ΜΙΣΩ τα πεθερικά μου!
Θελω την γνωμη σας και την βοηθεια σας… Ειμαι παντρεμενη και προσφατα αποκτησαμε το πρωτο μας παιδακι…. και ομως αντι να ειμαστε ευτυχισμενοι και ερωτευμενοι φτασαμε στο να μιλαμε για διαζυγιο, δικηγορους, μηνυσεις και απειλες οτι θα μου παρουν το παιδι. Η αιτια; Οι γονεις του… Για εμενα πλεον οι χειροτεροι ανθρωποι του κοσμου. Δεν θελω να εχω καμια σχεση μαζι τους και δεν θελω να πλησιαζουν το παιδι μου…
Οταν εγω επαθα αποκολληση και πηγα να χασω το παιδι, δεν εμφανιστηκαν πουθενα να βοηθησουν. Οταν καναμε μετακομιση στον 7ο μηνα εγκυμοσυνης, επισης δεν βοηθησαν πουθενα. Τωρα θυμηθηκαν οτι εχουν εγγονι; Οταν ηταν στην κοιλια μου δεν τους ενοιαζε αν θα το χασω και αν θελω βοηθεια; Το μονο που ηξεραν να κανουν ειναι να πεταξουν κακιες. Οτι οι γονεις μου με εχουν γραμμενη γιατι εχουν αλλα 2 παιδια και αλλα 4 εγγονια οποτε για εμενα χεστηκαν, συγνωμη κιολας. Βαζανε λογια στον αντρα μου οτι τους εβρισα ενω δεν εγινε ποτε. Λογια λογια λογια συνεχεια. Επεμβαινουν στην ζωη μας και ο αντρας μου δεν τους εβαλε ποτε στην θεση τους. Και τωρα που φτασαμε στο να μιλαμε για διαζυγιο εχοντας ενα μωρο που τωρα σαραντησε, αντι να κανουν πισω και να πουν στον αντρα μου να τα βρουμε γιατι εχουμε και ενα παιδι και αυτοι να κανουν πισω για να ξαναφτιαξουμε το σπιτι μας, αυτο που εκαναν ηταν να του βρουν αμεσως δικηγορο για να του ετοιμασουν τα χαρτια του διαζυγιου.
Τους μισω οσο τιποτα αλλο. Δεν τους θελω στην ζωη την δικη μου και του παιδιου μου… Δεν χαρηκα ουτε μια στιγμη την εγκυμοσυνη μου, την γεννα μου και τις πρωτες ημερες της ζωης μας με το μωρο μας. Εχουμε χασει τον ερωτα μας εξαιτιας τους… Κουραστηκα…. Βαρεθηκα… Ξενερωσα… Τους μισω και μαζι τους μισησα και τον αντρα μου… Για το μονο που φοβαμαι ειναι αν θα καταφερω να μεγαλωσω το παιδι μου μονη μου…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ένα πράγμα θα σου πω...φύγετε μακρυά...βάλε όρια κ μιλά στον άντρα σου...Αν δεν είσαι εσύ καλά δεν θα είναι ούτε το παιδί σου....Στην τελική κ αν χωρίσεις αυτοί θα έχουν χάσει το εγγονι τους....σημασία έχει το παιδί σου.....μακρυά από όλους και αν ο άντρας σου σας αγαπάει θα μείνει κοντά σας.....
Ποσο τραγικες καταστασεις... να μην εχουμε προβληματα και να μας δημιουργουν για το τιποτα...κακοι ανθρωποι...πανω απ'ολα δεν σεβονται τα ιδια τους τα παιδια...εμεινα εγκυος με την πρωτη μας προσπαθεια... ο αντρας μου ηθελε τοσο πολυ ενα παιδι.ειχε απογοητευτει οταν εκανα το τεστ κ για καποιο λογο ειχε βγει αρνητικο..η χαρα του οταν μαθαμε το αντιθετο απεριγραπτη.αλλα οπως λες κ εσυ δεν χαρηκα ουτε εγκυμοσυνη ουτε τιποτα.. κ ολα αυτα επειδη στον εκτο μηνα-δεν ειμασταν παντρεμενη οταν εμεινα εγκυος-αποφασισαμε να κανουμε εναν θρησκευτικο γαμο χωρις γλεντια κτλ εθιμα που κανουμε κ οχι πολιτικο κ μετα την γαμοβαφτιση που ολοι-ετσι μας ειπαν- κανουν...το αποτελεσμα... τοσα ασχημα λογια κ πολλα ψεμματα για εμενα κ την οικογενεια μου απο ολη του την οικογενεια-οι γονεις του η αδερφη του η θεια του- που εφτασα στο σημειο απο την στεναχωρια μου να βγαλω ερπη ζωστηρα. Εξι μηνων εγκυος κ λιγο πριν τον γαμο. Δεν σεβαστηκαν ουτε το παιδι μου που ηταν στην κοιλια μου...οπως λες κ εσυ ουτε ενδιαφερθηκαν ποτε.την ημερα του γαμου υπεφερα απο τους πονους του ζωστηρα..στον 8ο μηνα με βαζει η γιατρος ξαπλα στο κρεβατι με συσπασεις. Οταν γεννησα ουτε ενα καλοριζικο δεν μου ειπε η πεθερα κ με εκανε κ εβαλα κ τα κλαμματα που φροντισε να ανακατευτει για το δικο μου παιδι πισω απο την πλατη μου κανονισε να ερθει δικος τους παιδιατρος να το δει. Μου κοπηκε το γαλα. Τρεις εβδομαδες θηλασα το παιδι μου..κ το αποτελεσμα παρολο που δεν τους απαγορευσα να ερθουν στο σπιτι μου μετα απο ολα αυτα να δουν το παιδι μου δεν περασαν ουτε απ'εξω...λυπαμαι που δεν ειμαι η μονη που τα περναει αυτα...
