Είμαι 22 ετών. Γνωρισα ενα παιδι που μέχρι τώρα μου έδειχνε πως ξέρει τι θέλει. Σεβαστικος, ευγενικός, ειλικρινής, γενικά καλής παστας άνθρωπος και ώριμος. Ήμασταν 5 1/2 μήνες μαζί, μέναμε μαζί, εκείνος στη δουλειά κι εγω σπίτι να τον περιμένω πως και πως.
Δεν σας κρύβω το γεγονός ότι δεν είχαμε επαφές λόγω της δουλειάς του… Δούλευε όλη νύχτα σε φούρνο απο τις 12 μέχρι τις 12 το μεσημέρι καθημερινά που σημαίνει προσωπική ζωή μηδέν! Παρ’ όλα αυτά εγώ κάθε μέρα του έδειχνα το ποσό τον θέλω… Εφυγα απ’ το σπίτι μου για να μείνω μαζί του, μόνο και μόνο για να τον έχω κοντά μου. Σταματησα τη δουλειά μου για χάρη του, έκοψα φιλίες και παρέες, έτρεχα συνέχεια σε όλες τις υποχρεώσεις που εκείνος δενμπορουσε να ανταπεξέλθει… Ούτε έβγαινα ήμουν κλεισμενη ολη μερα στο σπίτι για εκείνον.
Κι έφτασε η στιγμή να μου πει ότι θέλει να κάνουμε παιδί! Εγώ μ’ αυτά που έβλεπα, καταλάβαινα ότι άξιζε να το παμε σοβαρα, γιατί μου έδειχνε ασφάλεια και σιγουριά με αυτά που έλεγε. Μέχρι που πήραμε αυτή την απόφαση, ξαφνικά ένα μεσημέρι καθώς γυρνούσα από μια δουλειά που την ίδια μέρα με είχαν προσλάβει, με παίρνει τηλεφωνο να μου πει ότι δύο μέρες τώρα μιλάει με την πρώην του κι ότι θέλει να χωρίσουμε! Έπεσα απο τα σύννεφα, έπαθα σοκ, απο την μια μου ερχοταν να τα σπάσω όλα, διότι ότι έκανα γι’ αυτόν ήταν χάσιμο χρόνου, όμως απο την άλλη ένιωσα τόσο απογοήτευση που είπα να δείξω τουλάχιστον ανωτεροτητα στην απόφαση που πήρε.
Είχα ήδη μια μέρα καθυστέρησης, όμως είπα να κάνω λίγες μέρες υπομονή. Παρόλο που έδειξα κατανόηση πάνω σ’ αυτό, εγώ 2 μέρες αργότερα του είπα πως έχω 3 μέρες καθυστέρηση. Εκείνος είχε ένα ύφος λες και του μίλαγα για ποδόσφαιρο, μια αναισθησία που το μόνο που έκανε είναι μια χειρονομία προς στα αχαμνά του. Εκει δεν κρατήθηκα και χειροδικησα και του είπα πως αν θα ξανάρθουν σε επαφή δεν θα είναι για καλό.
Τελικά έκανα σήμερα το τεστ και βγήκε θετικό… Εγω βεβαια δεν θελω να το ριξω, ομως τι να κάνω;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Όταν άφησες όλη σου τη ζωή ακόμα και την δυλειά σου για έναν άνθρωπο που ξέρεις τόσο λίγο, δεν χτύπησε τοκαμπανάκι να καταλάβεις τι γίνεται;;; μην τυχόν συνεχίσεις μεαυτόν τον άνθρωπο, φαντάσου πόσο χειρότερα θα γίνει στο μέλλον.. όσον αφορά το μωρό, δεν μπορούμε να σου χρυσόσουμε το χάπι... είσαι πολύ μικρή για να μπορέσεις να τα βγάλεις πέρα ανύπαντρη μητέρα και σε μια δουλειά που μόλις πρωτοπήγες, δεν πιστεύω ότι θα τους καλοφανεί.... γενικότερα "καταστρέφεις" όλη τη ζωή σου.. αλλά από την άλλη είναι αμαρτία και κρίμα να σκοτώσεις μια ψυχούλα.... δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις... με το μωρό θα είναι μια δύσκολη ζωή.. χωρίς αυτό θα νιώθεις μέσα σου ένα μεγάλο βάρος, αλλά θα μπορείς κοινωνικά να φτιάξεις τη ζωή σου... ΕΣΥ απφασίζεις... αλλά άσε με να συμπληρώσω κάτι σκληρό.., ας πρόσεχες... δεν γίνεται ένα τσουτσέκι που το γνωρίζεις 5,5 μήνες, να σου ζητήσει να κάνετε παιδί κι εσύ να το δεχτείς... καταρχήν από αυτό και μόνο φαίνεται ότι έχει αυταρχικές τάσεις και ότι σε ήθελε για πάρτη του, να σε εγκλωβίσει...
