Οι υπερβολικοί.
Από τότε που έγινα μαμά, σκέφτομαι συχνά το πόσο σύνθετη έκανε ο άνθρωπος τη ζωή του. Από τη μια, μου φαντάζει ειδυλλιακό το να επιστρέψουμε στις ρίζες, ώρες ώρες σκέφτομαι ότι μπορεί κανείς τελικά να ζήσει χωρίς συσκευές, λούσα, παιχνίδια και αυτοκίνητο. Μετά, όμως, συνειδητοποιώ ότι ακόμα και αυτή η υλική εξέλιξη του ανθρώπου είναι… εξέλιξη. Πώς η καμηλοπάρδαλη απέκτησε μέσα στα χρόνια μακρύτερο λαιμό για να τρέφεται ευκολότερα λόγω φυσικής εξέλιξης; Έτσι και ο άνθρωπος: αφού έστρωσε ανάστημα, τελειοποίησε χέρια και πόδια (λέμε τώρα), ακόνισε μυαλό (ναι; χεχε), άρχισε να… χτίζει το περιβάλλον του.
Όσο δελεαστικό και να μου φαίνεται το να αποκόψω το παιδί μου απ’ όλα τα κακά του κόσμου, δεν μπορώ να παραβλέψω το ότι το τεχνητό περιβάλλον μας εξελίσσεται μαζί μας. Ακόμα και αν εσύ και εγώ θεωρούμε πολλά από τα νέα κόλπα περιττά, μπορούμε να σταματήσουμε την ακόρεστη ανάγκη για συνεχή εξέλιξη;
Η δικιά μου γενιά (το ’83 γεννήθηκα, για να μην το ψάχνετε) έπαθε μανία με την τηλεόραση και τα ιδιωτικά κανάλια, τα γαριδάκια, τα Goody’s και το Game Boy. Αντίστοιχα, τα σημερινά παιδιά του Δημοτικού έπαιζαν τους υπολογιστές, τα κινητά και το internet στα δάχτυλα πριν ακόμα βγάλουν την πάνα. Η δε γενιά της Αθηνάς… άστα. Η Αθηνά θα με βλέπει με στραβό μάτι, όπως έβλεπα εγώ τη μαμά μου που δεν μπορούσε να καταλάβει για καιρό πώς ακριβώς λειτουργεί το Facebook.
Άρα όσο και να επιθυμώ να προστατεύσω τη μικρή μου από όλα αυτά (ακτινοβολίες, εθισμούς και τόσα άλλα), άλλο τόσο κινδυνεύω να την αποκλείσω από τις συνήθειες της γενιάς της. Ωραία θα ήταν να την μεγαλώσω σε μια φάρμα με τα ζωάκια μας και να κάνουμε μάθημα στο σπίτι, ΑΛΛΑ τι πιθανότητες έχει το μικρό μου να συνεννοηθεί με τους υπόλοιπους μεγαλώνοντας;
Όπως καταλαβαίνετε, ένα κουλουβάχατο το παθαίνω η μάνα.
Έτσι επιλέγω την χρυσή τομή. Κανόνες «σωστής» γονεικότητας δεν υπάρχουν. Αν υπήρχαν, όλοι θα μεγαλώναμε «σωστά» τα παιδιά μας. Επειδή όσο διαβάζω, τόσο μπερδεύομαι, επιλέγω την περιβόητη χρυσή τομή. Με μέτρο το ένα, με μέτρο το άλλο. Όσο μπορώ να το κοντρολάρω. Πώς να αποκλείσω από το παιδί μου το να κάνει ότι γράφει στο πληκτρολόγιο; Αφού όλοι γύρω της με ένα πληκτρολόγιο είναι. Από την άλλη, αυτό δεν σημαίνει ότι την αφήνω να λιώνει με ένα πληκτρολόγιο στα χέρια. Όχι, με τουβλάκια και κουκλάκια παίζει. Ούτε ότι δεν θα την πάω μια εκδρομή στην εξοχή να πιάσει λουλούδια και να τα μυρίσει.
Δεν αντέχω τις υπερβολές, δεν μου πάνε καθόλου. «Γιατί τα καθηλώνετε τα παιδιά σας μπροστά στην τηλεόραση;» μου έγραψε πριν λίγη ώρα ένας ανώνυμος αναγνώστης στο κείμενο για το νέο κανάλι της Disney. Έγραψα εγώ, κυρία μου, ότι καθηλώνω το παιδί μου στην τηλεόραση; Όχι. Όπως δεν ισχυρίστηκα ποτέ, ότι η Αθηνά δεν έχει δει ποτέ τηλεόραση. Γενικά στο σπίτι μας δεν βλέπουμε τηλεόραση. Μερικές από τις φορές που βλέπουμε, όμως, τυχαίνει να δει και η Αθηνά για κανένα 5λεπτο. Μετά απλά αποχωρεί από μόνη της, γιατί για κάποιο λόγο (εξέλιξη;) δεν την ενδιαφέρει. Ναι, θα ήθελα να μην έχει δει τηλεόραση για ούτε ένα δευτερόλεπτο. Όμως τη στιγμή που ακόμα και εμείς οι αντι-τηλεορασικοί βλέπουμε πού και πού, είναι λογικό και επόμενο να δει και αυτή. Αυτό απέχει έτη φωτός από το «καθηλώνω μπροστά στην τηλεόραση».
Το ίδιο θα μου πει και κάποιος που θα με δει να δίνω παγωτό, μία από τις σπανιότατες φορές, στο παιδί μου. «Καλά, της δίνεις ΓΛΥΚΑ; Θα έχει πρόβλημα μεγαλώνοντας» Το της δίνω μια φορά στις τόσες από το της δίνω κάθε μέρα και θα παχύνει επίσης έχουν μεγάλη απόσταση. Και άντε να εξηγείς ότι μέχρι και η παιδίατρος έδωσε το πράσινο φως για λίγο παγωτό βανίλια μια στις τόσες.
Ποτέ μου δεν αισθανόμουν βολικά απέναντι σε γονείς που κρίνουν τους άλλους γονείς για τον τρόπο που επιλέγουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Όσο μεγαλώνει η μικρή, βάζω νερό στο κρασί μου και συνειδητοποιώ ότι οι περισσότεροι το κάνουν καλοπροαίρετα.
Όμως αυτοί που φέρνουν την συντέλεια του κόσμου, πραγματικά εξακολουθούν και με τρελαίνουν…. Όχι τίποτα, αλλά συνήθως είναι τόσο επίμονοι που οποιαδήποτε κουβέντα μαζί τους οδηγεί στο απόλυτο κενό…
>ΜΑ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΜΙΜΙΚΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΦΑΝΑΤΙΚΑ ΒΛΕΠΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΠΛΕΟΝ...ΑΠΛΑ ΚΟΨΑΜΕ ΤΑ ΜΠΕΜΠΕ ΛΙΛΙ ΚΙ ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΗΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΣΑΝ ΖΑΒΛΑΚΩΜΕΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ...ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΚΡΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕΓΑΛΩΣΑ Σ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΜΟΥ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΓΙΝΑΜΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ...ΑΠΛΑ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΟΤΑΝ ΕΛΕΓΕ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ....ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ...Η ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΜΑΣ...ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ??ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΒΟΥΝΑ???Ε ΗΜΑΡΤΟΝ...ΟΧΙ ΠΙΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΒΟΛΗ...ΦΑΝΗ
>Εμενα ο γιος μου ειναι 4 ετων. Απο τα 2 του εβλεπε dvd και τωρα πια βλεπει nickelodeon και παιζει παιχνιδια στον υπολογιστη (friv.com) και βαζει και βιντεακια στο youtube με παιδικα.
Ξεκινησα να το κανω αυτο για την βολεψη μου κι εκανα διαφορα πραγματα στο σπιτι ή για τον εαυτο μου μεσα στο σπιτι (beaute κλπ). (σ.σ. μια μαμα που μενει στο σπιτι με ενα παιδι και δεν δουλευει, μεχρι αυτο το παιδι να παει σε παιδικο σταθμο, χρειαζεται λιγο χρονο για τον εαυτο της καθε μερα. αυτο πιστευω εγω προσωπικα για να διατηρουνται οι ισορροπιες)
Τωρα πια βλεπει αρκετη εως πολυ τηλεοραση και παιζει κ στο πισι. Καθε μερα. Και δεν εχω τυψεις. Ουτε ενοχες. Το μονο που του λεω ειναι να μην καθεται πολυ κοντα. Μολις πω να κλεισει η τηλεοραση, κλεινει.