Πόσο σε καταλαβαίνω να ήξερες! ! Από 7 μηνών μέχρι κ που γεννησα είχα συνέχεια φασαρίες με τον άντρα μ κ ο λόγος ότι ανακτευονταν πολύ οι δικοί του.. ο άντρας μ έλειπε δουλειά ο πεθερος να μπαίνει στο δωμάτιο την ώρα που θηλαζα χωρίς να χτυπήσει πόρτα άνοιγε τους φακέλους μ που έρχονταν ταχυδρομικος άλλαζα στο δωμάτιο κ πήγαινε να μπει κ εγώ από μέσα να φωνάζω οχιιιι ντύνομαι εκμεταλευοταν τον άντρα μ σε θέμα. Να του πληρώνει τα ενοικια κ λογαριασμούς. Έκανα μετακόμιση 7 μηνών με έβλεπαν να σήκωνω πράγματα κ δεν βοηθούσαν για το εγγονάκι δεν έκανα τπτ μας έκαναν παρατήρηση για το όνομα του παιδιού. Φευγαμε από το σπίτι βόλτα με τον αντρα μ το κ το μωρό κ έπαιρναν τηλ κ έλεγαν που είστε? ? Ποτε θα ερθετε? Ανάκριση κανονική λεχωνα κ ερχόταν μεσημέρι κ μ βαρουσε τις πόρτες ο πεθερός κ αλλά πολλά .. κοντέψα να χωρίσω με τον άντρα μ του μιλούσα κ δεν έπαιρνε θέση να μιλήσει. . Κάθε μέρα φασαρίες κλαματα εγώ ως που έκανα το μπαμ κ φυγαμε από κοντά τους. Κ.είμαστε ήρεμοι πια βέβαια δεν μιλάμε μαζί τους αλλά είμαστε ήρεμοι. Φοβησε τον να καταλάβει ότι σε χάνει αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση μόνο έτσι θα ταρακουνήθει. Έχετε ένα μωρο είναι κρίμα.
Δεν χρειάζεται να παίρνεις γρήγορες αποφάσεις ειναι πολυ νωρίς είσαι κ συ μπερδεμένη τώρα μετά την γεννά τα βλέπουμε ολα λίγο χειρότερα απ οτι ειναι αφιέρωσε όλο το χρόνο σου με το μωρό σου κ άσε ολα τα υπόλοιπα στην άκρη να συνέλθεις κ συ να χαλαρωσεισ Απο όλους αυτούς του μηνες να μεγαλώσει λίγο κ το μωράκι σου κ όταν θα είσαι πλέον ποιο ήρεμη βάλτε τα ολα κάτω κ πράξε τώρα ίσως κανεις λάθος κ το μετανιώσεις αργότερα
Κορίτσι μου κοίτα να τα βρεις με τον άντρα σου και αστούς αυτούς . Εχετε το δικό σας σπίτι τη δική σας οικογένεια. Μην αφήνετε ποτέ κανέναν να μπει και να ανακατεύεται στο σπίτι σας ακόμα κι αν είναι η ίδια η μάνα σου. Κάθησε και μίλησε του και θα Σε καταλάβει. Ένα παιδί φέρνει αλλαγές στη σχέση του ζευγαριού ,να το ζευγάρι είχε προβλήματα από πριν ,το παιδι τα διογκώνει.αν όμως είχε υγιή σχέση το ζευγάρι δένεται περισσότερο. Κλείσε την πόρτα του σπιτιού σου και κρατά μέσα τους 3 σας μονο. Σου εύχομαι να είσαι σύντομα ευτυχισμένη!!!
Αχ γλυκειά μου...δύσκολο αυτή η κατάσταση να ΤΗ βιώνεις..Ο άντρας φταίει σε αυτό όχι οι γονείς...Ο ίδιος πρέπει να τους βάλει στη θέση τους! Αν δε θες να χαλάσεις το γάμο σου...παιξτο τρελιτσα στην πεθερά...δείξε της καλη διάθεση... επιβράβευσε κάτι που κάνει αυτή..Στον άντρα σου δε θα την ξανακατηγορησεις...Είναι ο μόνος τρόπος να αρχίσει να την κατηγορεί αυτός!!!!!!!! Εύχομαι όλα να είναι υπέροχα μια μέρα...αγαπά το μωρό σου και δείξε του όταν σας πλησιάζει πόσο τον θέλει το μωρό για να αρχίσει να δένεται με αυτό...οι συμβουλές μου εύχομαι έστω κ λίγο να σε βοηθήσουν...υπομονή...Και δώσε Αγάπη σε αυτούς που δεν ξέρουν τι είναι...
Χαθηκαν οι ισορροπιες σου λογω του παιδιου...περιμενε να μπειτε σε μια ρουτινα, εισαι κουρασμςνη και διογκωνονται τα προβληματα, λιγο οι ορμονες, λιγο η κουραση, λιγο τα νευρα στα καγκελα και τα βλεπεις ολα μαυρα...κανε υπομονη να στρωσουν τα πραγματα με το παιδι, να στρωσουν οι ορμονες και τοτε με ηρεμια βλεπεις τι θα κανεις....
