ΜΙΣΩ τα πεθερικά μου!
Θελω την γνωμη σας και την βοηθεια σας… Ειμαι παντρεμενη και προσφατα αποκτησαμε το πρωτο μας παιδακι…. και ομως αντι να ειμαστε ευτυχισμενοι και ερωτευμενοι φτασαμε στο να μιλαμε για διαζυγιο, δικηγορους, μηνυσεις και απειλες οτι θα μου παρουν το παιδι. Η αιτια; Οι γονεις του… Για εμενα πλεον οι χειροτεροι ανθρωποι του κοσμου. Δεν θελω να εχω καμια σχεση μαζι τους και δεν θελω να πλησιαζουν το παιδι μου…
Οταν εγω επαθα αποκολληση και πηγα να χασω το παιδι, δεν εμφανιστηκαν πουθενα να βοηθησουν. Οταν καναμε μετακομιση στον 7ο μηνα εγκυμοσυνης, επισης δεν βοηθησαν πουθενα. Τωρα θυμηθηκαν οτι εχουν εγγονι; Οταν ηταν στην κοιλια μου δεν τους ενοιαζε αν θα το χασω και αν θελω βοηθεια; Το μονο που ηξεραν να κανουν ειναι να πεταξουν κακιες. Οτι οι γονεις μου με εχουν γραμμενη γιατι εχουν αλλα 2 παιδια και αλλα 4 εγγονια οποτε για εμενα χεστηκαν, συγνωμη κιολας. Βαζανε λογια στον αντρα μου οτι τους εβρισα ενω δεν εγινε ποτε. Λογια λογια λογια συνεχεια. Επεμβαινουν στην ζωη μας και ο αντρας μου δεν τους εβαλε ποτε στην θεση τους. Και τωρα που φτασαμε στο να μιλαμε για διαζυγιο εχοντας ενα μωρο που τωρα σαραντησε, αντι να κανουν πισω και να πουν στον αντρα μου να τα βρουμε γιατι εχουμε και ενα παιδι και αυτοι να κανουν πισω για να ξαναφτιαξουμε το σπιτι μας, αυτο που εκαναν ηταν να του βρουν αμεσως δικηγορο για να του ετοιμασουν τα χαρτια του διαζυγιου.
Τους μισω οσο τιποτα αλλο. Δεν τους θελω στην ζωη την δικη μου και του παιδιου μου… Δεν χαρηκα ουτε μια στιγμη την εγκυμοσυνη μου, την γεννα μου και τις πρωτες ημερες της ζωης μας με το μωρο μας. Εχουμε χασει τον ερωτα μας εξαιτιας τους… Κουραστηκα…. Βαρεθηκα… Ξενερωσα… Τους μισω και μαζι τους μισησα και τον αντρα μου… Για το μονο που φοβαμαι ειναι αν θα καταφερω να μεγαλωσω το παιδι μου μονη μου…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ένα πράγμα θα σου πω...φύγετε μακρυά...βάλε όρια κ μιλά στον άντρα σου...Αν δεν είσαι εσύ καλά δεν θα είναι ούτε το παιδί σου....Στην τελική κ αν χωρίσεις αυτοί θα έχουν χάσει το εγγονι τους....σημασία έχει το παιδί σου.....μακρυά από όλους και αν ο άντρας σου σας αγαπάει θα μείνει κοντά σας.....
