Επιμένω και στα πτυχία που έχω και στις εργασίες που έχω κάνει, και στο ότι η ελληνική κοινωνία είναι μεταοθωμανική, δηλαδή είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί να βλέπει μια γυναίκα πιο ισχυρή από τον άντρα της οικονομικά ή ως προσωπικότητα έστω. Είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο. Και το πρεστίζ της οικογένειας στην Ελλάδα δυστυχώς καθορίζεται ακόμα από τον άντρα. Όλοι όταν βλέπουν ένα πετυχημένο άτομο πρώτα θα ρωτήσουν τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς του και μετά η μαμά του....έτσι είναι στην Ελλάδα, τι να κάνουμε...400-500 χρόνια οθωμανικής αυτοκρατορίας δεν ξεριζώνονται....και τέλος, δεν πιστεύω ότι το να βλέπεις έναν άντρα σαν χαρωπή νοικοκυρούλα (ακόμα κι αν καθαρίζει/μαγειρεύει κλπ πολύ καλά) μπορεί να κρατήσει μια επιτυχημένη γυναίκα! Με τίποτα!!!!!! Η γυναίκα ως ον έχει ανάγκη να θαυμάζει τον άντρα της και να τον βλέπει ως πιο ισχυρό από αυτή σε δύσκολες καταστάσεις της καθημερινότητας...Δε γίνεται αλλιώς!!!! Και πώς να το κάνουμε δηλαδή; Το χρήμα είναι η κινητήριος δύναμη για τα πάντα...όσες γυναίκες κάθονται σπίτι και μεγαλώνουν τα παιδιά τους, θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο χωρίς το σύζυγό τους να τους φέρει λεφτά για τα έξοδα του παιδιού τους και του νοικοκυριού τους;!! ΟΧΙ!!!! Δε γίνεται αλλιώς!!!!

Γεια σου κι από μένα! Καταλαβαίνω απολύτως το πρόβλημα παρ'όλο που δεν είμαι ούτε μητέρα ούτε σύζυγος....έτσι πάνω κάτω ήταν ο μπαμπάς μου.... :( Θέλω να σου δώσω μια συμβουλή: φύγε όσο είναι καιρός...!!! Αλλιώς θα βρεθείς να τον ταϊζεις και να μην σου το αναγνωρίζει και κανείς....Με ψυχολόγους που έχω μιλήσει αυτοί οι άντρες έτσι γεννιούνται και δεν αλλάζουν ποτέ μα ποτέ....βρες τη δύναμη και διώξ' τον...κι ο μπαμπάς είχε αυτή την προσωπικότητα, δεν τον έδιωχναν ακριβώς από δουλειές, αλλά ήταν ανίκανος ή μάλλον τεμπέλης στο να προσπαθήσει να διεκδικήσει κάτι καλύτερο γι αυτόν και την οικογένειά του....ούτε στη δουλειά διεκδικούσε, ούτε καν από τα αδέρφια του διεκδίκησε το νόμιμο μερίδιο στην περιουσία του...ξέρεις δε μου έλειψε τίποτα μεγάλωσα με όλα τα καλά που είχε ένα παιδάκι στη δεκαετία του 1990. ΟΜΩΣ για να μεγαλώσω έτσι η μαμά μου έκανε τρεις δουλειές και μάλιστα ακόμα και λουλουδού στα μπουζούκια δούλεψε....καταλαβαίνεις το κουτσομπολιό και το κράξιμο που έτρωγα από γείτονες και συγγενείς;;; Πού ήταν ο μπαμπάς μου να πει στη μάνα μου κάτσε και θα πάω στα καράβια; Κάτσε και θα γίνω αγρότης ή πωλητής στη λαϊκή; Δεν ήταν πουθενά! Βολεύτηκε σαν γυναικούλα μόνο καθάριζε μαγείρευε και έπλενε....και στη γειτονιά ή στους συγγενείς φαινόταν αυτός που ήταν σαν καλή νοικοκυρά αντί να φαίνεται η μάνα μου που έφερνε το χρήμα στο σπίτι....γιατί κακά τα ψέμματα ακόμα και οι καλές νοικοκυρές που το παίζουν άριστες μητερούλες κάποιος τους τα ακουμπάει για να μπορούν να μη δουλεύουν! Το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Όλοι με αντιμετώπιζαν σαν το περίεργο παιδί επειδή η μάνα του δουλεύει στη νύχτα, εγώ απέκτησα 4 πτυχία ΑΕΙ και αγόρασα σπίτι στα 25 μόνη μου κ πάλι με αντιμετωπίζουν σαν περίεργη διότι η οικογένειά μου δεν είχε το πρότυπο της ελληνικής οικογένειας με κουβαλητή τον άντρα και αδύναμη νοικοκυρά τη μητέρα....