Δύο χρόνια χωρίς τσιγάρο! Δύο χρόνια ελεύθερη από τις αλυσίδες αυτής της βλαβερής, βρωμερής, ανούσιας συνήθειας.
Ήταν, θυμάμαι, μεσημέρι όταν πριν δύο χρόνια ακριβώς αιφνιδίασα τον εαυτό μου που μόλις είχε αποτελειώσει ένα πακέτο τσιγάρα, απαγορεύοντας του να αγοράσει καινούργιο πακέτο.
Λίγες μέρες πριν είχε φύγει από τη ζωή ξαφνικά ο αγαπημένος μας φίλος Ηλίας. Πιστεύω πως αυτός ήταν ο βασικός λόγος που εκείνη τη μέρα πήρα αυτή την απόφαση. Και τότε μέσα στις επόμενες μέρες… ΞΥΠΝΗΣΑ! Είδα κυριολεκτικά τον εαυτό μου να ζωντανεύει, λες και έβγαινε σιγα σιγα από ένα λήθαργο πίσσας και νικοτίνης.
Σημερα ως μη καπνίστρια είμαι εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. Είδα γρήγορα το δέρμα μου να αλλάζει, την αναπνοή μου να βελτιώνεται, το σώμα μου να ξυπνά (τις πρώτες μέρες ένιωθα το αίμα να κυλά στις φλέβες μου!), τη διάθεσή μου για ζωή να αλλάζει. Σταμάτησα να αναβάλλω την επίλυση προβλημάτων για άλλη φορά, γιατί σταμάτησα να έχω μια πιπίλα παρηγοριάς στο στόμα μου όλη την ώρα. Γιατί αν το σκεφτείς τι είναι το τσιγάρο; Μια πιπίλα για μεγάλους. Να μπουκώνεσαι κάθε που αγχώνεσαι, προσβάλλεσαι, πονάς και να νιώθεις μια μικρή ανακούφιση. Όχι ευχαριστώ, δεν τη χρειάζομαι! Παίρνω την κατάσταση στα χέρια μου πια!
Δύο χρόνια καθαρή και αν εξαιρέσεις τις πρώτες 5-6 μέρες, ήταν τόσο εύκολο να κοπεί… ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ! Δεν το έχω αναζητήσει παρά ελαχιστες φορές τα δυο αυτά χρόνια και αυτές όχι γιατί το λαχτάρησα, αλλά μόνο για 1-2 δεύτερα εντελώς μηχανικα σε άσχετες στιγμές. Καμιά φορά καπνιζω στο όνειρό μου και ξυπνάω τσατισμένη και αηδιασμένη, σχεδόν νιώθω ότι έχω την απαίσια γεύση στο στόμα μου.
Όχι, δεν θέλω να ξανακαπνίσω. Δεν βρίσκω κανένα λόγο να το κάνω, παρά μόνο εκατοντάδες να ΜΗΝ το ξανακάνω. Και πιστέψτε με, είχα δεκάδες ευκαιρίες μέσα στα δυο χρόνια… Διαζύγιο, νοσηλείες, θανάτους, αδικίες. Δεν σκέφτηκα στιγμή να ανάψω.
Kαι αν για κατι χαίρομαι πολύ είναι που κανένα από τα δυο παιδιά μου δεν με θυμάται ως καπνίστρια… Η Αθηνά ήταν τότε σχεδόν 4 ετων και όμως δεν έχει την αναμνηση μιας μαμάς με τσιγάρο…
Kλείνω με αυτό που ειχα γράψει στον πρώτο μήνα διακοπής:
Γιατί το έκοψα; Γιατί δεν θέλω να πεθάνω υποφέροντας. Ούτε θέλω να πεθάνω νέα. Βασικά γιατί αρνούμαι να πεθάνω από κάτι τόσο ανούσιο όσο τελικά είναι το τσιγάρο
Άρχισα να καπνίζω καλοκαίρι του 2001. Κάπνιζα κατα μεσο όρο 1 1/2 πακέτο την ημέρα. Marlboro Light τα πρώτα χρόνια, Muratti απο το 2007 και μετά.
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Συνχαρητηρια. Η αληθεια ειναι πως οι πρωτες δυο εβδομαδες ειναι δυσκολες .Ομως αν καποιος το εχει παρει αποφαση τοτε ει απλο. Πανε 30 μηνες που το εκοψα μετα απο 37 χρινια καπισματος με δυο πακλετα ημερησιως.Ο λογος που το εκοψα ειναι οτι ενοιωθα πως ειχα μπουχτισει,ειχα καπνισει πολυ.Τωρα νοιωθω ελευθερος ,δεν θελω να καπνισω ποτε ξανα.Προσπαθω να παροτρινω και αλλους να το σταματησουν.Και κατι ακομα τα χρηματα που εδινα να αγορασω τσιγαρα τα δινω τωρα για ταξιδια σε χωρες οπως ταυλανδη ,ινδια βιετναμ καποτζη.Αρα διπλο κερδος υγεια και ταξιδια.
