Θεωρώ πως όλοι μας έχουμε βιώσει την αποτυχία αποτελέσματος της φράσης «Σταμάτα να κλαις» όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα παιδάκι που για κάποιο λόγο που το απασχολεί, κλαίει.
Είναι σαν τη γνωστή ατυχή ατάκα που κυκλοφορεί στους ενήλικες:
-Έλα, εντάξει… Μη στεναχωριέσαι.
– Α. Οκ. Δεν το είχα σκεφτεί. Τώρα δε στεναχωριέμαι!!!
Φυσικά λοιπόν, ένα παιδάκι που κλαίει δεν καλύπτεται με το «σταμάτα να κλαις». Γιατί να σταματήσει; Ποιος ο λόγος; Ποιο το νόημα της «ξερής» αυτής φράσης; Εκείνη τη στιγμή, το μόνο που χρειάζεται είναι παρηγοριά και κατανόηση, όσο κι αν για εμάς τους ενήλικες ο λόγος του κλάματος είναι ασήμαντος. Το παιδί την ώρα που κλαίει, εκφράζει μια ανησυχία, ένα συναίσθημα κι έναν πόνο που πρέπει να αντιμετωπιστεί με την πλήρη σοβαρότητα.
Ψάχνοντας, λοιπόν, διάφορα στο διαδίκτυο, «έπεσα» πάνω σε μία εικόνα που, κατά τη γνώμη μου, δε θα μπορούσε να αποτυπώσει καλύτερα και πιο απλά τις φράσεις που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αντί του «σταμάτα να κλαις» και είναι οι εξής:
1. Δεν είναι κακό να είσαι στεναχωρημένος/η. ( η μετάφραση του «It’s ok to be sad» και το λέμε και στα ελληνικά… «Είναι εντάξει να είσαι στεναχωρημένος/η». Δηλαδή, «το αποδέχομαι και δε σε κρίνω γι’ αυτό.)
2. Φαντάζομαι, ότι αυτό πρέπει να είναι πολύ δύσκολο για ΄σένα.
3. Είμαι εδώ για ‘σένα.
4. Μίλα μου γι’ αυτό.
5. Σε ακούω.
6. Αυτό πρέπει να ήταν πολύ τρομακτικό, λυπηρό κλπ.
7. Θα σε βοηθήσω να το αντιμετωπίσεις.
8. Είμαι όλη αυτιά.
9. Άκουσα ότι χρειάζεσαι το χώρο σου. Θέλω να είμαι εδώ για ‘σένα . Να ξέρεις ότι θα βρίσκομαι κάπου κοντά, έτσι ώστε να μπορέσεις να με βρεις όταν θα νιώσεις έτοιμος/η.
10. Καταλαβαίνω πως νιώθεις αδικία.
Απλές φρασούλες που όμως κρύβουν μεγάλο νόημα και τα παιδιά δεν αισθάνονται μόνα. Νιώθουν σημαντικά και άξια προσοχής.
Ο τρόπος και οι λέξεις μπορούν να αλλάξουν πολλές καταστάσεις για όλους μας!!
Με εκτίμηση,
Νεκταρία
Είμαι η Νεκταρία Γεροβασιλείου και είμαι νηπιαγωγός. Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη και σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Ρόδο. Έχω κάνει διάφορες δουλειές, όμως η δουλειά της παιδαγωγού είναι η μεγάλη μου αγάπη... Για 7 χρόνια ήμουν εκπαιδευτικός σε ένα υπέροχο σχολείο, στον ιδιωτικό τομέα, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Το δεύτερο σπίτι μου... το 98% των γνώσεών μου πάνω στο κομμάτι της εκπαίδευσης (και όχι μόνο) το έμαθα μέσα εκεί και είμαι ευγνώμων. Μαζί θα μπορούμε να ανταλλάσσουμε απόψεις σχετικά με την εκπαίδευση και όχι μόνο.. όσο μπορώ, βάσει της εμπειρίας μου, θα σας δίνω τα φώτα μου. Και μην ξεχνάτε ότι τα λάθη, οι αμφισβητήσεις και οι διαφωνίες έχουν εξελίξει τον άνθρωπο, αρκεί να υπάρχει σεβασμός στο διαφορετικό. Καλό μας ταξίδι!
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο