπάνιο χτυπιέται κάτω κ μελανιαζει από το κλάμα! Κ μόλις καταφέρουμε να την βάλουμε το χαίρετε! Κ όταν πάμε να την βγάλουμε πάλι τα ίδια! Κ μένουμε στο εξωτερικό σε πολυκατοικία κ φοβάμαι μν νομίζουν οι γείτονες ότι την κακοποιούμε κ μας στείλουν καμία αστυνομία. Υποφέρω! Κ σε καταλαβαίνω απολυτα! Πάρε ένα ποδήλατο κ βγείτε στα πάρκα δν υπάρχει άλλος τρόπος! Τουλάχιστον να κουράζεται κ να πέφτει ξερός για ύπνο!
Αφού μένετε που μένετε σε 1 δωμάτιο 4 άτομα γιατί δεν πάτε σε ένα μοναρι? Να κοιμούνται τα παιδιά στο δωμάτιό και σεις στο σαλόνι? Εστο μια γκαρσονιέρα. Συγγνώμη άλλα πρέπει να φύγετε ή να της πεις όταν τον μαθενες έτσι ήταν καλά
Εχεις δικιο καλη μου, αλλα ακομα οικονομικα δεν ειμαστε ετοιμοι! Προς το παρον, ακολουθησα τις συμβουλες των κοριτσιων και ειδα μεγαλη βελτιωση, ακομα και η γιαγια τις ακολουθει :) Ειδε την διαφορα οταν εγω αλλαξα συμπεριφορα στον γιο μου (αν διαβασεις το σχολιο της Νινας θα καταλαβεις) και πλεον το κανει και αυτη! Σε ευχαριστω για το σχολιο!
Χωρίς να θέλω να σου δημιουργήσω επιπρόσθετες έννοιες ούτε να "ανοίξω ιστορίες" με την οικογένεια σου αλλα εφ´οσον ρωτάς γνώμη και επειδή δυστυχώς, πολυ δυστυχώς εχει συμβεί σε γνωστή μου: όλους αυτούς που μένουν στο σπίτι παππούς, θείος, φίλος της γιαγιάς που επισκέπτεται κτλ τους εμπιστεύεσαι 100% με το παιδι σου; Πιστεύω κατάλαβες που το πάω. Τα παιδια και τα ζώα διαισθάνονται πραγματα που εμείς δεν βλέπουμε ούτε παει το μυαλό μας! Μπορεί κατι να συμβαίνει και το παιδι δεν αισθάνεται άνετα με κάποιον γιαυτό γκρινιάζει όταν ειναι στο σπίτι! Για το καλό του παιδιού σου οφείλεις να το ψάξεις, να παρατηρήσεις! Ξαναλέω, δεν θέλω να σου βάζω ιδέες και με όλο το θάρρος αλλα καλό θα ήταν να δεις ολες τις εκδοχές! Σε αυτή την ηλικία το παιδι δεν μπορεί να σου πει τι του κάνει και ποιος γιατι μπερδεύεται εύκολα και συναισθηματικα και γλωσσικά οπότε πρέπει εσυ να το διερευνήσεις! Μπορεί η πιθανότητα να ειναι απειροελάχιστη και βεβαίως για τον καθένα μας ειναι αδιανόητο οτι κάποιος απο το οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον θα μπορούσε να κάνει κακό στο παιδι μας αλλα δυστυχώς συμβαίνουν αυτά και δυστυχώς οχι παντα στους άλλους! Όπως είπαν κάποιες φίλες πιο πάνω, αν σας παίρνει να στριμωχτειτε λίγο ακομα οικονομικά και να μετακομίσετε έστω και σε μια γκαρσονιέρα ίσως βοηθήσει!
