Τελικά όλες τις κλισέ θεωρίες γύρω από τα δίχρονα τις ζω με τον αγαπημένο μου γιο. Ο οποίος είναι γλυκός και χρυσός, αλλά αν τον πιάσει το γαϊδουρινό πείσμα του δίχρονου, δεν αλλάζει άποψη, ρε φίλε!
Για αρχή έχουμε τη μανία με τον Spiderman. Βρακιά με spiderman, αυτοκόλλητα με spiderman, παιχνίδια μόνο spiderman, χθες μου ζήτησε εως και… βαλίτσα spiderman! Τα αθλητικά παπούτσια του είναι spiderman. Και δεν τα βγάζει. Με τίποτα. Σκέψου τώρα σκηνικό, να έχουμε πάει να αγοράσουμε κροκς και πέδιλα και να μην θέλει να βγάλει τον spiderman με τίποτα… Βρήκαμε κάτι κροκς με δεινόσαυρους και κάπως ψήθηκε να τα βάλει. Ναι, αλλά μετά… ΔΕΝ ΕΒΓΑΖΕ ΤΙΣ ΚΑΛΤΣΕΣ ΤΟΥ!
– ΘΕΛΩ ΤΙΣ ΚΑΛΤΣΕΣ ΜΟΥ, ΘΕΛΩ ΤΙΣ ΚΑΛΤΣΕΣ ΜΟΥ, ΟΧΙ ΜΑΜΑ, ΜΗΝ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΚΑΛΤΣΕΣ ΜΟΥ!
Και όλο αυτό με εκείνο το κροκοδείλιο κλάμα το και καλά κλαίω, αλλά μεταξύ μας γελάω και λίγο, αλλά ο κόσμος γύρω μου νομίζει πως πεθαίνω και έτσι η μαμά μου θέλει να ανοίξει η γη να την καταπιεί. Αυτό το κλάμα, το ξέρετε και εσείς, είμαι σίγουρη! Ευτυχώς μια κοπέλα μου είπε «Έχω έναν ίδιο και εγώ», τη ρώτησα πόσο ειναι για να πάρω την ανακουφιστική απάντηση «2,5 χρονών» Αχ, τι καλά, δεν είμαι η μόνη! Το κροκ τελικά δοκιμάστηκε με κάλτσα, λες και είναι γερμανός τουρίστας των 80s και σειρά είχε το πέδιλο (ναι, είμαι μαζοχίστρια, έχετε δίκιο)
Το συγκεκριμένο πεδιλάκι υπάρχει και σε spiderman, αλλά είναι σπέσιαλ έκδοση και δεν το είχε το κατάστημα που πήγαμε και έτσι έπρεπε να το παραγγείλουν… Οπότε έπρεπε να δοκιμάσουμε ένα άλλο πεδιλάκι της ίδιας εταιρείας για να δούμε το μέγεθος. Ωχ Θεε… Γιατί σε εμένα! Η μαμά μου να τον κρατάει από τη μια, εγώ από την άλλη, ενώ ταυτόχρονα του βγάζω παπούτσι αθλητικό και κάλτσα και πασχίζω να του βάλω το πέδιλο στο πόδι το οποίο στο μεταξύ κλωτσάει τον αέρα χωρίς σταματημό. Με συνοδεία τσιρίδας φυσικά! Και η αδερφή του από δίπλα να κάνει και αυτή ότι είναι «μωρό» και να κλαίει στα ψέματα φωνάζοντας «Θέλω πέδιλα με λουλούδια, θέλω πέδιλα με λουλούδιααααααα!»
