Ποια είναι τα αόρατα παιδιά των ελληνικών σχολείων;
12/09/2015
Από τα 200.000 παιδιά με αναπηρία στην Ελλάδα, μόνο το 15% πηγαίνει σχολείο.
Το υπόλοιπο 85%, δηλαδή 170.000 περίπου παιδιά παραμένουν αόρατοι από τις εκπαιδευτικές κοινότητες, περιορίζοντας τις πιθανότητες τους να γίνουν ορατοί στο μέλλον στην κοινωνία μας.
Κάνε τα παιδιά με αναπηρία, ορατά σε όλα τα σχολεία.
Υπόγραψε και συ στη νέα εκστρατεία της ActionAid Hellas στο www.actionaid.gr/aoratapaidia και στείλε ένα ηχηρό μήνυμα στο Υπουργείο Παιδείας.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Θυμάμαι πάντα μια μαμά στο λύκειο που πήγαινα , στη Θεσσαλονίκη , να σπρώχνει το καροτσάκι του γιού της , να περιμένει εξω απο την τάξη να τελειώσει το μάθημα ή να είναι μέσα και να κρατά αυτή σημειώσεις , να του κρατά παρέα στο διάλειμμα , να το βοηθά στην τουαλέτα ..... Και όταν αυτός ήταν με φίλους , αυτή έπινε ήσυχη τον καφέ της !!!! Τη δύναμη είχε αυτή η γυναίκα και αυτή η οικογένεια
Καλό θα είναι να έχουμε συνολική εικόνα πριν ξεκινάμε οποιαδήποτε σταυροφορία....
Γιατί δεν πηγαίνουν αυτά τα παιδιά σχολείο;;;
Δεν το θέλουν οι γονείς;;; Δεν θέλουν τα παιδιά;;;
Η μήπως πολύ απλά η όλη δομή και οργάνωση του σχολείου δεν επιτρέπει σε αυτά τα παιδιά να παρακολουθήσουν;;;
Επίσης, αναφερόμαστε μόνο σε παιδιά με κι ηλιακές δυσκολίες ή/και μαθησιακές δυσκολίες;;;; Γιατί στο δεύτερο η συζήτηση αλλάζει πολύ....
Ας πάρουμε λοιπόν την εύκολη περίπτωση .. ποσά σχολεία έχετε δει να μπορούν να εξυπηρετήσουν παιδιά με κινησιακες δυσκολίες;;; Όλα όσα έχω δει εγω είναι καρμπόν κτίριο με ατελείωτα σκαλιά...
Συνεπώς μη λέμε κάτι για να το λέμε... αν δεν υπάρξουν οι κατάλληλες υποδομές σε κτίρια κλπ η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει...
Δυστυχώς στη χώρα μας αν δεν είσαι αρτιμελείς δεν εχεις καμμία ελπίδα στην καθημερινότητα σου.... και ως γνωστόν πάντα στη βράση κολλάει το σίδερο...
Θυμάμαι πάντα μια μαμά στο λύκειο που πήγαινα , στη Θεσσαλονίκη , να σπρώχνει το καροτσάκι του γιού της , να περιμένει εξω απο την τάξη να τελειώσει το μάθημα ή να είναι μέσα και να κρατά αυτή σημειώσεις , να του κρατά παρέα στο διάλειμμα , να το βοηθά στην τουαλέτα ..... Και όταν αυτός ήταν με φίλους , αυτή έπινε ήσυχη τον καφέ της !!!! Τη δύναμη είχε αυτή η γυναίκα και αυτή η οικογένεια
Καλό θα είναι να έχουμε συνολική εικόνα πριν ξεκινάμε οποιαδήποτε σταυροφορία.... Γιατί δεν πηγαίνουν αυτά τα παιδιά σχολείο;;; Δεν το θέλουν οι γονείς;;; Δεν θέλουν τα παιδιά;;; Η μήπως πολύ απλά η όλη δομή και οργάνωση του σχολείου δεν επιτρέπει σε αυτά τα παιδιά να παρακολουθήσουν;;; Επίσης, αναφερόμαστε μόνο σε παιδιά με κι ηλιακές δυσκολίες ή/και μαθησιακές δυσκολίες;;;; Γιατί στο δεύτερο η συζήτηση αλλάζει πολύ.... Ας πάρουμε λοιπόν την εύκολη περίπτωση .. ποσά σχολεία έχετε δει να μπορούν να εξυπηρετήσουν παιδιά με κινησιακες δυσκολίες;;; Όλα όσα έχω δει εγω είναι καρμπόν κτίριο με ατελείωτα σκαλιά... Συνεπώς μη λέμε κάτι για να το λέμε... αν δεν υπάρξουν οι κατάλληλες υποδομές σε κτίρια κλπ η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει... Δυστυχώς στη χώρα μας αν δεν είσαι αρτιμελείς δεν εχεις καμμία ελπίδα στην καθημερινότητα σου.... και ως γνωστόν πάντα στη βράση κολλάει το σίδερο...