Χαιρετώ κατ αρχας με ευχαρίστηση την επανεμφάνιση της κας Νίνας. Κα Ι., Οτι και αν σας γράφουν, εσείς απαντάτε " ναι αλλα η γιαγια ( πεθερά υποθέτω ) μου φταίει γιατι κάνει τούτο και κεινο". Ειναι φανερό οτι οι σχέσεις σας δεν ειναι καλές, και αυτο σας κάνει να νευριαζετε, να φωνάζετε, και να αποδίδετε ολα τα προβλήματα σας σ αυτήν. Σαν να πιστεύατε οτι αν έλειπε, ολα θα έφτιαχναν. Κα Ι, νομίζω οτι η συμβίωση πρεπει πια να λήξει, όσο κι αν ειναι δύσκολο. Καλύτερα σε μια γκαρσονιέρα, παρα στο σπίτι της πεθεράς σας, Αφού αυτο μοιραία οδηγεί σε εκνευρισμούς και συγκρούσεις που οπωσδήποτε επηρεάζουν και σας και τα παιδια. Δεν μπορείτε να μένετε τόσοι ανθρωποι μαζι, στριμωγμενοι, και να μην εκνευρίζεστε. Νομίζω οτι ίσως η συμβίωση, και οχι η συμπεριφορά του παιδιού, έχει κουράσει πια και την πεθερα σας. Άδικο έχει κι αυτή; Πιστεύω οτι θα είστε όλοι καλύτερα αν πάτε σπίτι σας, και σεις θα μπορείτε χωρίς εμπόδια να χειριστείτε καλύτερα τα παιδια σας, χωρίς άλλους να τα επηρεάζουν.
Φυσικα και συμφωνω! Δεν ηρθα σπιτι της για να δημιουργησω διχονοιες, ουτε να προκαλω καυγαδες, ισα ισα που την σεβομαι και θελω να ειμαστε καλα μαζι! Δε λεω οτι δε κουραστηκε, ανθρωπος ειναι φυσικο και επομενο. Αλλα δε βοηθαει και λιγο να φτιαξουμε τη κατασταση. Οταν καθομαστε και της συζηταμε, καποια πραγματα να γινονται και καποια πραγματα οχι, δε μπορει να μας γραφει, να κανει αυτα που θελει και μετα να παραπονιεται και να μας λεει "μα γιατι κανει ετσι;; τελος τα χατιρια!". Εκει ειναι που βγαινω εκτος εαυτου! Ζουμε ολοι μαζι 2 μιση χρονια και εχει καταντησει ψυχοφθορο ολο αυτο. Προσπαθουμε να ξεχρεωσουμε καποια χρεη και με το καλο να παμε σε δικο μας σπιτι, αλλα μεχρι να γινει αυτο.. Σε ευχαριστω για το σχολιο σου :)
Κορίτσια με όλη μου την καλή διάθεση σας το λέω, κρατήστε τα λεφτά για ψυχολόγο και δώστε τα να νοικιάσετε ένα δυάρι να μείνετε και να περνάνε όλα από το δικό σας χέρι. Αν εμπλέκονται κι άλλα άτομα θα σας τα κάνουν χειρότερα!
Το κόστος δεν είναι πρόβλημα. Σήμερα βρίσκεις δωρεάν σε πάρα πάρα πολλούς δήμους. Αν είναι να πληρώσεις δε λέει να πας γιατί οι περισσότεροι τελικά θεωρητικά τα λένε τέλεια, αλλά στην πράξη τα μισά από αυτά εφαρμόζονται. Δωρεάν, όμως, δε χάνεις τίποτα γιατί και μια-δυο ωραίες ιδέες να ακούσεις κερδισμένος θα βγεις. Αν δε σου πει τίποτα χρήσιμο, κανένα πρόβλημα αφού το μόνο που έχασες ήταν το πολύ μια ώρα της ζωής σου.
