Επειδή υπάρχει αντίστοιχη εμπειρία στην οικογένεια μου με το συγκεκριμένο άθλημα θα πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι ιδιαίτερα σκληρός ο πρωταθλητισμός στη ρυθμική με καθημερινές 6ωρες προπονήσεις όταν χρειάζεται και φυσικά αρκετούς τραυματισμούς. Το θέμα όμως δεν είναι αν θέλει το παιδί ή εσεις μόνο αλλά αν μπορεί και αντέχει και αυτό αλλά και εσείς όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά και αισθηματικά. Ο πρωταθλητισμός θέλει έναν χαρακτήρα που ή τον έχεις ή όχι οπότε αναγνωρίσετε στο παιδί σσε ανέ έχει τα ψυχικά προσόντα καταρχήν για να αντέξει σε ένα ανταγωνιστικό και σκληρό περιβάλλον.

Συμφωνω με την προλαλησασα μεν......ο αθλητισμος κ η μουσικη ομως κ ολα τους τα συνακολουθα ειναι αυτα που διαπλαθουν την ακεραιοτητα του χαρακτηρα....εκει που συνεχιζεις τον αγωνα με οτι πονο κουβαλας....εκει που μαχεσαι κ τραυματισμενος....και ο αθλητης που εχει αγωνιστη με ζηλο υπερ του δεοντος( ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ) ξερει κ ποτε πρεπει να σταματησει....για να προστατεψει κ το σωμα του κ την ψυχη του....αλλωστε τι καλυτερο υπαρχει να κανει ενα παιδι....απο 3 ωρες ολοπλευρης ψυχαγωγιας? Ειναι η φυση κ η ηλικια που οριζουν τετοιου ειδους προπονηση...αν δεν πανε τα παιδια ποιος θα παει?

Αχ... ήλπιζα ότι από το 1990 που πήγαινα εγώ ενόργανη θα είχαν αλλάξει τα πράγματα και οι προπονητές θα έστρεφαν τα παιδιά προς το να αγαπάνε τη γυμναστική και να την κάνουν τρόπο ζωής και όχι ως προς το πρωταθλητισμός ή τίποτα. Από ότι φαίνεται δεν έχουν αλλάξει και πολλά δυστυχώς. Είμαι κατά του πρωταθλητισμού γενικότερα σε όλα τα αθλήματα, διότι θεωρώ ότι ασκείται υπερβολική πίεση χωρίς κανένα λόγο. Επίσης θεωρώ ότι δεκτός από την ψυχική υγεία , ο πρωταθλητισμός δεν κάνει καλό και στη σωματική υγεία των πρωταθλητών καθώς καταπονεί το σώμα με χίλιους τρόπους. Δεν θα έστελνα για πρωταθλητισμό τις κόρες μου για κανένα λόγο παρα μόνο εάν μου το ζητούσαν αυτές και πάλι δεν θα μου άρεσε η προοπτική.

Όχι να μην τη στείλεις. Να γυμνάζεται για υγεία, για τη χαρά της συμμετοχής και για να μάθει να συμβιώνει σε ένα σύνολο και να ακολουθεί κάποιους κανόνες. Μέχρι εκεί. Από εκεί και πέρα ο πρωταθλητισμός θα την βάλει σε ένα πρόγραμμα που θεωρώ απαραδεκτο σε αυτή την ηλικία. Συγκεκριμένες ώρες υπνου/ξυπνηματος συγκεκριμένες διατροφικές οδηγίες, ακόμα και συγκεκριμένες συμπεριφορές (μην παιζεις ποδοσφαιρο γιατι μπορεί να χτυπήσεις το πόδι σου, μην κοβεις τα μαλλιά σου γιατί πρέπει να έχεις σινιόν στους αγωνες κλπ) Μέσα σε αυτό το τριπακι σε συνδυασμό με τις εξοντωτικές προπονησεις θα χάσει την παιδική της ηλικία και θα αμελήσει και το σχολείο γιατί ΚΑΤΙ δεν θα μπορεί να προλάβει. Και σε 10 χρόνια θα αποκτήσει μεγάλο στηθος, ή θα ψηλώσει, ή θα παρει μερικά κιλά μόλις της έλθει περίοδος και ξαφνικά δεν θα είναι "κατάλληλη" για πρωταθλητισμό και θα σας μεινουν οι κορδέλες, οι λογαριασμοί που θα πληρώσετε για γιατρούς εξοπλισμό και ταξίδια και η χαμένη παιδική ηλικία. Άσε το παιδάκι να ζήσει την ηλικία του και να φάει και ενα παγωτό παραπάνω και να κυλιστεί και λίγο στο χωμα. Δεν έχουμε αναγκη απο Κομανέτσι, από ευτυχισμένα παιδιά έχουμε.

η κορη μου απο 4 ετων εκανε ρυθμικη. 2 χρονια εμεινε στο προαγωνιστικο τμημα καλης ομαδας. εκανε 11 ωρες την εβδομαδα προπονηση. χασαμε πολλα παρτυ, διακοπες, κι αλλα τετοια ωραια. παραλληλα ειχε το διαβασμα του σχολειου, τα αγγλικα και πολλες φορες απο την κουραση δεν μπορουσε να μιλησει. ειχε να ανεχτει τις υστερικες φωνες συχνα των προπονητων και τον ψυχολογικο εκβιασμο που κανουν προκειμενου να τις ενδυναμωσουν. μπουρδες! μπορεις να προπονησεις και χωρις φωνες τα παιδια κατ εμε. στο αγωνιστικο τμημα κανουν 4 ωρες την ημερα. αρα, δεν προλαβαινεις να κανεις τιποτα αλλο! στο λεω με σιγουρια αφου καποιες φιλες της προχωρησαν. η δικια μου σταματησε. μεταπηδησε στην ενοργανη αλλά σε απλο τμήμα, 6 ωρες την εβδομαδα, χωρις πρωταθλητικες βλεψεις. απλα για να γυμναζεται καλα και να παιρνουν μερος σε διαφορες διοργανωσεις. επιπλεον, το κοστος ειναι τεραστιο. εχεις να πληρωσεις για πανακριβα κορμακια, οργανα δικα σου(μεγαλυτερο κοστος απο τα απλά), μετακινησεις, κλπ. και ιδιαιτερα αγγλικων συνηθως γιατι δεν προλαβαινεις τα του φροντιστηριου. μετα απο καποια στιγμη, επεμβαινουν φυσικα και στη διατροφη του παιδιου. εαν σου πουν οτι αυτα τα παιδια ειναι αριστες μαθητριες, θα σου πουν ψεμματα γιατι αυτα τα παιδια δεν προλαβαινουν τα του σχολειου. το ειδα να γινεται. ειδα παιδια στην εφηβεια να θελουν ή και να παρατανε το σχολειο γιατι νομιζουν οτι θα γινουν ολυμπιονικες. εμενα ευτυχως το παιδι μου, σταματησε γιατι ηθελε να ζησει κανονικα. αν δεν το θελει σαν τρελο, εσυ μην το σπρωξεις σε αυτον τον κοσμο. η περσινη προπονητρια μας που ηταν μαμα, τις κορες της δεν της εβαλε στη ρυθμικη! συγνωμη εαν στο χαλασα αλλά το εζησα πολλα χρονια και ειδα πολυ κλαμα.