Δυο νέα, ξεχωριστά βιβλία από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος που θα αγαπήσετε!

Για σήμερα διάλεξα να σας παρουσιάσω δύο βιβλία που έχω αγαπήσει πολύ τελευταία. Κυκλοφόρησαν μαζί πριν λίγο καιρό από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος και πραγματικά αξίζουν μια θέση σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη

Ένα τελευταίο γράμμα

Αυτό το βιβλίο το περίμενα από όταν πρωτοείδα το εξώφυλλο του στο χρονολόγιο του συγγραφέα Αντώνη Παπαθεοδούλου που είχε φυσικά τον τίτλο «Una ultima carta», καθώς κυκλοφόρησε πρώτα στο εξωτερικό αφού κέρδισε το Διεθνές βραβείο εικονογραφημένου βιβλίο Compostela ανάμεσα σε 240 έργα από 24 χώρες. Και διαβάζοντας το, όταν πλέον το πήρα στα χέρια μου έπιασα τον εαυτό μου να συγκινείται και να ψάχνει λέξεις για να εκφράσει όλα τα συναισθήματα που γεννήθηκαν κατά την διάρκεια της ανάγνωσης.

Το βιβλίο μας μεταφέρει σε μια εποχή που δεν υπήρχε ούτε τηλέφωνο ούτε ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και όλα τα νέα ταξίδευαν με τα πόδια… ενός ταχυδρόμου. Ο κύριος Κώστας για πάρα πολλά χρόνια μετέφερε γράμματα από άκρη σε άκρη σε ένα νησί του οποίου ήταν ο μοναδικός ταχυδρόμος του. Η δουλειά του ταχυδρόμου δεν ήταν καθόλου εύκολη. Μετέφερε νέα καλά αλλά και κακά κάτω από τον ήλιο ή τη βροχή και πολλές φορές ζωντάνευε τα γράμματα αφού τα διάβαζε σε όσους δεν μπορούσαν να τα διαβάσουν οι ίδιοι. Μέχρι που έφτασε η τελευταία του μέρα στη δουλειά. Ήθελε να το πει σε όλους και να τους αποχαιρετήσει αλλά όλα τα σπίτια ήταν κλειστά. Και ξαφνικά ανακάλυψε μέσα στο σάκο του ένα τελευταίο γράμμα…

Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου και η Ίρις Σαμαρτζή δημιούργησαν ένα τρυφερό παραμύθι για τα νέα, τις ιστορίες και τα ευχαριστώ. Για όσα θέλουμε να μοιραζόμαστε με γράμματα ή χωρίς. Μια ιστορία για την αξία της προσφοράς και την σημασία της αναγνώρισης της. Καθώς περνούν οι σελίδες μεταφερόμαστε σε μια άλλη εποχή τελείως διαφορετική από αυτή που ζούμε σήμερα. Μια εποχή όπου ένα γράμμα ήταν τόσο σημαντικό για τον παραλήπτη του και που οι άνθρωποι περίμεναν τον ταχυδρόμο με λαχτάρα. Το κείμενο του Αντώνη Παπαθεοδούλου συμπληρώνει σε πλήρη αρμονία η εικονογράφηση της Ίριδας Σαμαρτζή που για ακόμα μια φορά ξεπερνάει τον εαυτό της. Έχει δημιουργήσει πραγματικά μαγικές εικόνες με γήινα χρώματα και κολάζ, που μας μεταφέρουν πραγματικά σε ένα ελληνικό νησί.

Μαμά και γιος έχουμε πραγματικά αγαπήσει πολύ αυτό το βιβλίο. Ένα έργο υψηλής αισθητικής από δύο πολύ αγαπημένους δημιουργούς που κάθε φορά καταφέρνουν και μας εκπλήσσουν ευχάριστα.

Απευθύνεται σε παιδιά από 5 ετών.

Η κυρία Άιφελ

Ο Πύργος του Άιφελ, σήμα κατατεθέν του Παρισιού, κατασκευάστηκε από το μηχανικό Γκουστάβο Άιφελ το 1889 με σκοπό να γίνει η κεντρική είσοδος της έκθεσης Universell. Σε αυτό το βιβλίο η συγγραφέας Alice Briere Haquet, μας αφηγείται μια διαφορετική εκδοχή σύμφωνα με την οποία ο Πύργος του Άιφελ κατασκευάστηκε εξαιτίας μιας αγάπης.

Ο Άιφελ της ιστορίας μας είναι μηχανικός, νέος, ευτυχισμένος, γοητευτικός και πολύ ερωτευμένος. Τη λένε Κάτια και μαζί ταξιδεύουν σε όλη τη γη. Μέχρι που ένα πρωί η Κάτια αρρωσταίνει και κανένας δεν μπορεί να βρει τη θεραπεία. Φυσικά ο Άιφελ είναι απαρηγόρητος. Και μια μέρα όταν η Κάτια του ζητάει να φτιάξει γραμμές ουράνιες για τρένα για να κάνουν στα σύννεφα ταξίδια ονειρεμένα έχει μια ιδέα. Και τελικά για το καλό της υγείας της αγαπημένης του καταφέρνει να φτιάξει έναν ολόκληρο σιδερένιο πύργο μέσα στο Παρίσι.

Μια ιστορία αγάπης δοσμένη με τρυφερότητα και με ένα κείμενο ποιητικό το οποίο απέδωσε πολύ όμορφα στα ελληνικά η συγγραφέας Αργυρώ Πιπίνη. Το κείμενο συνοδεύει μια πολύ πρωτότυπη και λιτή εικονογράφηση υψηλής αισθητικής από την CSIL. Με αυτή την ιστορία βρήκαμε αφορμή να μιλήσουμε για την αγάπη και το πόσο σημαντικό είναι όχι μόνο να την εκφράζουμε με λέξεις αλλά και με πράξεις.  Για την αγάπη που μας δίνει χαρά αλλά και έμπνευση και που αποτελεί κινητήριο μοχλό για να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας.

Το βιβλίο κέρδισε το βραβείο καλύτερου εικονογραφημένου βιβλίου των New York Times και απευθύνεται σε παιδιά από τεσσάρων ετών.