Πάσχα με τη γιαγιά και τον παππού και όχι με τηλεόραση και video games

Αναμφίβολα, η σχέση των παιδιών με τους παππούδες τους είναι μια ιδιαίτερη, ξεχωριστή, μοναδική σχέση… ως τέτοια μπορεί να χαρακτηριστεί, φυσικά, όταν υπάρχει καλή θέληση από την πλευρά και των παππούδων αλλά και των γονέων…

Τα παιδάκια που μεγαλώνουν κοντά στους παππούδες τους και τις γιαγιάδες τους, έχουν πολλά να μας πουν. Γνωρίζω, βεβαίως, ότι αυτή τη δυνατότητα δεν την έχουν όλα τα πιτσιρίκια, γι’ αυτό πολλές φορές οι συναντήσεις των δύο αυτών γενιών γίνονται κατά το διάστημα των διακοπών.

Ζούμε στον αιώνα της τεχνολογίας… ωραία… και σ’ εμένα αρέσει πραγματικά και την αγαπώ… όμως, τείνουμε να ξεχάσουμε ρίζες και παράδοση… επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο και έκφραση συναισθημάτων. Σκεφτείτε, τί ωραία που ήταν πιο παλιά… όταν εμείς πηγαίναμε στα χωριά μας και δεν είχαμε να ασχοληθούμε με tablets και κινητά… παίζαμε όλη μέρα.. συμμετείχαμε σε διάφορα ήθη και έθιμα, ανάλογα την περίοδο και έχουμε να θυμόμαστε ανέμελα παιδικά χρόνια.

Αυτή την ανεμελιά και τις εμπειρίες μπορούν να τις βιώσουν τα παιδιά και σήμερα, απλά αφήνοντας για λίγο την τεχνολογία πίσω στο σπίτι και φέρνοντας την επικοινωνία με τους παππούδες.

Ξεκινήστε το απλά… μια απλή ευχετήρια κάρτα για το Πάσχα… μη μου πείτε πως δε σας αρέσει ακόμα και σήμερα να λαμβάνετε ευχετήριες κάρτες!!! Σε όλους αρέσει και ιδιαίτερα στους μεγαλύτερους ανθρώπους.. Πιστέψτε με! Είναι μια απλή κίνηση που κρύβει σκέψη, αφιέρωση χρόνου για αγαπημένους, φαντασία, έκφραση συναισθήματος… αφήστε τα παιδιά να φτιάξουν, να γράψουν και να στείλουν κάρτες στους παππούδες τους με τον παραδοσιακό τρόπο του ταχυδρομείου…

Δώστε στα παιδάκια απλά υλικά που υπάρχουν στο σπίτι (κουμπιά, χαρτόνια, μαρκαδόρους, παλιά υφάσματα, κόλλες, χρυσόσκονες, καπάκια, φελλούς κλπ) και αφήστε να δημιουργήσουν με τη φαντασία τους και να εκφράσουν με ευχές όλο το συναίσθημα που νιώθουν για τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους…

Πέρα από την κάρτα όμως, υπάρχει και η «τετ α τετ» επικοινωνία… τα ήθη, τα έθιμα, η παράδοση… όταν τα παιδιά, αλλά και ολόκληρη η οικογένεια, βρεθείτε με τους αγαπημένους αυτούς ανθρώπους, μπορείτε να θυμηθείτε, να αναβιώσετε αλλά και τα παιδιά να μάθουν για την παράδοση και τις συνήθειες του Πάσχα παλαιότερα… Ας γίνουν τα παιδιά «μικροί δημοσιογράφοι» και ας κάνουν ένα «ρεπορτάζ» για το Πάσχα στα χρόνια που οι γονείς τους ή και οι παππούδες τους ήταν παιδιά… τί γινόταν κάθε μέρα της Μεγάλης Εβδομάδος; Πώς βίωναν αυτή την περίοδο παλιά; Τί μυρωδιές υπήρχαν; Ποιες εικόνες; Τί έθιμα λάμβαναν χώρα σε κάθε τόπο; Ποια συναισθήματα θυμούνται οι παλιοί; Τί μπορούν να κάνουν σήμερα οι μικρότεροι μαζί με τους μεγαλύτερους για να έχουν μια παρόμοια εμπειρία;

Χρειάζεται χρόνος και διάθεση… σίγουρα θα περάσετε όλοι πολύ πολύ όμορφες στιγμές και θα γεμίσετε με υπέροχα συναισθήματα και εικόνες, απλά και μόνο αναζωπυρώνοντας την επικοινωνία με τους παππούδες και τις γιαγιάδες…

Για όσους δεν έχουμε την ευκαιρία της επαφής με την τρίτη ηλικία, μπορούμε ρωτώντας γείτονες και συγγενείς για πληροφορίες που αφορούν στις δικές τους εμπειρίες σε σχέση με την παράδοση και το Πάσχα, να βιώσουμε αντίστοιχα παρόμοιες εμπειρίες.

Εύχομαι σε όλους μας να γεμίσουμε εικόνες και μυρωδιές αυτές τις μέρες!