Τελικά στο σπίτι οι κάλτσες βγήκαν, τα κροκς φορέθηκαν με ποδάρι γυμνό (ok το νούμερο ευτυχώς), βέβαια το πρωί στο σχολείο ήθελε να πάει πάλι με κάλτσα, οπότε ξαναμπήκε το αθλητικό spiderman. Περιμένω να πιάσουν οι ζέστες να εξαφανιστούν οι κάλτσες γιατί νιώθω ότι έχει εμμονή, εως και να κοιμάται με κάλτσα θέλει. ΔΕΝ ΣΚΑΕΙ;
Μαμάδες με δίχρονα, τι σχέση έχουν με τις κάλτσες τους; Πείτε μου, σας παρακαλώ! 🙂
Y.Γ. Αρχέλαε, σ’ αγαπώ! Και εσένα και τις κάλτσες σου!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
αφου τα καταφερες παλι καλα.κατι αναλογο εχω και γω με τον δικο μου.δεν ειναι και μαζοχισμος.απλα του τα φορεσες με το ζορι για να αρχισει σιγα σιγα να συνηθιζει πεδιλα γιατι τα αγορια με αυτα δεν ειναι και φιλοι.και γω φαντασου οταν του αγοραζω ειτε καινουργια ειτε του φοραω τα ηδη υπαρχων,ο κακος χαμος στο σπιτι.αλλα του τα φοραω θελει δεν θελει ωσπου να συνηθισει.νομιζω και αλλες μαμαδες εχουν συναντησει το ιδιο.
Χαχαχα λες και διαβάζω για τον δικό μου. 2 χρονών, δε λέει πολλές λέξεις αλλά τη λέξη κάλτσα την έχουμε μάθει η τυχόν και δε του τις φορέσω. Έρωτα με τις κάλτσες. Με κόπο καάφερα να μη τις φοράει στον ύπνο. Μας έφεραν δώρο στα γενέθλια crocs , με καμία δύναμη να τα φορέσει. Που θα παέι θα τον καταφέρω.
Ε, λοιπόν εγώ παραδόθηκα. Τι στην ευχή, αφού θέλει να φοράει πέδιλο με κάλτσα, ας το κάνει. Επιλογή του είναι. Είμαι σίγουρη ότι σε λίγα χρόνια θα έχω το ακριβώς αντίστροφο πρόβλημα, ότι θα θέλει να φοράει ακριβώς ότι φορούν οι συμμαθητές του σε βαθμό αηδίας. Θα μεγαλώσουν και θα το ξεπεράσουν κι αυτό και άλλα. Θα έχουμε όμως να λέμε σπουδαίες ιστορίες στα εγγόνια μας....
Εμένα ο μικρός μου είναι 2 χρονών και 4 μηνών...Όλο τον χειμώνα τον κηνυγούσα να....βάλει τις κάλτσες του!!! Ευτυχώς τώρα καλοκαιριάζει και δεν φοβάμαι μήπως κρυώσει...Πρέπει να του τις φορούσα και 40 φορές την ημέρα...Και μετά από λίγα δευτερόλεπτα πάλι τα ίδια...Εμείς το κόλλημα το είχαμε με τα παπούτσια!! Το φθινόπωρο του πήραμε κλειστά παπουτσάκια και καλώς ή κακώς δεν άλλαξε νούμερο όλο το χειμώνα, ήτανε και άνετα τα συγκεκριμένα...Και δεν ήθελε άλλα...Δεν αντιστάθηκα μιας και δεν είχαν χαλάσει ή φθαρεί οπότε τον άφηνα να φορά τα ίδια...Μα πριν κανα δυο μήνες είδα ότι το ποδαράκι δεν έμπαινε πια το ίδιο άνετα μέσα, οπότε τον πήραμε με τον άντρα μου και πήγαμε για ψώνια...Με το που πήγα να του τα βγάλω( αφού πρώτα τον αρπάξαμε με το ζόρι γιατί είχε σαρώσει όλο το μαγαζί σε δυο ορόφους παρακαλώ) άρχισε να χτυπιέται και να τσιρίζει...Τον βαστούσαμε δυο άτομα και δεν κατάφερνα να τον ακινητοποιήσω για να του δοκιμάσω το παπούτσι και να δω το νούμερο...Ώσπου δεν τα καταφέραμε τελικά να βρούμε κάτι και φύγαμε...Αναγκάστηκα να ψάξω σε άλλα μαγαζιά να βρω το ίδιο παπούτσι με αυτό που φορύσε το χειμώνα σε μεγαλύερο μέγεθος και ευτυχώς το βρήκα με μια ελάχιστη διαφορά στο χρώμα στην φτέρνα...