Όταν το παιδί ξεκινάει το σχολείο, σημαίνει ότι, από εκεί και πέρα, αλλάζει και η ζωή του. Το θέμα της προσαρμογής είναι ένα ζήτημα που προβληματίζει πολλούς γονείς. Το καταλαβαίνω, γιατί ως εκπαιδευτικός το έχω ζήσει πολύ έντονα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν απαξιώνω καθόλου αυτή την αγωνία, αν και ξέρω ότι τα παιδάκια πολύ γρήγορα γίνονται μέλη μιας ομάδας συνομηλίκων και περνάνε πολύ όμορφα!!!
Ας το πιάσω όμως από την αρχή. Δηλαδή, πρώτα από την προσαρμογή των γονέων!
Η εμπειρία μου ως τώρα, χωρίς καμία εξαίρεση, έδειξε πως τα παιδάκια στο σχολείο προσαρμόζονται πολύ πιο γρήγορα και πολύ πιο εύκολα, όταν οι γονείς έχουν συνειδητοποιήσει την αλλαγή της κατάστασης στη ζωή τους και στη ζωή του παιδιού τους.
Τί θέλω να πω με αυτό;
Πολλές φορές έχει ακουστεί η ατάκα «αχ, μωρέ το καημένο τώρα που έρχεται σχολείο… από μικρό στα βάσανα». Καταρχάς το παιδάκι που έρχεται στο σχολείο δεν είναι «καημένο». Για κανένα λόγο! Το σχολείο θεωρείται φορέας κοινωνικοποίησης, μέσο μάθησης και εκπαίδευσης, πηγή χαράς, συνεργασίας, μέσο εύρεσης φίλων, διαμόρφωσης χαρακτήρα και πηγή πολλών πολλών εμπειριών! Γιατί, λοιπόν, ένα παιδάκι να θεωρείται «καημένο» όταν πηγαίνει στο σχολείο;! Πολλοί θα θέλαμε να γυρίσουμε στα ξέγνοιαστα παιδικά μας χρόνια!!! Πολλοί θα θέλαμε να εκπαιδευόμαστε παίζοντας!! Αυτή την τύχη την έχουν τα πιτσιρίκια και οφείλουμε να τους την προσφέρουμε χωρίς δεύτερες σκέψεις και στενοχώριες! Δε χωράνε αμφιβολίες στη χαρά, στη μάθηση, στην κοινωνικοποίηση!
Τώρα βέβαια θα μου πείτε, ότι έτσι κι αλλιώς από τα προνήπια, πλέον, η εκπαίδευση θεωρείται υποχρεωτική και άρα αναπόφευκτα το παιδάκι θα ξεκινήσει το σχολείο τότε. Συμφωνώ. Όμως, ζούμε σε μία κοινωνία που οι περισσότεροι γονείς δουλεύουν και μάλιστα πολλές ώρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλά παιδιά, από τις πρώτες μέρες της ζωής τους και μέχρι τα προνήπια, να μεγαλώνουν μαζί με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους ή με νταντάδες! Δεν αμφισβητώ καθόλου το γεγονός ότι τα παιδιά περνάνε καλά μαζί τους και ότι μαθαίνουν πράγματα. Έτσι κι αλλιώς ο άνθρωπος βλέπει και μαθαίνει!! Όμως, θα είναι το ίδιο με το να πήγαιναν στο σχολείο;
Η ομάδα είναι που εκπαιδεύει το παιδί! Όχι η μονάδα!!! Και αφού οι γονείς λείπουν, πιστέψτε με, οτι είναι καλύτερο για το παιδί να εκπαιδεύεται αβίαστα μέσα από το παιχνίδι παρέα με άλλα παιδιά της ηλικίας του!!
Είναι ΑΠΟΛΥΤΑ φυσιολογικό στην αρχή του σχολείου να έχουμε κλάματα. ΑΠΟΛΥΤΑ! Κάθε αλλαγή στην καθημερινότητα μας σοκάρει και το μέσο εκτόνωσης αυτού του σοκ στα παιδιά είναι το κλάμα κυρίως! Κάπως πρέπει να εκφραστούν και αυτά! Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να είναι εμετοί, Κακή συμπεριφορά, επιθετικότητα, συναισθηματικοί εκβιασμοί του τύπου «εγώ τώρα μαμά που θα φύγεις, θα κλαίω», αϋπνίες που να δηλώνουν το άγχος της επόμενης μέρας, διάφοροι σωματικοί πόνοι ή και ψέματα για διάφορα περιστατικά στο σχολείο! Όμως αυτά είναι εντελώς περιστασιακά! Αν το παιδάκι σας καταλάβει ότι εσείς το στέλνετε σχολείο και είστε σίγουροι γι’αυτό που κάνετε, ότι το κάνετε για να περάσει καλά, ότι χαίρεστε όταν το βλέπετε χαρούμενο, ότι χαίρεστε να μαθαίνετε για την εξέλιξη του και ότι εμπιστεύεστε τους ανθρώπους τους οποίους το αφήνετε, τότε η προσαρμογή θα κρατήσει πολύ λίγο! Τα παιδιά αναστατώνονται όταν νιώθουν την ανασφάλεια των γονέων. Χαίρονται όταν τους βλέπουν χαρούμενους!!
