Σαν της Ραπουνζέλ!

– Μαμά, η Έλσα έχει ξανθά μαλλιά σαν άσπρα! Και έχει μια κοτσίδα έτσι στο πλάι. Μαμά, πώς θα γίνουν τα μαλλιά μου σαν της Έλσας για το πάρτυ μου;

Ξανθά σαν άσπρα δεν τα κάναμε τα μαλλιά προφανώς, αλλά μια πλεξούδα μικρή μικρή κατάφερε να ξεμυτίσει κάτω από το δεξί της μάγουλο. Τι και αν χάλασε στο πρώτο μισάωρο του πάρτυ, η Αθηνά μου ήταν μια αληθινή πριγκίπισσα… Ποια Έλσα και ποια Άννα, εδώ μιλάμε για την πριγκίπισσα Αθηνά… Την δική μου κόρη!

Και αναρωτιέμαι, ρε παιδιά… Πότε ήμουν εγώ παιδί και ετοιμαζόμουν για τα πάρτυ μου και μου έφτιαχνε η μαμά μου γαλλικές πλεξούδες και κάτι πιασίματα υπερπαραγωγή με κορδέλες να περνάνε ανάμεσα σε τούφες μαλλιών για ακόμα πιο θεαματικό αποτέλεσμα, πότε έγινα μαμά και απέκτησα ένα κοριτσομωράκι και πότε αυτό το κοριτσομωράκι από εντελώς φαλακρό έχει πια μαλλί και κάνει και πιασίματα αλα Φρόουζεν;

– Μάκρυνε μαμά το μαλλί μου; Σαν της Έλενας (φίλη της!) έγινε; Θα γίνει σαν της Ραπουνζέλ;

Ναι, καρδούλα μου, σαν της Ραπουνζέλ θα γίνει… Και εσύ θα ψηλώσεις και θα φτάσεις την Σταχτοπούτα στο μπόι… Και θα είσαι όμορφη και λαμπερή σαν την Μπελ και θα έχεις τον δυναμισμό της Mουλάν και την τσαχπινιά της Άριελ… Και εγώ ακόμα θα αναρωτιέμαι πότε ήμουν εγώ παιδί και μου έφτιαχναν γαλλική πλεξούδα, πότε σε απέκτησα και πότε κιόλας μου μεγάλωσες και άνοιξες τα φτερά σου…