Τι ανακούφιση Θεέ μου...Και πάλι όμως όταν πήγα να του τα δοκιμάσω στο σπίτι δεν τα δεχόταν με τίποτα....Επειδή όμως το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι...Μια μέρα που ετοιμαζόμασταν να βγούμε για βόλτα( και ο κύριος λατρεύει τις βόλτες και φεύγει με χίλια!!!) είχα κρύψει τα άλλα παπούτσια και είχα αφήσει μόνο αυτά...Μαζέψαμε τα πράγματά μας και η υπόλοιπη οικογένεια κάναμε ότι πάμε στο αυτοκίνητο και ετούτος έκανε σαν τρελός να φύγει κι αυτός(το παθαίνει το αμόκ με τη βόλτα σας λέω...) οπότε προκειμένου να φύγει αναγκάστηκε και τα έβαλε...Και επιτέλους συνειδητοποίησε ότι δε θα πεθάνει άμα τα βάλει...Όχι, σας το λέω....Γιατί είμαι σίγουρη ότι αυτό σκέφτηκε όταν τα πρωτοφόρεσε και ο ίδιος στο κατάστημα, αλλά και όλοι οι πελάτες που είδαν δυο γονείς να προσπαθούν να συγκρατήσουν το πόδι ενός δίχρονου που χτυπιόταν σαν να το τσιμπούσε φίδι!!!! Ελπίζω να του κάνουν ακόμα για λίγο καιρό μπας και εντωμεταξύ μεγαλώσει λιγάκι ακόμα και η όλη διαδικασία γίνεται πιο εύκολα...Με τον μεγάλο μου δεν είχα τέτοιο πρόβλημα γιατί σε αυτή την ηλικία αλλάζαμε κάθε μήνα νούμερο στα παπούτσια και κάθε τρεις μήνες στα ρούχα...Τώρα να σκεφτείτε είναι 6 χρονών, φοράει 35 νούμερο παπούτσι(ή 36 σε κάποια άλλα) και ρούχα για 12 χρονών...Οπότε δεν προλάβενε να "δεθεί" μαζί τους όπως ο μικρός... Εύχομαι υπομονή σε όλους τους γονείς γιατί όπως ξέρετε μετά τα terrible two's έρχονται τα Horrible three's!!!
τζωρτζινα 23 μηνών απεχθανομαστε τις κάλτσες αλλά οσαν Carrie (βλέπε sex and the city) επιμενουμε ξανά και ξανά να δοκιμαζουμε μς σειρα όλα τα παπούτσια που βρίσκονται εντος των τοιχών της οικίας χιχιχιχι
Το περάσαμε αυτό πέρυσι που ήταν ενάμιση η μικρή μου...Ιούνιο μήνα με πέδιλο και κάλτσα... Αν δεν φορούσε κάλτσα δεν τολμούσε να περπατήσει ξυπόλυτη.
Εγώ αντιθέτως κυνηγάω και τα δυο να βάλουν κάλτσες που ποτε δεν θέλουν και ουτε παντόφλες,σαγιονάρες φορούν καλό κουράγιο!
Χά Χά Χα ο δικός μου,22 σχεδόν μηνών, ακριβώς το αντίθετο.. Δεν του αρέσει καθόλου να τις φοράει, τις βγάζει στην πρώτη ευκαιρία, και όχι μόνο αυτό... Έρχεται κ βγάζει κ τις δικές μας!! Πολύ αστειο
Ta idia trabame ki emeis.... 2,5 xronwn o mikroulhs mas.... To ti geleio riksame thn prohgoumenh bdomada me th polh th zesth den legetai... Egw na tou foraw kontomanhko kai bermouda ki ekeinos na trabaei tis akres apo ta manikia kai ta mpatzakia mpas kai makrunoun!!!! " Mama den mporw na ftiaksw to maniki mou"... Ela omws pou den ftiaxnetai... Toulaxiston to sunhthisame grhgora. Twra perimenoume tis epomenes zestes na mpas kai bgaloume kai tis kaltses, giati stekontai ekei akoma kai ston upno! To kalo einai pws otan tou ekshgw kati leptomerestata...to katalabainei kai upoxwrei. Upomwnh se oles!!! Na skefteste mono oti afou einai tuxeroi kai ta exoun, kapoia stigmh tha ta baloun.