Βρε κοπελια....αντιφατικα μας τα λες... Σου φεροταν τοσο καλα,ενιωθες τοσο σιγουρια και πιστεψες τοσα πολλα και τοσο ευκολα, και απο τη μια μερα στην αλλη σου ειπε γεια σας??????Μαλλον τα ειχες ειχες ωραιοποιησει τα πραγματα!!!!!!!!!! Τελος πάντων,εισαι πολυ μικρη για δεσμευσεις ενος μωρου και σιγουρα θα νιωσεις οτι το μωρο σε σταματα σε νεες γνωριμιες.ΑΛΛΑ.....ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΘΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΟΡΑΚΙ!!!!!!!! Προσωπικά ΟΧΙ δεν θα το εδιωχνα απο τη ζωη μου το μωρο.Ειναι ευλογια!!!!!!!!!!!Οποιος αργοτερα δεν θα ηθελε το παιδι μου τοτε δεν ειναι αξιος να ειναι διπλα μου!Αν αγαπας τα παιδια, τα αγαπας!!! Συζητησε το πολυ και με την οικογενεια σου και αν θελεις... ενα τεστ DNA και ο κυριος θα βρεθεί αντιμετωπος με το νομο.Δεν το εκανες μονη σου!!!!Δεν λεω σε καμια περιπτωση να εχει επαφη με το παιδι αλλα να βοηθησει οικονομικα.
Γεια σου, είμαι η Γιώτα και διάβασα με προσοχή τα όσα γράφεις. Με άγγιξε η περίπτωση σου, για δικούς μου λόγους. Είμαι Κοινωνιολόγος και ίσως μπορώ να σε βοηθήσω με αυτά που έχω να σου πω. Αν θέλεις μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου με mail. Το mail μου είναι: sams0502@sa.aegean.gr και να θυμάσαι πως ό,τι κι αν αποφασίσεις, θα είναι για καλό!
Κοπελα μου κρατα το μωρακι σου οπως και να εχει.θα ειναι ο θησαυρος σου!κατσε και συζητησε μαζι του ησυχα και ειλικρινα να δειτε τι θα κανετε.να ξερεις πως οι αντρες αργουν να συνηδειτοποιησουν πως θα γινουν γονεις σε αντιθεση με εμας που μεγαλωνει το σπορακι μεσα μας.να εισαι ψυχραιμη και ηρεμη,ολα ξεπερνιουνται,και στα δυσκολα ζητα τη βοηθεια του Θεου και θα δεις πως δεν μας αφηνει.Με το καλο το μωρακι σου!
Δεν θα σου πω ότι είναι αμαρτία, γιατί ναι είναι αμαρτία....αλλά θα σου πω πως το παιδάκι σου αυτή την στιγμή αισθάνεται ότι αισθάνεσαι....αγωνιά (και δεν υπερβάλλω καθόλου, ίσα ίσα που κυριολεκτώ) για την απόφαση που θα πάρεις...είσαι η ζωή του και περιμένει από εσένα να το προστατέψεις... Θα βρεις το κουράγιο να το μεγαλώσεις και την δύναμη από αυτό το πλασματάκι. Θα το κοιτάς και το βλέμμα του θα είναι η μπαταρία σου για τον αγώνα που θα δώσεις...και θα βρεις έναν άνθρωπο που θα σας αγαπήσει και τους δύο!!!Αλλά το παιδάκι σου μην το σκοτώσεις...
Να πάρεις την γνώμη ενός ψυχολόγου. Δεν νομίζω ότι χωρίς καθοδήγηση και στήριξη μπορείς να αποφασίσεις τι είναι το σωστό για σένα και το παιδί σου.
