Ειμαι η μαμα Θ.
Ολα αρχισαν μια μερα πριν 6 χρονια οταν ηταν εγκυος η κουνιαδα μου και ακουω, καθως εμπαινα στην κουζινα, συζητηση μεταξυ πεθερου και πεθερας…
– Ωραια θα ηταν να εκανε η κορη μας κοριτσακι και η νυφη γιο (εγω ακομη εγκυος δεν ημουν) να βγαινανε και τα δυο μας τα ονοματα με μιας!!!
Ετσι και εγινε, γεννησε ενα πανεμορφο κοριτσακι και εβγαλε τη μαμα της με το ζορι για να μη παρεξηγηθει, γιατι μεταξυ μας κοριτσια… το ονομα αυτο ειναι αθλιο…
Μενω εγκυος εγω και αρχισαν «Μη σκυβεις«, μη το ενα, μη το αλλο και ποτε θα δουμε τι φυλο ειναι το παιδι…
Απο τη μερα που ειδαμε οτι ειναι αγορι, περασα σε δευτερη μοιρα, μονο ο αντρας μου και το εμβρυο υπηρχαν… Και γεννηθηκε οπως γεννηθηκε το παιδακι μου και το ταξαμε το ονομα ενος Αγιου…
Απο την πρωτη στιγμη λεγανε «Αγορι και ιδιο ο γιος μας, πανεμορφος!» σε οποιον ρωταγε αν γεννησα! Οποιος ελεγε οτι μοιαζει σε μενα πεφτανε να τον φανε, το πιο κουφο που ακουσα ηταν οτι μεχρι και το σβερκο του αντρα μου εχει παρει!! Σε οτι δεν εμοιαζε του αντρα μου απο χαρακτηρα ή προσωπο το εχει παρει απο τον αλλο γιο και απο την κορη τους ή απο αυτους…!!!
Ειχα φτασει σε σημειο να τους βλεπω και να μου σηκωνεται η τριχα και να αναρωτιεμαι τι ρολο παιζω εγω και ο αντρας μου να με βρισκει υπερβολικη!! Ε, ολιγον μαμακιας κιολας, το εχει καταλαβει και η μανουλα του και το εκμεταλλευεται!!! Αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια…
Και ερχεται η ωρα της βαφτισης. Ο πεθερος μου ηρθε με το ζορι και μου ειπε ο κουνιαδος μου οτι αν δεν βγει το όνομά του, θα προφασιστει οτι ειναι αρρωστος και θα φυγει, δεν θα ερθει στο γλεντι μη γινει ρεζιλι!!!!
Με τα πολλα μου μιλησαν οι δικοι μου και ειπαν να κανω πισω και εβγαλα πρωτα εκεινον και μετα του Αγιου που εσωσε τη ζωη του μωρου μου! Ο αντρας μου το αφησε σε μενα γιατι ηξερε -οπως μου ειπε αργοτερα- οτι στο τελος θα αποφασιζα το σωστο!!!
Απο εκει και περα μας τιμούν δυο τρεις φορες το χρονο και μονο απαιτησεις εχουν, ενω μενουν 40 λεπτα μακρια μονο εμεις παμε και σταα γενεθλια του παιδιου ολο τυχαινει να ειναι στην κορη που μενει σε αλλο νησι.. Και φυσικα ως και σημερα 4,5 χρονια μετα παρ’ ολο που οι πιο πολλοι λενε οτι μοιαζει σε εμενα ο γιοκας μου, για αυτους ακομη δεν εχει τιποτα απο μενα, αλλα ολα τα πηρε απο το μπαμπα, τον κουνιαδο, την κουνιαδα και εκεινους!!!