Στην ηλικία αυτή έκρυψα τα κόκκινα παπούτσια της μικρής και φέτος έκρυψα τα μπουφάν και των δύο. Όχι μόνο ήθελαν να φοράνε μπουφάν μες στη ζέστη, αλλά επέμεναν να τα κουμπώσουμε!*
Να σαι καλά με έκανες και γέλασα!! Δεν είναι απλά οι καλτσες αλλά οτιδήποτε είναι συνήθεια για αυτά. Λίγο πριν κλείσει η μεγάλη μου τα δύο χρόνια είχαμε πάει Μάη μήνα στη γιορτή της να της πάρουμε ένα ζευγάρι πέδιλα. Έλα όμως που είχε συνηθίσει κάλτσα και κλειστό παπούτσι ? Να μην θέλει με τίποτα το πέδιλο, ακολούθησε πραγματική μάχη για να μπει στο πόδι της να δοκιμάσουμε το νούμερο βρε παιδί μου! Τελικά τα πήραμε και με πολύ ψήσιμο στο σπίτι και μπούρου μπούρου την πείσαμε να τα βάλει. Από τότε όποτε πάμε για παπούτσια έχει γίνει ψυχολογική προετοιμασία από το σπίτι για το τι πάμε να πάρουμε, χε χε! Στα ρούχα δε, δεν θέλει να τα δοκιμάζει πριν τα πάρουμε γιατί έχουν ετικέτες!!!!!! Το ίδιο ισχύει και για τα ρούχα που της φέρνουν για δώρο....Πως καλό μου θα δούμε αν σου κάνει για το κρατήσουμε? Οέο? Να δω τι με περιμένει με την δεύτερη κόρη που ακολουθεί που έχει περισσότερο πείσμα! Έχει πλάκα όταν το βλέπεις σαν σκηνή μπροστά σου αλλά όταν το ζεις σαν γονιός πραγματικά γονατίζεις...! ; )
Και η δικιά μου (2,5 χρ.) με κάλτσα τα φοράει!!!Και την σφίγγουν και λίγο αλλά...εκεί...το πείσμα.... Κατά τ' άλλα όταν δεν φοράει crocs περπατάει ξυπόλητη και εγώ από πίσω την κυνηγάω με τις κάλτσες για να μην κρυώσει (όχι τώρα βέβαια, το χειμώνα!!)...Τι να πει κανείς για αυτά τα πλασματάκια;; Nα έχουν την υγεία τους και ο μόνος μας προβληματισμός να είναι αν θα βάλουν κάλτσα ή όχι!
Σχέση της μικρής μου με τις κάλτσες...σχέση μίσους! Όλο το χειμώνα κυκλοφορούσε στο σπίτι ξυπόλητη, φρικάροντας τους επισκέπτες...
Εμένα δεν έχει θέμα με τα ρούχα του. Και σακί να του βάλω δεν τον νοιάζει. Κι άμα τον πιάνει καμιά φορά το κόλλημα (βασικά από γενικότερα νεύρα, όχι για τα ρούχα), του εξηγώ γιατί πρέπει να βγάλει το συγκεκριμένο ρούχο και το βγάζει. Γενικά ενώ ειναι πολύ ζωηρός και ισχυρογνώμων όσον αφορα τις πράξεις του, είναι βολικός με τα πράγματά του. Ούτε συγκεκριμένα κόμικ θέλει, ούτε τον νοιάζει με το τι παίζει. Παίζει, φοράει, τρώει οτιδήποτε. Πιστεύω πάντως οτι το παιδί ειναι όπως το μάθεις. Αν εγώ είχα π.χ. φτιάξει το δωμάτιό του με συγκεκριμένο θέμα, θα κόλλαγε σε αυτό. Αν τον έντυνα με συγκεκριμένο θέμα και του φόραγα συγκεκριμένες μπιτζάμες, θα κόλλαγε. Αλλά επειδή όλα του τα πράγματα είναι αχταρμάς (και πολλά ρούχα & παιχνίδια ειναι μεταχειρισμένα από άλλα παιδιά λόγω οικονομικών δυσκολιών) με ό,τι να ναι χρώματα και θέματα, πιστεύω οτι γι αυτό δεν κόλλησε πουθενά. Η απλά μοιάζει σε μένα, που με ενδιαφέρει το τι κάνω με τα πράγματα και όχι τα ίδια τα πράγματα. Τον ενδιαφέρει να παίξει με το αεροπλάνο, κι ας μην είναι planes. Με το αυτοκίνητο, κι ας μην είναι cars, το τρένο κι ας μην είναι thomas.