Τα διάφορα συμπτώματα που αναφέρθηκαν πιο πάνω, αντιμετωπίζονται με αγάπη, συζήτηση με το παιδί, κατανόηση για τα συναισθήματά του, αλλά και με το να το διαβεβαιώσετε ότι η επιλογή σας να το στείλετε σχολείο είναι η καλύτερη δυνατή γι’ αυτό. Αυτό θα το πετύχετε μόνο όταν είστε εσείς σίγουροι γι’ αυτό που κάνετε! Μην ξεκινήσετε το σχολείο αν δεν είστε έτοιμοι πρώτα οι γονείς! Κατανοητή και απόλυτα σεβαστή η κάθε αγωνία, όμως αν εμπιστεύεστε το παιδί σας και τον εκπαιδευτικό που θα είναι μαζί του, όλα θα πάνε κατ ευχήν!!! Η έννοια της προσαρμογής που φαντάζει γιγάντια, θα γίνει τοσο δα μικρούλα και σε συνεργασία με τον εκπαιδευτικό, θα κυλήσει ομαλότατα!!! Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας, το παιδί σας,την επιλογή σας και διάλεξε ένα σχολείο που να σας ταιριάζει!!!
Το παιδί θα μάθει πολύ γρήγορα πως όπως πηγαίνετε εσείς στη δουλειά σας, έτσι και αυτό θα πηγαίνει στο σχολείο.
Θα χαρώ να απαντήσω σε όποια απορία σας. Ρωτήστε ό,τι μα ό,τι θέλετε που η απάντησή του θα σας κάνει να νιώσετε πιο χαλαροί. Μα πάνω από όλα ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ!!
Είμαι η Νεκταρία Γεροβασιλείου και είμαι νηπιαγωγός. Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη και σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Ρόδο. Έχω κάνει διάφορες δουλειές, όμως η δουλειά της παιδαγωγού είναι η μεγάλη μου αγάπη... Για 7 χρόνια ήμουν εκπαιδευτικός σε ένα υπέροχο σχολείο, στον ιδιωτικό τομέα, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Το δεύτερο σπίτι μου... το 98% των γνώσεών μου πάνω στο κομμάτι της εκπαίδευσης (και όχι μόνο) το έμαθα μέσα εκεί και είμαι ευγνώμων. Μαζί θα μπορούμε να ανταλλάσσουμε απόψεις σχετικά με την εκπαίδευση και όχι μόνο.. όσο μπορώ, βάσει της εμπειρίας μου, θα σας δίνω τα φώτα μου. Και μην ξεχνάτε ότι τα λάθη, οι αμφισβητήσεις και οι διαφωνίες έχουν εξελίξει τον άνθρωπο, αρκεί να υπάρχει σεβασμός στο διαφορετικό. Καλό μας ταξίδι!
15 μηνών μωράκι βρεφονηπιακός η νταντά ; Μήπως είναι μικρό ακόμα κ αισθάνεται ασφάλεια να είναι στον γνώριμο του χώρο ; Μήπως είναι ευαίσθητο ακόμα κ θα αρρωσταίνει πολύ ; Μήπως δεν είναι ακόμα στην ηλικία που έχει ανάγκη από κοινονικοποιηση ; Από την άλλη ποια γυναίκα να εμπιστευτείς εύκολα με το παιδί σου ; Είμαστε σε διλλημα για το τι είναι καλύτερο για το παιδί
Καλημέρα σας... Ως εκπαιδευτικός, προσωπικά, θα σας πω ότι είμαι υπέρ του παιδικού σταθμού μετά το 1,5 περίπου έτος που το παιδάκι μπορεί να επικοινωνήσει κατά κάποιο τρόπο τις ανάγκες του, τις ενοχλήσεις ή τις απολαύσεις του. Ο παιδικός σταθμός είναι το πιο υπέροχο μέσο κοινωνικοποίησης και αυτό δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά πλάσματα από την ώρα που γεννιόμαστε οπότε, ποτέ δεν είναι νωρίς για κοινωνικοποίηση ;) Σχετικά με τις αρρώστιες, αυτό είναι ένα κομμάτι που θα το περάσετε ούτως ή άλλως με την έναρξη του σχολείου σε οποιαδήποτε ηλικία και κατά τη γνώμη μου είναι προτιμότερο να πάρει αντισώματα τώρα που είναι ακόμα μικρούλη και μπορεί να λείψει εύκολα από την τάξη. Φυσικά, δεν είναι και δεδομένο ότι το παιδάκι σας θα αρρωσταίνει εύκολα. Αυτό θα το δείτε μόνο όταν ξεκινήσετε το σχολείο. Να είστε σίγουρη πως τα παιδάκια περνάνε πολύ όμορφα με τις δασκάλες και τους φίλους τους, παρά το γεγονός ότι πιθανότατα θα τα δείτε να κλαίνε κατά την ώρα του αποχαιρετισμού με τον γονέα. Αυτό ξεπερνιέται πολύ γρήγορα και δεν το λέω με καμία επιφύλαξη. Καλή συνέχεια και όλα θα έρθουν όπως πρέπει... :)
εαν το παιδι κλαιει και δεν θελει να φυγω τοτε τι κανω;;;μενω;;φευγω;;;τι;;
αν το παιδάκι σας κλαίει τόσο πολύ, πρέπει να κάνετε την απόπειρα να φύγετε.. είναι δύσκολο αυτό για μια μαμά, αλλά είναι η στιγμή που δοκιμάζει αυτό το όριο.. αν σας δει εκεί, δε θα μπει ποτέ στη διαδικασία να αισθανθεί άνετα με το περιβάλλον! ( 1000 συγγνώμη για την τόσο μεγάλη καθυστέρηση απάντησης.. δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν είχα δει το σχόλιό σας! ελπίζω να βοηθήσει γενικά!)