Τον αφηνω γιατι δεν παμε καθε μερα στις κουνιες και δεν βγαινουμε καθε μερα εξω. Οπως εγω ας πουμε που γεννημενη το 80 δεν με ενδιεφερε η τηλεοραση αλλα οι χωματοδρομοι, το κυνηγητο, το κρυφτο και το κουτσο. Και η bibibo μου!
Το παιδακι μου ζει μεσα στην τεχνολογια και συμβαδιζει με αυτην θελω δε θελω.
Δεν αντεχω να ακουω να λενε "να μην βλεπει τηλεοραση, να μην παιζει στο πισι να μη μιλαει στο τηλεφωνο"¨....παμε καλα??? Η ακτινοβολια βρισκεται παντου, οχι μονο στην τιβι που εχω σπιτι μου. δεν ζουμε σε σπηλιες, μπορουμε να τα προστατεψουμε αλλα με μετρο...
Θα κακομαθω το μικρο μου οσο θελω, αλλα κι αυτο με μετρο.
Ας μην ειμαστε υπερβολικοι και οπισθοδρομικοι, απο ολα πρπει να βλεπουν και να κανουν τα παιδακια. Σκεψου τι απωθημενα τους μενουν, αν δεν παρουν μια γευση απο τα πραγματα της εποχης μας.
μιμικα
>Αχ να Αγιασει το στωμα σου που λενε!!!!!!!!Ποσο συμφωνω!!!!!!!Ευη Κοκορη
>ΚΑΛΑ...ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΛΟΘΕΛΗΤΕΣ ΕΚΕΙ ΕΞΩ....ΕΙΧΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑΚΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΤΗΣ ΚΑΝΟΥΜΕ.... ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ....Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 17 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΣΤΟΥΣ 10 ΜΗΝΕΣ ΕΙΧΕ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΑΣΧΗΜΑ ΜΕ ΤΗ ΜΠΕΜΠΕ ΛΙΛΙ, ΤΑ ΖΟΥΖΟΥΝΙΑ ΚΛΠ.ΒΕΒΑΙΑ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΠΟΣΟ ΧΑΡΗΚΕ ΟΤΑΝ ΤΗΣ ΤΑ ΠΡΩΤΟΔΕΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΜΑΣ...ΒΟΛΕΨΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ ΗΣΥΧΗ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΑ....ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΓΛΙΤΩΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ Σ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΣΠΙΤΙΑ, ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥ ΠΕΘΕΡΟΥ ΜΟΥ ΚΛΠ, Η ΜΙΚΡΗ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΕΚΛΑΙΓΕ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΝΑ ΤΗΣ ΒΑΛΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙ....ΚΑΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΤΑ ΕΒΑΖΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗ ΚΑΛΟΠΙΑΣΕΙ....ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΧΕ ΠΛΕΟΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΤΗΣ ΤΑ ΚΟΨΑΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΤΑ ΖΗΤΑΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥ ΠΕΘΕΡΟΥ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΜΕ ΠΕΙ ΟΧΙ, ΣΥΝΕΧΙΖΕ ΓΙΑΤΙ ΛΕΕΙ ΤΗ ΛΥΠΟΤΑΝ....ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ,ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΗΣ ΒΑΛΩ ΕΓΩ ΣΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ 5ΛΕΠΤΟ ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ... ΒΕΒΑΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΗΣ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΕΝΩ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΕΧΕΙ ΞΕΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΖΗΤΑΕΙ, ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΠΑΝΙΑ....ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΑΛΛΑ...ΕΝΩ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΨΗΛΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΜΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΟΣ,ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΓΑΝ ΠΡΟΣΕΞΕ ΜΗ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΧΟΝΤΡΗ, ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ,ΑΔΥΝΑΤΙΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, ΔΕΝ ΜΑΚΡΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ,ΓΙΑΤΙ? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΑΚΟΜΑ?(17 ΜΗΝΩΝ, ΕΤΣΙ?)ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΤΗΣ ΜΙΛΑΣ ΠΟΛΥ ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ?ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΞΥΠΝΟ...ΕΜΕΝΑ ΜΙΛΟΥΣΕ ΑΠΟ 9 ΜΗΝΩΝ...ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΤΟΣΟ ΑΡΓΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ???ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΣ ΕΧΕΙΣ ΦΤΙΑΞΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕΧΡΙ ΑΡΓΑ....ΚΑΙ ΕΡΩΤΩ...ΤΙ ΑΠΑΝΤΑΣ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ???ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΜΗ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΗΣ ΤΟ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΚΛΑΨΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ...ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ???ΕΣΥ ΠΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ!!!!ΑΥΤΑ....ΦΑΝΗ..