Να ειμαστε ολοι καλα και να χαιρομαστε τα παιδακια μας! Γερα και τυχερα!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Koritsia egw epeidn eznsa ton mpampa mou va peftei se baria katathlipsi otav o aderfos moy k n eggleza guvaika tou nthevav va bgalouv to prwto gio tous William, alla k eva koro skinika apo files k xaderfes gurw gurw, klanata, apiles, lupithimies ktl dnlwsa oti tnv apofasn tha tnv parw egw k o avtras mou! Opoios pappous-giagia ekferei gvwmn, to onoma tou dev to akouei ston aiwna ton apavta! K fusika eixa agori- o petheros dev eipe koubevta- oti thelete kavte mas eipe! Autos pou eixe apopsi pali nrav o dikos mou mpampas, pou mou etrixe ta dovtia oti prepei va bgalw ton pethero mou! Malista epiase k ton avtra mou k tou eipe va mn ton pisw gia tipota allo!!
Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι τη γιαγιά της ξαδέρφης μου να τη φωνάζει "λουλούδι μου", "μαργαρίτα μου" και άλλα τέτοια πανέμορφα λουλουδάκια, αλλά ποτέ μα ποτέ με το πραγματικό της όνομα, γιατί δεν ήταν το όνομα της αλλά το όνομα της γιαγιάς μας. Στις συζητήσεις μας με την ξαδέρφη μου, πάντα υπήρχε μια πίκρα μέσα της που η κατά τ'άλλα αγαπημένη της γιαγιά, δεν την αποδέχτηκε ποτέ με το όνομα της. Μεγαλώνοντας και ζώντας από κοντά αυτές τις καταστάσεις που έκαναν και την οικογένεια όλη άνω κάτω, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι όταν με το καλό παντρευτώ και κάνω παιδάκια, δεν θα έκανα ποτέ θέμα για το όνομα. Αν τα μελλοντικά πεθερικά μου έκαναν θέμα με το όνομα θα έβγαζα τα ονόματα τους να ξεμπερδεύουμε. Μάλιστα είχα αρχίσει να το λέω και στους γονείς μου για να είναι προετοιμασμένοι. Φυσικά και δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα γιατί και για αυτούς σημασία είχε να είμαι ευτυχισμένη μέσα σε ένα ήρεμο και αγαπημένο περιβάλλον, παρά να βάλω τους εγωισμούς να κάνουν την ζωή μας άνω κάτω. Επίσης το άλλο που είχα σκεφτεί ήταν ότι πάντα μου άρεσαν τα πιο ιδιαίτερα ονόματα, παρά τα πιο κλασικά που φωνάζεις Μαρία και γυρνάει ο μισός δρόμος. Όταν μετά από χρόνια γνώρισα τον άντρα μου και έμεινα έγκυος, πριν ακόμα μάθουμε το φύλλο του παιδιού (εφόσον όλα πήγαιναν καλά με την εγκυμοσύνη μου), έκανα μια συζήτηση με την πεθερά μου και της είπα ότι αν το παιδί ήταν αγόρι θα έπαιρνε το όνομα του πεθερού μου οπωσδήποτε, αλλά αν ήταν κορίτσι αν θα είχε πρόβλημα να βγάλω το όνομα της μαμάς μου; Το δέχτηκε με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση γιατί έτσι κι αλλιώς εκτιμάει πολύ τη μαμά μου και θεωρούσε ότι της αξίζει να ακούσει και αυτή το όνομα της. Πάντως αν μου έφερνε την παραμικρή αντίρρηση τότε δεν θα το συζητούσα παραπάνω και φυσικά θα έβγαζα το όνομα της. Έτσι όταν μάθαμε ότι το μωρό μου είναι κορίτσι, από την κοιλιά κιόλας, τη φωνάζαμε με το όνομα της. Επειδή όμως η μαμά μου έχει ένα σχετικά συνηθισμένο όνομα, έκανα μια μικρή παραλλαγή για να κάνω και την επιθυμία μου (από Κατερίνα την φωνάζω Κάτια). Εκεί να δείτε γέλια με τη