Σε νιωθω τοσο πολυ .. εμενα η μαμα μου πασχει απο ενα πολυ σοβαρο επιθετικο αυτοανοσο νόσημα και εγω μένω με τον άνδρα μου στο εξωτερικο . Ειμαι εγκυος 6 μηνων και πηγαινοέρχομαι συνεχεια Ελλάδα στα νοσοκομεία να ειμαι κοντα της οποτε μπαινει . Το ξερω οτι ρισκάρω την εγκυμοσύνη μου με τα μικρόβια στα νοσοκομεία τις αναταράξεις στα αεροπλάνα και τις κριςεις πανικού που παθαίνω οταν την βλεπω ετςι χαλια ομως αγαπαω τοσο πολυ την οικογενεια μου που δεν μπορω να μην τους στηρίζω και ηθικά και οικονομικα . Στο νοσοκομειο οταν ειμαι βλεπω τριγύρω στα αλλα κρεβάτια διάφορες οικογένειες . Παιρνω τοση χαρα οταν βλεπω παιδια ηλικίας 30-40 ετων να φροντίζουν τους άρρωςτους γονεις τους και τοση πίκρα οταν βλεπω γονεις μόνους και παρατημένους και απο άνδρα -γυναικα και απο τα ιδια τους τα παιδια . Νιώθουν τοσο χαλια αυτη οι ανθρωποι τους βιώνω καθε φορα που βρίσκομαι εκει και Προσπαθω να τους βοηθήσω οσο μπορω με ενα χαμόγελο με ενα κράτημα στο χερι με ενα ποτήρι νερο . Πιστευω οτι σιγουρα πρεπει να υπαρχει ενα μέτρο και οτι τα παιδια ολα εχουν και τη προσωπική τους ζωη τις δουλειές τους και την οικογενεια τους αλλα οχι επειδη κανουμε τη δικη μας οικογενεια να ξεχάσουμε την πατρική μας οικογενεια . Εγω το ξεκαθάρισα και στον άνδρα μου θα κανω τα παντα για τους γονεις μου και θα ειμαι εκει στις δύσκολες στιγμές τους . Το ξερω οτι ειμαι υπερβολική που νιώθω τύψεις που φύγαμε στο εξωτερικο λογω της δουλειάς του άνδρα μου και οτι ετςι ειναι η ζωη τα παιδια πρεπει να φευγουν να βρουν το δρομο τους να κανουν τη δικη τους οικογενεια και στη τελική δεν κανεις παιδια για να σε γηροκομησουν.. Ομως εγω προσωπικα οταν βλεπω τη μαμα μου πως λάμπει οταν με βλεπει και ποσο πολυ πονεσε που εφυγα και που ειναι τοσο ευαισθητη με ποναει τοσο πολυ που δεν μπορω να μην εχω διπλή ζωη . 2 οικογένειες .. και στη τελική για εμενα αυτο ειναι μια επιτυχημένη οικογενειακή σχεση δεμένη οικογενεια μεχρι τέλους ... Κάποτε με πηγαινε εκείνη βόλτα με το καροτσάκι τωρα την πηγαίνω εγω . Ετςι ειναι η ζωη ! Τωρα αυτο που ειπες οτι το μυριζει μαμα εγινε ασε μας ρε μανα ειναι φυσιολογικό για τα χρονια της εφηβείας .. και εγω αυτο περιμενω απο τη κορη μου που ερχεται σε λιγους μήνες ξερω οτι μεγαλώνοντας δεν θα ειναι το ιδιο . Αλλα ευχομαι να καταφέρω να χτίσω μια εξίσου σχεση αγάπης οπως έχτισε η μητέρα μου μαζι μου και ο πατερας μου το ιδιο . Θα σε συμβούλευα να ακολουθήσεις την χρυσή τομή . Να μιλας καθημερινά μαζι της και να πηγαίνεις αν εχεις τη δυνατότητα πιο συχνά η οταν πας να μείνεις λιγο παραπανω αν στο επιτρέπει η δουλεια σου φυσικα . Και αν εχεις τη δυνατότητα αργοτερα για μια γυναικα να την προσέχει να εισαι ηρεμη εφόσον δεν μπορεις εσυ η ιδια . Παντως για εμενα επειδη οι γονεις μας με τη φυσιολογική ροη δεν θα ειναι για παντα πρεπει τις δύσκολες αυτες και ανεπανάληπτες στιγμές να πιεστούμε οσο μπορουμε και να εχουμε την κατανόηση απο τους συντρόφους μας και να βοηθήσουμε με οποσδηποτε τρόπο ..

Αχ κοριτσάκι μου γλυκο σε διαβάζω και δίπλα έχω τη μικρή μου πριγκίπισσα να κοιμάται.....πνιγώ το κλάμα μου να μην ξύπνησει...σε κατάλαβενω γιατί μανα είναι μόνο μία....και εγώ αγαπάω τη μανούλα μου και εμένα έτσι θα μου έλεγε σα τη δική σου μανουλα.με συγκινήσες πάρα πολύ με τη κουβέντα που είπε η μαμά σου...αυτό λέγεται ΜΑΝΑ!!!!!όλα τα παιδία πιστεύω στη θέση σου αυτό θα κάναμε... ήταν επιλογη σου να φύγεις με τον άντρα σου.. τώρα ξεκινάς να κάνεις τη δική σου οίκογενεια σκέψου κι εκείνον πόσο πολύ το θέλει.. είναι κρίμα να του το στερήσεις... πίστεψε με η μανούλα σου θα γίνει πολύ ευτυχισμένη αν κάνεις το βήμα και κανείς παιδάκι θα τρελαθεί και μόνο στο άκουσμα πως είναι έγκυος και θα γίνει γιαγιά.ξερω είναι ακόμα δυσκολό να συνηθίσεις όμως εφόσον το επέλεξες...ΠΡΕΠΕΙ.