Πω πω!! Τι άνθρωποι ειναι αυτοί;;; Νοιώθω οπως εςυ!Εγω μισώ τα πεθερικά μου πολυ. Στην αρχη δεν είχα προβλημα μου αρεςαν,αλλα απο οτι ειδα ανακατεύονται παντού. Ο αρραβωνιαστικός μου στο νέο μας εξοχικό πριν μερες αντί να πάμε να παρουμε τα κλειδιά απο αυτούς, τους φώναξε να μπούμε όλοι μαζι μεσα. Εχω αρχίσει κ ξενερώνω κ γω. Θελω την ιδιωτικότητα μου.Ενω μέχρι Προτεινως ήθελα παιδι κτλ του είπα με τέτοιες συμπεριφορές δεν θελω ουτε γάμους ουτε παιδιά.γιατι φοβάμαι. Η μανα του είπε οτι αμα κάνουμε παιδι θα κολλήσει πάνω του κ δεν θελω. Δεν εχουν κοινωνικό κύκλο όλη μερα καθονται. Τους δίνει συνεχεια αναφορά τι τρωμε ποςο πληρώσαμε που πάμε κτλ. Κολλάνε στο ίδιο θεμα μέχρι να κανεις αυτο που θέλουν. Να μην ενοικιασουμε το σπίτι ειναι κρίμα κτλ κ σε κάθε συζήτηση το λένε κ 7 φορες. Κολλάει η βελόνα. Πνίγομαι!! Του εχω πει πως Νοιώθω αλλα ειναι γονείς του. Ειναι ξένος ο αρραβωνιάστηκος μου και μένουμε σε αλλη χώρα απτις δικές μας. Πριν μια εβδομαδα πηγα μόνη να δω τους δικούς μ και στη συζήτηση επάνω είπα οτι μου λείπουν οι δικοί μου κ θελω να τους ξαναδώ κτλ και πετάγεται ο άξεστος πεθερός μ και λεει: τωρα πηγές κ θες να ξαναπάς; Περίεργο! Τα έξοδα δε τα σκέφτηκες;(δεν έχουμε οικονομικό προβλημα αλλα ειναι τσιγκούνης για τη τσέπη του) κ τπυ λεω θα τα πληρώσω εγω, κ στη τελική θα πάω ελλαδα όσες φορες θελω κ θα πάω λιγότερες φορες στο εστιατόριο με τον γιο σου, γιατι το 75€ π πληρώσαμε προχθές ειναι ενα ειςητηριο πήγαινε έλα. Του τα είπα κ του δικού μου ενα χεράκι. Και μου λεει μη δίνω σημασία, δε καταλαβαίνουν, σε θέλουν εδώ μαζι μου γιατι αν πηγαίνεις ελλαδα θα κομίζουν οτι έχουμε προβλημα. Κ του λεω οτι δε θα έπρεπε να πει κατι τέτοιο έχοντας ηδη ενα παιδι στη ξενιτιά. Ναι δεν ειναι δίκαιο για σένα κτλ κτλ. Με αποτελέσμα εχω μια εβδομάδα που θελω τη μανα μου κ κλαίω. Δε θελω να τους βλέπω γιατι έχουν κανει κιαλλα κ γενικά εγω ειμαι ανεξάρτητη κ δεν ανέχομαι τέτοια. Αλλα άφησα δουλειά πατρίδα οικογένεια για να τον ακολουθήσω κ εχω φρικάρει. Νοιωθω δε με υπολογίζει! Βεβαια κ γω λεω τις κουβέντες μου γιαυτους γιατι αλλιως θα έσκαγα. Παρά ταύτα σκάω!:( Βλεπω οτι κ άλλες εχουν προβλήματα κ παίρνω κουράγιο. Αλλα αυτά που κάνουν τα πεθερικά σου θα έπρεπε να ντρέπονται , μαζι κ ο άντρας σου που δε τους βάζει στη θέση τους. Δεν εχουν καταλάβει ακόμα οτι τα παιδιά τους εχουν αρχίσει αλλη οικογένεια! Νευρίασα παλι κ Νοιώθω πόνο στο στήθος. Μπουφ!! Εύχομαι να κανεις οτι σε φωτίσει ο θεός! Εύχομαι να ειςαι καλα, αλήθεια!!
Να ήξερες μόνο ποσό σε νιώθω.ειμαι δώδεκα χρόνια με το σύντροφό μου Κ μόνο που σκέφτομαι παιδί με τέτοιες συνθήκες τρελαίνομαι.μενουμε πάνω από τους γονείς του 6 χρόνια.η μάνα του ήθελε να τα ξερει όλα.δεν με υπολόγιζε καθόλου κ σε τιποτα.καθε μέρα σχεδόν τηλέφωνο το γιο της για να του δώσει φαγητό της.ο γιος να μην της λέει οχι Πότε.μεχρι που είπε μερικά οχι κ αυτή μετά έβαλε λόγια στον πεθερό μου για μένα.απο εκεί κ πέρα χειροτέρεψαν όλα.ο πεθερός μου σκληρός,εγωιστής ειρωνικός απο οαντα αλλα μεχρι τότε δεν πολύεδινα σημασία.αλλα Μόλις του έβαλε λόγια αυτή Ούτε Γεια δεν μου έλεγαν κ με κατηγορούσε στον σύντροφό μου.αυτη κάνει την καλή στο γιο της δεν μιλάει καθόλου.βαζει τον άντρα της να γίνεται κακός.ζω ένα δράμα πραγματικά.
Δώσε χρόνο στο σύζυγό σου και μην είσαι απόλυτη για τίποτα. Με τον καιρό θα καταλάβει ότι έχει λάθος στάση και συμπεριφορά απέναντί σου. Μην περιμένεις να σου ζητήσει συγνώμη. Είμαι ψυχολόγος και αυτά τα προβλήματα τα αντιμετωπίζουν πολλά ζευγάρια μετά από μία γέννα. Επίσης, πρόσεξε τον εαυτό σου, διότι η κατάθλιψη είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις. Μην εστιάζεις στα πεθερικά σου, αλλά στο σύζυγό σου και στις δικές σου ανάγκες! Αν δεν είσαι εσύ καλά, δεν θα είναι και το παιδί σου. Χαμογέλα, σκέψου θετικά και συζήτησε σε ήρεμους πάντα τόνους με τον σύζυγό σου. Άφησέ τον να σου ανοιχτεί και θα δεις ότι με τον καιρό τα πράγματα θα φτιάξουν. Το μίσος δεν οδήγησε ποτέ πουθενά. Η μεγαλύτερη αρετή στον άνθρωπο είναι η υπομονή. Αν κάνεις όλα αυτά και δεις ότι με τον καιρό δεν φτιάχνουν τα πράγματα, τότε θα πρέπει να μείνετε για λίγο καιρό χωριστά για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να αξιολογήσει ο καθένας τον άλλο. Πίστεψέ με, έχει αποτέλεσμα! Καλή δύναμη και να χαίρεστε την όμορφη οικογένειά σας και να σας έχει πάντα ο Θεός όλους καλά!
