Έγινα και εγώ μια… σούπερ μαμά!
Γεια σας φιλες μανούλες! Έγινα και εγώ μανούλα, έχω έναν κούκλο (όπως όλες μας) γιο, 3 μηνών! Κάθε μέρα που περνάει σκέφτομαι «Πως ζούσα χωρίς αυτόν; Που ήταν τόσο καιρό;» Οκ, οκ, ας μην είμαι υπερβολική! Είμαι μόλις 22 ετών και ποτέ δεν χτύπησε το καμπανάκι (δεν πρόλαβε το καημένο), αλλά πραγματικά μπήκε σαν θαύμα στην ζωή μου και δεν μου λείπουν καθόλου τα πράγματα που θα μπορούσα να κάνω χωρίς αυτόν!
Και τωρα ας θέσω την πραγματική μου απορία! Έχει νιώσει καμία πως είναι σούπερ μαμά; Πως μπορεί να τα καταφέρει όλα μόνη της; Έχει νιώσει καμία πως το μωρό που περιγράφουν κάποιες ως τοοοσο δύσκολη υπόθεση τελικά είναι παιχνιδάκι; Εχω έναν άντρα που δεν με βοηθάει σε τίποτα! Τις αντρικές δουλειές τις έχω αναλάβει μόνη μου (ότι χαλάει στο σπίτι, ότι θέλει κλάδεμα/κούρεμα κτλ ). Είναι μαθημένος να πληρώνει μαστόρους για τα πιο απλά πράγματα ακόμη και για το σφίξιμο μιας βίδας! Στο παιδικό 3 μέρες για 3 ράφια και εκτός αυτού πολύ τσαπατσουλης ρε παιδί μου, όλα πεταμένα από εδώ και από εκεί! Βλέπετε, η πεθερα μου είχε γυναίκα να τους καθαρίζει και έτσι δεν υπήρχε η απαραίτητη πειθαρχία σε αυτόν τον τομέα! Και πάλι όμως δεν με παιρνει από κάτω!
Κάθε μέρα συμμαζεύω, μαγειρεύω, ταΐζω το μωράκι μου, κάνουμε βολτούλα, του κάνω μπανάκι και εκτελώ τα συζυγικά μου καθήκοντα τα βραδιά (23 χρόνων ο ατιμος, βράζει το αίμα του). Έτσι μετά από μια μεγάλη ημέρα, βλέπω τον άγγελο μου να κοιμάται ήρεμα και να μυρίζει από την κρεμούλα που του έριξα την πλατουλα, το σπίτι μου καθαρό, τον άντρα μου δίπλα μου και αναρωτιέμαι… μήπως επιτελους ανήκω και εγώ στις σούπερ μαμάδες, όπως όλες εσείς εκεί έξω ;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!
Εγω διαβαζω οτι εσεις δεν δουλευετε, ενω ο αντρας σας ναι. Γιατι θα επρεπε να κανει και αλλες δουλιες; Τι θα πει αντρικες δουλιες, τι ανοητη παρατηρηση, απο ποτε οι επιδιορθωσεις , το κλαδεμα και το " κουρεμα" ( τι κουρευετε στο σπιτι;) εγιναν αντρικες δουλιες; Δεν καταλαβαινω γιατι οι σχολιαστριες χαρακτηριζουν τον αντρα σας ( που μπηκε απο μικρος στα βασανα της συντηρησης μιας οικογενειας) αχρηστο. Δηλαδη αν δουλευει ολη μερα, επρεπε και να ασχολειται με το να περναει ραφια, ή να καρφωνει, γιατι αυτες ειναι κατα τη γνωμη σας αντρικες δουλειες; Κι αν ηταν π.χ. χειρουργος ή μουσικος, κι επρεπε να προσεχει τα χερια του, επρεπε να κανει αυτες τις δουλιες, που κατα τα αλλα δν απαιτουν ουτε δυναημη ουτε τιποτα, γιατι εσεις τις θεωρειτε αντρικες; Και σεις ειστε σουπερ μαμα γιατι ασχολειστε με το σπιτι και με ενα μωρο; Σιγα τα λαχανα! Βγητε εξω απο το σπιτι να δειτε τι θα πει δουλευω ολη μερα, και τοτς θα διαπιστωσετε οτι υπαρχουν αλλες γυναικες που τους αξιζει αυτος ο χαρακτηρισμος.
