Στην τρίτη μου εγκυμοσύνη διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού…

Η ιστορία μου δεν είναι από τις απλές ιστορίες που συναντάς κάθε μερα, είναι από αυτές που κάθεσαι και αναρωτιεσαι πως βρέθηκαν μαζί τόσες συγκυρίες!!

Η πρώτη μου γεννα ήταν φυσικά με καισαρική (για τους γνωστούς χαζούς λόγους που γίνεται κάθε φορά). Εμένα μου είπε ψέμματα η «γιατρός» μου ότι έχω έλλειψη αμνιακων και πρέπει να μπω με πρόκληση. Οπου πρόκληση ίσον καισαρική! Έκλαψα πολύ γιατί μέχρι τότε δεν με είχαν κοροϊδέψει, οπότε έψαξα πολύ… Πάρα πολύ… Το επόμενο παιδί μου θα γεννιόταν φυσιολογικά! Και όντως αυτό συνέβη περίπου ένα χρόνο πρίν. Ηταν και θα είναι η καλύτερη εμπειρία ever! Δεν στέκομαι όμως σε αυτή την υπέροχη εμπειρία γιατί από εδώ και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα!

Όλα υπέροχα μετά τη γέννα, μεγαλώναμε φυσιολογικά και προγραμματιζαμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές ώσπου έχω δύο μέρες καθυστέρηση! Το μωρό είναι 3 μηνών… Βρεθήκαμε με το σύζυγό μία κ μοναδική φορά χωρίς να ολοκληρωθεί η πράξη… Και όμως ήμουν για τρίτη φορά έγκυος! Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, κυρίως γιατί πάντα έλεγα ότι κάτι τέτοιο είναι απίθανο να συμβεί και όποιος το λέει δεν ξέρει τι του γίνεται!!! Γι’ αυτό ποτέ μη λες ποτέ…

Μετά από το πρώτο σοκ αποφασίσαμε φυσικά να το κρατήσουμε! Τί δύο, τί τρία! Η διαφορά θα ήταν 12 μήνες ακριβώς! Πήγαμε και στο γυναικολόγο μου, ο άνθρωπος γελούσε, γιατί καλύτερους πελάτες από εμάς δεν θα έβρισκε!!! Όλα έβαιναν καλώς, ΠΗΤ 1/3/17! Κρατήστε την ημερομηνία γιατί ήταν σημαδιακή τελικά!

Πηγαίνουμε διακοπουλες και εκεί αρχίζει ο Γολγοθάς μου! Εκεί που θήλαζα την 5 μηνών κορούλα μου, πιάνω στο δεξί μου στήθος κάτι τεράστιο και σκληρό! Κατάλαβα αμέσως τί ακριβώς είναι. Το έδειξα στο σύζυγό μου και αποφασίσαμε μετά το τέλος των διακοπών και πριν τα βαφτίσια της μικρης να πάω να κάνω έναν υπέρηχο στήθους. Περασαμε τέλεια και στην επιστροφή πηγαίνω για τον καθορισμένο υπέρηχο σε μεγάλο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η ακτινολόγος ΑΣΧΕΤΗ με την ειδικότητα της μου είπε ότι είναι από το γάλα και να πάω σε 3 μήνες για επανέλεγχο. Ευτυχως δεν την άκουσα και πήγα για δεύτερο έλεγχο στην επαρχία από όπου κατάγομαι.

Ο ακτινολόγος δεν πίστευε στα μάτια του αυτό που έβλεπε και μου είπε εν ολίγοις ότι πρέπει να κάνω βιοψία γιατί δεν είναι καλά τα αποτελέσματα…. Περιττό να σας πω ότι βγαίνοντας από το ακτινολογικού από το σοκ μου δεν θυμόμουν που είχα παρκάρει!!!

Η επόμενη βδομάδα είχε πολύ τρέξιμο, βιοψίες, κλάμα και απογοήτευση! Το αποτέλεσμα; Καρκίνος του μαστού πολύ επιθετικός και μεταστατικός στα 3,5 εκατοστά!

Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν τα κορίτσια μου και ότι είμαι πολύ νέα για να πεθάνω… Μόλις είχαμε μάθει ότι και το τρίτο μωράκι μας θα ήταν κοριτσάκι!!! Δυστυχώς ο ογκολόγος δεν με άφησε να το κρατήσω και είναι κάτι που θα με πονάει μέχρι να πεθάνω… Αναγκάστηκα να διακόψω την κύηση, να σκοτώσω το παιδί μου για να γίνω καλά εγώ… Δεν θα συγχωρέσω ποτέ τον εαυτό μου.. Ρωτησα και έμαθα που πηγαίνουν τα έμβρυα από αποβολές και εκτρωσεις… Ηθελα να την αποχαιρετήσω και να την κρατήσω στην αγκαλιά μου για τελευταία φορά! Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου… Εχουμε τώρα ένα μικρό μνήμα που το επισκέπτομαι πολύ συχνα…

Από εκεί και πέρα άρχισα χημειοθεραπείες για να μειωθεί ο όγκος και μετά από ένα εξάμηνο θα έκανα ολική μαστεκτομή! Πέρασα το πολύ δύσκολο κομμάτι των χημειοθεραπειών με υπομονη στις αναγουλες, στον πόνο, στο χάσιμο των μαλλιών μου, των νυχιών μου και σε πολλά άλλα!

Την προηγούμενη εβδομάδα έκανα την μαστεκτομή, όπου ακόμα αναρρωνω αλλά πάω καλά!

Στο χαρτί του εξιτηριου έγραφε ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: ΙΑΣΗ Ή ΒΕΛΤΙΩΣΗ… Ημερομηνία μαστεκτομής…1/3/17

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com