Θέλω να χωρίσω, αλλά πώς να βρω κουράγιο;

Είμαι μητέρα δυο αγοριών και ζω ενα δράμα με τον σύζυγό μου.

Οταν τον γνώρισα, ήμουν μόλις 16 χρονών. Εκείνος είχε την τάση να παίζει τζόγο, έβρισκε διάφορους τρόπους να βρίσκει χρήματα να τα παιζει και να μη μπορεί να πει ποτε την αλήθεια τι τα κάνει, που τα βρίσκει και τα σχετικά… Ενώ είχαμε παντρευτεί, για να μη με χάσει έλεγε «Δεν το ξανακανω» και παλι τα ίδια.. Εκανα παντα υπομονή γιατί τον αγαπούσα, ενω ήξερα την αλήθεια… Ήθελα να τον βοηθήσω. Απέναντι μου ηταν παντα σαν ένας ξένος σε ολους τους τομείς, εγώ απο την άλλη να κλαίω συνέχεια και αυτός ηταν παντα στον κόσμο του.

Με τα χρόνια και με τη γέννηση του πρώτου μου γιου απο την απειλή κάποιων ανθρώπων (κακών) που είχε μπλέξει, σταμάτησε τον τζόγο κατα κάποιο τρόπο. Βέβαια απέναντι μου ηταν παντα αδιάφορος και το παιδί μέχρι τα 7 του χρόνια δεν ήξερε αν υπάρχει, απλά ήθελε να το βλέπει, χωρίς να έχει ασχοληθεί ποτε μαζί του. Μόνο τον χρησιμοποιούσε ως δικαιολογία να μην τον αφήσω και παντα προσπαθούσα για εκείνο να σώσω κάτι που δεν σώζεται.

Ετσι με τον καιρό άρχισε να πίνει όλο και περισσότερο και να νομίζει οτι πάντα αυτός έχει δίκιο και να τσακώνεται χωρίς λόγο με όλο τον κόσμο και προπάντων μαζί μου γιατί όπως λέει του πάω κόντρα ενω κατα βάθος εγώ του εναντιώνομαι γιατί κατηγορεί τους πάντες για να μην εκτεθεί. Στο μεταξύ επάνω στο μεθυσι του είχα μείνει έγκυος στο δεύτερο γιο μου με αποτέλεσμα να μην έχω βοήθεια και αναγκαστικά να μην δουλεύω και να μου χτυπάει οτι με ταιζει για να με έχει του χεριού του.

Τώρα είμαι 30 και τα παιδιά μου 9 ετων και 16μηνων. Εκανα υπομονή για τα παιδιά μου αλλά πραγματικά δεν αντεχω άλλο…

Τι μπορώ να κάνω σε αυτή τη περίπτωση;

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com