Αγαπητή Cate. Διάβασα το σχόλιο σας με μεγάλο ενδιαφέρον! Για αυτό θα σας πω και την άλλη πλευρά. Επειδή είμαι μανούλα που έχω κάτσει κ σπίτι με το μωρό και εχω πάει στη δουλειά όλη μερα, το να μεγαλώνεις ένα μωρό αποκλειστικά και να είσαι στο σπίτι με όλες τις ευθύνες είναι η πιο δύσκολη δουλειά! Στον εργασιακό μου χώρο ένα καφέ και 2 κουβέντες όλη μετά προλάβαινα να τον πιω και να τις πω... Στο σπίτι ούτε λόγος! Πότε μην υποτιμάτε μια μαμά που κάθεται στο σπίτι, είναι πολύ δύσκολο '' επάγγελμα '' και σωματικά και ψυχικα... Επίσης όταν ένας άντρας κάνει οικογένεια οφείλει να προσφέρει και στο σπίτι του όσο και αν σας φέρεται παράλογο! Αλλιώς ας καθόταν ελεύθερος με τη δουλίτσα του και τον ελεύθερο του χρόνο! Έλεος με αυτήν την καραμέλα της δουλειάς! Μια μαμά εργαζόμενη δεν σταματάει ποτέ ούτε στη δουλειά ούτε στο σπίτι. Ο άντρας τι διαφορά έχει δηλαδή; και ναι υπάρχουν η σούπερ μαμάδες που τα αφήνουν όλα πίσω για να φροντίζουν τα πάντα. Και αξίζουν και το σεβασμό και τον θαυμασμό!
Εσύ που προφανώς δουλεύεις όλη μέρα..Ποιος σου κάνει τις δουλειές του σπιτιού σου;
Εγώ πάλι δεν μπορώ να καταλάβω την χαρά σου την τόση, όταν έχεις έναν τέτοιο άχρηστο άντρα. Νιώθεις περήφανη που τα καταφέρνεις μόνη σου, αλλά στην πορεία η απάθεια του άντρα σου θα σου φέρει προβλήματα. Να το θυμάσαι, είναι πολύ νωρίς και αν συνεχίσει έτσι, με τα χρόνια θα κουραστείς πολύ και τα βράδια ούτε τα..... συζυγικά σου καθήκοντα δεν θα μπορείς να φέρεις εις πέρας. Ή τον βάζεις στη θέση του ή η τωρινή χαρά σου θα γίνει μέγγενη αργότερα. Από ότι βλέπω ο κύριος μόνο με τα συζυγικά καθήκοντα ασχολείται. Κάτι προσωπικό που απορώ γιατί το ανέφερες. Αλλά βέβαια, αν ξύνεται όλη τη μέρα και έχει το κορόιδο να φέρνει βόλτα όλο το σπίτι και το μωρό, είναι ξεκούραστος και αντέχει.
Μπράβο και πολλά, θερμά συγχαρητήρια και από μένα!!!! Κι εγώ δε βλέπω καμία υπερηφάνεια και έπαρση.Απλά είσαι πολύ ενθουσιασμένη,χαρούμενη και γεμάτη ενέργεια και χαρά, για την όμορφη και πολύ επιτυχημένη οικογένεια,που έχετε φτιάξει,αν και είστε και οι δύο τόσο νέοι. Μπορεί, σιγά σιγά, με τον καιρό, να μάθει και ο άντρας σου να προσφέρει σε λίγα πράγματα και να γίνει λίγο λιγότερο ακατάστατος. Βέβαια, με την πείρα των 31 χρόνων μου, θα σου πω ότι αυτά τα πράγματα είναι στον άνθρωπο. Ούτε η πειθαρχεία,που δεν τον έμαθε η πεθερά σου φταίει ούτε η γυναίκα,που είχαν,για να τους βοηθάει. Απλά,κάποια χέρια πιάνουν και κάποια όχι. Κάποιοι άνθρωποι έχουν έμφυτη την τάξη,την καθαριότητα και το μεράκι στο σπίτι τους και κάποιοι άλλοι όχι. Για τα συζυγικά καθήκοντα,είναι και για σένα το καλύτερο,που το κάνετε. Έχεις καλύτερη διάθεση και πιο πολύ κέφι και περισσότερη ενέργεια, και για άλλα πράγματα μετά. Να χαίρεσαι την όμορφη και σημαντική οικογένειά σου και με ένα δεύτερο μωράκι,τώρα που είστε ακόμα τόσο νέοι.... Πολλά πολλά φιλάκια, γλυκύτατη και σούπερ μαμά!!!!
