Με εκβιάζουν καθημερινά να ρίξω το παιδί

Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα στείλω και εγώ την ιστορία μου και μάλιστα τόσο σύντομα από την έναρξη της εγκυμοσύνης……

Η ιστορία έχεις ως εξής… την πάτησα. Δεν περίμενα ποτέ πως θα την πατούσα έτσι, δεν περίμενα ποτέ πως είχα έναν άνθρωπο δίπλα μου που δεν τον γνώριζα καν, ενώ ορκιζόμουν για την ηθική του.

Εγώ άνεργη το τελευταίο 2μηνο, πριν δουλειά χωρίς ασφάλιση. 3 χρόνια σχέση, ο πατέρας δουλειά με 700 ευρώ. Αρχίζουμε συζητήσεις για παιδί, όλα καλά το θέλει πολύ (ισχυρίζεται πως το θέλει περισσότερο από εμένα), αποφασίζουμε να το αφήσουμε ελεύθερο και αν έρθει καλώς. Υποτίθεται υπήρχαν κάποια πλάνα επαγγελματικά καλά στον ορίζοντα (δεν τα αναφέρω γιατί ο κόσμος είναι μικρός) κ εγώ σαν ηλίθια επαναπαύτηκα….

Στους 3 μήνες μένω έγκυος. Χαρά για 1 εβδομάδα.. μετά πόλεμος. Να ρίξω το παιδί γιατί ΤΕΛΙΚΑ δεν βγαίνουμε. Δεν το ζύγισα καλά, μου είπε και ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι είμαστε που το ρίχνουμε. Keep going…. 35 χρονων!!!! Όχι 20…. έτσι απλά…. ρίχτο. Και αρχίζουν οι εκβιασμοί πως δεν θα τα καταφέρω, πως έχω τελειώσει σαν άνθρωπος και σαν γυναίκα, πως τα λέει για το καλό μου γιατί δεν θα βρίσκω άντρα μετά με ένα παιδί μόνη, πως αν κάνω έκτρωση θα έχουμε χρόνο να τα ξαναβρούμε και να στρώσουμε οικονομικά ώστε να ξανάρθει το παιδί σωστά!

Η οικογένεια του έχει την ίδια άποψη, φοβούνται μην καταστρέψει τη ζωή του ο κανακάρης τους. Γνώριζα πως είναι παιδί της μαμάς και απίστευτα κακομαθημένος και φυγόπονος, γνώριζα πως ποτέ δεν έχει αναλάβει ευθύνες και πως μια ζωή του χαίδευαν τα αυτιά, ήξερα οτι δεν μπορώ να βασιστώ απόλυτα στο να ανοίξω σπίτι και να είναι επαρκής ως ο άνδρας του σπιτιού, αλλά δεν πίστευα ΠΟΤΕ πως θα έφθανε σε τέτοια σημεία ανηθικότητας και θράσους. Την πάτησα άσχημα…

Τα ακούω και χλωμιάζω κάθε μέρα, με παίρνει τηλεφωνο καθημερινά και με πιέζει, σκέφτομαι συχνά να αυτοκτονήσω. Είμαι μόνη μου εδώ, οι δικοί μου δεν γνωρίζουν δεν θέλω να μάθουν τα ξεφτιλίκια μου. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να ήμουν με αυτόν τον άνθρωπο. Δεν ξέρω τι να κάνω και αν θα μπορέσω ποτέ να συνεχίσω. Θέλω να βρω το κουράγιο να ζήσω για αυτό το παιδί αλλά δεν μπορώ. Έχω παρελθόν με κρίσεις πανικού και κατάθλιψη. Χρειάζομαι βοήθεια αλλά δεν ξέρω πού και πώς να την ζητήσω.

Είμαι μόνη, άφραγκη με 4 ανθρώπους που με εκβιάζουν καθημερινά να ρίξω το παιδί. Κάθε μέρα ουρλιάζω με τις ώρες, λιποθυμάω, κάνω εμετούς και δεν με λυπάται κανείς, μου είπε προχτες, αν δεν θες να κλαις να μην πουλάς μαγκιά.

Ειλικρινά, χρειάζομαι βοήθεια.

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com