Η αλήθεια είναι πως άντρες σαν αυτούς τα καταφέρνουν μόνο όταν είναι δημόσιοι υπάλληλοι ή όταν έχουν προίκα από γονείς ή από τα πεθερικά τους....Επιπλέον, η μαμά μου κ εγώ ως φιλόδοξες γυναίκες (παραπάνω φιλόδοξες από τον άντρα του σπιτιού δηλαδή τον μπαμπά μου) ΕΝΟΧΛΟΥΜΕ διότι η ελληνική κοινωνική αντιμετωπίζει το φιλόδοξο άντρα ως μάγκα αλλά τη φιλόδοξη γυναίκα ως σκύλα! Γλυκιά μου, έχω να σου πω το εξής: ότι ναι, ακόμα και με τέτοιο μπαμπά εγώ πέτυχα πολλά στη ζωή μου, ΑΛΛΑ με ρωτάς πόσο έχω κουραστεί να είμαι ο άντρας της ζωής μου; Με ρωτάς πόσο με ενοχλεί να με βλέπουν σαν σκύλα επειδή είμαι πιο φιλόδοξη και πετυχημένη από τον άντρα της οικογένειας; Με ρωτάς πόσο με ενοχλεί που δεν έχω δει ποτέ τον μπαμπά μου να φτιάχνει μια βρύση ή ένα καζανάκι ή να τον ενδιαφέρει να χτίσει ένα δωμάτιο σε ένα χωράφι για τα γεράματά του; Ναι, με ενοχλεί που τον έβλεπα να κάνει μόνο γυναικείες δουλειές σαν τη μαγειρική και το πλύσιμο και να μιλάει με τις κατίνες χαρωπές νοικοκυρούλες στη λαϊκή λέγοντας τα νέα του και πόσο κουράζεται που μαγειρεύει. Είναι ένας άντρας τύπου γυναίκα... :( Ακόμα έχω φίλες με μπαμπάδες 70 χρονών και μου λένε: ο μπαμπάς μας μας έχτισε τη σοφίτα με τα ίδια του τα χέρια ή ο μπαμπάς μας μας έμαθε να οδηγούμε, εγώ όμως τι θα πω; Ότι ο μπαμπάς μου μαγείρευε και η μαμά μου δούλευε όλη μέρα; Ξέρεις πόσο χάνει ένα παιδί από κύρος σε μια χώρα σαν την Ελλάδα όταν έχει αποτυχημένο πατέρα; Ό,τι κι αν πετύχει ένα τέτοιο παιδί θα αισθάνεται πάντα ανασφάλεια και πάντα θα το βλέπουν ως κατώτερο. Ακόμα και για κάτι χωράφια που δικαιούταν από τον πατέρα του δεν πήγαινε να συνεννοηθεί με τα αδέρφια του, εγώ πήγα και ούρλιαζα για να τα διεκδικήσω....όμως καταλαβαίνεις πόσο με μισούν τώρα οι συγγενείς...αν όμως τα είχε διεκδικήσει ο πατέρας μου που ήταν υποχρεωμένος να λάβει θέση, θα με θεωρούσαν εμένα σκύλα; Κακά τα ψέματα, ο άντρας καθορίζει το πρεστίζ της οικογένειας με τον τρόπο που θα επιβληθεί στον κοινωνικό του περίγυρο και ένας αποτυχημένος άντρας δε γίνεται να επιβληθεί. Διώξ τον σε παρακαλώ! Ελπίζω να βοήθησα!

όλα έχουν να κάνουν με την ανευθυνότητα!!!! Αυτο με απασχόλησε κι εμένα σήμερα. Ο άντρας μου έχει δική του δουλεια αλλα αργει πάντα να παει γιατί κάθεται κάθε πρωι στην τουαλέτα 1,5 ώρα... Μπορεί να σου φανει αστειο εμενα όμως μου έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα. Εγω φευγω απο το σπιτι στις 7 το πρωι για να παω στην δουλεια μου, τον ξυπνάω κι αυτός πάει το παιδι στο παιδικο στις 9. Παρολο που φωνάζω πως θέλω το παιδι 8¨30 να είναι στον παιδικο. Χαμπαρι....να φανταστεις αναγκάζομαι να φέρνω άτομο στο σπιτι απο τις 7 για να φροντίζει τα παιδια όσο αυτός είναι στην τουαλέτα. Αλλα απο σήμερα τερμα! Ειπα πως τέρμα η πρωινή βοήθεια να τα βγάλει πέρα μόνος του. Ευχομαι να ωριμάσει ο άντρας σου (όταν ωριμάσει και ο δικος μου που ειναι 40) και να δει πως πέρα από τον εαυτό του υπάρχει και μια οικογενεια.

