Ο σύζυγος είναι κολλημένος με την πρώην…
Θα σας γράψω την ιστορία μου, μιας και τελευταία είστε η μοναδική μου παρέα…
Πριν προλάβω να καταλάβω ποιος είναι ο άνθρωπος που έχω δίπλα μου, έμεινα έγκυος. Για όσους σκεφτούν «Κοπέλα μου, τα προφυλακτικά δεν τα ήξερες;» να τους προλάβω και να πω πως πάντα έπαιρνα προφυλάξεις… Όμως με τον καλό μου και οι δύο λέγαμε πως θέλουμε παιδιά, βεβαια δεν είχαμε αναφερθεί ποτέ στα δικά μας παιδια, μόνο στην γενικότητα… μέχρι που ήξερα πριν το τεστ με μια μέρα καθυστέρησης πως πλέον δεν είμαι μόνη… και από τότε άρχισε το τραγελαφικό γλέντι….
Ο καλός μου λοιπόν έχει ενα κόλλημα με την πρωην, το οποίο δεν μπορεί να ξεπεράσει. Ο ίδιος βεβαια ισχυρίζεται πως δεν υπάρχει και όταν ανακαλύπτω κλήσεις στο κινητό του με βγάζει τρελή… και πως εγώ φταίω που ψάχνω κινητά λόγω της ανασφάλειας μου. Δεν λεω πως νιώθω περήφανη γι’ αυτη μου την πράξη, όμως σίγουρα μαθαίνω την αλήθεια… Πλεον μόνο στο άκουσμα του ονόματος, ακόμα και όταν αναφερόμαστε σε έντελως άλλο πρόσωπο, βγάζω φλύκταινες, ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και το στομάχι μου δένεται κόμπος. Με δυο λέξεις: χάλια μαύρα!
Σε αυτούς που θα σκεφτούν πάλι πως είμαι υπερβολική, να σας προλάβω, κυρίες μου και να σας πω πως τον πρώτο χρόνο ήμουν σε μία μόνιμη σύγκριση. Επίσης κατα και μετά το διάστημα της εγκυμοσύνης μου με πολλούς καυγαδες για το πρόσωπό της, ακόμα και με την σκέψη να μας… παντρέψει αυτή! Εννοείται και με πολλούς τσακωμούς για το ότι πρέπει να είναι στον γάμο… Το λύσαμε όμως αυτό και πλεον έχουμε ενα κρυφό τηλεφώνημα ανα δύο βδομάδες και κρυβομαστε πίσω απο τα δαχτυλάκια μας εμείς οι ελέφαντες!!!
Έχω κλάψει αμέτρητρες φορές, βλέπω μία σχέση ψευτικη, ρηχή που προσβάλει την συναισθηματική και κανονική νοημοσύνη μου…
Α, για να μην ξεχάσω το κορυφαίο, η απαντησή του για όλο αυτό ήταν πως επειδή ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί μου και ένιωθε άνετα, μπορούσε να μου πει όλα αυτα… Τώρα αν είμαι στραβή και ανάποδη και ισχυει κάτι τέτοιο και δεν το βλεπω τι να πω… η γκαβομάρα μου μεγάλη… αλλα πως να τον πιστέψω τον κύριο όταν μετα από ενα χρόνο δεν ξέρει από που κατάγομαι, μην μίλησω για γενέθλια και άλλες λεπτομέρειες, ούτε καν υπάρχουν… Εννοείται πως δεν ξεχνάμε τίποτα της πρώην και πολλές φορές ακόμα και τώρα τον πιάνω να την σκέφτεται… Αφήστε που τον καταπιέζω τον κύριο….
Δράμα κορίτσια, δράμα!!! Τώρα σας γράφω έτσι άνετα γιατί πλέον έχω κουραστεί, βαρεθεί με την όλη κατάσταση, αφήστε που έχουμε και μεγάλο πρόβλημα επικοινωνίας. Κάθε φορά που πάω να πω κάτι που με απασχολεί, θα καταλήξουμε να σφαζόμαστε και εγώ να κλαίω για κανά δυο μέρες ή μαζί μίλαμε και χώρια καταλαβαινόμαστε. Πλέον δεν ξέρω τι να κάνω, τι πρεπει να πω και τι όχι. Αν πρέπει να δεχτώ αυτη την πεζή σχέση και να κάνω πως δεν τρέχει τίποτα ή να περιμένω μήπως φτιάξουν τα πράγματα.
Εννοείται πως στον περίγυρο εμφανιζω πως τα πράγματα είναι μέλι γάλα και απλά χαιρόμαστε το παιδάκι μας…
Δεν λέω πως φταίει μόνο αυτός και εγω πολλά στραβά έχω και ως ένα σημείο του κάνω την ζωή δύσκολη. Όμως δεν ταιριάζουμε… όπως έλεγε και ο μπαμπάς μου «Αλλα λέει η θεια μου, άλλα ακουν τ’ αυτια μου» Αυτό επικρατεί στις συζητήσεις μας.
Για να μην είμαι άδικη να πω και τα καλά του: ό,τι θέλω τρέχει να μου το φέρει, δεν μου λείπει τίποτα και πολλες φορές είναι καλός και στοργικός. Επίσης έχει κάνει τρομερές βελτιώσεις στην συμπεριφορά του… Έχω μέσα μου ένα αίσθημα αγάπης και μίσους μαζι, το οποίο πολλές φορές δεν αντέχω και θέλω να αρχισω να τρέχω χωρις σταματημό ή να βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο…
Έχω σκεφτεί να χωρίσω και να μεγαλώσω μόνη μου το παιδί, εκεί έρχομαι αντιμέτωπη με τις σκέψεις πως δεν θέλω να στερήσω στο παιδι τον πατέρα του. Δεν έχω καμιά όρεξη να βρω κάποιον άλλον στον αίωνα τον άπαντα και επίσης καμια βοήθεια από τον συγγενικό-φιλικό κύκλο, οπότε αδιέξοδο. Απλά με λυπεί πολύ το γεγονός, γιατί όντας παιδί χωρισμένων γονιών το όνειρο μου πάντα ήταν μια οικογένεια με αγάπη, αλληλεγύη, κατανόηση και σωστό δέσιμο, δεν ξέρω πόσο δύσκολο είναι να βρέθει γιατί δεν έζησα κάτι παρόμοιο μόνο το ονειρευόμουνα και το ειχα σαν πάραπονο… Έλεγα στον αδερφό μου «Εμείς γιατι δεν μπορούμε να έχουμε μία κανονική οικογένεια;» Τι να μου πει και αυτος ο καημενος, ένα παιδι ήταν τότε ακριβώς στην ίδια θέση με μένα..
Δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχουν αυτές οι οικογένειες και κατα πόσο από αυτές δεν κρύβονται μεσα στην υποκρισία, το μόνο που ξέρω είναι πως ήθελα μία και ίσως κάποια στιγμη να την έχω αλλά με πολύ πόνο και κόμπους στο στομάχι…
Σας έγραψα αυτό το κείμενο γιατί δεν έχω που αλλού να μίλησω, εύχομαι οι αληθινά ευτυχισμένες οικογένειες καθημερινά να γίνονται περισσοτερες!!!
μαμά Σ.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!
Τι κλαματα και λοιπα μεγαλη γυναίκα. Κουβαλας μεσα σου ενα πλάσμα που θα εισαι το πρότυπό του ως προς το πώς ειναι οι γυναίκες. Ολο κλαματα και κατινιες, ή δυναμικες που βαζουν φρένο σε οσα δε δεχονται; Διεκδικείς για τον εαυτο σου το καλύτερο; οχι! Μεινετε για λιγο μακριά. Μην του το πεις το λιγο. Τολμα να ξεβολευτεις. Αν σε θελει θα κολλησει σε σενα. Αν οχι θα γυρισει στην πρωην (αν τον θελει).
Απο το κειμενο καταλαβαινω οτι ποτε δεν ειχατε επικοινωνια, σας ενωσε το παιδι....ψαξε να βρεις την επικοινωνια μεσα απο καθημερινα πραγματα και σιγα σιγα θα ξεδιπλωθει και ο αντρας σου...θα αρχισει να σε μιλαει απο μονος του για ολα....καλο κουραγιο
Βέτο!! Αν είσαι σίγουρη για τα κερατιαρικα δρομοοοο!!! Ή εσείς θα του πεις ή η αντροχωριστρα!! Είναι δυνατόν να χαλάς έτσι τον εαυτό σου?? Το ξαναλέω όμως αν είσαι σίγουρη,,,,
Η καλυτερη αμυνα ειναι η επιθεση κοπελια. Βαλε τα ορια κ ξεκαθαρισε του.. μη νιαουριζεις πισω του. Αμα ειναι συνετος θα κανει πισω.. τουλαχιστον θα μαθεις κ δε θα τρελενεσαι.
Τι υποτιμητική κατάσταση για μια γυναίκα σαν κι εσένα! Φαίνεται ότι είσαι επιπέδου! Θα σου πρότεινα να μην ξανασχοληθείς με την πρώην. Θα σου πρότεινα μάλιστα αντί να κάθεσαι να κάνεις...οντισιόν για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του, να πάρεις το παιδί και να του ανακοινώσεις ότι χωρίζετε δοκιμαστικά. Ενδέχεται να ξεφύγει από το...λίμπο της πρώην και να για πρώτη φορά να εκτιμήσει τι έχασε (εσάς).
αν ειναι δυσκολο σου να χωρισεις οπως λες παρε την πρωην του και πηγαινετε για καφε. μιληστε. δες τι νοιωθει αυτη για τον αντρα σου. μπορει αυτη να ειναι ηδη σε σχεση αλλα και μονη να ειναι να μην νοιωθει το ιδιο για κεινον. πες της οτι σκεφτεσαι να χωρισεις να δουμε τι θα σου πει. αν αυτη δεν νοιωθει το ιδιο για κεινον οπως νοιωθει ο αντρας σου τοτε ως φιλη του θα προσπαθησει να τον συνεφερει.
Η γνώμη μου είναι επειδή η αυτοεκτίμησή σου έχει πιάσει πάτο, να συμβουλευτείς και έναν ειδικό. Θεωρώ ότι θα σε βοηθήσει να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά, να ξαναβρείς τον εαυτό σου και μετά να αποφασίσεις τι θέλεις να κάνεις. Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς να συνεχίσεις έτσι, φτιάξε πρώτα τον εαυτό σου και μετά θα δεις αν θα συνεχίσετε μαζί ή όχι. Γιατί, όταν ξαναβρείς τον παλιό καλό εαυτό, παίζει και το να μην τον θέλεις εσύ!!! Φιλιά
Εγω προσωπικα σοβαρο προβλημα δε βλεπω......Σοβαρα θα τανε τα πραματα ενα σε χτυπουσε, εαν μεθουσε, εαν ηταν τσογαδορος, αν ηταν ζηλιαρης, αν ηταν τσιγγουνης, αν ηταν γυναικας! Αυτα θεωρω εγω λογους χωρισμου. Το να εχουμε μεσα μας εναν κρυφο παλιο ερωτα....δεν επηρεαζει για μενα την οικ ασε που λιγο ως πολυ ολοι ...εχουμε.....Αντι να χαρεις τηνοικογενεια σου το παιδι σου κ τον αντρα σου καθεσαι κ ψαχνεσαι κ αναλωνεσαι...το παιδι θα μεγαλωσει κ θα χασεις τα καλυτερα. Αποδειξε του πως εσυ αξιζεις να σε διπλα του κ μονος του θα νιωσει τυψεις!!!Θα ανεβεις περισσοτερο στα ματια του απο τωρα που σε βλεπει σαν " κατινα " Αιντε ολες χωρισε τον. οχι κοριτσια υπαρχουν σοβαροι λογοι να χωρισεις.
Μπραβο Ασπα κ εγω τα ίδια έγραψα παρα πανω,δε χρειαζεται ο χωρισμός αλλα η τρυφερότητα,η γλυκήτητα και η περιποιηση..οι γυναίκες πλέον δεν ξέρουν τι θελουν για αυτο κ εχουν αυξηθει τα διαζύγια.Κορίτσια μάθετε να είστε γυναίκες!!!!
Η δικιά μου άποψη είναι ότι όλα βρίσκονται στο μυαλό μας. Ο σύζυγός σου -κατά την άποψή μου- έχει μία εμμονή, η οποία είναι μία φαντασίωση και τίποτα άλλο. Εϊναι πολύ πιθανό, αν τελικά βρίσκονταν μαζί, να μην άντεχαν ο ένας τον άλλο ή να ξαναεμφανίζονταν πιο έντονα τα προβλήματα που τους είχαν χωρίσει όταν βρίσκονταν παλιά μαζί. Νομίζω ότι το βιβλίο του Irvin Yalom "όταν έκλαψε ο Νίτσε" είναι αρκετά διαφωτιστικό γι αυτό που θέλω να πω. Θα σας το συνιστούσα (σε σένα και σε κείνον) ανεπιφύλακτα! Μακάρι να είχα κερδίσει αυτή τη γνώση όταν ήμουν κι εγώ μικρή κι έλιωνα αρκετά χρόνια σε μία σχέση αδιέξοδη. καλή Ανάσταση και εύχομαι να βρείτε το δρόμο σας!
Είναι φανερό από τον τρόπο που μιλάς ότι είσαι σε σύγχυση και δεν θεωρώ ότι το να πεις τον πόνο σου στο "είμαι μαμά" θα σε βοηθήσει να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα, παρά μόνο να το βγάλεις από μέσα σου, που μια χαρά το πράξες ως εδώ. Μην σπαταλιέσαι στο να ζηλεύεις την πρώην, να σκέφτεσαι αν θα μείνεις ή θα φύγεις και το "πόσο γουρούνια είναι οι άντρες που βασανίζουν εμάς τα νοικοκυροκόριτσα" και εστιάσου στο να βρεις τον εαυτό σου και να φροντίζεις την οικογένειά σου και το σπίτι σου (με τόσα βάσανα απορώ αν προλαβαίνεις να φτιάχνεις και κάνα φαί που να τρώγεται και να ρίχνεις και κάνα σφουγγάρισμα που και που - για να το γειώσω και λίγο). Εκτός αν μαγειρεύει ο άντρας σου και κάνεις όλες τις δουλειές αυτός οπότε αν προλαβαίνει να έχει και πρώην και επόμενη ... μαγκιά του :P Αφού λοιπόν, διάβασες και τις απόψεις του "πάνελ μας" και άκουσες και τον πόνο της καθεμιάς μας, ζήτα την βοήθεια ειδικού με εμπειρία στο θέμα και αντικειμενική άποψη. Θα σε βοηθήσει να σταθείς στα πόδια σου, να βρεις την αυτοεκτίμησή σου και να καταλάβεις ότι "κανείς δεν παίρνει την θέση μας, αρκεί να έχουμε βρει εμείς την δικιά μας και με δύναμη να την εκφράζουμε".
αυτο το πραγμα με τις πρωην δε το εχω καταλαβει.. τι στο καλο παθαινουν και κολλανε! 4 ρημαδοχρονια προσπαθω να πεισω τον (τωρα) αντρα μου να κοψει καθε επαφη, και οχι με μια αλλα με πολλες πρωην.. δεν επαιζε κατι περα απο το φιλικο αλλα και παλι με ενοχλουσε για τους εξης λογους: 1) θεωρω οτι το παρελθον ΜΕΝΕΙ πισω. ουτε επαφη, ουτε τιποτα.. 2) εγω φυσικα δεν επρεπε να εχω επαφες με το παρελθον μου γιατι ειμαι γυναικα και στανταρ θα γυριζα τρεχοντας πισω... συν οτι θα τον ενοχλουσε πολυ αν ειχα τη παραμικρη κουβεντα με καποιον. 3) ενω ηξερα οτι ειχαν επαφες, με εβγαζε τρελη και μου ελεγε ψεμματα. η δικαιολογια για τα ψεμματα ηταν "επειδη τσαντιζοσουν" Οσες φορες και να του ελεγα να σταματησει και να κοψει, εβρισκε χιλιες δυο δικαιολογιες για να μη το κανει, μεχρι που ειδε οτι στο fb με εκανε add ενας πρωην μου. Ειπα οτι εφοσον εχεις εσυ φιλικες σχεσεις με τις πρωην σου τοτε και εγω θα εχω.. ε, απο τοτε εκοψε. Μη το αφησεις ουτε για πλακα να συνεχιστει, τα δικα σου νευρα σπανε οχι τα δικα του..
Kαλησπέρα σας κ Καλό Πασχα σε έσας και την οικογέ νειά σας!!!Επειδή όλες οι συμβουλές ειναι να τον χωρίσετε εγώ θα σας πω το αντίθετο.Αν πραγματικά την ήθελε μαζί της θα είχε κανει παιδι,μαζι της θα ειχε παντρευτει..ποσοι γαμοι ακυρωνονται τελευταια στιγμη?ποσοι αντρες κανουν οικογενεια αλλα δε νοιαζονται για τη γυναικα τους?ακομα κ αυτοι που δε σκεφτονται την πρωην αλλα εχουν εξψσυζυγικες σχεσεις?Αρα δεν ανηκεις στην εξαιρεση αλλα στον κανονα!!!!Γνωμη μου ειναι να γινεις τρυφερη,μια γυναικα δεν τη βγαζουμε απο τη ζωη του αντρα μας με κατηγορια αλλα με συγκριση,οταν εσυ θα σταματησεις να γκρινιαζεις γιατι αυτο μου βγαζεις απο οσα διαβασα,οταν κλεισεις ματια και αυτια κ ανοιξεις την καρδια σου κ δεις τι κανει σα συζυγος κ σαν πατερας κ τι σας προσφερει τοτε θα μαθεις να τον αγαπας απο την αρχη,θα δεις ποιος ειναι ο αντρας σου πραγματικα...κ να σκεφτεσαι παντα πως εσυ τον κερδισες στο τελος οχι η πρωην...αν δεν αλλαξεις κ γινεις ποιο τρυφερη,πιο περιποιητικη τοτε θα απομακρυνθει οχι εξαιτιας της πρωην αλλα εξαιτιας σου.Η αναγκη του να μιλαει μαζι της πηγαζει απο εσενα,αν εσυ του δειξεις οτι εισαι κατι διαφορετικο κ τι αξιζεις να εισαι σιγουρη πως δε θα εχει αναγκη αλλη,αν εσυ γινεις γλυκια κ τρυφερη...ο αντρας σου θα μεινει στο δικο του λιμανι σε εσενα κ δε θα ψαχνετε..οι σημερινες γυναικες δυστυχως εχουν γινει στη συμπεριφορα αντρες και τσαμπουκαλευονται πολυ,να θυμασαι δεν εισαι νταλικιερισα αλλα γυναικα με ολη τη σημασια της λεξης,κι αν κλεισεις κανα ματι σε οσα αντιλάμβανεσαι δε θα κανεις κακο αντιθετως θα σωσεις την οικογενεια σου...μαθετε επιτελους οι γυναικες να ειστε γυναικες κ να υποχωρειτε...φτανουν οι τσακωμοι,οι γκρινιες και ζηλιες.μαθετε να ειστε γλυκιες κ τρυφερες κ θα δεις πως θα σε πλησιασει ο αντρας σου απο μονος του.θα σου πω ενα παραδειγμα γνωστης μου...μια κοπελα ηπιων τονων γνωρισε εναν πολυ γοητευτικο αντρα,εκαναν 1 παιδακι κ αυτος προσελαβε στη δουλεια μια γυναικα που την εχει γκομενα 10 χρονια σχεδον..ομως με τη γυναικα του πλεον εχει 3 παιδια κ η γκομενα αφου το πηρε αποφαση οτι δεν προκειται να χωρισει βρηκε κ αυτη αλλον κ παντρευεται.αυτο που θελω να σου πω...αν τον αντρα σου τον εχεις εσυ κ με την αλλη μιλα μονο οσο ενοχλητικο κ αν ειναι κλεισε τα ματια κ προχωρα αν πραγματικα σας αγαπα θα μεινει διπλα σας για παντα αλλα κερδισε τον κ εσυ...ντυσου μια μερα πολυ ομορφη τραβα τα βλεμματα αλλων πανω σου καντον λιγο να ζηλεψει κ αν δε μπορεις,καντον να σε θαυμασει γινε γλυκια κ περιποιητικη.μια γυναικα δεν την πολεμαμε κατηγορωντας την γιατι τοτε γινομαστε σκυλες οπως μας αποκαλουν πολλοι,αλλα την πολεμαμε με το να γινουμε εμεις καλυτερες απο αυτη.παρε τον αντρα σου χωρις την κορη σου κ φυγετε για 2 μερες αναθαιρμανε τη σχεση σου κ στο τελος αν δεις κ δεν αλλαζει τιποτε τι να σου πω...καντον να χασει το κινητο για να αναγκαστει να αλλαξει καρτα αλλα εαν ξερει που να τον βρει η πρωην ειναι ασκοπο.γινε πιο τρυφερη,πιο γυναικα κ σταματα τις γκρινιες,οι αντρες θελουν ευχαρες γυναικες κ οχι μουντρουχες κ γκρινιαρες.Καλή Τύχη στην οικογενεια σου κ να θυμασαι πως για να κρατηθει μια οικογενεια θελει κ υποχωρησεις κ θελει κ τυφλα ματια!!!!
Μμμ κάτι παρομοιο πέρασα αλλα για λιγο. Εγω τν έβαλα να σκεφτει πως θα ένιωθε αν εκείνος ήταν στη δική μ θέση ... Κ εκεί ξεκαθαρησαν τα πράγματα. Αν το περνάς ετσι παντα θα υπάρχει το φάντασμα της ανάμεσα σας...
Συμφωνώ πολύ με πολλές από τις απαντήσεις που σου έδωσαν οι διάφορες κυρίες!! Τώρα άσχετα με το κόλλημα που έχει στην πρώην του, να ξέρεις ότι σε μια σχέση όταν τα πράματα δεν πάνε καλά τις περισσότερες φορές φταίνε κ οι δυο. Σίγουρα μπορεί η άλλη μεριά να φταίει λίγο περισσότερο από την άλλην, αλλά πάντα κ οι δυο!! Μην νομίζεις ότι εσύ είσαι το μόνο θύμα τις υπόθεσης κ κυρίως μην το πέζεις θύμα γιατί έτσι σίγουρα θα το χάσεις το παιχνίδι που λέγεται "γάμος". Πρώτα απ' όλα κάτσε κ σκέψου τι θέλεις εσύ η ίδια από αυτήν την σχέση, από αυτόν τον άνθρωπο κ αν πραγματικά τον αγαπάς. Παραμέρισε το πρόβλημα με την πρώην (αυτό στο είπε κ μια άλλη κυρία), κάνε σαν να μην υπάρχει, κ δες κ αναλογίσου αν πραγματικά τον θες τον άντρα σου γι' αυτό που είναι, για τον χαρακτήρα του, για την προσωπικότητα του κλπ κλπ. Μετά δες που μπορεί εσύ να έκανες λάθος ή λάθη, γιατί κάπου θα έχεις κάνει κ εσύ απλώς δεν το βλέπεις γιατί αυτή την στιγμή είσαι 100% εστιαζμένη στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Βρες τα λάθη σου, τις αναποδιές σου, τα θεματάκια σου κ προσπάθησε σιγά σιγά να τα διορθώσεις κ να τα αλλάξεις. Προσπάθησε να ηρεμίσεις, να συγκεντρώσεις τις σκέψεις σου κ να ανακτήσεις τις ψυχικές σου δυνάμεις. Σκέψου τι μπορεί να είναι αυτό που του λείπει του συζύγου σου ώστε να το αναζητάει αλλού; Κ όχι δεν εννοώ το σεξ ή μόνο το σεξ, γιατί μπορεί με την πρώην να μην συμβαίνει τίποτα κ όλο αυτό να είναι πλατωνικό κ μόνο από την μεριά του. Όταν το βρεις τι είναι προσπάθησε να του το προσφέρεις, να του το δώσεις. Κάνε μικρά βηματάκια, κινήσου σιγά-σιγά. Άρχισε με τα πιο μικρά κ με τα πιο εύκολα, με αυτά που γίνονται κ μετά προχώρα στα πιο δύσκολα. Κάθε ημέρα θα χτίζεις κ από λίγο μέχρι το "οικοδόμημα" να γίνει σταθερό κ γερό με δυνατά θεμέλια!! Επίσης μια άλλη κυρία σου πρότεινε να πας να μιλήσεις με την πρώην κ συμφωνώ μαζί της. Ναι καταλαβαίνω ότι θέλει πολύ κουράγια κ ψυχικό σθένος από εσένα για να κάνεις κάτι τέτοιο, σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά είναι (μάλλον) ο μόνος τρόπος να μάθεις την αλήθεια, τι πραγματικά γίνεται μεταξύ τους, αν αυτό που έχουν είναι μόνο πλατωνικό ή κάτι παράπανω. Κ ας ελπίσουμε βέβαια να είναι κ η πρώην ειλικρινής μαζί σου ή όσο περισσότερο γίνεται ή τουλάχιστον όταν τις μιλησεις προσπάθησε να την ψυχολογήσεις όσο μπορείς για να καταλάβεις αν σου λέει την αλήθεια ή όχι. Κ επίσης φυσικά να της πεις πόσο σε ενοχλεί η συμπεριφορά του συζύγου, πόσο πικραμένη κ κουρασμένη νοίωθεις από όλη αυτήν την κατάσταση κ να της ζητήσεις να απομακρυνθεί, ακόμα κ να του μιλήσει γιατί δεν ξέρεις η γυναίκα μπορεί να είναι εντελώς αθώα κ η επικοινωνία που έχει με τον σύζυγο σου να είναι εντελώς αθώα κ να μην αποσκοπεί πουθενά κ να μην ξέρει τίποτα από όλα αυτά που γίνονται στο σπιτικό σου, οπότε αν είναι έτσι κ αν η γυναίκα είναι λογική ίσως κ να σε βοηθήσει. Επίσης αφού κάνεις κάποια πράματα κ δεις ότι η κατάσταση στο σπίτι σας, η σχέση σας δεν φτιάχνει, τότε για λίγες ημέρες πάρε το παιδί κ φύγε, πάνε στους γονείς σου (βέβαια εφόσον κάτι τέτοιο γίνεται) με την "απειλή" ότι αν ο σύζυγος δεν αλλάξει συμπεριφορά τότε εσύ δεν θα γυρίσεις ή τέλος πάντων ότι θα χωρίσεται ή για να μην φτάσετε σ' αυτό το σημείο απλώς πες του ότι πέρνεις το παιδί κ πας στους γονείς σου για λίγες ημέρες ώστε να ηρεμίσετε ο ένας από τον άλλον κ για να μπορέσετε να σκεφτείτε μόνοι σας κάποια πράματα χωρίς καυγάδες κ φασαρίες κ μετά τα ξανά λέτε. Κ αν κ οι απειλές κ οι εκβιασμοί δεν είναι καθόλου ωραίο πράμα κ ίσως, οχι ίσως σίγουρα είναι η έσχατη λύση, η τελευταία, κάποιες φορές πρέπει να ενεργούμε έτσι αν όλα τα άλλα που έχουμε προσπαθήσει δεν έχουν πιάσει. Σου εύχομαι Καλή Ανάσταση!!
Κοπέλα μου κανονικές οικογένειες υπάρχουν,μπορεί όχι πολλές αλλά υπάρχουν χωρίς να υποκρίνονται.Δεν έχω βρεθεί στη θέση σου οπότε δεν ξέρω και τι θα έκανα.Γνώρισα τον άντρα μου όταν ήταν 22 εκείνος και 18 εγώ.Μετά απο 1 χρόνο σχέσης μου έδωσε ένα μονόπετρο και μου είπε οτι θα έρθει η μέρα που θα με κοιτάξει έξω απ'την πόρτα της εκκλησίας και θα μου πει τα καταφέραμε.Ήμουν μόλις 19 κι ήθελα να ρουφήξω την ζωή,σπούδαζα σε άλλη πόλη κι η σκέψη του γάμου μου έφερνε ανατριχίλα και φόβο.Εκείνος δεν με πίεσε στιγμή,έζησα την φοιτιτική ζωή όπως ήθελα και μαζί του αλλά και με τις φίλες μου,μου κράταγε το βιβλίο κι ήταν έξω απ'τις αίθουσες στις εξεταστικές.Τα χρόνια περνούσαν κι εγώ απο ένα ανώριμο κοριτσάκι άρχησα να εξελίσσομαι σε γυναίκα,πήρα πτυχίο και μετά απο 5 χρόνια σχέσης κι απείρων πρβλημάτων(βλ μαμά του)στα οποία πάντα ήταν δίπλα μου και μου το αποδύκνειε,ξεπέρασα την φοβία του γάμου και βρεθήκαμε έξω απ'την πόρτα της εκκλησίας και μου είπε τα παραπάνω που εγώ είχα ξεχάσει.Έχοντας πλέον ένα παιδί φυσικά και αντιμετωπίζουμε προβλήματα τα οποία οφείλονται στην δουλειά του αφού είναι αναγκασμένος να λείπει...αλλά πάντα λέω στον εαυτό μου οτι κάθε οικογένεια έχει κι απο ένα πρόβλημα..χαίρομαι λοιπόν που το δικό μας είναι η απουσία του εξαιτίας της οποίας μπρούμε και ζούμε αξιοπρεπώς.Αυτό λοιπόν που θέλω να σου πω είναι..το δικό σας πρόβλημα το αντέχεις ή όχι?Δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις ούτε και να μιλήσω για τον άντρα σου και την πρώην του γιατί άκουσα μόνο την δική σου πλευρά.Έξω απ'τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται..εσύ όμως ξέρεις πραγματικά τι συμβαινεί,άσχετα αν το παραδέχεσαι ή όχι.Έγραψα πολλά..η αποφάση είναι δική σου όπως κι η ζωή.Ζυγισέ τα και δες τι αντέχεις/ανέχεσαι στη ζωή σου και τι όχι..Ό,τι καλύτερο σου εύχομαι!
