Το τελευταίο θρανίο της Αγγελικής Λάλου

Η Αγγελική Λάλου εκτός από συγγραφέας, ποιήτρια, αρθρογράφος είναι και μαμά. Μαμά του υπέροχου Φώτη που είναι το φως της ζωής της όπως γράφει στην πρώτη σελίδα του βιβλίου της. Πριν όμως διαβάσετε τι μας είπε όταν την ανακρίναμε, θα ήθελα να σας μιλήσω λίγο για το Τελευταίο Θρανίου που είναι το πρώτο της παιδικό βιβλίο.

Το βιβλίο ακολουθεί τον Άρη, ένα εντεκάχρονο παιδί, που αναγκάζεται λόγω της δουλειάς του μπαμπά του να αφήσει την Αθήνα, το σχολείο, τους φίλους του και κυρίως την Αννούλα για να μετακομίσει με την οικογένεια του σε ένα νησί. Εκεί βρίσκεται σε ένα καινούριο περιβάλλον και ένα νέο σχολείο. Στην αρχή τα πράγματα είναι δύσκολα καθώς έρχεται αντιμέτωπος με την δυσπιστία των συμμαθητών του, που δεν τον βλέπουν με καλό μάτι. Κάθεται μόνος του στο τελευταίο θρανίο μέχρι που έρχεται και κάθεται δίπλα του ο Πύρρος. Πως θα εξελιχθεί άραγε η νέα σχολική χρονιά για τον Άρη; Θα καταφέρει να γίνει μέρος της ομάδας και να τον αποδεχτούν οι συμμαθητές του;

Μια πολύ τρυφερή ιστορία για τα παιδιά που βρίσκονται στο κατώφλι της εφηβείας. Ο ήρωας μας που είναι στην τελευταία τάξη του Δημοτικού καλείται να αντιμετωπίσει μια πολύ μεγάλη αλλαγή στην καθημερινότητα του. Το βιβλίο ξετυλίγει την ιστορία του και μας μιλάει για την φιλία, για τους έρωτες αλλά και για τον ρατσισμό και το φόβο προς το ξένο και το καινούριο.

Η συγγραφέας με χιούμορ και με απλή γραφή κρατάει τον αναγνώστη της ως την τελευταία σελίδα. Το κείμενο στο όλο του, αποπνέει αισιοδοξία και πιστεύω ότι τα παιδιά που θα το διαβάσουν θα δουν ότι όλες οι δυσκολίες ξεπερνιούνται. Ένα βιβλίο χρήσιμο για κάθε έφηβο αλλά και για γονείς και δασκάλους που θα ευαισθητοποιηθούν βλέποντας μέσα από τα μάτια των παιδιών.

Και αφού διάβασα το βιβλίο «καθίσαμε» στο τελευταίο θρανίο και η Αγγελική απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας.

Πες μας λίγα πράγματα για σένα.

Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσα σε Χανιά και Θεσσαλονίκη για να ξαναγυρίσω στην Αθήνα κάπου στις αρχές του ’90 και από τότε δεν ξαναέφυγα από την πρωτεύουσα. Σπούδασα ελληνική φιλολογία, με κατεύθυνση Γλωσσολογία. Ασχολήθηκα επαγγελματικά με την επιμέλεια κειμένων, αλλά έχω δουλέψει και ως κειμενογράφος στον περιοδικό Τύπο. Τα τελευταία έξι χρόνια η κύρια ιδιότητά μου είναι αυτή της μαμάς.

Η αγάπη για την συγγραφή υπήρχε από πάντα;

Η αγάπη μου για τα βιβλία και το διάβασμα υπήρχε από πάντα. Επίσης πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να φτιάχνει ιστορίες και να τις λέει. Το γράψιμο ήρθε αργότερα.

Πως προέκυψε το Τελευταίο Θρανίο;

Τυχαία. Είδα ένα διαγωνισμό συγγραφής παιδικού-εφηβικού μυθιστορήματος κι είπα να πάρω μέρος. Τελικά δεν το έστειλα, έμεινε στο συρτάρι και πρόσφατα αποφάσισα ότι είχε έρθει η ώρα του και χάρηκα πολύ για το αποτέλεσμα. Η πλοκή και η υπόθεση του βιβλίου ξεκινάει με αφορμή κάποια προσωπικά βιώματα της παιδικής μου ηλικίας…τη μετακόμιση σε μια άλλη πόλη λόγω του επαγγέλματος του μπαμπά μου… αλλά συνεχίζει ως μια διασκεδαστική περιπέτεια μιας ολόκληρης σχολικής χρονιάς, γραμμένο με χιούμορ και ευαισθησία. Η συνεργασία με τις εκδόσεις Φίλτνισι είναι εξαιρετική, ενώ νιώθω πολύ τυχερή που την υπέροχη εικονογράφηση του βιβλίου την έχει επιμεληθεί ο Βασίλης Γρίβας.