Οταν διαβασα την ιστορια σου ξαναζησα τη δικη μου. Εμενα ο αντρας μου με πεταξε με δυο μηνων μωρο απτο σπιτι εξαιτιαε των δικων του. Μου ζητησε διαζυγιο και υποστηρηξε αυτους. Τελικα του εδωσα να καταλαβει οτι το παιδι ειναι το σημαντικοτερο στη ζωη μας. Τελικα ο αντρας μου καταλαβε οτι οι δικοι του τα εκαναν ολα να μας χωρισουν και τσακωθηκε μεταξυ τους και δεν υπαρχει καμια επαφη. Φερθηκαν πολυ σκαρτα στο παιδι και του εχω πει πως ποτε αυτοι οι ανθρωποι δεν θα δπυν εγγονι. Μην τους κανεις τη χαρη να χωρησεις. Προσπαθησε να δωσεις να καταλαβει ο αντρα σου οτι το σημαντικοτερο ειναι το παιδι και τον εχει αναγκη. Εμεις περασαμε πολλα αλλα με δικη μου υπομονη αντεξαμε. Φαντασου οτι με απειλουσαν με τη ζωη μου. Τελικα ολα πηγα καλα βεβαια εχουμε σκαμπανεβασματα αλλα το σημαντηκοτερο ειναι οτι ο αντρας μου καταλαβε τι φιδια ετρεφε στον κορφο του γιατι αποδειχτηκαν ολα στο τελος. Τωρα ειμαστε καλα με το παιδι μας και περιμενουμε και το δευτερο. Ευχομαι να παν ολα καλα και μη βιαζεσαι ο αντρας σου θα καταλαβει τι γινεται. Τωρα τπυ ειναι δυσκολο να πιστεψει οτι του φερθηκαν υπουλα οι ιδιοι οι γονεις του. Θελει υπομονη απι μερια σου μη χαλας τοσπιτι σου.
Δε μπορείς να φανταστείς ποση δυναμη κρύβουμε μέσα μας από τη στιγμή που γινόμαστε μανουλες.περασα κ ακομη περναω παρόμοια σκηνικα με τα δικα σου.ο πεθερος μ έχει πεθανει αλλα εχω πεθερα κ κουνιαδα....σε καθε χαρα της ζωης μας οπως γαμος, βαφτιση της κορης μου, γενέθλια. .. ειναι απον.παρον ειναι μονο καθε μέσα του μήνα που θα ζητήσουν δανεικα και... αγύριστα. Ειμαι η κακια η νυφη που εβαλα τον γιο της στο βρ@@κι μου κ δεν αφηνω πλεων να μας ρουφαν το αιμα στα οικονομικα μας.δεν αφηνω να κανουν κουμαντο σε τπτ.καθε φορα που πάει ο άντρας μου να δει τη μαμα του οτσν γυρισει σπιτι δεν τον αναγνωριζω του βάζει λογια κ έρχεται έτοιμος για φασαρία.ξερω καλα τι μου γίνεται την εμαθα.παταω γερα στα πόδια μου κ ειμαι ετοιμη να αντιμετωπισω καθε κακοβουλο ανθρωπο που προσπαθεί να μου χαλαδει την ηρεμία του σπιτιου μου λέγοντας πρωτα στον αντρα μου τα εξής λογια : αγαπη μ σε λατρεύω κ αγαπω τη μαμα σ γιατί μου εκανε ενα τοσο καλο αντρα ....εκει μαλακωνει κ μετα του περναω πως να βαλει ορια.ηταν μεγαλος μαμακιας κ με τον τροπο μου ξεκοψε τα πολλα πολλα.αυτο που θελω να σ πω φιλη μ είναι οτι ο αντρας σ σε αγαπαει αγαπαει κ τους γονείς του που παντα θα τον επιρρεαζουν για να περασει το δικο τους.αυτο που πρέπει να κάνεις είναι να σου μιλαει ο άντρας σ να λερι τι του εβαλαν στο μοιαλο κ εσυ μετα να τον πλαθεις όπως μονο εσυ ξέρεις. Βαλτε όρια σε γονείς για να σώσετε τον γαμο σας.κ μημ ανεχεσαι από κανεναν να μιλάει ασχημα για τους γονει σ, κ οι χειρότεροι του κοσμου να είναι ...οι εξω θα ξερουν οτι είναι οι καλύτεροι γονείς για να μην έχουν να λένε.ορια ορια ορια... μεσα στο σπιτι σας κάνετε κουμσντο μονο εσύ κ ο αντρας σ ολοι οι αλλοι τα κουμαντα τους αλλου δε θα χωρίσεις εσύ για να χαρουν κάποιοι...ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ Κ ΧΤΥΠΑ ΓΡΟΘΙΆΣΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ.
Νιωθω σαν να μιλαω εγω και να διηγουμε την δικη μου ιστορια....δεν θα σου πω να φυγεις ουτε να μεινεις...το θεμα ειναι οτι δεν καταλαβαινουν οτι με το να βαλεις στους ανθρωπους που γεννησαν και σε μεγαλωσαν, " ορια" δεν σημαινει οτι τους διωχνεις απο τη ζωη σου...ετρεχα και εγω απο 40 ημερων στους δικηγορους με το παιδι στα χερια...και εγω πιστευα πως δεν θα τα καταφερω και δεν εφυγα..,(μας ειχαν παραχωρησει ενα διαμερισμα)πολυ βρισιμο ετρωγα,εβγαιναν εξω με παροντες τους γειτονες και με φωναζαν να φυγω απο το σπιτι τους...κ.α πολλα δεν εφυγα εκανα υπομονη,επαιρνα δυναμη απο το παιδι μου...ετσι περασαν 3 χρονια ολοκληρα.καταλαβε ο αντρας μου επιτελους τι ειναι τους ακουσε σε οτι ειπαν και τωρα φευγουμε παμε σε καινουργιο"δικο μας σπιτι"....η λεξη φυγε ειναι ευκολη αλλα και το παιδι εχει αναγκη και τους δυο...αλλα και εσυ σκεψου οτι εχεις αναγκη απο χαρα,απο χαμογελο....το οποιο ειναι το παν για το παιδι σου...η κορη μου τωρα γυρισε 3 χρονων και μου λεει χαμογελα μαμα μου χαμογελα. ,δεν ειχα χαμογελασει αυτο το διαστημα ποτε....καλη δυναμη και κανε οτι ειναι καλο για σενα και το παιδι σου
Έμενα ο δικός μου νοιώθει υποχρεωμένος γιατι τον σπούδασαν και εγινε αυτός που εγινε. Και του εξηγώ ότι κάθε γονιός εχει την υποχρέωση απέναντι στο παιδι του να του παρέχει ότι μπορει και ότι εισαι αυτός που εισαι χάρη σε σαν;. Ναι εκτιμάς ότι έκαναν αλλα όχι υποχρεωμένος σε ολη σου τη ζωη κτλ κτλ. Αλλα δε λεει να καταλάβει άλλο η υποχρέωση σε αρρωστημένη επίπεδο όπως βλέπω εγω κι άλλο η εκτίμηση κ η βοήθεια αν θέλουν κάτι.
