Γίνε η γυναίκα που σου αξίζει!

Παλιά διάβαζα περισσότερα περιοδικά. Οπωσδήποτε και μερικά «για γυναίκες».

Δε λέω, είχα μάθει πάρα πολλά χρήσιμα πράγματα από διάφορες ειδικές που τιμούσαν το φύλο τους γράφοντας άρθρα με την απαραίτητη συνοδευτική φωτό.

γράφει η Τίνα Κωνσταντάτου

Είχα μάθει λοιπόν πως:

Πριν φύγω για την δουλειά το πρωί, πρέπει να χοροπηδήσω κρατώντας μια φρυγανιά με βούτυρο.
Για να φτιάξω φρουτόκρεμα στα παιδιά μου οφείλω πρώτα να τραγουδήσω για να ενεργοποιηθούν οι βιταμίνες στα πορτοκάλια.
Για να συνηθίσω τις γόβες πρέπει να βάζω σκούπα με 12ποντο.
Για να μην με κερατώσει ο άντρας μου πρέπει αραιά και πού να κάνω την Ποκαχόντας που σκουντουφλάει βγαίνοντας από την βάρκα.
Για να τα έχω καλά με την πεθερά μου πρέπει να το κάνω να μοιάζει με ατύχημα.
(καλά όλα, μα πώς στο καλό να ανεβάσω βάρκα στο διαμέρισμα, βρε κορίτσια;)

Και άλλα τέτοια, συνοδευμένα με πάμπολλες πολύτιμες συμβουλές για τις σχέσεις:

Δέκα τρόπους για να μην σου φύγει.
Είκοσι τρόπους για να σου ξανάρθει .
Η απίστευτη ιστορία μιας κούγκαρ.
Έτσι ξεπέρασε η Δώρα Ψώρα το χωρισμό της από τον Άρη Πάπαρη.
«Τι ζητούν από σένα οι άντρες»
«Πώς να εθιστεί σε σένα»

Ας μην μιλήσω για τα ρεπορτάζ μόδας:

Από πού να αρχίσω;

Από το πώς πρέπει να περπατά μια γυναίκα που σέβεται το φύλο της;

Από το ότι αφιερώνουν μια σελίδα(μια σελίδα) για το πώς πρέπει να λουζόμαστε;

Από το ότι όποια δεν χρησιμοποιεί μαλακτική μπορεί μέχρι και να καταδικαστεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;

Από το τι πρέπει να έχει φέτος η ντουλάπα μιας γυναίκας; (ΑΜΑΝ, τι είμαι τελικά;)

Από το ότι φέτος θα φορεθεί ο ένας ώμος όξω; (ποιον να βγάλω όξω, άραγε, για να μην παρεξηγηθώ)

Μετά όμως ήρθαν έτσι τα πράματα, να μια ερωτική κρίση, να μια καρδιακή, να μια κρίση συνείδησης, να και μια οικονομική κρίση μετά συγχωρήσεως να!, ε, τα ‘κοψα τα περιοδικά, αλλά δεν έκοψα ποτέ την ανάγνωση:

Αφοσιώθηκα στην ακίνδυνη (για την ψυχική μου υγεία) ανάγνωση ετικετών συσκευασιών στα σούπερ μάρκετ.

Δεν αντέχω άλλο, μάτια μου –κινδυνεύω!

Δεν μπορούσα να διαβάζω συνέχεια τι δεν είμαι και τι πρέπει να γίνω.

Το μόνο που μπορούσα να κάνω με αυτά τα περιοδικά είναι σαϊτες.

Ένα είναι το κακό:

Δεν μπορώ να κάνω σαϊτες με τα ηλεκτρονικά άρθρα τέτοιου είδους.

Ούτε δολιοφθορά με παίρνει να κάνω, γιατί ακόμα δεν έχω ξεχρεώσει το λάπτοπ και το χρειάζομαι για να ενημερώνομαι από άλλες πηγές για άλλα πράματα, όπως:

Οι εφηβικές εγκυμοσύνες έχουν αυξηθεί στη Δύση.
Πολλές (και δημοφιλείς) αποκριάτικες στολές για κοριτσάκια Δημοτικού είναι σαν στολή εργασίας σε μπουρδέλο για παιδόφιλους.
Πολύ συχνά ακόμα οι γυναίκες πληρώνονται λιγότερο από τους άντρες για την ίδια δουλειά.
Ακόμα ανατινάζουν σχολεία όπου φοιτούν κορίτσια.
Όταν μια Ολυμπιονίκης γυναίκα λαμβάνει ένα μετάλλιο, όλοι ασχολούνται με το ποιος είναι ο αρραβωνιαστικός ή ο μπαμπάς της.
Ακόμα υπάρχουν βίντεο με καλεσμένους που εξηγούν πώς ακριβώς πρέπει να δέρνεις την γυναίκα σου.
Ακόμα υπάρχουν μέρη όπου λιθοβολούν μέχρι θανάτου γυναίκες επειδή τις βίασαν.
Ακόμα εκατομμύρια γυναίκες υποβάλλονται σε κλειτοριδεκτομή.
Ακόμα προσπαθούν να κάνουν τις γυναίκες να αντιμετωπίζουν τον άντρα σαν (τον) εχθρό, από τη μια, και σαν τον υπέρτατο και απρόσιτο στόχο, από την άλλη.
Ακόμα γυναίκες πουλιούνται ως νύφες για μερικές κατσίκες.
Ακόμα αντί για «γυναίκα», λένε «γκόμενα».

Τι να πω, ας πρόσεχαν όλες αυτές οι γυναίκες.

Ίσως δεν έχουν μάθει ακόμα να χρησιμοποιούν μαλακτική μετά από ένα λούσιμο που σέβεται τον εαυτό του!