Από τη στιγμή που τον θέλεις θα παλέψεις γι αυτόν. πίστεψέ με,μπορείς να τον κάνεις να παραμιλάει για σένα....γυναίκα είσαι και ξέρεις τι να κάνεις......αν όμως θες να ικανοποιήσεις τον εγωισμό σου και βλέπεις το σύζυγό σου σαν τρόπαιο ενός αγώνα,είναι πιο ηθικό να χωρίσετε. καλή επιτυχία.......
to pernaw auto k egw mono pou den exw paidi. Exw dei sto istoriko tou ipologisti oti psaxni kai facebook kai diaforous istotopous, exei fotogragies tous kai kapoia eswrouxa tis. Ilikrina den xerw ti na kanw!
Κ εγώ βρίσκομαι σε μια παρόμοια κατάσταση με αποτέλεσμα να βγαίνω τρελή!τον αγαπάω όμως κ τα παραβλεπω...καλώς;κακώς;δεν ξέρω!το μόνο που ξέρω είναι η αξία μου κ πως καμία άλλη δεν του έχει φερθεί όπως εγώ!αν δεν εκτιμηθεί ο χαμένος είναι αυτός όχι εγώ!την ώρα που οι άλλες τον ήθελαν για τα λεφτά του κ μόλις χάνονταν έφευγαν...εγώ είδα κ έμεινα για την καρδιά του γιατί εκτός από το κόλλημα του δεν είναι κακός άνθρωπος χαζός είναι...έχει μάθει να τον εκμεταλλεύονται κ δεν ξέρει να ζει αλλιώς!το θέμα ειναι κορίτσια να ξέρετε το είστε εσείς..από κει κ πέρα αν το καταλάβουν καλώς...αν όχι..πρόβλημα τους!Καλή ανάσταση σε όλες!
Απο οτι ειδα πολλες εχετε περασει παρομοιες ιστοριες. Εγω κοριτσια θα σας ρωτουσα κατι πολυ απλο...ειστε ευτυχισμενες??? Ειναι σωστο να παλευεις να αποδειξεις οτι εισαι καλυτερη απο καποια αλλη??? Δεν νοιωθετε να σας καρατρωει το συναισθημα αυτο την ψυχη??? Τη στιγμη που θα πρεπε να χετε ολη την προσοχη του κοσμου απο τον συντροφο σας? Γιατι πολυ απλα ειστε ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ!!! Τι παει να πει δεν ειμαι τελεια. Ποιος ειναι τελειος??? Κανεις. Εγω ημουν σχετικα τυχαιρη γιατι πηρα το μαθημα μου σε σχετικα νεαρη ηλικια. Εμενα ο τοτε καλος μου με συνεκρινε με ολες και με ολα.Εκανα βεβαια χρονια να χωρισω και δεν ημουν παντρεμενη και δεν ειχα παιδι...αλλα βγηκα απο αυτη τη σχεση πιο δυνατη απο ποτε. Πιστεψα στον εαυτο μου, αρχισα να με σεβομαι και το πιο σημαντικο, ηξερα πως ΔΕΝ ηθελα να ειναι ο μελλοντικος μου συντροφος. Καλη τυχη σε ολες. Καλο πασχα.
eswroyxa? o xristos ki i panagia... giati den to stelneis?
Προτείνω να πάρεις το παιδάκι σου και να γίνεις εσύ η νέα πρώην, τότε ίσως εκτιμήσει την αξία της πρώην νυν! Πάντως σε καμιά περίπτωση δεν είσαι υποχρεωμένη να ανέχεσαι αυτήν την αρρωστημένη κατάσταση..Κ αυτήν όσο και να θες να τη βρίσεις, που κ εμείς το θέλουμε μαζί σου αφού δεν έχει ιερό και όσιο, μην πέσεις στο επίπεδό της! Δεν αξίζει τον κόπο σίγουρα! Άλλωστε είναι και αυτή άξια της μοίρας της αφού είναι παγιδευμένη σε αυτή την αρρώστια από επιλογή δική της! Πάντως λέω...καθόλου γυναικεία αλληλεγγύη? Τζίφος?
ο ανωριμούλης και χαζούλης σύζηγός σου,ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που αντί να ζούνε και να απολαμβάνουν το παρόν,ωραιοποιούν το παρελθόν και "κολλάνε" σε καταστάσεις που στην πραγματικότητα δεν υπήρξαν ποτέ (γιατί αν περνούσαν τόσα καλά,ακόμα εκεί θα ήταν)μη γελάσεις μ'αυτό που θα σου πω...αν θες να φτιάξει η σχέση σας,σταμάτα να τον κυνηγάς και χώρισε τον...τότε θα καταλάβει πόσο καλή είσαι και θα συνειδητοποιήσει ότι του έχεις κάνει το καλύτερο δώρο που πήρε ποτέ...το παιδί του...ο άνθρωπος γουστάρει να τρέχει σαν τα σκυλιά πίσω από τα αυτοκίνητα...ε,αντί να τον κυνηγάς κάνε τον να σε κυμηγάει αυτός ;) καλή επιτυχία !
ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ... ΣΕ ΟΛΟ ΣΟΥ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΜΑΘΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΝΟΙΩΘΕΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ... ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΕΣΥ...... ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ Η "ΡΗΧΗ" ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ... Η ΛΥΣΗ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΑΜΑΧΗΤΙ.....ΟΧΙ....ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΧΑΛΟΥΣΕ Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΕΤΑΓΑΝΕ... ΤΟΝ ΦΤΙΑΧΝΑΝΕ... ΑΥΤΟ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΦΑΣ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΠΟΛΕΜΟΝΤΑΣ ΜΕ ΔΡΑΚΟΥΣ....ΓΙΑΤΙ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΔΡΑΚΟ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ...ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΡΙΒΗ ΜΑΖΙ ΤΗΣ...ΑΝΕΒΑΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΟΥ... ΠΡΩΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ..ΕΙΣΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ.... ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΕΦ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ....ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΗ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΕΤΣΙ ΑΛΛΟ.... ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣΕΙΣ...ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ? ΟΤΑΝ ΘΑ ΤΟΥ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟ ΧΩΡΟ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΟ ΔΡΑΚΟ ΤΟΥ... ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ... ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΡΟΝΟ ΤΗΣ... ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ.. ΑΣΤΟΝ ΝΑ ΠΑΕΙ.... ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ .. ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΧΩΡΙΖΑΝ... ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΙΣΩ Ο ΔΙΚΟΣ ΟΥ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ... ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ..ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΝ ΔΕΝ ΓΥΡΙΣΕΙ..ΑΣΤΟΝ.. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΚΙ ΕΣΥ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΖΕΣΤΑΣΙΑ.. ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΖΕΣΤΑΝΕΤΕ ΚΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ...ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.... ΟΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ.. ΑΠΛΑ ΔΩΣΤΟΥ ΧΩΡΟ.....ΚΑΙ ΘΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΙ .. ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ Η ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.....
Κάπου είχα διαβάσει το εξής: Το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει ένας μπαμπας στο παιδί του, είναι να αγαπάει τη μαμά του! Αυτό το αναφέρω σε σχέση με τον προβληματισμό σου αν πρέπει να στερήσεις στο παιδί σου τον πατέρα του... Η στέρηση προϋποθέτει ύπαρξη. Αυτό λοιπόν που χρειάζεται απάντηση είναι το κατά πόσον είναι αυτός εκεί για σας (και για τους 2 σας)!
οταν λες πρωην εννοεις πρωην σχεση ή πρωην συζυγο?? εσυ την εχεις γνωρισει? εκεινη ειναι σε καποια σχεση?? ξες, αν αυτος εχει κολλημα ενω εκεινη οχι, τοτε δεν νομιζω να φας κερατο...απλα θα σου την σπαει ο αντρας σου...εαν εκεινη ειναι ελευθερη, τοτε να προσεχεις μην διαλυθει στο σπιτι σου...παντως δεν θα εκανε κακο εαν πηγαινες και μιλουσες στην κοπελα...μπορει εκεινη να μ=νομιζει οτι δεν τρεχει κατι που μιλαει στον αντρα σου, και οταν της μιλησεις και καταλαβει ποσο σε ενοχλει, να τον κοψει εκεινη.... δοκιμασε επισης, οταν ολα τα λοιπα αποτυχουν , να του κανεις κανενα χουνερι....ξες, να σε τηλ καποιος και να λες ταχα οτι ειναι ενας συναδελφος...ισα ισα να του προκαλεσεις το ενδιαφερον, μην νομιζει πως του τα φορας...με πιανεις??
παρε τηλ την πρωην και σκυλοβρισε την.. μετά σκυλοβρισε τον συζυγο (ο θεος να τον κάνει ) και πάρε το παιδί σου και κάντην με ελαφρά πηδηματακια... εχω βρεθεί στην θεση σου αλλά ευτυχως δεν έκανα παιδί.. αρραβωνιασμενη 3 χρονια !! και τα 2 να προσπαθουμε για παιδι και αυτός κόλλημα τρελό με την πρώην που τον περνουσε και μια 20ετια... να χτυπάω το κεφάλι μου στο τοίχο λέμε... τελικά χωρισα και ησυχασα και μεσα σε 8 μηνες μετα απο τον χωρισμο γνωρισα τον άντρα μου.. σηκω φυγε γιατι σε βλέπω στο δρομοκαείτιο.. (να χαιρεσαι και το παιδάκι σου)
Respect!!!! Ξεκαθαρισμα με συνοπτικες διαδικασιες!
Kαλε ποιά πρώην και ξεπρώην? Αφου ειναι τόσο τέλεια γιατί τη χώρισε?? Και τι σημάινει κόλλημα?Ποσο είναι ο ανδρας σου 15?? κακώς σε κάνει να αισθάνεσαι συνέχεια ανασφαλής και υστερική και μου τη σπάει που θέλει να την κάνει ακόμα και κουμπάρα σας!!μίλα του και ξεκαθαρίστε αμέσως! μη χάνεις ουτε λεπτό!!
