Ειμαι 28 χρόνων και έχω μία κόρη 1.5 χρόνων. Με τον άντρα μου έχουμε διαφορα προβλήματα…
Εμεινα έγκυος και αυτη την φορά πέτυχε, πήγανε όλα καλά. Ειχαμε σύμφωνησει με τον άντρα μου σε όλη την εγκυμοσύνη να μείνω στην μαμά μου για να με βοηθήσει ότι και να συμβεί. Αλλα η πεθερά και γενικά η οικογενεια του αντρα μου δεν με θέλουνε… Από την πρώτη στιγμή που παντρευτηκαμε, όλο προβλήματα μας βάζουν και γενικά όλη την εγκυμοσύνη την έβγαλα με κλάματα και άγχος. Πολλη γκρίνια, πολλές φασαρίες. Και ακόμα συνεχίζεται όλο αυτό!!
Δεν παίρνει θέση ο άντρας μου, απαξιει, ειδικα προς εμένα, δεν με θέλει καθόλου. Εκατσα και μιλήσαμε για όλα όσα με προβληματίζουν, αυτος απλα μου λέει ναι σε όλα για να με ξεφορτωθεί και παίζει πολλές ώρες με τον υπολογιστή.. Μαζί μου δεν έχει καθόλου επαφή σαν γυναίκα. Επειδη στην εγκυμοσύνη πήρα πολλά κιλά στο τέλος, μου είπε ότι αν δεν χάσω κιλά δεν πρόκειται να κάνουμε σεξ…
Εγω άρχισα διατροφή και πηγαίνω σε διατροφολογο και όλα πάνε καλά. Αλλά αυτή την γκρίνια από την οικογένειά του πως θα γίνει να την κόψω γιατί τους υποστήριζει σε όλα και λέει ότι για όλα φταιω εγω! Ενω εγώ δεν τους παίρνω καν τηλεφωνο για να μην πούνε αλλα πράγματα στον άντρα μου… Ακουει την μαμά του γενικά…
Κουράστηκα απ’ όλο αυτό που γίνεται… Σκέφτομαι σοβαρά να χωρίσω και τουλαχιστον έχω στήριξη από τους γονείς μου…
Τι με συμβουλεύετε;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κορίτσι μου σε καταλαβαίνω απόλυτα!!! Αντιμετώπισα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα!!!! Παντα οι γονείς του ( και κυρίως η μάνα του ) ητανε πάνω απο ολους και ολα!!!! Πίστευα οτι θα αλλάξει και ολο έμενα και έκανα υπομονή!!! Αλλα δεν άλλαξε ποτε και ο κόμπος έφτασε στο χτένι!!! Πήρα το παιδάκι μου και έφυγα!!! Και δεν με εμπόδισε καθόλου ο κύριος ( οπως φυσιολογικά θα εκανε ένας άντρας στη γυναίκα του ) Ξαναβρήκα τον εαυτό μου και ειμαι πια ευτυχισμένη!!! Δεν σε συμβουλεύω να κανεις το ίδιο προς Θεού!!!!Σκέψου εσενα και το παιδάκι σου!!!! Την ηρεμία σας και την ευτυχία σας!!!!
Θελει να σε ξεφορτωθει... Δεν σε κανει να νιωθεις γυναικα..Υποστηριζει στεναρα τους δικους του.. Σκεφτεσαι σοβαρα να χωρισεις.. Μαλλον η σχεση ειναι τελειωμενη και αρνειστε να το δειτε αμφοτεροι!
Τα κιλά της εγκυμοσύνης είναι απλώς μια πρόφαση. Δε σε πλησιάζει για άλλους λόγους. Αλλά με αυτή την υποτιμητική στάση απέναντί σου εσύ θέλεις σεξουαλικές επαφές? έγγραψες ότι του μιλάς και σου απανταει θετικά μονο και μόνο για να σε ξεφορτωθει!!!!????? Κοιτα τον εαυτό σου και τη ψυχική ηρεμίε του παιδιού σου. Εαν αυτο σημαινει ότι πρέπει να φύγεις τοτε φύγε. Εισαι τυχερή που οι γονείς σου είναι δίπλα σου. Καλή τύχη!!!