ΑΔΙΚΟΣ ΚΟΠΟΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΡΑ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΗΡΑΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΚΑΝΕ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ. ΤΑ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΞΕΡΩ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΗΡΑ ΑΠΟ ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΙ Π... ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗΣΕ ΣΑΝ ΞΕΝΟΥΣ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ
Αχ βρε κούκλα να σου ζήσει το μωράκι αρχικα. Μωρε εγώ νιώθω ότι μιλανε και οι ορμόνες λιγάκι. Ειμαι διηπθρη ότι ο αντρας σου σίγουρα σε αγαπαει και σε θέλει , δεν μπορεί σε ένα μήνα να σε ξεαγαπησε ξαφνικά. Δυστηχως κάποιες μαμάδες αργούν να,καταλάβουν ότι τα παιδιά τους μεγάλωσαν , ειδικά οι μαμάδες αγοριών και δυσκολα,σπάνε τον ομφάλιο, παρά μόνο με τη βια. Π αντρας σου μάλλον είναι σε δυσκολη θέση. Η μαμά του αντρα είναι ΜΑΜΑ είναι η γυναικα της ζωής του και,αργεί να το αλλάξει. Θέλει υπομονή και απο τους 2 , εσύ είσαι που θες υποστήριξη αλλα δεν μπορείς να την βρεις. Μιλά τους,χύμα ν κάλεσε τους και μιλά τους,σαν η γυναικα , νυκοκοιρα και μάνα του σπιτιού. Δειξε ότι πατάς στα,πόδια σου και ότι δν τους,χρει;ζεσ;ι να κάνουν πίσω. Αλλα μην ζητάς την βοήθεια τους σε τίποτα και να δεις θα έρθει η ισορροπία σιγά σιγά. Μην βιαστείς να πάρεις αποφάσεις
geia Προσπαθησε οσο μπορεις να εισαι ψυχραιμη και συγκεντρωμενη. Κοιτα την κατασταση απο αποσταση . Προσπαθησε να δεις ποια ειναι τα πραγματικα προβληματα με σενα και τον ανδρα σου. ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΕΛΟς ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ συμβαινουν καμια φορα περιεργα πραγματα .ΣΥΖΗΤΗΣΕ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΣΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ... ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΒΟΗΘΑΝΕ Η ΔΕ ΒΟΗΘΑΝΕ.. ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΑΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ Η ΟΧΙ. ΚΟΙΤΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ... ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΟΥ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ... ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΥΛΙ .... ΝΑ ΔΕΙΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΠΟΣΟ ΚΑΛΑ ΘΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ... ΒΑΛΤΑ ΣΤΗ ΖΥΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΖΥΓΙΣΕ ...ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙς ΕΣΥ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΣΟΥ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΗ ΚΑΙ ΒΓΑΛΤΟΥς ΟΛΟΥΣ ΑΠΕΞΩ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗΗΗΗΗΗΗΗ
Φύγε να γλιτώσεις, κορίτσι μου! Δε χρειάζεσαι δίπλα σου ένα ανδρείκελο! Γιατί αυτό είναι ένας άντρας που δεν μπορεί να στηρίξει τη γυναίκα του και δεν ξέρει να βάζει πρώτη τη δική του οικογένεια. Ντροπή!
Το πρώτο πραγμα που πρεπει να καταλαβεις ειναι πως τετοιοι παλιανθρωποι δεν αλλαζουν! Δευτο αλλα εξισου σημαντικο: αν ο αντρας σου δε σε υπερασπιζεται τα πραγματα ειναι δυσκολα. Ομως μη βιαστεις να παρεις αποφασεις για χωρισμο γιατι ειναι δυσκολο απο τοσο νωρις να μεγαλωνεις μονη σου ενα παιδι. Κρατα τα πεθερικα σε αποσταση και προσπαθησε να φερεις τον αντρα σου με το μερος σου. Εχω παρομοια πρβληματα αν ακι οχι τοσο σοβαρα και εχω αποφσισει πως αργοτερα θα χωρισω αλλα οχι ακομα γιατι η κορη μου ειναι μολις 4,5 χρονων και λατρευει το μπαμπα της, ασε που κι εκεινος δεν την αφηνει με τιποτα!
Να κάνω μερικά ερωτήματα? -τον τοκετό πως τον αντιμετώπισαν? σε συγχάρηκαν? σε "χρύσωσαν"? συνεισέφεραν στα έξοδα με τον οποιοδήποτε τρόπο? ήρθαν έστω επίσκεψη στο μαιευτήριο? -οι γονείς σου σε έχουν "όντως γραμμένη" ή κατά τη γνώμη τους θα έπρεπε να έχουν συνεισφέρει περισσότερα? (λέω τώρα...)