Κάνε ο,τι σου λέει ή καρδιά σου,ομως πρόσεξε!Αν έχεις την ελπίδα(ή κρυφή επιθυμία κατά βάθος!) ότι ο άνθρωπος αυτός θα γυρίσει σε σένα λόγω του παιδιού πεφτεις πολύ έξω...Δεν θα γυρίσει,πιθανον να αμφισβητήσει και την πατρότητα.Το θέμα όμως δεν είναι αυτός τι θα κάνει αλλά εσύ.Δεν είσαι ούτε ή πρώτη ούτε ή τελευταία που ερωτεύτηκε έναν ανεύθυνο.Μια ζωουλα δεν φταίει όμως....Και αν είναι να το μπλεξεις σε ιστορίες γιατί δεν ήρθε στο μαιευτήριο να δει το παιδί του,γιατι δεν με πήρε τηλ στην εγκυμοσύνη,γιατι δεν το αναγνωρίζει,γιατι δεν το αγαπάει αφού είναι παιδί του άφησε το καλύτερα....Είναι προτιμότερο να πατήσεις εσύ γερά στα πόδια σου ,να επισκεφτείς καποιον ειδικό ,να δεις τι πραγματικά θέλεις από τη ζωή σου και τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους...
Κοριτσακι μου διαβασα την ιστορια σου. Βρισκεσαι σε μια δυσκολη θεση. Αλλα ολα εχουν τη λυση τους. Αυτο θα ειναι ενα μαθημα ζωης για σενα! Αρχικα εχω να σχολιασω πως απο οσα εγραψες απο τη μερια σου θυσιασες πολλα για να εισαι μαζι του κι αυτο ηταν μεγαλο λαθος. Αυτος απο την αλλη, τιποτα. Και απο συμπεριφορα φανηκε τι ανθρωπος ειναι. Δεν αξιζει να ειναι στη ζωη σου για κανενα λογο! Ουτε καν! Το αν θα φερεις στη ζωη ενα νεο ανθρωπο ειναι δικη σου αποφαση. Ουτε των γονιων σου, ουτε κανενος. Αν το θες κι εχεις τα κοτσια καντο και μη φοβασαι κανεναν. Με ή χωρις μωρο τη ζωη σου θα τη φτιαξεις. Υπαρχουν κοπελες με μωρα που και σπουδασαν και τελειες οικογενειες εκαναν στην πορεια! Εξαρταται απο σενα!
Γεια σου, είμαι η Γιώτα και διάβασα με προσοχή τα όσα γράφεις. Με άγγιξε η περίπτωση σου, για δικούς μου λόγους. Είμαι Κοινωνιολόγος και ίσως μπορώ να σε βοηθήσω με αυτά που έχω να σου πω. Αν θέλεις μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου με mail. Το mail μου είναι: sams0502@sa.aegean.gr και να θυμάσαι πως ό,τι κι αν αποφασίσεις, θα είναι για καλό!
Λοιπον το να σου πω ποσο λαθος ησουν εσυ σε ολη αυτη τη κατασταση πλεον δεν εχει νοημα. Το θεμα ειναι να παρεις τωρα σωστη αποφαση.Καταρχας μην περιμενεις τιποτα απο αυτον τον βλακα κ μην τυχον γυρισεις για το μωρο. Αν αποφασισεις να κρατησεις το παιδι σκεψου αν μπορεις ν ανταπεξελθεις οικονομικα για τα δυο πρωτα χρονια που δεν θα μπορεις να δουλευεις η αν θα εχεις καποιον να στο κραταει οταν θα δουλευεις. Δευτερον που θα μενεις κ αν θα σ δεχτουν οι δικοι σου με το μωρο. Ωραια κ καλα τα σχολια τυπου κρατα τα το κ μην το ριξεις αλλα ειναι αλλο θεμα τι θα τρωωει κ πως θα τα βγαζει περα. Με τους μονους που πρεπει να μιλησεις ειναι με τους γονεις σου κανεναν αλλον. Τριτον αν αποφασισεις ν κρατησεις το μωρο με την στηριξη των δικων σου να θυμασαι πως ειναι στηριξη κ οχι να αφηνεις το μωρο κ να κανεις την ζωη σου. Οταν αυριο μεθαυριο βρεις αλλον συντροφο δν θα μπορεις να τα παρατησεις ολα (οπως εκανες τωρα) κ να πας να μεινεις μαζι του. Ζυγισε τα σκεψου καλα κ παρε την αποφαση που θα σε κανει να ωριμασεις κ να εισαι ευτυχισμενη.
Αγαπη μου ειναι δικη σου αποφαση, και να σου πω τη γνωμη μου, καλυτερα να μεγαλωσες ενα παιδακι μονη σου παρα με εναν λαλακα στη ζωη σου να καταπιεζεσαι.
Είμαι συνομηλικη σου κ θα σου απαντήσω βάσει του τι θα έκανα εγώ! Αν δεν ήθελες να το ρίξεις δεν θα ήσουν σε δίλημμα θα ήσουν κάθετη στην απόφαση σου! απλά δεν είσαι σίγουρη για το τι θες κ το τι πρέπει να κάνεις! Εγώ στην θέση σου να πω την αμαρτία μου δεν θα το κρατούσα.. όχι είναι μεγάλη ευθύνη δέσμευση υποχρέωση πες το όπως θες... Σε τέτοιες συνθήκες δεν θα έφερναν ένα παιδί στο κόσμο μόνη μου με τίποτα ακόμη και να με στήριζαν οι δικοί μου! Από την άλλη μην σκεφτείς καν να τον δεχτείς πίσω για το μωρό σε περίπτωση που κάνει πισωγυρισμα γιατί αύριο μεθαύριο το κέρατο θα πηγαίνει σύννεφο κ τρέχα γυρεύει.κατσε σκέψου καλά τι είναι καλύτερο για σένα..Μην ακούσεις κανέναν που θα σου πει το πόσο μεγάλη αμαρτία είναι η άμβλωση(ναι είναι αλλά ο καθένας κουβαλάει δικό του σταυρό). Ο καθένας ξέρεις τα όρια του την δύναμη κ τις αδυναμίες του.. ότι απόφαση και να παρεις εσύ θα υποστείς τις συνέπειες μόνη σου οπότε ζύγισε τα υπέρ και τα κατά(γιατί υπάρχουν και κατά) .. διαφορετικά μία σκέψη θα ήταν να δώσεις το μωρό για υιοθεσία αλλά πιστεύω ότι αν κρατήσεις το.μωρο για να μην κάνεις άμβλωση δεν θα καταφέρεις ούτε να το δώσεις...Συμβουλεύσουν την μητέρα σου ή την αδερφή σου ή την κολλητή σου ακόμη έναν άνθρωπο που σε γνωρίζει κ θα μπορέσει να σε βοηθήσει περισσότερο..! Ελπίζω να πάρεις την καλύτερη δυνατή απόφαση για σενα κορίτσι μου..Πρώτα για σένα κ μετά για το μωρό..
Να πάρεις το παιδάκι σου αγκαλιά και να συνεχίσεις την ζωή σου χωρίς αυτόν. 22 και παρατήσεις τα πάντα για να τον περιμένεις σπίτι? Δεν είναι αυτή φυσιολογική κατάσταση. Παράτα τον γιατί αυτός δεν ήταν ποτέ ουσιαστικά μαζί σου άσε που ολο αυτο που περιγράφεις έπνιξε εμένα φαντάσου τον σύντροφό σου. Παρά στα πόδια σου κοριτσάκι μου. Μόνο έτσι θα έρθει ο σωστός άνθρωπος δίπλα σου. Όσο για το μωράκι σου με το καλό να το δεχτείς. Μόνη σου όμως. Γιατί σε βλέπω να αγκιστρώνεσαι στο μωρό και στον πρώην και αργά ή γρήγορα θα το χτυπήσεις στον τοίχο το κεφάλι σου.
Είσαι πρόθυμη να μεγαλώσεις ένα παιδί μόνη σου;;; Να κανεις στροφή 360 μοίρες τη ζωή σου;; να αφήσεις τα θελω σου κ τα πρέπει στην άκρη για όσο καιρό χρειαστεί;; να είσαι κ μανα κ πατέρας;; να γράψεις τον κόσμο κ όσα θα ακούσεις εκεί που σε έγραψε κ ο πρώην σου;;; αν σε όλα η απάντηση είναι ναι, τότε ξέρεις τι πρέπει να κάνεις..