μαμά μου που δεν καλοδέχτηκε την αλλαγή του ονόματος της και μου έλεγε "χαριτολογώντας" γιατί δεν το φωνάζω Κατίνα και άλλα τέτοια. Μάλιστα ο πεθερός μου για να την πειράζει την έλεγε Συμπεθέρα Κάτια και άλλα τέτοια τραγελαφικά!!!!! Εγώ όμως δεν έδωσα σημασία και τους έκανα να αποδεχτούν την παραλλαγή (εξάλλου και πάλι το όνομα της ήταν). Όταν έμεινα και πάλι έγκυος, ήταν δεδομένο το όνομα του πεθερού μου για το αγόρι και αν ήταν κορίτσι η πεθερά μου μου είπε ότι αν ήθελα να έβγαζα ένα άλλο όνομα γιατί ήδη έχει μια εγγονή με το όνομα της. Και ο άντρας μου αντιδρούσε για το όνομα της μάνας του μόνο και μόνο επειδή είχε και την ανιψιά του με το ίδιο όνομα και ότι τι θα γινόταν θα γέμιζε το σπίτι με παιδιά με το ίδιο όνομα και όταν θα φωνάζαμε θα γυρνούσαν όλες; Εντέλει και το δεύτερο είναι κορίτσι και επειδή η πεθερά μου έχει ένα πολύ σπάνιο και υπέροχο όνομα αποφασίσαμε με τον άντρα μου να πάρει της μαμάς του!!!! Νομίζω ότι όταν υπάρχει συνεννόηση, συζήτηση και καλή διάθεση και από τις δύο πλευρές όλα μπορούν να είναι τέλεια. Γιατί δηλαδή να χαλάσω το υπέροχο σπιτικό μου και την ευτυχισμένη οικογένεια μου για ένα όνομα. Όσο για την ομοιότητα των παιδιών με τον μπαμπά τους, όποιος μου λέει ότι του μοιάζουν (γιατί η αλήθεια είναι ότι και οι δύο είναι ολόιδιες με τον μπαμπά τους και με τους θείους τους) το μόνο που τους απαντάω είναι: "Είμαι πολύ χαρούμενη που τα παιδιά μου μοιάζουν στον μπαμπά τους, αφού ο μπαμπάς τους είναι ο άντρας που ερωτεύτηκα και αγαπάω και εφόσον μέσα σε όλα τα άλλα που με τράβηξαν ήταν και η εμφάνιση του, είμαι ευτυχισμένη και περήφανη για ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ" έτσι απλά!!!!!!
Μπράβο σου! Αν ο κόσμος σκεφτόταν όπως εσύ, σίγουρα θα ήταν καλύτερος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πράγμα από το να δώσεις χαρά στους παππούδες και στις γιαγιάδες. Ακόμη και αν δεν το αξίζουν. Είναι οι γονείς μας και οι γονείς τους. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχαμε ούτε εμείς ούτε τα παιδιά μας.
Εμείς αποφασίσαμε και βγάλαμε το όνομα της πεθεράς μου που ήταν φανταστικός άνθρωπος και μας λείπει απίστευτα, στο γιο μου (Σπύρο ) και της μαμάς μου και της Παναγίας στη κορη( Χαριτινη -Δεσποινα) και για να ειμαι ειλικρινής οι οικογένειες μας ειναι της πεποίθησης οτι τα παιδιά δεν τα αγαπάς απο το όνομα, και οτι το όνομα κανονικά το διαλέγει ο νονός... Αλά παλαιά!!!!
Εμεις πάλι και στα δυο παιδια μας εχουμε βγαλει τα ονοματα μας το γιο μας τον λένε με το ονομα του πατερα του και συζυγου μου και την κορη μας με το ονομα μου...
Μανουλες που εχετε αγορια προσοχη!!!!! Να μην τα κανετε μαμακιδες γιατι εμεις οι κοριτσομανες θα εχουμε προβλημα.....ασε που εγω την κορη μου θα την εκπαιδευσω μακρια απο μαμάκια......γι'αυτο μελλοντικες πεθερουλες προσοχηηηηηη!!!!!!!
Daskalepse tnv korn sou apo twra loipon na akouei k va agapaei tnv pethera k va mnv askisei veto gia to onoma, giati dev tns deivw ton gio mou! Xaxaxa ?