Ποσο τραγικες καταστασεις... να μην εχουμε προβληματα και να μας δημιουργουν για το τιποτα...κακοι ανθρωποι...πανω απ'ολα δεν σεβονται τα ιδια τους τα παιδια...εμεινα εγκυος με την πρωτη μας προσπαθεια... ο αντρας μου ηθελε τοσο πολυ ενα παιδι.ειχε απογοητευτει οταν εκανα το τεστ κ για καποιο λογο ειχε βγει αρνητικο..η χαρα του οταν μαθαμε το αντιθετο απεριγραπτη.αλλα οπως λες κ εσυ δεν χαρηκα ουτε εγκυμοσυνη ουτε τιποτα.. κ ολα αυτα επειδη στον εκτο μηνα-δεν ειμασταν παντρεμενη οταν εμεινα εγκυος-αποφασισαμε να κανουμε εναν θρησκευτικο γαμο χωρις γλεντια κτλ εθιμα που κανουμε κ οχι πολιτικο κ μετα την γαμοβαφτιση που ολοι-ετσι μας ειπαν- κανουν...το αποτελεσμα... τοσα ασχημα λογια κ πολλα ψεμματα για εμενα κ την οικογενεια μου απο ολη του την οικογενεια-οι γονεις του η αδερφη του η θεια του- που εφτασα στο σημειο απο την στεναχωρια μου να βγαλω ερπη ζωστηρα. Εξι μηνων εγκυος κ λιγο πριν τον γαμο. Δεν σεβαστηκαν ουτε το παιδι μου που ηταν στην κοιλια μου...οπως λες κ εσυ ουτε ενδιαφερθηκαν ποτε.την ημερα του γαμου υπεφερα απο τους πονους του ζωστηρα..στον 8ο μηνα με βαζει η γιατρος ξαπλα στο κρεβατι με συσπασεις. Οταν γεννησα ουτε ενα καλοριζικο δεν μου ειπε η πεθερα κ με εκανε κ εβαλα κ τα κλαμματα που φροντισε να ανακατευτει για το δικο μου παιδι πισω απο την πλατη μου κανονισε να ερθει δικος τους παιδιατρος να το δει. Μου κοπηκε το γαλα. Τρεις εβδομαδες θηλασα το παιδι μου..κ το αποτελεσμα παρολο που δεν τους απαγορευσα να ερθουν στο σπιτι μου μετα απο ολα αυτα να δουν το παιδι μου δεν περασαν ουτε απ'εξω...λυπαμαι που δεν ειμαι η μονη που τα περναει αυτα...
Πόσο σε καταλαβαίνω να ήξερες! ! Από 7 μηνών μέχρι κ που γεννησα είχα συνέχεια φασαρίες με τον άντρα μ κ ο λόγος ότι ανακτευονταν πολύ οι δικοί του.. ο άντρας μ έλειπε δουλειά ο πεθερος να μπαίνει στο δωμάτιο την ώρα που θηλαζα χωρίς να χτυπήσει πόρτα άνοιγε τους φακέλους μ που έρχονταν ταχυδρομικος άλλαζα στο δωμάτιο κ πήγαινε να μπει κ εγώ από μέσα να φωνάζω οχιιιι ντύνομαι εκμεταλευοταν τον άντρα μ σε θέμα. Να του πληρώνει τα ενοικια κ λογαριασμούς. Έκανα μετακόμιση 7 μηνών με έβλεπαν να σήκωνω πράγματα κ δεν βοηθούσαν για το εγγονάκι δεν έκανα τπτ μας έκαναν παρατήρηση για το όνομα του παιδιού. Φευγαμε από το σπίτι βόλτα με τον αντρα μ το κ το μωρό κ έπαιρναν τηλ κ έλεγαν που είστε? ? Ποτε θα ερθετε? Ανάκριση κανονική λεχωνα κ ερχόταν μεσημέρι κ μ βαρουσε τις πόρτες ο πεθερός κ αλλά πολλά .. κοντέψα να χωρίσω με τον άντρα μ του μιλούσα κ δεν έπαιρνε θέση να μιλήσει. . Κάθε μέρα φασαρίες κλαματα εγώ ως που έκανα το μπαμ κ φυγαμε από κοντά τους. Κ.είμαστε ήρεμοι πια βέβαια δεν μιλάμε μαζί τους αλλά είμαστε ήρεμοι. Φοβησε τον να καταλάβει ότι σε χάνει αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση μόνο έτσι θα ταρακουνήθει. Έχετε ένα μωρο είναι κρίμα.