Οοοοοοοοο ειμαστε παντου κ ειμαστε πολλες. .. :-D δυο χρονων σε λιγες μερες κ η μικρη μου και μαντεψε? Εκτος απο το θεμα καλτσες τσιριζουμε κ για το κοντομανικο οπως κ για φουστανι χωρις καλτσον. Μη σου πω οτι δεν θελει τιππτα γυμνο .... οππτε η θα μ βγει συντηριτικουρα η θα την στειλω να ζησει στην αλασκα. Ο γιος μου παλι σ αυτην την ηλιλια ειχε θεμα μονο με τα παποθτσια δεν ηθελε να παρουμε αλλα κ ηταν μαρτυριο να πηγαινουμε σεμ αγαζι.
ΑΧ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ..... ΑΝ ΘΑ ΒΑΛΟΥΝ ΤΑ CROCS ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΔΙΛΑ ΜΕ ΚΑΛΤΣΑ Η ΟΧΙ ????????? .... ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΗΘΕΙΑ..... ΓΙΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΛΤΣΕΣ ΟΥΤΕ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ.......
Μωρέ πάντα θα υπάρχουν χειρότερα. Χιουμοριστικό ήταν το κείμενο, αλλά πέρα από το αστείο του θέματος είναι μεγάλο πρόβλημα να μην ακούνε. Από ένα καλτσάκι μπορεί να ξεκινήσουν και μετά να μη σταματάνε. Εγώ πάντως σαν πολύ πονεμένη με το θέμα, πέρα από το αστείο αυτών των υποθέσεων βλέπω και την πίεση που μπορεί να σου δημιουργήσουν τέτοιες καταστάσεις. Γιατί το καλτσάκι είναι αστείο, αλλά δεν είναι καθόλου αστείο αν μετά δε δίνει χέρι στο δρόμο ή αν την ώρα που διασχίζετε το δρόμο σταματάει εντελώς αναπάντεχα στη μέση και δεν κουνιέται. Όσο σκέφτομαι το καλτσάκι του Αρχέλαου όλο τέτοιες σκηνές μου έρχονται στο μυαλό. Δε θα φτάσουν όλα τα παιδιά σε αυτό το σημείο, αλλά για μερικά που τους αρέσει το παιχνίδι σε δοκιμάζω να δω μέχρι που αντέχεις, μπορούν να το προχωρήσουν πολύ. Εμένα τη λύση μου την έδωσε τελικά πατέρας και αν και την είπα θα την ξαναπώ, μήπως βοηθηθεί και άλλος. Μην μπλέκεσαι με το να σκέφτεσαι σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να επιμείνεις και πότε να κάνεις και τα στραβά μάτια, αλλά κάθε φορά που δημιουργείται τέτοιο πρόβλημα - όσο μικρό κι αν είναι - κοίτα πάντα στο τέλος να φαίνεται πως τουλάχιστον σε ένα βαθμό έγινε αυτό που ήθελες εσύ. Γιατί μερικά παιδιά το βλέπουν μόνο σαν παιχνίδι όλο αυτό και τίποτα περισσότερο. Ούτε ψυχολογικά τους έχεις δημιουργήσει, ούτε τους λείπει κάτι από τη ζωή τους που σου λένε οι ειδικοί. Ούτε άλλες τέτοιες υψηλές φιλοσοφίες. Μπορεί να το κάνει μόνο για να παίξει και να το σταματήσει μόνο του όταν δει ότι τελικά εσύ κερδίζεις. Δηλαδή, πραγματικά τόσο απλό και να μην το έχει σκεφτεί ποτέ κανένας!