Καλημέρα!! Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει να ζεί έτσι,χωρίς αγάπη, ολοκληρωτική αφοσίωση στην οικογένεια και με αμφιβολίες που σε βασανίζουν καθημερινά, είναι τουλάχιστον ψυχοφθόρο, άσχετα αν έκανες λάθος ή σωστές επιλογές. Το παιδί πρέπει και επιβάλλεται και πρέπει εσύ να του το προσφέρεις αυτό, να μεγαλώσει σε μια οικογένεια που θα νιώθει, θα βλέπει και θα εισπράτει αγάπη, γιατί τα παιδιά καταλαβαίνουν όταν κάτι δεν πάει καλά.Πρέπει να μιλήσεις και να μην κουκουλώνεις το πρόβλημα, όταν το κουκουλώνουμε δεν σημείνει ότι εξαφανίζεται ή μικραίνει, κακό σε σένα και στο παιδί σου κάνεις, και μην νομίζεις οι έξω καταλαβαίνουν οτι κάτι δεν πάει καλά...θέλει να σκεφτείς πολύ και σοβαρά τι θα κάνεις......
Θα συμφωνήσω με την Dimitra. Όποιος και αν είναι ο λόγος που χώρισαν με την πρώην, τώρα εσύ είσαι το real thing και η πρώην είναι η φανταστική εξειδανικευμένη ζωή που νομίζει ότι θα είχε αν ήταν μαζί της. Είναι φυσιολογική ανθρώπινη συμπεριφορά ενός ανθρώπου που δεν του αρέσει η ζωή του και θέλει να ξεφύγει. Αυτό είναι το κακό. Προφανώς δεν περνάει καλά, όχι επειδή είναι μαζί σου ή επειδή δεν αισθάνεται πράγματα για σένα. Ίσως να ισχύει και αυτό. Αλλά έχω δει πολλούς άντρες με την έλευση του παιδιού να στρίβουν γωνία συναισθηματικά. Κάποιοι το πολεμάνε. Κάποιοι όχι. Κι επειδή το παιδί δεν μπορεί να ενοχοποιηθεί για τα συναισθήματα καταπίεσης (γιατί είναι ένα αθώο πλάσμα) ενοχοποιούν και στοχοποιούν τη σύντροφο! Αχ, το έχω δει πολλές φορές το έργο. Αυτό πρέπει να το συνηδητοποιήσεις, να το χωνέψεις και να πράξεις αναλόγως. Διστυχώς έγινε. Δεν έχει γυρισμό. Την σκέφτεται και την θέλει την πρώην. Εσύ μπορείς να συνεχίσεις έτσι? Να ξέρεις ότι στο μυαλό του άντρα σου είναι μια άλλη γυναίκα? (Εγώ δεν θα την πάλευα)Δεν νομίζω ότι είναι καλό ούτε για σένα ούτε για το μωρό. Οπότε μην το αναβάλεις άλλο. Μίλα του ξεκάθαρα και να είσαι προετοιμασμένη και συμφιλιωμένη με την ιδέα ότι μπορεί και να φύγει.
Δυσκολη κατασταση.Δεν εχω βιωσει ακριβως το ιδιο,αλλα εχω νιωσει στο πετσι μου τι θα πει να εχεις εμμονη με μια γυναικα,και τι θα πει να ζητας απο τον αλλον να κοψει και εκεινος να σου λεει πως ναι,αλλα να τον πιανεις να το κανει κρυφα.Εστω κι αν οντως ηταν φιλικο (ποτε δεν θα μαθω). Περασα 6 μηνες με κλαματα,υστεριες,παρακαλια,συζητησεις,καυγαδες καιιιιιιιιιι......(τυμπανα)....καταθλιψη!Μετα απο 2 χρονια,ακομα το θυμαμαι και δεν θα το ξεχασω ποτε,ασχετα αν ειμαστε μια χαρα απο κει και επειτα. Μην καθεσαι και βλαπτεις τον εαυτο σου.Η πρωην,ειναι πρωην για καποιο λογο.Αληθεια.Αν ομως αυτος ο λογος ηταν κατι που δεν ηταν στο χερι τους,ή αν τον θεωρουν επιπολαιο και πως κακως χωρισαν τοτε,εχεις να αντιμετωπισεις το ανεκπληρωτο.Και ειναι ο χειροτερος εχθρος να ξερεις. Απο την μια υπαρχεις εσυ,μια πραγματικη γυναικα,σ'ενα πραγματικο γαμο με ολα τα συν και πλην που εχει αυτο,εισαι κατι το γνωστο και η αλλη ειναι αυτο που φανταζεται οτι θα μπορουσε να ειναι,που αν και ελαχιστα θα διεφερε επι της ουσιας,εφοσον δεν το εχει ζησει,φανταζει διαφορετικο και ονειρικο.Οπως καταλαβαινεις,το να στηνεις καυγαδες (δικαιως,δεν αντιλεγω) το μονο που επιτυγχανει ειναι να κανει την ζωη μαζι σου πιο πεζη στα ματια του και να φουντωνει το ονειρο που ισως εχει μεσα στο μυαλο του για το πως θα μπορουσε να ειναι τα πραγματα αν ηταν αλλιως. Χαμενη βγαινεις. Κατα την γνωμη μου,εχεις τις εξης 2 επιλογες.Πρωτα απ'ολα δες εσυ τι θες. Θελεις να εισαστε μαζι;Περα απο αυτην εννοω.Ασ'την στην ακρη 2 λεπτα και δες το απ'εξω.Τον αγαπας;Μπορεις να το αφησεις πισω αν το αφησει κι αυτος;Να μην του το χτυπησεις ποτε ξανα; Αν ναι,τοτε κατσε ηρεμα,κανε μια συζητηση μαζι του,χωρις κλαματα και φωνες για το τι νιωθεις και πως σε κανει να αισθανεσαι η συμπεριφορα του,και δωσ'του να καταλαβει πως η συνεχεια του εργου εξαρταται απο το τι θελει εκεινος πλεον.Η θα πρεπει να παρει αποφαση πως ειναι παντρεμενος και δεν χωρανε πρωην σ'αυτο τον ρολο ή αλλιως ειναι ελευθερος να παει σ'εκεινην εφοσον αυτο επιθυμει και να τελειωνει το θεμα.Οχι αλλο κρυφτο και ψεματα ομως.Καθαρα και ξαστερα. Ο,τι κι αν επιλεξει,θα ξερεις και εσυ τι σου γινεται και θα ηρεμισεις με τον ενα ή τον αλλο τροπο. Σου ευχομαι τα καλυτερα και να αποκτησεις την οικογενεια που ονειρευεσαι!
Εγω στη θέση σου θα του μιλούσα ήρεμα.οτι σε έχει βάλει σε μια διαδικασία που δεν σου αξίζει,οτι προτεραιότητα σου είναι να είσαι καλα εσύ για να ειναι και το παιδ σου..ζητά του να μείνετε χωρια για λιγο για να ξεκαθαρίσει τι θέλει..και μετά το ξανασυζητατε! Να δεις και εσύ αν πραγματικά σου λείπει και τι ειναι καλύτερο και για τους τρεις σας
Γειά σου και από μένα. Μήν της δώσεις τη χαρά να διαλύσεις το σπίτι σου . Μην συγκρίνεσαι μαζί της (υποτιμάς τον εαυτό σου). Αποφάσισε να συγκεντρωθείς στο παιδάκι σου και εκμεταλλεύσου το γεγονός ότι ο άνδρας σου έχει και τα καλά του ,όπως γράφεις, και προσπάθησε να επικεντρωθείς εκεί. Με φωνές και τσακωμούς δε θα βγάλεις άκρη. Δοκίμασε να του πεις πως πληγώνεσαι και ρώτησέ τον πώς θα ένιωθε εκείνος εαν εσύ ήσουν "κολλημένη" με κάποιον πρώην; Θα του άρεσε να έχεις επαφές μαζί του; Νομίζω πως σε κανέναν δεν θα άρεσε κάτι τέτοιο. Φέρε τον στα νερά σου,είναι ο άνθρωπός σου και έχεις κι ένα παιδί που χρειάζεται και τους 2. Μην καταστρέψεις το σπίτι σου για κανένα λόγο και τόλμησε να κάνεις το όνειρο της οικογένειας που επιθυμούσες από παιδί πραγματικότητα. Όλα τα σπίτια, κάθε οικογένεια ,έχουν πρόβλημα. Άλλος με πεθερικά, άλλος με κουνιάδια, άλλος με "πρώην" ή νυν (ακόμα χειρότερα) ...Παλεύουμε όλοι να χτίσουμε μια οικογένεια όπως την ονειρευτήκαμε αλλά δυστυχώς ο δρόμος προς την ευτυχία δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και οφείλουμε να μαχόμαστε για την οικογένειά μας. Το ευκολότερο όλων είναι να εγκαταλείψουμε τον αγώνα και να φύγουμε. Το δυσκολότερο όλων είναι να προσπαθήσουμε, αν μη τι άλλο να δώσουμε τον αγώνα μας .Και ας χάσουμε στην τελική.Τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει για το καλύτερο!!!Καλή σου τύχη!
Αντε ρε πρωην και βλακειες..ουστ συγχιστηκα πρωι πρωι.. Εσυ εισαι η γυναικα του αμα θελει να θυμαται την πρωην του να παει και σε αυτην. Για μενα δε μπορουν 2 πρωην να ειναι φιλη,ακομα καποιος θυμαται τι περασαν ειτε ειναι αυτη ειτε ειναι ο αντρας σου. αμα δε μπορει να ζησει μακρια τησ να φυγεις εσυ. δν εισαι αναγκασμενη να πνιγεσαι και να πνιγεις καθημερινα αυτα που περνας.και να χωρισει ενα ζευγαρι δε σημαινει οτι του στερεις το πατερα του υπαρχουν ποσα ζευγαρια που χωρισαν και δεν εχει στερηθει κανενα γονιο. δε σου λεω να παρεις το παιδι και να εξαφανισθεις αλλα οχι και να μη μπορει να τον βλεπει. Ακου εκει την πρωην του....ΟΥΣΤ... Κουβαλησε και εσυ τον δικο σου πρωην να παιξετε ολοι μαζι μπιριμπα..