"Δεν έχει θέμα με την δουλειά, απλά αργεί, αντιμιλάει στο αφεντικό και είναι πολύ αντιδραστικός γενικά…" ΑΥΤΟ είναι θέμα με τη δουλειά. Δουλειά δεν είναι παω στο γραφείο/καταχωρω τιμολογια/φεύγω, αλλά και η γενικότερη συμπεριφορά του στο χώρο εργασίας, απέναντι και στους προϊστάμενους και στους υφιστάμενους. Επίσης όταν είσαι σε μία δουλειά πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες της δουλειας. Ξεκιναμε στις 9, στις 9 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ. Δεν έχει "απλά αργεί". Ουτε μπορεί να βάλει τους δικούς του κανόνες στην δουλειά που τον ΠΡΟΣΕΛΑΒΑΝ και μάλιστα φρέσκος φρέσκος. Οπότε ο αντρούλης σου έχει θέμα με τη δουλειά, οποιαδήποτε δουλειά από ότι φαίνεται και καιρός είναι να το πάρει απόφαση και να στρωσει το αντιδραστικό πωπουδάκι του κάτω και να δουλέψει για να συντηρησει την οικογένειά του. Επίσης δες το ενδεχόμενο να εργαστεις κι εσυ, δεν μας λες κατι σχετικο αλλα υποψιάζομαι ότι δεν εργαζεσαι. Οσο για το αν είναι νέος...αυτή η συμπεριφορά δεν έχει ηλικία, ο νεότερος συνάδελφος που έχω εκει που εργαζομαι είναι 24 ετών και είναι από τους συνεπέστερους και πιο ευγενικούς ανθρώπους που ξέρω. Οπότε βάλτον κάτω εξηγησε του το όνειρο περί δουλειάς και δωστου τελεσίγραφο. Γιατί ο τεμπέλης και αντιδραστικός παραμενει τεμπέλης και αντιδραστικός και χειροτερευει και νομίζει ότι έχει και δίκιο από πάνω.

Δεν μας λες κ πολλά για να μπορέσουμε να καταλάβουμε ώστε να βοηθήσουμε. Από όλες τις δουλειές τον έδιωξαν; Κ πάνω κάτω για τον ίδιο λόγο; Τι ηλικία έχετε ή έχει δεν μας λες οπού έχει κάποια σημασία. Από τα λίγα που λες φαντάζομαι ότι ο σύζυγός σου είναι μικρός σε ηλικία για αυτό κ δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Συνήθως όταν είμαστε μικροί νομίζουμε ότι ο κόσμος όλος είναι δικός μας κ ότι δεν χρωστάμε σε κανέναν αλλά ίσα ίσα το αντίθετο. Συνήθως έχουμε μεγάλη πίστη στον εαυτό μας κ στις ικανότητες μας, νομίζουμε ότι υπερτερουμε των άλλων κ η αυτοπεποιθηση μας είναι στα ουράνια.Ίσως διακατεχεται κ από το σύνδρομο που έχει ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων "Θέλω να είμαι αφεντικό κ όχι υπαλληλακος". Επίσης νομίζω ότι είναι λίγο τεμπελχανακος από την στιγμή που δεν μπορεί να φτάσει στην ώρα του στην δουλειά του κ θέλει να πηγαίνει με το πάσο του κ να μην του λένε κ τίποτα. Είναι, νομίζω λοιπόν ότι ήρθε η ώρα ο σύζυγος σου να ωριμάσει!!! Ότι ηλικία κ αν έχει πρέπει να ωριμάσει. Από την στιγμή που αποφάσισε να κάνει οικογένεια ο δρόμος είναι μονόδρομος!! Ούτε κ εσύ αλλά κυρίως τα παιδιά σας δεν του φταίνε σε τίποτα να στερούνται τα βασικά επειδή αυτός δεν θέλει να είναι ο υπαλληλακος κάποιου άλλου ή επειδή το ένα του ξινιζει κ το άλλο του βρωμάει. Αλλά επαναλαμβάνω ότι όλα αυτά απλώς τα υποθέτω μιας κ δεν ξέρουμε περισσότερα. Συμβουλή μου είναι να του μιλήσεις κ να του εξηγήσεις με ήρεμο τρόπο ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Ότι εσύ έχεις κουραστεί να ζεις μέσα στον φόβο κ την αμφιβολία κ ότι δεν είναι δίκαιο κ σωστό για τα παιδιά σας. Ότι πρέπει να βάλει λίγο νερό στο κρασί του. Επίσης θα μπορούσες, εφόσον ο μπαμπάς του ζει κ εσύ έχεις καλές σχέσεις μαζί του, να του μιλήσεις (του πεθερου εννοώ) κ να του εξηγήσεις την κατάσταση μήπως κ μπορέσει αυτός να μιλήσει στον γιο του κ να του βάλει μυαλό. Επίσης κάποιος φίλος του που βρίσκεται στην ίδια φάση με εσάς (δηλαδή παντρεμένος με παιδιά κ δουλειά όμως) θα μπορούσε να του μιλήσει άμεσα ή κ εμεσα με κάποιον πλάγιο τρόπο ώστε να μην υπάρξει κ παρεξήγηση. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο τώρα. Πρέπει με κάποιο τρόπο να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος του στον κόσμο αλλά έχει κ δύο παιδιά που στηρίζονται επάνω του, ότι τώρα πια έχει άλλες ευθύνες κ προτεραιοτητες κ ότι δεν μπορεί να είναι πια κουκου ρουκου κ πέρα βρέχει. Κ στις ημέρες μας νομίζω ότι είναι λίγο ντροπή να αφήνεις δουλειές ή να δημιουργείς τέτοιους λόγους ώστε να σε απολύσουν όταν οι καιροί είναι δύσκολοι κ υπάρχει τόση ανεργία. Δεν έχω κάτι άλλο να σου πω. καλή τύχη!!