Δεν υπαρχει σωτηρια. Εδω ο δικος μου ειναι 4 και αρνειται πεισματικα να βγαλει καλτσες και χειμερινες παντοφλες...... Φωτια τα ποδια του, εκειιιιι αυτος. Καλτσα παντοφλα σαν το γερο. Ωχ Θεουλη μ.....
Καλά.....τα ίδια περνάμε κ εμείς κ δεν είναι ούτε 2, ούτε 2,5......είναι 3.5!!!!!!!! Από τα δύο κ μετά ζούμε αυτήν την τρελλή κατασταση κάθε φορά που κρυβόμαστε, τρώμε, παμε βόλτα, κάνουμε μπάνιο!!!!! Ειδικά όταν κάνουμε μπάνιο........!!!!!χαχαχαχαχα....την τελευταία βδομάδα παρόλο που έχει κοντά 30 βαθμούς, επιμένει να πηγαίνει στο σχολείο με μακρυμανικο κ μόνο! Εννοείται ότι δεν μπορώ να της αλλάξω γνώμη, γι'αυτό δεν το προσπαθώ καν......ελπίζω απλά να μην κρατήσει για πολύ ακόμα αυτή η φάση....γιατι η υπομονή έχει κ τα όρια της κάποια στιγμή, η όχι???? Μήπως δεν ισχύουν τα ίδια στάνταρ για τις μαμάδες?????? Μήπως αντέχουμε τα ΠΑΝΤΑ τελικά????Καλή σας μέρα!!!!
........"ντυνομαστε".......ΟΧΙ "κρυβόμαστε"....
Γαλότσες!!!! Δεν τις έβγαλε ολόκληρο καλοκαιρι!!!!!! Εσκασαν τα πόδια του, αλλά το πεισμα πεισμα. Κράτησε δυο καλοκαιρια η φάση, αλλά και εγώ δεν ασχολήθηκα τον άφησα να βράσει. Θα περάσει...
H δικιά μου-2 μέρες μικρότερη από τον μικρό σου-έχει ακριβώς τις ίδιες αντιδράσεις. Δεν το συζητώ για την αντίσταση που φέρνει. Έχει και μια απίστευτη ικανότητα να ξεγλιστράει σαν το χέλι οπότε δεν παίζει να της βάλεις παρά με το πολύ ζόρι και εξαναγκασμό κάτι. Αλλά δεν με νοιάζει. Με τις κάλτσες έχει σχέσεις μίσους...Κυκλοφορεί ξυπολυταρία ολη μέρα. Την έχω ψήσει και καλά ότι τα κροξ της είναι τα σούπερ γρήγορα παπούτσια της για μέσα στο σπίτι, αλλά η χαρά μου κρατάει κανά μισάωρο. Αλλά και πάλι δεν σκάω...Θέλει, ας βάλει. Δεν θέλει, ας κυκλοφορεί ξυπόλυτη...Στην χειρότερη να πονέσει η κοιλιά της (που δεν την ενοχλεί μπας και το εμπεδώσει και τελειώσουμε)! Ευτυχώς καλοκαιριάζει, η ξυπολυσιά εντός είναι σούπερ κι έξω έχουμε κλειστά παπουτσάκια και πεδιλάκια που φορά χωρίς δεύτερη κουβέντα!
Ήρθε η σειρά σου, Ολίβια!!!! Γελάω με το σκηνικό, αλλά σε καταλαβαίνω κιόλας. Εντάξει, καλό το βρίσκω το αγόρι. Θα μπορούσε να κάνει πολύ, πολύ χειρότερα. Εμένα το χειρότερο που το θυμάμαι σαν εφιάλτη ήταν το αυτοκίνητο, που άντε και την έβαζες, μετά δεν έβγαινε. Ούτε τσουβαλιαστή, γιατί αντιστεκόταν. Κάθε μέρα τουλάχιστον ένα τέταρτο αυτή η ιστορία και μετά τα νεύρα τσατάλια. Μαζί με άλλα τόσα. Επειδή δεν είναι πάντα φάση 2χρονου, αλλά μερικές φορές είναι θέμα παιδιού και μπορεί να κρατήσει για χρόνια αυτό, θα στη δώσω τη συμβουλή μου μήπως και γλιτώσεις εσύ: Έπρεπε να του το βγάλεις εκείνο το καλτσάκι. Θα καταλάβεις μια μέρα. Και αφού δεν το έβγαλες τώρα, κοίτα να το βγάλεις τουλάχιστον την άλλη φορά. Τουλάχιστον τη μία από τις δύο κάλτσες, έτσι για να φανεί ότι κατάφερες αυτό που ήθελες. Πρώην ταλαίπωρη μάνα επί τετραετίας (τα θυμάσαι τόσες φορές που τα είχα γράψει).
