Να σου ζήσει.έτσι κ σε μένα που με την μεγάλη διάφορα με σπασανε τα νεύρα κ σταμάτησα.της πρωτες μέρες το μωρο δεν έπιανε θηλή επέμεναν κ αυτό έκλεψε η μάνα μου σωστό ξένο Τι θα πάθει τσαμπα ζοριζετε .για τα λεφτά το κανείς μου έλεγε να μην ξοδευτειτε έτσι είναι τα παιδιά .έλεγε έλεγε μονο ο άνδρας μου με βοηθούσε κρατούσε το παιδι κ προσπαθούσαμε να θηλασει.πραγματικα τώρα το μετανιώνω αλλά τοτε ήμουν με διαρκεί πόλεμο χωρίς βοήθεια κ το σταμάτησα το είχα τύψεις.κ δ . Ήμουν καλά μέχρι μ τώρα .ε πονάει που δεν θηλασα.καλά κανεις βάλε όρια.εγώ τώρα όταν ΜΡ το καλό κάνω άλλο το σκέφτομαι απο τώρα .επισκέψεις δεν θελω

Δεν θα σε νοιάζει κανενας αγαπη μου... εσυ να εισαι ήρεμη και καλα , το μωράκι σου και ο αντρας σου... ολοι οι αλλοι ειναι απλα τρίτα πρόσωπα που οπως πάντα κατι έχουν να πουν (εξυπναδες) . Στο χέρι σου είναι να μην χωνεται κανενας για να εχεις το κεφαλι σου ήσυχο. . Εγώ απο την αρχή ειχα ξεκοψει τα παντα, έγινα κακιά για να μην τραβήξω ακριβώς αυτα.. απόλαυσε τωρα το νινακι σου οσο μπορείς με ηρεμία.... και ασε τους άλλους να κεηλαδανε

Να μη σε αγχωνουν οι αλλοι, να κοιτας εσενα και το παιδι και τον αντρα σου. Οι αλλοι... εξω απο την πορτα. Αν η μαμα σου ερχεται για κριτικη, να της πεις να σε βοηθαει ευθεως, και αν σου αρχισει τα γνωστα πες της ευθεως οτι εισαι κουρασμενη και οτι το επθσκετηριο εληξε..

Τι ξυνή και γκρινιάρα κοπέλα! Σας υποχρέωσε κανεις να θηλασετε; Σας είπε κανεις γιατι ειναι ετςι το σπίτι; Η μανα σας είχε υποχρέωση να σας υπηρετεί, αλλιώς ειναι ανεπιθύμητη; Επισκέψεις σας ήρθαν με το ζόρι; (καλα δεν το συζητώ, αν ΔΕΝ είχαν έρθει αλοιμονο τους για το τι θα τους σουρνατε!) . Σιγά πια, το φοβερό μαρτύριο της καιςαρικης Και του θηλασμού! Κατι γυναίκες ειναι γενημενες με το αχ βάχ ! Ολοι φταίνε εκτός απο αυτές!

Πρώτα απο όλα, να σου δώσω κι εγω τις καλύτερες ευχές μου για το μωράκι σας. Θα κάνω όμως και λίγο του συνήγορο του διαβόλου. Σκέφτηκες πως η τακτική της μητέρας σου είναι σωστή; Ενώ σε βλέπει πελαγωμένη και χαμένη, προσπαθεί να σε καθοδηγήσει να βρεις την σειρά σου και τον δρόμο σου. Εσυ το βλέπεις στραβά, αλλά αυτή γνωρίζοντας οτι θα πρέπει να μείνεις μόνη σου κάποια στιγμή σε συμβουλεύει. Ίσως με λάθος ύφος ή με λάθος τρόπο που εσύ παρεξηγείς, όμως σκέψου και το άλλο σενάριο... Να χωνόταν σε όλα, να τα έκανε όλα αυτή και να μην σε άφηνε και είσαι η νοικοκυρά του σπιτιού σου ... Τότε θα έγραφες ένα άλλο κείμενο που θα ανέφερες οτι σε καταπιέζει, χώνεται παντού, δεν σε αφήνει να χαρείς την οικογένεια σου, σε θεωρεί άχρηστη κλπ. Είναι λογικό να αντιδράς έτσι τώρα. Λίγο οι πόνοι , λίγο η απειρία, λίγο το άγχος, λίγο (πολύυυυυ) οι παλαβές ορμόνες σου να μην σε αφήνουν να βλέπεις τα υπέρ, όμως είμαι σίγουρη πως κάποτε θα την ευχαριστείς για την στάση της και θα νιώθεις περήφανη που τα κατάφερες μόνη σου. Και όσο αφορά τον θηλασμό, όλες στην αρχή είμασταν χαμένες και δεν ξέραμε τι ακριβώς να κάνουμε, όμως βρήκαμε την σειρά μας. Η φύση μας καθοδηγεί! Υπομονή κοπέλα μου, οργάνωση σε όλα και το κυριότερο; καθαρό μυαλό!! Μην αφήνεις δυσάρεστες και ίσως άδικες σκέψεις να σε αποσυντονίζουν. Όλα θα πάνε καλά!!!!!!

Γλυκιά μου, να σου ζήσει το νινάκι, να 'ναι γερό και καλότυχο!!! Συμφωνώ 100% με όσα λες! Στο πρώτο μου, παρ'οτι γέννησα "φυσιολογικά", δεν μπορούσα να περπατήσω για εβδομάδες - ούτε καν να κινηθώ πάνω στο κρεββάτι - διάσταση ηβικής σύμφυσης! Το μωρό ήταν στη ΜΕΝΝ, για όχι σοβαρό λόγο ευτυχώς, και όσοι από τους καλοθελητές ερχόταν για επίσκεψη, ερχόταν την ώρα που είχε επισκεπτήριο στη ΜΕΝΝ, για να σταθούν έξω από το παράθυρο να τους δείξω το μωρό! Μετά πουθενά!!! Η μάνα μου μάλιστα, επειδή δεν της έδωσαν το μωρό αγκαλιά μόλις γεννήθηκε, είπε ότι εγώ είχα δώσει εντολή να μην της το δώσουν και δεν ξαναπάτησε!!! Μετά στο σπίτι, άφαντοι όλοι! Ή επίσκεψη για καφέ, όπου περίμεναν να τους σερβίρω κιόλας!!! Στηριζόμουν στα έπιπλα και στους τοίχους για να περπατάω και ευτυχώς ο καλός μου είχε αναλάβει τα πάντα εκτός από το μωρό! Αυτή η περίοδος ήταν για μένα ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα ανθρώπων, ακόμα και πολλών που πίστευα κοντινούς μου - κι επίσης, με βοήθησαν άνθρωποι που δεν το περίμενα, οι οποίοι τώρα είναι πολύ κοντά μας! Τώρα στο δεύτερο, δεν το πρόσεξε κανείς ότι γεννήθηκε, ζήτημα να είχα 4-5 επισκέψεις και ευτυχώς από άτομα που με σεβασμό έφυγαν σε 20-30 λεπτά. Δεν ειδοποιήσαμε κανέναν ότι πάμε στο μαιευτήριο, ο καλός μου ήταν μέσα μαζί μου και δεν περίμενε κανείς έξω. Αφού γέννησα και πήγα στο δωμάτιο ειδοποιήσαμε! Ήμουν όλες τις ημέρες σχεδόν μόνη μου με το μωρό και τις καταευχαριστήθηκα (περπατούσα αυτή τη φορά, χαχα)! Αν δεν μου έλειπε ο μεγάλος μου, θα έμενα κανένα μήνα ακόμα!!! :) Απόλαυσε όσο μπορείς τις μοναδικές στιγμές με το μωράκι σου και κάνε πέρα όσους είναι μόνο "διακοσμητικοί"!!! Και πάλι να σου ζήσει!!!!!!!