Nina sugnomi (kai sugnomi gia ta greeklish, alla den ginete allios) theleis na peis oti oi psuxologoi pou douleuoun ston dimo k eksaskoun to epaggelma tous dorean 'h esto me mia polu xamili amoibi einai kaluteroi psuxologoi 'h esto dinoun kaluteres sumboules apo tous idiotes psuxologous? Lupamai alla tha diafoniso katheta mazi sou. Yparxoun kaloi k kakoi epaggelmaties se olous tous xorous, se olous tous kladous eite einai sto dimosio eite einai ston idiotiko tomea. Prosopika eixa paei se psuxologo sto Kentro Psuxikis Ygieinis (kratikos organismos, edina 3-4 euro tin episkepsi) k ekei h psuxologos pou eixa dei den me eixe boithisei katholou, emena, emena den mou ekane k auto bebaia den simainei oti h idia den einai kali (malista mou tin eixan sustisei k os kali). O tropos tis, h proseggisi tis den me bolepse, den mporousa na epikoinoniso mazi tis. Thelo na po oti px h psuxologos pou eides esu Nina k se boithise polu mporei na min boithisei kapoia alli gunaika akoma k an exete to idio problima, oti bolepse se esena den simainei oti tha bolepsei k stous allous. Opws k to antitheto, ennow oti esu mporei na piges se mia psuxologo pou idioteuei k na min se bolepse k mia alli gunaika na pige k na boithithike. K episis tosa xronia eos tin krisi, bebaia, eixame mathei na skorpame ta lefta mas se xazomares k tora se tetoio thema tha kanoume skonto 'h pazaria 'h tha kinigame mono oti einai tzampa? Kalo k to tzampa den leo, alla ego prosopika se thema ugeias k kurios se thema ugeias tou paidiou mou tha pliroso!!!
Αν τίθεται θέμα υγείας φυσικά και να πας στον καλύτερο και ακριβότερο. Αν πας απλώς για να λύσεις απλά θέματα καθημερινότητας όπως αυτό που απασχολεί την κοπέλα, νομίζω πως μια χαρά εξυπηρετούν και οι ψυχολόγοι των δήμων. Άλλωστε με προδιαγραφές ΑΣΕΠ τους παίρνουν και τουλάχιστον μπορείς να είσαι σίγουρος πως από γνωστικό επίπεδο είναι πολύ καλοί. Το που θα βρεις τελικά τον καλό είναι θέμα τύχης. Αν κατάλαβες, όμως από αυτά που έγραψα, αυτή που θεώρησα καλή μου είπε το εξής παντού εφαρμόσιμο: Aποφασίζεις τι θέλεις να κάνεις με ένα πρόβλημα που έχεις και δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις τρόπο να το λύσεις, αρκεί να το χειριστείς απαλλαγμένος από κάθε αρνητικό συναίσθημα. Ουσιαστικά μου είπε τον τρόπο για να λύνεις μόνος σου όποιο θέμα σε απασχολεί, χωρίς τη βοήθεια κανενός. Αν ήταν ιδιώτης ίσως και να μη μου περνούσε αυτό το μήνυμα. Και επειδή έχω ακούσει πολλούς να λένε θεωρίες επί θεωριών, αυτό ήταν το πιο χρήσιμο πράγμα που άκουσα ποτέ μου και γι΄αυτό ήθελα να το μοιραστώ (ενώ είχα πει ότι θα σταματήσω να γράφω). Το παραμικρό αρνητικό συναίσθημα μπορεί να μπλοκάρει τα πάντα. Όταν πας να το νιώσεις, αρκεί να το αφήσεις στην άκρη και να σκεφτείς μόνο με τη λογική εκείνη την ώρα. Τόσο απλό, που όμως δύσκολα το σκεφτόμαστε. Μετά από αυτή την αλήθεια που άκουσα μου φαίνεται ότι δε μου χρειάζεται να ξαναρωτήσω κανέναν για το πως να ξεπεράσω μια δυσκολία. Και φαντάσου τι τεράστια αλλαγή βλέπεις και στους γύρω σου όταν εσύ σταματάς να τους αντιμετωπίζεις νιώθοντας αρνητικά συναισθήματα. Και να ξεκινήσει καβγάς σταματάει αμέσως, γιατί τον παγώνει η λογική. Και σταματώ γιατί από ένα guest που πήγα να κάνω κατέληξα να μην έχω σταματημό.
NINA ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕ?