Καλη χρονια!!Συγχαρητηρια!! εισαι νικητρια! χρειαζεται πειθαρχια και θεληση! keep going!! Tον Mαιο κλεινω 2 χρονια ακαπνη και ηταν ενα δωρο για τον εαυτο μου...απαλλαχτηκα ευκολα γιατι το πιστεψα και επεισα τον εαυτο μου να το σιχαθει. Η αφορμη σταθηκε και για μενα ο χαμος κοντινου μου προσωπου που μεχρι και την τελευταια στιγμη καπνιζε και το απολαμβανε αφου δεν υπηρχε θεραπεια. Το αρχισα το 2002 ως φοιτητρια και μετα απο 13 χρονια εξαρτησης τωρα νιωθω καθαρη, υγιης και χαρουμενη!! Την τριτη μπαινω στην 39η εβδομαδα και περιμενω με το καλο το πρωτο μας παιδακι-τον γιο μας. το καλυτερο θεικο δωρο που θα μπορουσε να εχουμε για την νεα χρονια..!! Σου ευχομαι καλη χρονια, καλη λευτερια με υγεια και ευτυχια!! Μια Συνεγκυουλα.~! ;)
Συγχαρητήρια!!! Χαίρομαι να βλέπω καπνιστές να αλλάζουν συνήθειες, χαίρομαι καπνιστές να συνειδητοποιούν το πόσο κακό κάνει σε αυτούς και τους γύρω τους το κάπνισμα και να το σταματάνε... Οι πιο πολλοί καπνιστές δεν ενδιαφέρονται αν θα καπνίσουν μπροστά σε μη καπνιστές, παιδιά κτπ. Εγω προσωπικά φεύγω μόνη μου από χώρους που καπνίζουν, δεν περιμένω σεβασμό. Πόσο μάλλον για το παιδί μου. Ναι μπορείς και εσυ και όλοι να το σταματήσουν, μπορείτε αρκεί να θελήσετε αρκεί να σας φύγει από το μυαλό οτι καπνίζω γιατι θα ξεαγχωθώ, καπνίζω γιατί δεν εχω τι να κάνω και βαριέμαι.... Μα είναι δυνατόν?? Εισπνέεις βρωμιά γιατί βαριέσαι? Εισπνέεις βρωμιά γιατί? Για καλό?? Καλή δύναμη σε όλους με αποφασιστικότητα!! Ναι είναι εθισμός αλλα ο εθισμός με το χρόνο φεύγει. Το ξέρατε ότι: • Αμέσως 20 λεπτά μετά την διακοπή του καπνίσματος, η αρτηριακή πίεση και η συχνότητα των σφυγμών επανέρχονται στο κανονικό και η κυκλοφορία βελτιώνεται στα πόδια και τα χέρια διατηρώντας τα ζεστά. • Οχτώ ώρες μετά τη διακοπή του καπνίσματος, τα επίπεδα του οξυγόνου στο αίμα επανέρχονται στο κανονικό. • 24 ώρες μετά τη διακοπή του καπνίσματος, τα επίπεδα μονοξειδίου του άνθρακα μειώνονται, φτάνοντας εκείνα των μη καπνιστών, ενώ οι πνεύμονες αρχίζουν ν’ αποβάλλουν τη βλέννα και άλλα υπολείμματα του ουσιών που εμπεριέχονται στον καπνό. • Εντός 48 ωρών από τη διακοπή του καπνίσματος, η νικοτίνη δεν είναι πλέον ανιχνεύσιμη στον οργανισμό και οι αισθήσεις της γεύσης και της οσμής βελτιώνονται. • 72 ώρες μετά τη διακοπή του καπνίσματος, η αναπνοή γίνεται ευκολότερη καθώς χαλαρώνουν οι βρογχικοί σωλήνες και τα επίπεδα ενέργειας αυξάνονται. • Δύο με 12 εβδομάδες μετά από τη διακοπή του καπνίσματος, η κυκλοφορία του αίματος βελτιώνεται σε ολόκληρο το σώμα, διευκολύνοντας το βάδισμα.
Συγχαρητήρια!!! Αν και αντικαπνίστρια, δυστυχώς ο γιος που καπνίζει. Πόσο λυπάμαι γι' αυτό!!!!!
Ο άντρας μου κλείνει σήμερα μία εβδομάδα άκαπνος.Δεν είχαμε συζητήσει ποτέ το ενδεχόμενο να το κόψει γιατί παραδόξως ήταν συνειδητοποιημένος καπνιστής. Ισχυριζόταν ότι ήξερε το κακό που κάνει, απλά του άρεσε. Μια εβδομάδα πριν έπαθε στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα.. Όχι τσιγάρο, ούτε ζεστό νερό δεν μπορούσε να βάλει στο στόμα του... Και κάπως έτσι πέρασαν 5 μέρες..Κ φυσικά ξεκίνησε και το σύνδρομο στέρησης, με νεύρα που δεν είχα ξαναβιώσει...Κι εκεί του πρότεινα να το κόψει οριστικά. Κ δεν το αρνήθηκε. Σήμερα δεν πήρε στη δουλειά τσιγάρα, ούτε χρήματα για πακέτο. Τον δελέασα λέγοντάς του ότι για κάθε εβδομάδα που δεν θα καπνίζει, θα ακολουθεί μία εβδομάδα δικής μου δίαιτας (δεν καπνίζω αλλά ένιωθα πως πρέπει να κάνω κάτι για να τον εμψυχώσω!).. Κι επιπλέον,του έφτιαξα έναν αυτοσχέδιο κουμπαρά στον οποίο βάζω τα χρήματα που θα έδινε για τσιγάρα...Είναι θέμα χρόνου να γεμίσει και να τα χρησιμοποιήσει σε ό,τι θέλει αυτός...! Ελπίζω να τα καταφέρουμε...