Κοπέλα μου το πρόβλημα βασικά το έχεις με τον σύζυγο σου κ όχι με τους γονείς του. Ναι μεν αυτοί δημιουργούν τα προβλήματα κ τις αναταράξεις στον γάμος σας αλλά αυτός τους αφήνει κ τους δίνει το δικαίωμα κ το πράσινο φως με την συναίνεση του να κάνουν ότι θέλουν. "Διαζύγιο" εύκολα το λες, δύσκολα το κάνεις κ γι' αυτό δεν θέλω να στο προτείνω, αλλά αν από την άλλη είναι η μόνη σου λύση; Νομίζω ότι πρέπει να δώσεις άλλη μια ευκαιρία στον σύζυγο σου κ την ελπίδα στο παιδί σου ότι θα έχει κ τους 2 γονείς του μαζί στο μεγάλωμα του. Προσπάθησε να του μιλήσεις, βρες μια ευκαιρία που είστε κ οι 2 ήρεμοι κ μιλήστε. Αν ανάμεσα σε ένα ζευγάρι δεν υπάρχει επικοινωνία (όπου είναι το βασικό στοιχείο/συστατικό ενός γάμου) τότε τα πράματα είναι πολύ δύσκολα! Πρέπει με κάποιον τρόπο να ρθείτε κοντά, να μπορέσετε να επικοινωνήσετε, να αφουγκραστείτε ο ένας τον άλλον, να νιώσετε ο ένας τον άλλον, να κατανοήσετε ο ένας τον άλλον. Επίσης αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί άλλαξε η στάση τους απέναντι σου αφού γέννησες; Πριν ήταν καλοί μαζί σου; Άσχετα αν δεν σε βοήθησαν καθόλου κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης σου. Σου συμπεριφοτάν σωστά; Πριν δεν ήταν εναντίον σου; Ή πριν δεν έβαζαν λόγια στον άντρα σου; Μου φαίνεται λίγο περίεργο αυτή η αλλαγή από την μια μέρα στην άλλη. Μήπως έχει προηγηθεί κάτι που δεν ξέρεις ή έχεις κάνει κάτι άθελα σου, χωρίς να το συνειδητοποιήσεις, κ δεν το έχεις καταλάβει; Κ ο άντρας σου τι στάση είχε αυτός μέχρι τώρα; Γιατί από αυτά που γράφεις φαίνεται να είναι μαμάκιας, αλλά μαμάκιας θα ήταν κ πριν, σωστά; Δεν έγινε ξαφνικά μαμάκιας, πάντα ήταν! Όπου αν ήταν (που ήταν) θα πέρνε το μέρος της μαμάς του, θα συμφωνούσε με τους γονείς του. Πριν αυτό δεν το είχες αντιληφθεί; Πριν αυτό δεν σε ενοχλούσε κ σε ενοχλεί τώρα; Τα πεθερικά σου είναι προβληματικά άτομα κ πάντα θα ήταν κ πάντα θα είναι, δεν θα αλλάξουν. Αυτός που έχει κάποια ελπίδα να αλλάξει είναι ο άντρας σου κ αυτό γιατί είναι πιο νέος κ αν σε αγαπάει κ το παιδί του φυσικά κ καταλάβει το πρόβλημα (σου) τότε θα θελήσει ο ίδιος να αλλάξει. Προσπαθήστε να μιλήσετε, πείτε τα όλα, τα πάντα κ βρείτε μια κοινή γραμμή. Αν τα βρείτε μετά πρέπει να βάλεις όρια προς τους γονείς του τα οποία αυτός πρέπει να τους ανακοινώσει κ να τα βάλει σε εφαρμογή. Γενικώς πρέπε να μπουν κάποια όρια στο σπίτι σας, ακόμα κ αν δεν τα βρείτε με τον άντρα σου. Δεν μπορούν οι γονείς του να κάνουν ότι θέλουν κ αν δεν τους θέλεις μέσα ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ τότε έχεις κάθε δικαίωμα να μην τους επιτρέπεις να έρχονται. Δεν ξέρω αν νοικιάζετε ή αν είναι δικό σας το σπίτι ή σε ποίον ανήκει, αλλά ακόμα κ αν είνα του άντρα σου το σπίτι, από εκεί μέσα κανείς δεν μπορεί να σε διώξει!!! Μην σου πω ότι σε περίπτωση διαζυγίου μπορεί να υπάρχει κ η περίπτωση να πρέπει να φύγει αυτός από το ίδιο του το σπίτι κ όχι εσύ. Επίσης αν φτάσετε στον χωρισμό μην φύγεις από το σπίτι, θα σε κατηγορήσει για εγκατάλειψη συζυγικής στέγης. Επίσης δεν υπάρχει περίπτωση να σου πάρουν το παιδί. Το δικαστήριο δίνει την κηδεμονία πάντα στην μητέρα, μόνο αν υπάρχουν αδιάψευτες αλήθειες κ μαρτυρίες ότι είσαι επικύνδινη για το παιδί, θα το δώσουν στον πατέρα, αλλιώς μην ανησυχείς καθόλου γι' αυτό. Επίσης δεν είναι κακό να ενημερωθείς τι δικαιούσε κ τι δεν δικαιούσε ως σύζυγος κ κυρίως αν πάρετε εν τέλει διαζύγιο. Υπάρχουν οργανώσεις που μπορείς να ρωτήσεις, αλλά μπορείς να πας κ σε έναν δικηγόρο μόνο για να ενημερωθείς ώστε να είσαι σε ετοιμότητα κ για να μην μπορεί κανείς να σε ξεγελάσει. Εγώ πάντος σου εύχομαι ειλικρινά να τα βρείτε με τον άντρα σου κ να μην φτάσετε στον χωρισμό για το καλό της οικογένειας σας. Από την άλλη όμως αν δεν πάει άλλο τότε χώρισε τον. Γιατί με τον καιρό η δυστυχία μέσα στον γάμο σας θα μεγαλώσε κ θα διογκωθεί πάρα πολύ κ θα σας πνίξει όλους κ κυρίως το παιδάκι σας το οπόιο δεν φταίει σε τίποτα. Καλό είναι να προσπαθούμε κ έτσι πρέπει αλλά κ από την άλλη είναι κακό να μένουμε μέσα σε δυστυχισμένουν γάμους. Νομίζω ότι κ για ένα παιδί είναι καλύτερα να μεγαλώνει με έναν γονιό στο σπίτι, αλλά με έναν ευτυχισμένο γονιό, παρά κ με τους 2 γονείς του αλλά κ οι 2 να είναι δυστυχισμένοι. Τέλος, δεν γίνετε να μην το γράψω....Γράφεις για τους γονείς σου που για τους λόγους που έγραψες δεν ενδιαφέρονται για εσένα. Το γράψες απλώς για να δηλώσεις ότι δεν είχες ούτε καν την βοήθεια των γονιών σου ή ως ένα ακόμα παράδειγμα της αδιαφορίας των πεθερικών σου όσο ήσουν έγκυος; Αν είναι ο 2ος λόγος, σόρυ βρε κοπελιά αλλά γιατί να νιαστούν τα πεθερικά σου που οι γονείς σου δεν σε βοηθούσαν; Δεν ήταν δικό τους πρόβλημα αυτό. Κ από την άλλη μπορεί να το είδαν κ εγωιστικά (λάθος τους φυσικά), εννοώ δηλαδή να σκέφτηκαν "αφού οι γονείς της δεν την βοηθούν εμείς γιατί να την βοηθήσουμε;" ε;
Κοπέλα μου γλυκειά, να σου ζήσει το μωράκι σου πρώτον! Ξέρω ότι τα πράγματα για σένα είναι δύσκολα, πως τα πεθερικά σου είναι αυτά που λες, όμως εσύ τι θες; Θες να χωρίσετε; Μιλάς για τον έρωτά σας και μου φαίνεται πως δεν θες να τον χάσεις. Δεν αμφισβητώ στο ελάχιστο τα όσα λες για εκείνους, όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι περίοδοι που μπορεί να τρελάνουν μια γυναίκα και ένα ζευγάρι και να μην αφήσουν κανέναν να δει καθαρά.Γι'αυτό πραγματικά σκέψου τι θες. Κι αν δεν μπορείς να σκεφτείς, τουλάχιστον μίλα του για το πως νιώθεις. Για το πόσο σου λείπει το πως ήσασταν και το αν θες να είσαστε όπως πριν ή όχι. Τόνισέ του ότι μπορεί να σε θεωρεί υπερβολική ή όχι, όμως τα προβλήματά σας άρχισαν όταν μπήκαν τα πεθερικά στην ζωή σας. Ζήτα του να μείνετε λίγο μόνοι, μακριά απ'όλους. Δεν ξέρω ποιος πρωτοείπε την λέξη διαζύγιο, αλλά άπαξ και την ξεστομίσει ο ένας από τους δυό αλλάζουν τα πράγματα και δεν σκέφτεσαι καθαρά. Μπορεί κι εκείνος να έχει απλώς κολλήσει. Τόνισέ του ότι οι δικοί του μοιάζουν να χαίρονται από αυτό, ζήτα χρόνο τουλάχιστον να ηρεμήσετε και να μπει το μωράκι σας σε μια σειρά και να είστε πιο ηρεμοι και ξεκούραστοι. Κι αν μετά θεωρείς πως δεν μπορείς να συνεχίσεις ή δεν μπορείς να ζεις με τον άντρα σου να στηρίζει την οικογένειά του κι όχι εσένα (αν δεν το έχει καταλάβει ως τότε) το ξανασυζητάτε!
ΜΗΝ ΧΩΡΙΣΕΙΣ! ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ! ασε λιγο να περασει ενα ευλογο διαστημα και για να μπεις σε μια γραμμη με το μωρο και για να δωσεις μια ακομη ευκαιρια στον αντρα σου. Κατσε κ πες του τα παραπονα σου, μονο αν αλλαξει αυτος θα μπουνε στη θεση τους τα allien! Το πιο ευκολο ειναι ο χωρισμος, το δυσκολο ειναι να τα ξαναβρεις να συμβιβαστεις οχι εσυ μονο αλοιμονο! Στην τελικη δωσε λιγο χρονο ακομα ετσι ωστε αν γινει κατι ασχημο κ τελικα χωρισετε να εισαι ενταξει με τον εαυτο σου να λες οτι προσπαθησα εδωσα και καποιες ευκαιρειες! Μια συμβουλη...μην μαλωνετε με το μωρακι μπροστα-τα εζησα για αυτο στο λεω-. Οσο για το διαζυγιο ΑΝ τελικα το παρεις αποφαση να ξες οτι μπορεις να πας στο πρωτοδικειο και να σε κατευθυνουν για δωρεαν δικηγορο αν δεν εχεις λεφτα. Αυτα. Ελπιζω να τα βρειτε!!!
Δυστυχώς στις περισσότερες οικογένειες θα χωθούν τα πεθερικά κάποια στιγμή... Και οι πιο πολλοί άντρες δεν υποστηρίζουν ανοιχτά τη σύζυγο για να κρατούν τις ισορροπίες με τη μαμά τους - νομίζουν δηλαδή... Είναι πολύ κρίμα στην αρχή της δημιουργίας της οικογένειάς σας να συμβαίνουν αυτά. Σε καταλαβαίνω απόλυτα κι έχεις δίκιο, όμως ΜΗΝ τους κάνεις τη χάρη!!! Άκου βρήκαν δικηγόρο!!!! Έλεος!!! Προσπάθησε να συζητήσεις με τον άντρα σου ήρεμα, κράτα εντελώς τυπικές σχέσεις με τα πεθερικά και αν στο μέλλον δεν αλλάξει κάτι και χειροτερέψουν τα πράγματα (ελπίζω πως όχι!) τότε και μετά από ώριμαη σκέψη ΕΣΥ θα αποφασίσεις. Μην τους αφήσεις να ετοιμάζουν αυτοί χαρτιά και να αποφασίζουν για διαζύγιο. Αν και όταν κρίνεις ΕΣΥ κάτι τέτοιο, ΕΣΥ θα τους στείλεις χαρτιά και δικηγόρο, όχι αυτοί!!!! Συγνώμη, νευρίασα πολύ με τη στάση τους, μου θύμισαν πριν 2 χρόνια κάτι δικά μου θέματα επίσης με πεθερά, (και ο άντρας μου μαζί της) που όμως διευθέτησα έτσι όπως ΕΓΩ ήθελα και όχι όπως ήθελε αυτή!! Αρχικά φαινόμουν η χαμένη αλλά τελικά με βλέπει και μόνο που δεν με προσκυνάει!!! Και με τον άντρα μου και τα παιδιά μου όλα καλά! Μην πάρεις βιαστικές αποφάσεις, υπάρχει μωράκι και δεν αξίζει σε κανένα σας να κάνετε το χατίρι των πεθερών!