>αυτο που προσπαθω να κανω ειναι να κραταω ενα μετρο γενικως και στην ελευθερια που αφηνω στο παιδι μου αλλα και στην αυστηροτητα ...για μενα τα απαγορευτηκα γενικως θεωρω οτι αντιδρουν τις περισσοτερες φορες αρνητικα δε ξερω αν ειμαι σωστη ή λαθος ..ξερως πως μεγαλωσα εγω και πανω σε αυτο το τροπο που σε γενικες γραμμες θεωρω οτι δουλεψε(μπραβο μαμα-μπαμπα-γιαγια) κανω καποιες αλλαγες ελπίζοντας για το καλύτερο και βέβαια ειναι και θεμα εξέλιξεις γιατι καποια πραγματα εχουν αλλαξει κτλ κτλ ..μαμά Ευη
>Όλο αυτό μου θυμίζει τη φορά που πήγα σε μια συγκέντρωση με τα 2 μου παιδιά. Τότε θα'ταν 2 και 3.5 αντίστοιχα. Στο κέντρο του τραπεζιού λοιπόν είχαν βάλει μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ γαβάθα με πατατάκια..Τα παιδιά μου την είδαν και -εννοείται-πως έπεσαν με τα μούτρα..Μετά από λίγη ώρα εμφανίζεται κι άλλο ένα παιδάκι που ήθελε να φάει, αλλα η μαμά του δεν το άφηνε, με αποτέλεσμα το κοριτσάκι να αρχίζει να ουρλιάζει. Έρχεται λοιπόν η μαμά super-θυμωμένη και μου λέει: "Πώς τολμάτε κυρία μου να αφήνετε τα παιδιά σας να δίνουν τέτοιο παράδειγμα στ'άλλα παιδιά τρώγοντας τόσα πατατάκια? Εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αυτό" "Μα" της λέω "έχετε βάλει ολόκληρη γαβάθα-πειρασμό μπροστά τους. Είναι δυνατόν να τους ζητήσετε να μην φάνε?"
Τι θέλω να πω μ'αυτό: Τα παιδιά μας καλώς ή κακώς μεγαλώνουν σε μια εποχή με 1002 επιρροές από ΠΑΝΤΟΥ! Όσο κι αν προσπαθούμε να τα "προστατεύσουμε", κάποια στιγμή θα΄ρθει η στιγμή που θα βρεθούν αντιμέτωπα με διάφορες καταστάσεις, γι'αυτό καλό είναι να τα προετοιμάζουμε με μέτρο, όπως αναφέρουν και πιο πάνω..
Υ.Γ. και..όχι τα παιδιά μου δεν τρώνε όλη την ώρα πατατάκια. Όταν όμως βρεθούν σε παρτυ, όχι δεν θα τους τα στερήσω..
>κοριτσια διαβασα κ εγω τα σχολια σας κ θελω να σας πω πως πραγματικά δεν μπορω να καταλάβω αυτην την υστερια με τα "μη" στην τηλεοραση", μη στην τεχνολογία "μη" στους υπολογιστες κλπ.κλπ έγω ειμαι της άποψης "τα παντα με μετρο" κ θέλω να σας διηγηθώ μια ιστορία...
πριν απο μερικές ημέρες είχα παέι επίσκεψη στην καλύτερή μου φίλη.Καθώς λοιπόν πίναμε τον καφε μας με προειδοποίησε πως θα ερχόταν η ανιψια της μιά 17 χρονη κοπέλα που είναι κωφάλαλη...(είχε γεννηθεί ενα απολυτα υγιες μωρό κ υστερα απο μια πολυ βαρια ωτίτιδα κ μη εγκαιρη αντιμετώπιση, εχασε την ακοη της σε ηλικία 18 μηνών)...Αφού καθήσαμε όλοι μαζι χτυπησε το τηλεφωνο της κοπέλας ( σε δόνηση) εκένη το στερέωσε σ ενα τασακι κ αρχισε να μιλάει στη νοηματική μεσο 3G με την φίλη της...Εγώ με τη φιλεναδα μου συγκινηθήκαμε τοσο πολυ που με το ζόρι συγκρατήσαμε τα δάκρυα μας....κ τοτε συνηδητοποιησα κάτι : αυτά τα παιδια ( τα παιδια με κάποιες ειδικές ανάγκες δεν μπορούν να επικοινωνήσουν όπως οι φυσιολογικοί εφηβοι με τουσ φίλουσ τους..δεν μπορουν να μιλήσουν στο τηλέφωνο, να στειλουν sms, να στειλουν email, όμωσ χάρη στην τεχνολογία μπορούν κ ακολούθουν εναν τρόπο ζωής που δεν διαφερει σε τιπιτα από των υπολοίπων κ είναι αξιέπαινη η τεχνολογία γι αυτο...
οπότε σκεφτειτε πως όλα αυτα είναι μεροσ τησ εξέλιξης μασ κ πραγματικά δεν χρειάζεται πια τοση υπερβολη, να τα βλεπουμε όλα αρνητικά...
σασ κουρασα...
>Μαριάνα μου μπορεί τώρα να μην βλέπουν τηλεόραση αλλά σε λίγα χρόνια που θα ξεκινήσουν σχολείο και θα κοινωνικοποιηθούν πίστεψέ με θα νιώθουν μειονεκτικά σε σχέση με τα άλλα παιδιά της ηλικίας τους. Δεν είπαμε να βλέπουν όλη τη μέρα, αλλα όπως είπες και εσύ ένα βιντεάκι τους έδειξες και η μικρή έδειξε να μην αντιλαμβάνεται τι βλέπε...το μυαλουδάκι της, δηλαδή, δεν μπορούσε να επεξεργαστεί αυτό που έβλεπε. Πιστεύεις ότι είναι σωστό αυτό? Καλοπροαίρετα ρωτάω. Ολοι ξέρουμε το πόσο κακό κάνει η κατάχρηση της τηλεόρασης. Με μέτρο δεν βλάπτει.... ίσα ίσα που όταν παρακολουθούν προγράμματα εκπαιδευτικού περιεχομένου, καλό τους κάνει, κακό όχι. Αποψη μου, σίγουρα θα διαφωνείς. Και η δική σου άποψη σεβαστή και κανείς δεν πρόκειτε να σε μεταπείσει γι΄αυτό που θέλεις και θεωρείς εσύ σωστό για τα παιδιά σου. Ομως δεν γίνεται όλοι οι γονείς να είμαστε ίδιοι.
Σταυρούλα Πετρ.
>Olivia
Eyxaristw gia to post pou egrapses! :-)
Gia na mhn meinw anwnymh (afou kserw pws ksereis poia eimai: Marianna, me lene, exw ksanagrapsei).
Syggnwmh pou fanhka pws krinw- ontws to sxolio to egrapsa sta poly grhgora, kai emeina anwnymh pio poly giati nomiza pws an balw 'id' opws kanw synh8ws 8a kolhsei o browser...(asxeto).
En pasei periptwsei- den kserw ti kaneis me thn Athina h ti kanoun oi alloi goneis me ta paidia tous, oute tous krinw (oute thelw!).
OMWS, sxetika me thn thleorash exw nai ena kolhma- den eimai enantion ths texnologias, ths aktinobolias kok, alla einai diapistwmeno (mporw na sou steilw ereynes kai bibliografies) sxetika me to pws proslambanei tis eikones ths thleorashs ena paidi (ews thn hlikia twn 7 etwn). Kai me ta dika mou paidia (2,5 kai 4,5 pou den exoun dei POTE thleorash- ektos apo to gamo ths Kate kai tou William, kai bare8hkan meta apo 5 lepta...xa, xa!!!), exw diapistwsei tis liges fores pou tous edeiksa videaki sto internet na mhn antilambanontai TI blepoun (h korh mou se hlikia molis 3 etwn p.x.).
Na kai ena prosfato sxetiko ar8ro poly diafwtistiko:
http://www.nytimes.com/2011/05/10/health/views/10klass.html
Loipon, xairomai pou anoikse h syzhthsh- panta hthela na akousw gnwmes, opws grafete gia to 8hlasmo, th diatrofh, thn koinwnikopoihsh, to homeschooling...
Den h8ela na prosbalw h na krinw, pragmatika!
Eyxaristw!
Filika,
Marianna
>Ολα οταν γινονται στην υπερβολή προτιμω να μην τα κανω στο παιδι. Οκ δεν της δινω γλυκα καθημερινα, ουτε σοκολατα αλλα μια στις τοσες δεν θα σκασω κιολας. Ναι της αρεσει να παιζει με το πληκτρολογιο και οταν μου δειχνει το dvd της βαζω παιδικα (αν και τωρα τελευταια επαθε ενα κολλημα με την βαφτιση της).Ζωντας σε μικρη κοινωνια ακουω πολλα. προσπαθω να κλεινω τα αυτια μου. Αλλα πολλες φορες με ενοχλουν, ειδικα οταν τα πρεπει (να βγαλει την πανα, να πινει γαλα, αυγο, κλπ, να μιλαει, να ειναι αυτο, το αλλο, κλπ) γινονται χαρακτηρισμοι που απευθυνονται στο παιδι. τοτε ειναι που θυμωνω παρα πολυ.
δεν νομιζω οτι ειναι καλοπροερετοι οταν λενε το παιδι μου στριμενο, κακιασμενο, απαιτητικο, περιεργο, γκρινιαρικο, και αλλα και απο την αλλη εκθιαζουν τα παιδια τους με ιστοριες.
Οχι δεν ειναι καλοπροαιρετοι. απλως προσπαθουν μεσα απο τα "ψεμματα" των ιστοριων (θυμαμαι καθε φορα ενα ωραιο κειμενο που ειχες γραψει Ολιβια για αυτο) να ωραιοποιησουν το παρελθον και τις καταστασεις. Και καποιες φορες να ξορκισουν τις δικες τους ενοχες...
>Το τι κάνει ο καθένας με το παιδί του είναι δικός του λογαριασμός. Απλώς ο συνεχής βομβαρδισμός από άλλους για το τι είναι σωστό ή όχι για το παιδί μου είναι κουραστικός. Εμένα αυτό που με ενοχλεί ακόμα πιο πολύ είναι η σύγκριση!!! Άσχημο πράγμα. πχ "'Εμένα το παιδί μου τρώει... το δικός σου γιατί??? Μήπως δεν επιμένεις και πολύ??? ή πχ. Εμένα το παιδί μου δεν βλέπει τηλεόραση, μήπως το δικός σου φοράει γυαλιά επειδή βλέπει τηλεόραση". Εμένα είναι αναπτυγμένο δεν είναι παχουλό, το δικός σου είναι αδύνατο και μικροκαμωμένο, μήπως να του κάνεις εξετάσεις?" ΕΛΕΟΣ!!!! Όσο μπορούμε κλείνουμε τα αυτιά μας από τρίτους κακοπροαίρετους. Και από καλοπροαίρετους όμως πήξαμε, λιγάκι!!!
Σταυρούλα Πετροπούλου
>Να πω την αλήθεια,εμένα με ψιλοεκνευρίζει να μου λέει ο κάθε άσχετος τι θα κάνω με το παιδί μου...δεν λέω ότι δεν ακούω γνώμες, διαβάζω κτλ κτλ αλλά από εκεί και πέρα αυτά τα συνεχόμενα "μάλλον δεν του έδωσες αρκετό γάλα, πεινάει" "καλά εσύ το χεις ντυσει σα ντολμά!" "καλά, δεν το κοιμίζεις συγκεκριμένη ώρα?" κτλ με έχουν κουράσει!
Ας κάνουμε ένα διαγωνισμό μαμάς και να βραβεύσουμε την καλύτερη!..