Ο Άγγελος έγινε 9 μηνών!

Όταν κυοφορείς ένα μωρό, προσπαθείς να φανταστείς πώς θα μοιάζει… Στην κόρη μου έπεσα τελείως έξω, το ίδιο και στον μεγάλο μου γιο… Στον Αγγελάκο όμως σαν κάτι να έπιασα…

Για αρχή τα μαλλάκια του… Ήμουν σίγουρη πως θα ήταν ξανθός.

Στη συνέχεια το χαμόγελό του… Ημουν σίγουρη πως θα είναι ένα χαρούμενο μωρό. Του πρόσφερα τόση αγάπη και τόση θετικη ενέργεια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης που θα εντυπωσιαζόμουν αν ήταν αλλιώς. 9 μήνες τα δυο μας, το σωμα του να μεγαλώνει μέσα στο δικό μου και παρά τις δυσκολίες να του υπόσχομαι πως όλα θα πάνε καλά. Αχ αυτό το χαμόγελό του!

Έπεσα μέσα στο μέγεθός του. Παρά το γεγονός ότι είχα μικρή κοιλιά μέχρι το τέλος, η κοιλιά αυτή ήταν ολόκληρη ένα μωρό και εγώ το ενιωθα πως τούτη τη φορά το χταποδάκι μου θα ήταν τεράστιο!

Έπεσα έξω στα μάτια του που αν και δεν είναι καταπράσινα όπως τα είχα φανταστεί, είναι δυο διαμάντια λαμπερά. Μαζί με τα άλλα τέσσερα διαμάντια της ζωής μου, τα μάτια των μεγαλύτερων του αδερφών φωτίζουν κάθε μου σκοτάδι.

Ζωηρός, τρυφερός, χαμογελαστός, υπέροχος. Σε λίγο καιρό θα πάψει πια να θεωρείται μωρό και εγώ νιώθω πως ούτως ή άλλως βιάζεται να μεγαλώσει, να μπορεί να ακολουθεί την Αθηνά και τον Αρχέλαο σε όλα αυτά τα ωραια που κάνουν και που αυτός δεν συμμετέχει.

Τον αγαπώ όσο όλες οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν και θα κάνω τα πάντα για να είναι ευτυχισμένος!