κοπελα μου υπομονη δεν ξερω τι αλλο να σ πω κριμα ο αντρας σου δεν σε υπστηριζει και πολυ λαθος για τα κιλα που σου μιλησε ετσι αλλα πιστευω οτι κατι αλλο μπορει να κανει στον υπλογιστη και δεν θελει σεξ(πορνο κτλ)και ειναι πολυ εθιστικα αυτα αμα συνηθισει εκει θελει πολυ προσπαθεια μετα να ξεκολλησει.Στο προβλημα πεθερα νομιζω πρεπει να αρχιζεις να μιλας ευθεος η ιδια σε αυτους απ την στιγμη που α αντρας δεν σε υπολογιζει εγω παντα οτι ειχα τα ελεγα στην πεθερα μου και με εντονο υφος κιολας οποτε μαζευτικε απ την αρχη νομιζω αξιζει να προσπαθησεις για το παιδακι σου πριν πας για διαζυγιο καλη τυχη!!!!
Δεν είναι έτσι οι σχέσεις.. Εσυ φαίνεται να τον αγαπάς γιατί προσπαθείς, εκείνος όμως όχι.. Δεν σε συμβουλεύω να χωρίσεις..Σε συμβουλεύω να κοιτάξεις τον εαυτό σου ( οχι εγωιστικά) αλλα να αγαπάς πρώτα εσενα κ το παιδάκι σου που σε χρειαζετε χαρουμενη κ δυνατή.. Στα πεθερικά μην δίνεις σημασία, αγνόησε τους.. Μην ανοιγεις συζητήσεις γι αυτούς κ μην ζητας να πάρει θέση ο καλος σου..Βρες μια φίλη να τα λες.. Ετσι θα φτάσουν στο σημείο να σε κατηγορούν μόνο αυτοί κ ο άντρας σου μπορεί κ να ξυπνήσει.. Σίγουρα θα υπάρχουν κ καλά στη σχέση σας.. Επικεντρωσου σου εκεί.. Κ δωστου μια τελευταία ευκαιρία.. Όλοι περνάμε τις φάσεις μας.. Πόσο μάλλον αυτός που είναι στη μέση συνεχών εντάσεων κ τον επηρεάζει κ η μαμά..
Με συγχωρεις οταν λες για την εγκυμοσυνη σου "αυτη τη φορα πετυχε " τι εννοεις??? Κανατε πολλες προσπαθειες ακαρπες? Εγω τουλαχιστον αυτο καταλαβαινω και αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι οτι το μωρακι το θελατε απο κοινου, δεν ετυχε για να πω οτι ο πατερας δεσμευτηκε χωρις να το θελει!!!! κοιτα αν αυτα που σου κανει τωρα με τους γονεις του στα εκανε και πριν εγκυμοσυνης κι εσυ εφτασες ως εδω τοτε με συγχωρεις αλλα φταις απικλειστικα και μονο εσυ!!! Αν στα κανει απο την εγκυμοσυνη και μετα τοτε δεν θεωρειται καν αντρας (προσβαλει το αντρικο φυλο) και εσυ πρεπει να παρεις το παιδακι σου, τα πραγματα σου και την αξιοπρεπεια σου και να πας εκει που σε αγαπουν!!! Αν τωρα που ηρθε αυτη η χαρα στο σπιτι σας σου κανει τετοια σκεψου τι θα σου κανει μετα απο μια 5ετια!!!! Να ξερεις οτι για την συμπεριφορα των πεθερικων σου προς εσενα ευτυνετε ΜΟΝΟ αυτος και δεν εισαι η μοναδικη που αντιμετωπιζεις προβλημα με πεθερικα. Κι εμενα δεν με ηθελαν και περασαν 2 χρονια για να τους αλλαξει γνωμη ο αντρας μου, με τον τροπο του!!! Ομως ηταν απο την πρωτη στιγμη διπλα μου και τους εδειξε πως αν δεν με θελουν θα χασον κι εκεινον( και τοτε ειχαμε απλα σχεση) και πιστευω πως αυτο θα επρεπε να κανει και ο δικος σου αντρας αν σε αγαπουσε πραγματικα!!!! Οσο για τα κιλα της εγκυμοσυνης σου να εισαι περιφανη που εγινες μανα και καποια στιγμη που θα αισθανθεις ΕΣΥ ετοιμη θα τα χασεις, ο ανθρωπος που αγαπαει ΕΣΕΝΑ θα ειναι διπλα σου και με τα περιττα κιλα σου και χωρις αυτα!!!!ΦΥΓΕΕΕΕΕΕΕΕ τωρα που εισαι ακομα νεα και το παιδακι σου δεν εχει ακομα παιδικα τραυματα και βιωματα!!!