Φοβερός!!!!! Ολίβια δεν ξέρω αν σε "παρηγορήσει" κάπως αυτό που θα σου πω, όταν ο 1ος μου γιος ήταν στα 2,5, φτάσαμε στην παραλία και προσπάθησα να του βγάλω τα πεδιλάκια του για να μπούμε στη θάλασσα (όχι ευτυχώς δεν τα φορούσε με κάλτσα). Όταν κατάφερα τελικά να του τα βγάλω και πάτησε τα ποδαράκια του στην άμμο, μάντεψε τι ζήτησε.............. ναι ναι σωστά μαντεύεις......... τις κΛάτσες του!!!!!!
Ολίβια, Ο γιος μου είναι σχεδόν 3 ετών και δεν βγάζει με τιποτα τις κάλτσες, ακόμα και το βράδυ. Σήμερα είναι το πρώτο βράδυ που δεν φορέσαμε καθαρές γιατί τον πήρε ο υπνος γρήγορα. Υπομονή.....
Εμείς πάλι 2,5 χρονων, έχουμε ακριβώς το αντίθετο πρόβλημα.. Θα ειναι κανένα δίμηνο τρίμηνο τώρα που δεν θέλει με τίποτα, μα με τίποτα λέμε, να βάλει κάλτσες. Και καλα τώρα που ανοίγει ο καιρός αλλα φαντάζεστε το Δράμα μου οταν ακόμα φορουσαμε μπότες και γενικά χειμωνιάτικα παπούτσια;;; Είμαστε το αλλο άκρο εμείς!!!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΟΛΙΒΙΑ ΕΜΕΝΑ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΚΟΝΤΕΥΕΙ 4 ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΤΣΕΣ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ. ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΣΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ Η ΚΑΛΤΣΑ ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ. ΠΕΔΙΛΑ ΔΕ ΦΟΡΑΕΙ ΜΟΝΟ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ CROCS ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΤΣΕΣ.
aaaxxxx....den eisai monh sou sto lew... kai o dikos mou einai 4 oxi 2.... oxi den kanoume etsi gia tis kaltses alla gia papoutsia, mplouzes, pantelonia stoles eimaste prwtoi! Thelei na dialegei pleon ti tha balei kai mh tyxon na einai brwmiko...Kseperasame ton Spiderman kai mphkame stous ypoloipous Super Hrwes me thn eulogia tou mpampa mas... Ton afhsame na ntithei monos tou to SK kai bghke apo to dwmatio me mplouza Superman, braki batman, panteloni spiderman kai papoutsia iron man kai de ta ebgaze me tipota... :-)
Ε που θα παει....καποια στιγμη θα ζεσταθει!!!!!χαχαχαχα....Θεος
Αχ!!! Ενα θα σου πω!!! Ιουλιος νταλα καλοκαίρι κ ο Σταυρος να θέλει ν κοιμηθει με πυτζαμες μακρυμανικες!!! Σε νοιωθω !!!
Αχχχχχχ....Ποσο σε καταλαβαινω .....20 μηνων ο γιος μου κ δεν θελει ουτε ζωγραφιστα τα πεδιλα...Μονο με καλτσα! Οκι κ οκι ο Βασιλης..Και να τα κλαματα κ τσουπ μου πασαρει κ τα all starakia του για να ησυχασει με τον καινούργιο βραχνα του καλοκαιριού το πεδιλο!!!