καταρχασ μπραβο σου κοριτσι μου που βρηκεσ το κουραγιο να γραψεις την ιστορια σου!μπορω να σε καταλαβω εν μερη γιατι καποια στιγμη περασα και εγω κατι παρομοιο...προσπαθησα και το παλεψα και ευτυχως τωρα μετα απο καποια χρονια μπορουε και ειμαστε ευτυχισμενοι παρα τα προβληματα τησ καθημερινοτητας!!!κατα τηη ταπεινη μου γνωμη μην καθεσαι σε μια σχεση η οποια δεν σε βοηθαει να εισαι χαρουμενη και να απολαυσεισ την ζωη με το παιδακι σου.σκοποσ ειναι οταν εχουμε μια σχεση και ειμαστε παντρεμενοι να μπορουμε να επικοινωνουμε και να καταλαβαινομαστε παρα τισ δυσκολιεσ.δυστυχως ολοι οι γαμοι εχουν τα προβληματα τουσ αλλοι πιο πολλα αλλοι πιο λιγα αλλα επουδενη μην σκεφτεσαι οτι αν χωρισεισ θα στερησεισ στο παιδι σου τον πατερα του.εγω ας πουμε 8α προτιμουσα οι δικοι μου να ειχαν χωρισει οταν ειμασταν μικρα και να μην ζουσα τοσο δυσκολεσ καταστασεις που να μου αφησουν τραυματα ψυχολογικα.γι αυτο σκεψου πολυ καλα σε τι περιβαλλον θεσ να μεγαλωσει το παιδακι σου αν το θεσ ευτυχισμενο!!!1γιατι ειμαι σιγουρη οτι αυτο θες!!!!!!!γιατι να εισαι σιγουρι πως αν το παιδι μεγαλωσει σε μια οικογενεια που εχει προβληματα το αντικτιπο συνηθως πεφτει στην μανα..
Αμάν βρε κοπελιά.Το όνειρό σου ήταν μια οικογένεια με αγάπη αλλά επέλεξες να κάνεις οικογένεια με τον πρώτο τυχόντα, επειδή σε άφησε έγκυο.Αλλοπρόσαλο, δε νομίζεις;Τέλος πάντων, εφόσον όπως φαίνεται κανένας από τους δυο σας δε βρίσκει την ευτυχία στην οικογένεια που έχετε κάνει, καθίστε, σκεφτείτε και αποφασίστε αν έχει νόημα να συνεχίζετε αυτήν την υποκρισία.
ποσο σε καταλαβαινω δεν μπορεις να φανταστεις..Εζησα ακριβως τα ιδια και με περηφανια σου λεω οτι αυτο μετα απο 2 χρονια περιπου μπορα ηταν και περασε.Ο αντρας μου ηταν μια απο τα ιδια ο καλυτερος συζηγος αλλα οσο εμπαινε η αλλη στη μεση εγω παντα ερχομουν δευτερη.Μεχρι που συνηδητοποιησα οτι εμενα παντρευτηκε εντελει και οχι εκεινη.και μετα αλλαξα εγω συμπεριφορα.σταματησατους καυγαδες και προσπαθησα να κερδισω εδαφος δινοντας του να καταλαβει οτι εγω ειμαι πολυ καλυτερη.Και προσεξε ηρεμησαμε οταν την εβγαλα τελειως απο την ζωη μας.Ηρεμα και καλα του ειπα πως ζηλευω ακομα και τον τροπο που την σκεφτετε και αν θελει να μεγαλωσουμε το παιδι μας με ηρεμια και χωρις ζηλιες και καυγαδες δεν θελω να την ξαναδει ουτε να της ξαναμιλησει ποτε. ΓΙΑΤΙ πιστεψε με ο αντρας σου ειμαι σιγουρη οτι την βλεπει πλεον οπως λεει φιλικα κλπ αλλα αυτη δεν θα αφησει τον αγωνα ποτε για μια θεση στην καρδια του.Και μονο αν κοπει καθε επαφη θα ησυχασετε και εσεις και αυτη μαζι.Οποτε του προτινεις να αλλαξει κινητο ,να μην επικοινωνήσει μαζι της ποτε ξανα δεν χρειαζεταιπλεον μια φορα την εβδομαδα το τηλεφωνακι και κοιτα να σωσεις τον γαμο σου και οχι να της τον χαρισεις απλοχερα γιατι αυτη σιγουρα αυτο θα προσπαθησει να κανει. οι αντρες ειανι αδυναμοι και η γκρινια δεν βοηθησε ποτε κανεναν.Σταματα να καυγαδιζεις με τον αντρα σου για μια αλλη ,ετσι της δινεις την δυναμη να πετυχει αυτο που θελει..τυλιξε τον αντρα σου, κρατα τον γερα ,συμφωνω οτι οι ορμονες μας κανουν να πεταμε ετσι ευκολα ενα γαμο ομως 13 χρονια μετα μπορω να σου εγγυηθώ οτι αν το χειριστεις σωστα το θέμα ουτε που θα τον ενδιαφερει η πρωην (εγω ηδη το ειχα πετυχει απο τον 1,5 χρονο και μετα) και θα μεγαλωσετε το μωρακι σας σε ενα υγιες περιβαλλον. Τωρα αν ο λογος που καυγαδιζες ηταν μονο αυτη. Αν απο την αλλη δεν θεωρεις οτι ταιριαζεις με τον ανθρωπο σου και η πρωην ειναι δικαιολογια ε τοτε τι να σου πω καλυτερα κατσε και σκεψου το γιατι οι καιροι ειναι δυσκολοι και κανενας δεν θελει μια χωρισμενη γυναικα και θα καταληξεις μονη σαν το λεμονι οπως λεει και η παροιμια να μεγαλωνεις το παιδι σου και το χειροτερο να ανεχεσε να σου το μεγαλωσει και η πρωην σαββατοκυρια και γιορτες ,οποτε στο χερι σου ειναι να σκεφτεις τι θελεις τελικα και τι ειναι καλυτερο για σενα...Δωσε του μια ευκαιρια δεν μπορει να τον παντρευτηκες κατα λαθος ολο και κατι καλο θα του επισυναψεις...σκεψου το ... φιλικα μια μανουλα...
πόσο μα πόσο πολύ συμφωνώ!!! έχω περάσει κι εγώ τα ίδια. Τηλεφωνήματα που μου έκρυβε, γνωρίστηκα και μαζί της, βρισκόμασταν σε κοινές εμφανίσεις του χωριού κ.λ.π. Πήγα να ψαρώσω στην αρχή. Έμειναν φίλοι λέω. Τελικά σχεδόν ποτέ το ένστικτό μας δεν κάνει λάθος. Έμαθα αργότερα ότι τον διεκδικούσε πίσω. Κι εκείνος, παρόλο που είχε συναισθήματα για μένα, επηρεαζότανε σίγουρα από την επικοινωνία. κι εγώ τρελαινόμουν. Κυρίως με τα ψέματα, που απέφευγε να μου πει ότι μίλησαν. Ήμουν ήδη ένας ανασφαλής άνθρωπος και όταν έζησα αυτό αποτελειώθηκα και έτρεχα σε ψυχιάτρους. Μέχρι που κατάλαβα ότι κανένας δεν είναι συγκρίσιμος με τον άλλο. Έχω και εγώ τη δική μου αξία. Εγώ έφτασα στο σημείο βέβαια να χωρίσω τότε, αλλά 2 χρόνια μετά, και αφού βρήκα τον εαυτό μου, είμαστε πια μαζί και πολύ αγαπημένοι (τολμώ να το πω). Όχι επειδή έφτεγα εγώ και έστρωσα, αλλά επειδή δίνοντας εγώ αξία στον εαυτό μου, με εκτίμησαν και οι άλλοι. Ξεκαθάρισα ότι δεν δέχομαι τέτοιες καταστάσεις στη ζωή μου. Άρχισα να ζω όπως ήθελα, και αν με αγαπούσε θα ακολουθούσε. Ευτυχώς ακολούθησε. Βέβαια, ακόμη βγάζω φλύκταινες (που λες κι εσύ) στο άκουσμα του ονόματος ή όταν τη βλέπω τυχαία... Αλλά δεν υπάρχει πλέον καμία επικοινωνία. Πίστεψέ με, όσο ασχολείσαι με το θέμα, περισσότερη αξία παίρνει για τον άντρα σου. Σχεδόν ποτέ δε μιλάω απόλυτα, αλλά σε αυτό το θέμα, ως καμένη, είμαι απόλυτη ότι πρέπει να βγει αυτό το άτομο από τη ζωή σας. Όχι με γκρίνιες, ανασφάλειες και φασαρίες. Ξεκαθάρισέ του μια και έξω ότι αυτό είναι κάτι που δεν πρόκειται να δεχτείς να συμβαίνει, όχι επειδή είσαι ανασφαλής, αλλά επειδή έτσι είναι η κοινή λογική. Η ψυχίατρος μου είχε πει ότι ορισμένοι άνθρωποι ευχαριστιούνται να διατηρούνε μια αυλή!! Αυτό κάνει ο άντρας σου με την πρώην.Αλλά καιρός να διαλέξει με ποιον θέλει να περάσει τη ζωή του. Αυτά τα "έχουμε μείνει φίλοι" και μιλάμε τρεις και λίγο...ποιος τα χάφτει πλέον;; Ο δικός μου πρώην, με τον οποίο ανταλλάσσαμε κανένα τηλεφώνημα το εξάμηνο, κάποια στιγμή μου ξεκαθάρισε ότι, επειδή υπάρχουν αναπόφευκτα ακόμη συναισθήματα μεταξύ μας, καλό θα ήταν να μη μιλάμε, γιατί ταράζεται η αρμονία στις σχέσεις μας. Και το εκτίμησα πολύ όταν μου το είπε. Δεν τον ξανακάλεσε από τότε ποτέ, παρόλο που ξέρω ότι θα νοιάζομαι για πάντα για εκείνον. Οι πρώην ανήκουν στο παρελθόν μας και μόνο. Ευτυχισμένη οικογένεια με κόμπους στο στομάχι δε γίνεται. Οπότε εύχομαι σύντομα να διώξεις τους κόμπους και να έχεις τη χαρά που σου αξίζει. Φιλιά.
Όσο σκέφτομαι το θέμα σου, και όσο θυμάμαι τα δικά μου, θυμώνω τώρα. Ξέρεις γιατί;; Γιατί αυτά οι άνθρωποι τα κάνουν εκεί που βλέπουν ότι τους παίρνει. Μια γυναίκα που στέκεται γερά στα πόδια της δεν θα το ανέχονταν με τίποτα. Και με κάποιο τρόπο οι άντρες το καταλαβαίνουν αυτό και το εκμεταλλεύονται, ακόμη και ασυνείδητα. Οπότε, γιατί το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας και αφήνουμε τους άλλους να πατάνε στις αδυναμίες; Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που μπορεί να κάνει εκείνος και δεν μπορείς εσύ. Αν με απατήσει ο άντρας μου 1 φορά, μπορώ να το κάνω εγώ σε εκείνον άλλες δέκα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Οπότε έτσι λειτουργώ πλέον και έχω πάψει να ζηλεύω, πέρα από από το λίγο χαριτωμένο για το πιπέρι της σχέσης. Ουφ τα είπα και ξεθύμανα λίγο.
καπως ετσι ειμαι κι εγω....σε συγχηση.....σε καταλαβαινω απολυτα!!!!!!!!!!!
αγαπητή μαμά Σ. Δεν κατάλαβα ποτέ όμως ο σύζυγος να έχει κόλημα με την πρώην του , το κόλημα το είχε η πεθερά και το σόι του. Συγκρίσεις , συγκρίσεις, συγκρίσεις. Ύψος , βάρος, χαρακτήρα, μέχρι και με το όνομα της με αποκάλεσε κάποια στιγμή η αδερφή του. Εγώ δεν αντιδρούσα καθόλου , το έπαιζα αδιάφορη γιατί δεν είχα κανένα λόγο εκ μέρους του συζύγου να αντιδράσω. Λίγο πριν ανακοινώσουμε το γάμο μας είχαν αφυνιάσει σε τέτοιο βαθμό που μου είπε η πεθερά ότι πήγε σε μια μάντισσα και εκείνη της είπε πως ο γιος της ήταν πολύ ερωτευμένος με μία κοπέλα και τώρα με αυτή που είναι μπορεί και να την παντρευτεί. Αφού τελείωσε την εξιστόρισή της , της είπα με την σειρά μου " Δόξα το Θεό που αυτή είναι η πρώην , γιατί εγώ είμαι η νυν". Σου τα έγραψα όλα αυτά γιατί πιστεύω ακράδαντα πως για να είναι κάποια πρώην , για κάποιο λόγο είναι πρώην και για να μην σε τρώει μάθε αυτόν τον λόγο και τότε θα ηρεμήσεις. Αν τελικά μείνεις ή αποφασίσεις να φύγεις από το γάμο σου δεν θα έχει να κάνει με την πρώην αλλά με σένα και τον σύζυγό σου . και να θυμάσαι πάντα πως είναι στο χέρι σου να περνάς καλά και με χάλια καιρό.
Εγώ πάλι θα σου πω κάτι άλλο. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά και της λοχείας οι ορμόνες μας κάνουν πάρτυ. Ακόμα και πολλά ζευγάρια που είναι χρόνια μαζί και έχει δοκιμαστεί η σχέση μπορεί να περάσουν μία κρίση αυτή την περίοδο. Θες γιατί οι αλλαγές είναι μεγάλες με την έλευση του νέου μέλους? Θες γιατί οι γυναίκες περνούν κρίση χαμηλής αυτοεκτίμησης λόγω των αλλαγών που συμβαίνουν στο σώμα τους? Θες γιατί σε πολλές χτυπάει την πόρτα η κατάθλιψη. Το σίγουρο πάντως είναι πως πολλά ζευγάρια μπορεί να φτάσουν ένα βήμα πριν το χωρισμό ή ακόμα και στο χωρισμό μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού. Αυτό λοιπόν που θα σου πρότεινα είναι να κάνεις μία ειλικρινή συζήτηση με τον άντρα σου,χωρίς κλάματα και υστερίες, και κυρίως χωρίς να είσαι προκατειλημμένη. Να προσπαθήσεις να τον ακούσεις τι έχει να σου πει. Και ίσως, γιατί όχι, να επισκεφθείτε μαζί έναν ειδικό. Να ξέρεις πως είναι πολύ δύσκολο για ένα παιδί να μεγαλώσει με τον ένα μόνο από τους δύο γονείς. Στο λέω εγώ που μεγάλωσα χωρίς μητέρα. Σου εύχομαι να σου πάνε όλα καλά.
Ax vre glykia mou kopela, pragmatika se niwthw apolyta!!! Poso omws mporeis n'antexeis mesa se mia tetoia sxesh k na katapieis oles tis prosvoles k tis pikres? KAta thn dikh mou apopsh, To paidi sou prepei na skefteis, thn psyxikh tou hremia k oxi tous gyrw. To swsto fysika einai oi goneis na einai mazi k na megalwnoun ta paidia tous, otan omws yparxoun kavgades k otan oi entaseis einai perissoteres ap'oti oi "kafedes" mesa sthn hmera, tote to paidi megalwnei me lathos tropo k kalytera einai gi'ayto, oi goneis na menoun makria o enas apo ton allo etsi wste na yparxei mia isorropia gia olh thn oikogeneia.. "Makria k agaphmenoi" pou leei mia paroimia.. ti na sou pw koritsaki mou..pragmatika exw apo ton xoro polla mporeis na peis, alla gia na sou pw thn alhtheia, tha tous axize k stous dyo, na pas na tous xwseis mia sfaliara ston kathena k na tous steileis k tous dyo apo ekei pou'rthan..!! Proswpika ayto mou vghke emena otan diavasa to keimeno sou... Thymos k via.. Oxi, den tha to paixw politismenh k den me endiaferei na to paixw, otan o allos me ekmhdenizei k me xeftilizei mprosta sta idia mou ta matia, tote to mono pou tou axizei einai o xeiroteros mou eaytos. Xara sto kouragio sou, sthn ypomonh sou k sthn gennaiodwria sou..To oti ton dikaiologeis k les oti sou kanei oti tou zhthseis, etsi tha eprepe na ferete xwris na se kanei na niwtheis oti sou kanei k xarh.. den kanei k tipota to fovero, apla xeplenei tis typseis tou gia ton tropo pou sou symperiferete.. telos pantwn.. mhn sou anavw ta aimata k gw.. eipame na anoixoume koubentoula na se kanoume na niwseis kalytera k oxi na sou kleisoume to spiti :p kanw k ligo plakitsa, sympatha me.. Eyxomai na vreis thn kalyterh lysh gia sena k to paidi sou k fysika gia thn oikogeneia sou. Eyxomai ta kalytera vatheia mesa apo thn kardia mou, k ola na pane kat'eyxhn. Na sai kala, k kala kaneis k ta vgazeis apo mesa sou, giati merikes fores olo ayto to "fortio" mas kanei k skeftomaste lathos! Kalo sou vrady mikrh mou...
θελει δεν θελει αργα η γρηγορα θα την ξεχασει!!!προσπαθησε να μην ασχολησε μαζι της και να μην σε ενδιαφερει γιατι απλα θα βρεθεις να εχεις εσυ εμμονη μαζι της πιο πολυ αποτι εκεινος!!!και εδω ειναι η παγιδα γιατι οταν την αναφερεις θα συνεχιζεις να την κρατας μεσα του!!διεγραψε την ,βρες τα πρωτα με τον εαυτο σου και δευτερον αποδειξε του οτι αξιζεις περισσοτερο απο εκεινην!!!και σιγουρα αυτη δεν αξιζει πιο πολυ απο σενα!!!εισαι στην φαση που αρχιζεις την εμμονη μαζι της και αυτο θα κανει πρωτα κακο σε εσενα!!!Εσυ εισαι που τις δινεις αξια και σε Σενα και Σαυτον!!!!! σκεψου το ποια εισαι, κοιταξε τον εαυτο σου στον καθρεπτη και δες καθαρα το ποσο διαφορετικη εισαι απο εκεινη και ποσα πραγματα αξιζεις!!!μολις τα βρεις με σενα να δεις που καποια στιγμη θα το θεωρεις γελοιο που ασχολιοσουν με αυτην και οχι με σενα αποδειξε του οτι εισαι 1000φορες καλυτερη μην του την αναφερεις και καποια στιγμη και αυτος θα την ξεχασει τελειως!!!αν τα κανεις ολα τα παραπανω ακομα και αυτος θα νομιζει οτι της εδωσε πολυ αξια και θα σταματησει να ασχοληται μαζι της !!!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ POPI K STALICHA
Αγαπητή Σ, κι ο δικός μου γάμος διαφέρει ελάχιστα απο το δικό σου. Κι εγώ έχω ένα θέμα με την πρώην του αλλά είναι στο κεφάλι μου. Συγκεκριμένα είχε επικοινωνία με την πρώην στην αρχή της σχέσης. Μάλιστα τυχαία διαπίστωσα την ύπαρξη αυτής τους της σχέσης απο την ίδια η οποία ήταν και φίλη μου. (Μα πόσο μικρός μπορεί να είναι αυτός ο κόσμος!) Άκουσα τα χειρότερα γι'αυτόν τον άντρα απο την (φίλη) μου, που σαν πιο έμπειρη με συμβούλεψε να μείνω μακριά του. Ελα όμως που σα χαζή προκαλώ την τυχη μου. Έτσι τον παντρεύτηκα, έκανα και παιδί και τώρα βρίσκομαι στο ίδιο δίλημμα με σένα. Πλέον δεν υφίσταται πρώην έχουμε όμως πρόβλημα επικοινωνίας. Όπως ακριβώς τα λες. Τα νεύρα και οι τσακωμοί είναι στην καθημερινότητά μας κυρίως απο μέρους μου. Η τρυφερότητα είναι άγνωστη για εκείνον καθώς όπως υποστηρίζει έχει πρόβλημα έκφρασης των συναισθημάτων του. Νομίζω οτι περιμένω την λύση να έρθει απο τον ουρανό, μή μπορώντας να πάρω μια απόφαση. Ίσως δεν έχω τη δύναμη, ίσως δεν θέλω. Σημασία έχει πως η ζωή περνά και ξέρω πως εγώ δεν την ζώ. Προσπάθησα να περιγράψω τη δική μου ιστορία για να δείς πως δεν είναι μόνο ο δικός σου γάμος προβληματικός. Σίγουρα άλλες γυναίκες αλλά και άντρες έχουν σημαντικότερα προβλήματα στην οικογένειά τους. Μα θεωρώ πως η ευτυχία είναι ανάγκη κι ευσεβής πόθος όλων.
Πρέπει να αποβάλλεις την εμμονή που έχεις με αυτό το θέμα, γιατί ακόμη και δικαιολογημένη να είναι μόνο κακό σου/σας κάνει. Η φράση "παιξτο αδιάφορη" είναι και σωστή και λάθος αφού πρέπει να αδιαφορήσεις αληθινά κι όχι να υποκρίνεσαι την αδιάφορη. Βρες τα με τον εαυτό σου, δώσε όλο σου το είναι στο παιδάκι σου κι άσε τον άντρα σου να κάνει οτι νομίζει, μέχρι να δείξει ο χρόνος.... Αν δίνεις αξία στην πρώην (και με το να ασχολεισαι- δίνεις) τότε δε θα την ξεπεράσει ποτέ! Δώστου το χώρο και το χρόνο να καταλάβει τι θέλει, έτσι θα δεις κι εσύ τι πραγματικά θέλει, χωρίς να εξαναγκάσεις συναισθήματα τα οποία εν τέλη θα είναι ψεύτικα και ακόμη πιο μοιραία. Μην ξεχνάς ποτέ, πως μια γυναίκα με αυτοπεποίθηση και ξεκάθαρα συναισθήματα κάνει τους γύρω της να τη σέβονται άσχετα με την εξωτερική της εμφάνιση.. Εσύ απ΄οτι καταλαβαίνω, απο εγωισμό περισσότερο, ανταγωνίζεσαι κρυμμένη πίσω απο το δάχτυλό σου την πρώην. Σωστότερη αντιμετώπιση θα ήταν, ακόμη κι όταν σας σύγκρινε ο άντρας σου, να το έπαιρνες στα αστεία και να μην τσίτωνες καθόλου μέσα σου.. Γιατί και το "μέσα μας", φαίνεται! Εκεί να δεις τι θα πάθαινε ο δικός σου, με τον δυναμισμό και την αυτοπεποίθησή σου! Κι αν δεν το πάθαινε, τότε σημαίνει πως θα έπρεπε να χωρίσεις. Οπότε δώσε άλλη μια ευκαιρία στο γάμο σου, αλλά αληθινή αυτή τη φορά, χωρίς να βάζεις την πρώην ανάμεσά σας. Κι ο χρόνος θα δείξει σίγουρα!
Συγγνωμη αλλα πιστευεις πως τα ζευγαρια χωριζουν οταν υπαρχουν καθημερινοι καυγαδες???Απ τη στιγμη που η κατασταση ειναι ετσι και δεν υπαρχει επικοινωνια και απο ο,τι καταλαβαινω ισως και ερωτικα συναισθηματα, καλο θα ειναι να χωρισεις.Ηρεμα και απλα.Γιατι ενας χωρισμος να σημαινει οτι στερεις τον πατερα στο παιδι σου??Ισα ισα που αν στο θεμα του παιδιου συνεννοειστε ,ολα θα ειναι καλυτερα...Γιατι να περασεις εσυ μια ζωη στην ανασφαλεια και στο φοβο μηπως σκεφτεται καποια αλλη, ή μηπως εχει καμια αλλη??Εισαι γυναικα,εκτος απο μανα και για να μπορεσει ενα ζευγαρι να μεγαλωσει το παιδι του σε ενα συναισθηματικα ηρεμο περιβαλλον,θεωρω πως η σχεση του ζευγαριου ειναι σημαντικη και προφανως σε ενα μεγαλο βαθμο στηριζεται στον ερωτισμο. Οταν ο ενας δεν κανει τον αλλο να αισθανεται ασφαλης, τοτε και το παιδι πιανει τα ''σηματα ανασφαλειας'' και πιθανο να γινει και αυτο ανασφαλες. Εφ'οσον η κατασταση ειναι δεδομενη και δεν ειναι κατι που απλα εσυ εχεις καταλαβει λαθος, μιλησε με τον αντρα σου ηρεμα και παρτε απο κοινου μια αποφαση.Ισα ισα που αν σε δει και αποφασισμενη, μπορει να αναλογιστει το λαθος του. Υπαρχουν παιδια που μεγαλωνουν μια χαρα με χωρισμενους γονεις γτ πολυ απλα οι γονεις δεν κρυφτηκαν πισω απο εγωισμους...Νομιζω ,αποτι καταλαβα, πως και ο αντρας σου μπορει να μιλησει σοβαρα...Καθιστε και ξεκαθαριστε τα και ριχτε στο τραπεζι τις αποφασεις σας...καθαρα και ξαστερα και οχι υπεκφυγες...π.χ.''Οι λυσεις ειναι η ταδε και η ταδε..Αν ακολουθησεις τη μία ,δεν θα ακολουθησεις την αλλη''.Δες αν θες ΕΣΥ να χωρισεις και οχι αν θα στερησεις απο το παιδι τον πατερα του γτ πολυ απλα αν δεν θες να του τον στερησεις, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ!!Ευχομαι να παρεις την αποφαση που θα κανει ευτυχισμενη εσενα, χωρις εγωισμους και κατ'επεκταση ολους σας.
Δεν ξέρω κοριτσακι μου τι να σου πω!κανε υπομονή γιατί έχεις ένα παιδάκι!Αλλα και πάλι αυτη η ζωη δεν γίνεται να προχωρήσει έτσι συμβουλεψου καικαποιον ειδικο ή και καποιον εξομολογο εχουμε εδω στην περιοχη μας ενα πολυ καλο παππουλή αν θες πληροφοριες ενημερωσε καλο κουραγιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αν αποφασίσεις να φυγείς, δεν έχεις κάτι για να σκεφτείς...Αν όμως αποφασίσεις να μείνεις νομίζω ότι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις, είναι να αδιαφορήσεις για την παρουσία της,μη ψάχνεις τηλέφωνα και μη ρωτάς, ακόμη και να στην αναφέρει εσύ την κινέζα΄...όσο ασχολείσαι μαζί της και με τον άντρα σου θα απομακρύνεστε και της δίνεις αξία!αν όντως άξιζε η σχέση τους θα ήταν παρούσα και όχι''πρώην΄΄αύτο να σκέφτεσαι κάθε φορά που ταράζεσαι. Όσο ασχολείσαι τόσο δικαιολογείς και τη παρουσία της αναμεσά σας, απόδειξε στον εαυτό σου ότι είσαι μια γυναίκα με αυτοπεποίθηση και αξία που δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και που ξέρεις μπορεί να τη δει αλλιώς και ο άντρας σου..κάνε μια προσπάθεια αλλα εαν δεν ξεκαθαρίσει το τοπίο προφυλάξου από μια δεύτερη εγκυμοσύνη γιατί τότε θα είναι πιο δύσκολα σε περίπτωση που δε φτιάξει η κατασταση.
Ανασήκωσε τα μανίκια μην αφήσεις όλο αυτο να σε καταβάλει,απο αυτα που γράφεις δείχνεις οτι εισαι ισορροπημένο άτομο και αξίζεις τα καλύτερα.Νομίζω πρέπει να πάψεις να της δίνεις αξία, όσο γι αυτόν προσπάθησε διπλώματικα να τον κάνεις αληθινά να καταλάβει την αξία σου.Πέξτο αδιάφορη...Σου έυχομαι τα καλύτερα για εσένα και το παιδακι σου
μαμα Σ.επειδη ο χρονος δε γυρναει πισω ωστε ν αλλαξεις καποια πραγματα μπορες ν αλλαξεις το μελλον...συμφωνω οτι δεν ειναι σωστο να στερησεις τον πατερα απ το παιδι ΑΛΛΑ απ το να μεγαλωνει ενα παιδι μεσα σε τσακωμους και γενικα ενταση ειναι προτιμοτερο να μεγαλωνει με τον ενα γονιο..ξερεις πολυ καλα οτι παιζει το πιο σημαντικο ρολο το πως μεγαλωνει ενα παιδι μεσα σε μια οικογενεια καθοτι απ αυτο εξαρταται το τι χαρακτηρα θα διαμορφωσει στο μελλον...αν νομιζεις οτι δεν αισθανεσαι κατι πλεον και δεν αισθανεται κ αυτος τοτε αργα η γρηγορα το φιναλε θα ερθει...απ την αλλη υπαρχει κ η λυση για γερα νευρα βεβαια..παραμενεις σ αυτον τον γαμο χωρις να δινεις καμια σημασια στο τι σκεφτεται και στο τι κανει αρκει να προσφερει τα παντα σε σενα και στο παιδι..αυτη φυσικα ειναι μια λυση εφοσον δεν ειναι ψυχοφθορο για σενα και οταν μεγαλωσει το παιδι και ειναι σε μια ηλικια που καταλαβαινει κ συνεχιζεται η κατασταση φευγεις τοτε....
Θα σου πρότεινα να χωρισεις. Με αυτά που περιγράψεις βλέπω ότι απλά δε σε σέβεται κ σε υποτιμά ...δεν σου κανει καλο όλη αυτή η κατάσταση κ καλύτερα να μεγαλώνεις το παιδι σου μόνη κ να είσαι ήρεμη. Φιλικά,