Αχ.... Παρακολουθώ... απλά...
Αγαπητή φίλη δεν θέλω να σε στεναχωρήσω όμως πιστεύω ότι μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα...'Εχω πολύ πιο μεγάλα προβλήματα με μάνα-αδερφή του άντρα μου απ την αρχή, αλλά όσο περνάει ο καιρός όλο και χειροτερεύουν. Τότε ο άντρας μου κρατούσε ουδέτερη στάση, τώρα έγινε κωλος και βρακί μαζί τους και εναντιώνονται όλοι μαζί σε μένα και το παιδί και χώνονται εκεί που δεν τους σπέρνουν. Αν ο άνδρας σου είναι μαμάκιας, δεν θα αλλάξει ποτέ, ούτε θα καταλάβει ποτε ότι αν τους ένοιαζε η ευτυχία του δεν θα προκαλούσαν οι ίδιοι προβλήματα. Αν είναι συζητήσιμος ξεκαθάρισε μαζί του την όλη κατάσταση και ανάλογα πράξε. Αν όμως δεις ότι δεν βελτιώνεται τίποτα σε ευλογο χρονικό διάστημα, φύγε όσο το μωρό είναι μικρό και δεν καταλαβαίνει, ούτε θυμάται. Μου το λέγανε κι εμένα και τώρα το κατάλαβα (που μεγάλωσε λίγο το παιδι) ότι έπρεπε να έχω φύγει πολύ νωρίτερα. Από περιπτώσεις γνωστών και φίλων ξέρω ότι αν ο άντρας απο την αρχή θέσει όρια στην οικογένεια που είχε προ γάμου τότε όλα βαίνουν καλώς, αν όμως δεν το κάνει, τότε η κατάσταση εξελίσεται προς το χειρότερο.
Κι εσυ ομως τι περιμενεις; Ετσι θα ζησεις τη ζωη σου;
οταν μαλωνα με τον πεθερο μου, γιατι πεθερα δεν εχω,ξερεις τι μου ελεγε ο αντρας μου? επρεπε να του πεις κι αλλα! το προβλημα το εχει ο αντρας σου.παρολαυτα εγω δεν σου προτεινω να χωρισεις γιατι ειναι δυσκολες εποχες.δεν μπορεις να κουνηθεις με ενα νεογεννητο.ουτε να πας για δουλεια αυτη τη στιγμη ουτε τιποτα.εκτος κι αν εχεις τοση οικονομικη ανεση που να μη σε νοιαζει.προσπαθησε να τα βρεις με τον αντρα σου και να σκεφτεσαι οτι καθε μερα ειναι μια αλλη μερα και δεν ξερεις τι σου ξημερωνει.μπορει να τους πατησει κανενα αμαξι βρε αδερφε! ( πλακα κανω).κανε τη χαζη την κουφη και τη στραβη μαζι για το συμφερον σου και του παιδιου σου.δεν θα ζησουν για παντα ενω εσυ εχεις ζωη μπροστα σου.
Ο αρραβωνιαστικος μου, μου λεει ότι οταν ενα ζαυγαρι χωρίζει δεν φταίνε οι τρίτοι αλλα το ζευγάρι. Εγω πιστεύω επίσης ότι ο δικός μου δε με υποστηρίζει και ειναι εκείνος που τους αφήνει τα ανακατεύονται και τους δινει αναφορά με όλες τις λεπτομέρειες, πράγμα που με εξοργίζει γιατι μετα ανακατεύονται και νιωθω ότι δεν έχουμε προσωπική ζωη. Η πεθερα μου , μου είχε πει ότι είχε προβλήματα με τη δική της πεθερα(που τελικα ειναι ιδιεσ) και ότι ήταν ζηλιαρα, αλλα έβαζε τον άντρα της να μαλώσεις με την μάνα του. Μάλλον γιαυτο έκαναν το αρραβωνιαστικο μου έτσι να νιώθει υποχρεωμένος απέναντι τους ώστε να μην κανει τα ίδια με τον άντρα της και τη μάνα του που σφάζοντουσαν.
Μια χαρα θα τα καταφερεις..αν ο αντρας σου θελει να διαλυσετε την οικογενεια σας για τους γονεις του ειναι αξιος της μοιρας του!!!δεν νομιζω να αλλαξει κατι αλλα προσπαθησε να μιλησετε για χαρη του παιδιου μηπως τα ξαναβρειτε...
Ψυχραιμία κορίτσι μου Είμαι σίγουρη πως αυτό που σε πληγώνει ουσιαστικά είναι πως ο άντρας σου δεν σε στηρίζει όπως πρέπει και βέβαια έχεις απόλυτο δίκιο μα πίστεψε με οι βιάστηκές κινήσεις μόνο άσχημα αποτελέσματα φέρνουν Ο άντρας σου πρέπει να καταλάβει πως από τη στιγμή που σε επέλεξε για συζηγο και μάνα του παιδιού του πρέπει να σε βάζει πάνω από όλους και όλα Εσύ και το παιδί σας πρέπει να είστε οι σημαντικότεροι άνθρωποι στη ζωή τουΌσο για τα πεθερικά σου σκληρό αυτό που θα πω αλλα άνθρωποι που το παιδί τους έχει κάνει οικογένεια και χαίρονται με ενδεχόμενο χωρισμό σημαίνει πως δεν υπάρχει ούτε ίχνος αγάπης γι'αυτο
Σε καταλαβαινω απολυτα..Απο τοτε που παντρευτηκαμε ζω την απολυτη κολαση εχω δυο παιδια..Σκεψου τι θες εσυ και τι ειναι το καλο για το παιδι σου.???