Εφτά φορές να πέφτεις….

Σαν σήμερα πριν τρία χρόνια έγραφα για την κόρη μου:

– Μαμά, μην θυμώνεις. Αγάπη, μαμά! Έλα να κάνουμε αγάπες!

Όταν μεγαλώνεις ένα πλάσμα που σβήνει φωτιές και ηρεμεί τα κύματα με ένα της άγγιγμα και δυο-τρεις λέξεις, τότε μόνο ευλογημένος μπορείς να νιώθεις.

Και αν μεγαλώνει, αυτή η μεγαλοψυχία δεν αλλάζει… Ξέρω πως ίσως στη ζωή της πονέσει ακριβώς λόγω αυτής της μεγάλης της καρδιάς, όμως από την άλλη ξέρω πόσο ατρόμητη και γενναία είναι… και αν πέσει, θα σηκωθεί ξανά…

Τουλάχιστον εγώ αυτό θα προσπαθήσω να της μάθω: εφτά φορές να πέφτεις και να σηκώνεσαι οκτώ!