Εκτός από τα παιδικά βιβλία με τι άλλο ασχολείσαι;

Ως προς τα παιδικά βιβλία διατηρώ τα τελευταία χρόνια μια στήλη που γράφω για βιβλία παιδικής λογοτεχνίας, επίσης έχω ασχοληθεί με την οργάνωση παρουσιάσεων παιδικών βιβλίων. Αλλά, εκτός από τα παιδικά, έχω οργανώσει κι άλλες λογοτεχνικές εκδηλώσεις. Επίσης καταπιάνομαι ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία, και τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα με την υποβρύχια. Επίσης, γράφω κι άλλα είδη…

Ποιο ήταν το δικό σου αγαπημένο παιδικό βιβλίο;

Μια συλλογή με παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ως παιδί μου άρεσαν πολύ τα παραμύθια. Ακόμα μου αρέσουν! Επίσης, αγαπημένα ήταν «Οι περιπέτειες του Χάλκμπερι Φιν» αλλά και «Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ» του Μαρκ Τουέιν.

Ποιο είναι το αγαπημένο βιβλίο του γιού σου;

Η σειρά «Οι καλοί και οι κακοί πειρατές», «Οι καλοί και οι κακοί ιππότες», «Οι καλές και οι κακές μάγισσες» του Αντώνη Παπαθεοδούλου. Επίσης, αγαπημένος του ήρωας είναι ο Άλφονς, από τη σειρά βιβλίων της Gunilla Bergstrom, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μάρτης.

Πως μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά μας να αγαπήσουν τα βιβλία;

Κυρίως με το να μην τα πιέζουμε. Να μην τους το επιβάλλουμε. Το διάβασμα πρέπει να είναι ευχαρίστηση, όπως και το παιχνίδι. Όπως φροντίζουμε να υπάρχουν παιχνίδια στο σπίτι έτσι πρέπει να φροντίζουμε να υπάρχουν και βιβλία. Όπως φροντίζουμε να παίζουμε μαζί τους, εξίσου σημαντικό είναι να διαβάζουμε μαζί τους…αλλά και να τα αφήνουμε να ανακαλύψουν και τα ίδια τη χαρά του να ξεφυλλίζουν ένα βιβλίο. Πλέον υπάρχουν υπέροχα βιβλία από 0 μηνών!

Με ποια κριτήρια θα πρέπει να διαλέγουμε τα βιβλία των παιδιών μας;

Τα παιδιά πλέον από πολύ νωρίς –δηλαδή από μικρή ηλικία- είναι σε θέση να επιλέγουν τα ίδια τα βιβλία που τους αρέσουν. Πέρα ίσως λοιπόν από κάποιες κλασικές αξίες που δεν θα μπορούν τα ίδια να αναγνωρίσουν, θα πρέπει να εμπιστευόμαστε και το δικό τους κριτήριο. Πολύ σημαντικός, δηλαδή, παράγοντας θα πρέπει να είναι η προσωπικότητα και τα ενδιαφέροντα του παιδιού.

Είναι ο ρόλος της μαμάς ο πιο σημαντικός στην ζωή σου;

Θεωρώ πως ναι, αλλά προσπαθώ να βρω και την ισορροπία ανάμεσα σε όλους τους άλλους ρόλους που έχει σήμερα μια γυναίκα. Κάτι, βέβαια, που δεν είναι πάντα πολύ εύκολο!

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα ποιητικό ημερολόγιο, το «Αγγελικόν» από τις εκδόσεις Όστρια, μαζί με την Αγγελίνα Ρωμανού και φωτογραφίες της Αγάπης Χρυσοχόου, η πρώτη του έκδοση εξαντλήθηκε και σε λίγες μέρες αναμένεται να κυκλοφορήσει η δεύτερη εμπλουτισμένη έκδοση, σε μορφή μικρού λευκώματος πλέον και όχι ημερολογίου. Σύντομα αναμένεται να κυκλοφορήσει ένα εικονογραφημένο παραμύθι για παιδιά 4+ από τις εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη, ενώ μέχρι το τέλος της χρονιάς θα βγει και η προσωπική ποιητική μου συλλογή από τις εκδόσεις Μελάνι.

Το Τελευταίο θρανίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Φίλντισι. Καλή σας ανάγνωση.

Η Αγγελική Μποζίκη ζει στην Αθήνα και εργάζεται στο χώρο της πληροφορικής.

Είναι η μαμά του Πέτρου και σύντροφος του Μιχάλη.

Αγαπά τη λογοτεχνία και διαβάζει από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Μέσα από το eimaimama θα μοιράζεται μαζί μας τα βιβλία που ανακαλύπτει και αρέσουν στην ίδια και το μικρό Πέτρο φυσικά.