Αποφάσισα κι εγώ να σας γράψω τη δική μου ιστορία που δεν ξέρω τι τέλος θα έχει!!
Ήμουν σχεδόν 27 σε ένα υπέροχο νησί όπου γνώρισα τον «ερωτα» μου!! Ημασταν λίγο καιρό μαζι αλλα έδειχνε ότι με ήθελε, δε μπορούσε χωρίς εμένα! Ωσπου έμεινα εγκυος! Όταν του το ανακοίνωσα ήταν αρνητικός, δεν το ήθελε! Εγώ όμως άρχισα ήδη να σκέφτομαι τη ζωή μου με το παιδί μας! Το όνειρο μου ήταν να πετύχω επαγγελματικά όπου το κατάφερα και να κανω μια ευτυχισμένη οικογένεια.. να αποκτήσει ένα παιδάκι και πιο πολλά που ήταν το πιο μεγάλο μου όνειρο αυτό! Στο τέλος βέβαια δέχθηκε να είναι μαζί μου ο «ερωτας» μου! Πότε του όμως δε με βοήθησε οικονομικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.. Είχα και δύσκολη!!
Μέχρι που γέννησα μείναμε χωριστά επειδη δεν έχει δουλειά.. χωριστά οταν λεω, εννοώ σε διαφορετικές πολεις… Πάλι δε πρόσφερε τίποτα οικονομικά..
Μέσα σε αυτούς τους μήνες λοιπόν μαθαινω ότι είναι ήδη παντρεμένος σε διάσταση και με άλλα δύο παιδάκια! Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου… εδώ να σημειώσω πως δεν ήθελε να με παντρευτεί… αναρωτιόμουν πόσο καλός υποκριτής μπορούσε να είναι.. Πώς μας ξεγέλασε όλους!!
Μην τα πολυλογώ, παρ’ όλα αυτά τον συγχωρεσα, γιατί τον ήθελα και σκεφτόμουν πως δε φταινε σε τίποτα να έχω θυμο με 2 παιδακια… Κι εγω μαμα θα γινομουν! Και ετσι συνεχισαμε να ειμαστε μαζί..
Όταν γέννησα, τότε μείναμε μαζί επιτέλους!! Τότε άρχισε να προσφέρει και στο παιδί του.. Το παραμύθι μας όμως κράτησε 4 μηνες.. Ενω αφου είχα γεννήσει έδειχνε αγαπη για το μωρό και το φροντιζε, άλλαξε στάση απέναντι μου… Άρχισαν οι τσακωμοί, παραλιγο να με χτυπήσει, με απειλούσε ότι θα μου πάρει το παιδί και το τελευταίο είναι ότι πλέον δε με έβλεπε ερωτικά… Πάντα με απέφευγε με την πρόφαση ότι είναι κουρασμένος ώσπου μου το παραδέχθηκε και ο ίδιος ότι δε με έβλεπε ερωτικά!! Μη μπορώντας άλλο αυτή την κατάσταση πηρα το παιδί μου κι έφυγα, γύρισα σπίτι!
Από τότε δε νοιάστηκε ούτε να δει το παιδί, ούτε να ρωτήσει πως είναι… Δεν ξαναέστειλε πότε χρήματα για το παιδι του… Έφυγα από εκεί με δάκρυα στα μάτια, γιατί με πληγώνε η αδιαφορία του, οι φωνές του, το βλέμμα του το άγριο… Έκλαιγα κάθε μέρα… Παραμελησα τον εαυτό μου κι έπεσα σε κατάθλιψη.. Για το παιδί μου όμως μπόρεσα και στάθηκα στα πόδια μου.. Δεν είχα την πολυτέλεια να με στηρίξει κάποιος! Οι δικοί μου δίπλα μου βέβαια, αλλά παρόντες και απόντες μαζί!
Και έφτασε η στιγμη να αναρωτιεμαι γιατι μου φέρθηκε έτσι ενώ «ελιωνε» για μενα; Γιατί δέχθηκε να είναι μαζί μου ενώ εγω δεν τον πιεσα; Γιατί να μου κρύβει τη ζωή του; Εγώ δε μετάνιωσα πότε για το παιδι μου, ξαναγεννηθηκα μαζί του, όση στενοχώρια και να μου έδωσε αυτός ο άνθρωπος. Όταν μου χαμογελάει ο υπέροχος γιος μου τα ξεχνάω όλα… Το παιδί μου έγινε η ίδια μου η ζωή… Και τώρα μετά από ένα χρόνο κανω πλέον πράγματα και για εμένα!! Πότε όμως δε θα ξεχάσω την υποκρισία του!! Μου έχει μείνει μέσα μου αυτό σαν σημάδι και όταν το θυμάμαι λυπάμαι και ταυτόχρονα χαίρομαι που έφυγα από έναν τέτοιο άνθρωπο..
Ελπίζω μόνο να είναι ευτυχισμένος ο γιος μου…. Και κάποια στιγμή να ενδιαφερθεί γι’ αυτον ο «ερωτας»μου γιατί εγώ ήθελα μια ευτυχισμένη οικογένεια αλλά αυτός είχε απωθημένα από την προηγούμενη του οικογένεια φαίνεται και ξέσπασε σε εμένα… Ο γιος μου δε θα στερηθεί ποτέ την αγάπη μου γιατί εγώ δε ζω χωρίς αυτό το υπέροχο δώρο που με αξίωσε ο Θεός να έχω!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο