Όποιος και να μου το έλεγε, δε θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα πάθω κάτι τέτοιο στην περίοδο της εγκυμοσύνης μου!
Είχα σχετικά εύκολη εγκυμοσύνη αν εξαιρέσουμε τις έντονες συναισθηματικές μεταπτώσεις. Πολλή ένταση και νεύρα. Ώσπου ήρθε ο καιρός να σταματήσω απο τη δουλειά και άρχισα να βρίσκω τον εαυτό μου και να απολαμβάνω την κάθε μου μέρα.
Είχα φτάσει αισίως τις 36 εβδομάδες όταν άρχισα να παρατηρώ στα πόδια μου κάτι μικρά κόκκινα σπυράκια. Ήμουν σίγουρη ότι ήταν κουνούπια γιατί είχαν πολυ φαγούρα. Ήταν άλλωστε και Ιούλιος μήνας. Από μέρα σε μέρα όμως πολλαπλασιάζονταν και μεγάλωναν. Η φαγούρα μου έκοβε την ανάσα. Δεν μπορούσα να τα ξύσω γιατι θα ερεθιζόντουσαν παραπάνω.
Η μόνη παρηγοριά που βρήκα ήταν το κρύο νερό. Ξυπνούσα ξημερώματα από τη φαγούρα και έμπαινα στο μπάνιο για να λυτρωθώ. Δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω έξω. Ακόμα και κάτι μακρύ να φορούσα, μόνο που με ακουμπούσε ήθελα να γδάρω το δέρμα μου!!!
Πήγα στο δερματολόγο ο οποίος διέγνωσε ότι ήταν πολύμορφο εξάνθημα κύησης. Το οποίο έτσι απλά εξαφανίστηκε με το που γέννησα… Δεν χρειάστηκε να κάνω τίποτα άλλο!
Mαριάννα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πως σε νιώθω! Έζησα κάτι παρόμοιο (αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι). Περίπου ενάμιση χρόνο πριν μείνω έγκυος, είχα βγάλει ένα εξάνθημα, στα πόδια και τα χέρια (σε ολόκληρη την επιφάνεια τους σχεδόν). Τρελή φαγούρα! Έπαιρνα πιρούνια και ότι αιχμηρό έβρισκα. Ο δερματολόγος μου είπε, ότι κάτι τέτοιο δεν έχει θεραπεία. Θα πρέπει να ζήσω με αυτο. Τρελάθηκα. Άρχισε να υποχωρεί και έμεινε με τον καιρό μονο πάνω απο τον αστράγαλο, αλλα μέχρι που μάτωνε απο το ξύσιμο. Το καλοκαίρι ντρεπόμουν να δείξω το πόδι μου!!! Ώσπου έμεινα έγκυος και σιγά σιγά άρχισε να υποχωρεί. Με το που γέννησα, εξαφανίστηκε!!! Τη χαρα μου δεν μπορώ να την περιγράψω.