Εξαρτάται από το που μένεις. Βλέπει μόνο δημότες της περιοχής μου και δε δουλεύει σαν ιδιώτης. Εγώ δε θα ήθελα να γράψω στο internet το που μένω. Αν εσύ θέλεις να γράψεις, πες μου και αν είσαι στην περιοχή μου ευχαρίστως να σου στείλω στοιχεία για το που θα τη βρεις. Πάντως, αυτά τα απλά μου είπε και πως τον τρόπο του να μη σε ενοχλεί αυτό που κάνει ή σου λέει κάποιος άλλος θα τον βρεις μόνη σου. Και είχε απόλυτο δίκιο. Είναι μόνο μια μικρή απόφαση μέσα σου ότι ο κόσμος να χαλάει εσύ θα μένεις ψύχραιμος. Δε θέλει καν εξάσκηση, μόνο να πάρεις την απόφαση. Και είναι η μόνη που χρειάστηκε να τη δω μόνο δύο φορές, γιατί μου έδωσε αμέσως τη λύση. Φυσικά έχω ξαναπάει σε διάφορους και λύση δεν έπαιρνα γιατί επικεντρώνονταν πολύ στο πως θα έπρεπε ιδανικά να είναι τα πράγματα, χωρίς να σου λένε το απλό ότι τέλεια ή χάλια να είναι κάτι είναι δική σου απόφαση το τι θέλεις να κάνεις. Και αν πάρεις την απόφαση να αλλάξεις κάτι, θα αλλάξει στα σίγουρα. Έτσι στον μη ιδανικό κόσμο τα παιδιά δεν ακούνε, τα ζευγάρια τσακώνονται, οι γονείς τσακώνονται με τις γιαγιάδες και σε όλα αυτά δεν είναι πάντα η μόνη λύση το "κόψε κεφάλι". Τσακώνομαι με τον άντρα μου δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να χωρίσεις, τσακώνομαι με την πεθερά μου δε σημαίνει απαραίτητα μην της ξαναμιλάς και τσακώνομαι με το παιδί μου δε σημαίνει απαραίτητα πάτα πόδι για να σε ακούσει. Αυτό που μου είπε είναι ότι αν θέλεις να τα βρεις με όλους αυτούς αρκεί να μην μπλέκεις τα συναισθήματά σου στις διαφωνίες που έχετε. Πρέπει να λες πάντα αυτό ακριβώς που θέλεις χωρίς όμως να σε πειράζει αν δε σε ακούνε ή δε υπολογίζουν. Όταν ζητάς κάτι θα πρέπει να είσαι συναισθηματικά κενός, να σκέφτεται μόνο το μυαλό εκείνη την ώρα και να μην παίρνεις προσωπικά την όποια διαφωνία. Και όταν το καταφέρεις αυτό, τότε ως δια μαγείας αρχίζουν όλοι να ακούνε τη φωνή σου. Αυτά μου είπε, τα έκανα αμέσως και λύθηκαν τα πάντα. Κυριολεκτικά τα πάντα. Να μένεις μόνο στο τι θέλεις (π.χ. "παιδί μου θέλω να κάνεις αυτό.") και να μη σε νοιάζει αν ο άλλος δεν το κάνει, να είσαι όμως σταθερή στα θέλω σου. Μπορείς να εξηγήσεις και γιατί θέλεις αυτό που ζητάς, αλλά και πάλι δε θα πρέπει να περιμένεις να το κάνει ο άλλος. Όταν θα ζητάς χωρίς να απαιτείς να σου δώσουν αυτά που ζητάς, θα στα δίνουν.Είναι καταπληκτικό και πιάνει. Γενικά για ό,τι θέλεις δεν πρέπει να τσακώνεσαι. Σου λέω μας είδε μια κυρία στο δρόμο πριν λίγες μέρες και μου είπε ότι δεν έχει δει πιο πειθαρχημένα παιδιά από τα δικά μου. Εμείς που όταν πηγαίναμε στις κούνιες ξεσπούσε πυρηνικός πόλεμος. Έχουν αλλάξει όλοι στο σπίτι τόσο πολύ με αυτά τα πολύ απλά που σου έγραψα.