Δουλεύεις. Τι δεν κατάλαβες? Σηκώνεσαι το πρωί πας στη δουλειά σου, γυρνάς το μεσημέρι προς απόγευμα και μετά ασχολείσαι με παιδιά κ σπίτι. Κ φυσικά κουράζεσαι. Περίεργο είναι? Επειδή γκρινιάζεις γιατί κουράζεσαι δε σημαίνει ότι είσαι δυστυχισμένος. Απλά άνθρωπος είσαι κ όχι ρομπότ.
Μόνο που η δική σου γκρίνια περνάει ακόμα και στον γραπτό σου λόγο. Τα σχόλιά σου δεν έχουν καμιά σχέση με το ύφος και το νόημα του κειμένου. Σε ένα κείμενο γεμάτο θετική ενέργεια και αγάπη με μια μικρομαμά που δηλώνει ευτυχισμένη με το μωράκι της, εσύ απαντάς με μια κακία. Οκ, μάλλον δεν δουλεύει η κοπέλα, ε και; Εχω μείνει εκτός δουλειάς τους πρώτους 6 μήνες του παιδιού μου, και πίστεψέ με δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Ανυπομονούσα να πάω δουλειά για να ξεφεύγω από το σπίτι και, τελικά, όταν πήγα ήταν σαν μου έβαζες φτερά στα πόδια. Οκ, κουραζόμουν, αλλά όχι περισσότερο απ' ό,τι όταν δεν δούλευα και είχα το μωρό+ όλα του σπιτιού και να συμπληρώσω ότι θήλαζα και αποκλειστικά. Πρέπει να αποδεχτείς λοιπόν, ότι υπάρχουν και ευτυχισμένοι άνθρωποι σε αυτήν τη ζωή, να χαίρεσαι με τη χαρά τους, να εμπνέεσαι και στην τελική να προσπαθείς να σκέφτεσαι θετικά που και που όχι να ψάχνεις να βρεις τρόπο να πετάξεις την κακία σου.
Το ύφος του κειμένου βγάζει έπαρση κ αλαζονεία. Σούπερ μαμά δεν είμαι κ ούτε θέλω να γίνω
Κρίμα που δεν αισθάνεσαι έτσι ! Κάθε μαμά ότι ασχολίες και να έχει από την στιγμή που μεγαλώνει παιδί είναι μια σούπερ μαμά και αυτή είναι η πιο κουραστική και δύσκολη δουλειά. Καλό θα είναι αντί να κατακρίνεις να δεις τ φταίει στην ψυχολογία σου και βγάζεις τέτοια χολή . Είμαστε εδώ για να στηρίζουμε η μια την άλλη !
Καμιά αλαζονεία, αγαπητή Ελεάννα. Αν σε αυτό το κείμενο διαπιστώνεις αλαζονεία, πρέπει να το ψάξεις λίγο παραπάνω το θέμα και το λέω από ενδιαφέρον. Όλοι μας ζούμε δύσκολες καταστάσεις κατά τις οποίες και θα γκρινιάξουμε και θα κάνουμε αρνητικές σκέψεις και θα απελπιστούμε. Αλλά ένα κοριτσάκι 23 χρονών, μες στον ενθουσιασμό και την ορμητικότητα της ηλικίας που διαχειρίζεται με τόσο θετικό τρόπο τη μητρότητα, σίγουρα είναι μια καλή μαμά και- γιατί όχι- σούπερ μαμά. Δεν νομίζω ότι το λέει με έπαρση, αλλά με αξιοζήλευτο ενθουσιασμό.
Είναι σαφές ότι δε δουλεύεις. Υπάρχουν κ μαμάδες πού δουλεύουν ξέρεις και το κάνουν όχι μόνο για βιοποριστικους λόγους άλλα επειδή τους αρέσει η δουλειά τους.
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς Ελεάννα με το "δεν δουλεύεις";Μας δουλεύεις; Συχαρητήρια, δεν τα καταφέρνουμε όλες τόσο καλά (όντως), και κυρίως δεν τα καταφέρνουμε να μην γκρινιάζουμε για το πόσα πολλά κάνουμε. Συγχαρητήρια, όχι τόσο για τις αντοχές σου, αφού άλλωστε είσαι και τόσο νέα, αλλά για την απλόχερη αγάπη που δίνεις στην οικογένειά σου, έμπρακτα, χωρίς να μετράς και να ζυγίζεις αν και ο άλλος κουράζεται ακριβώς όσο και εσύ. Το κείμενό σου αποπνέει αληθινή αγάπη πάνω απ΄όλα!
Κοριτσάκι μου, τα νιάτα!!! Άλλο πράγμα... έχεις κουράγιο για όλα και αστείρευτες αντοχές! Να είστε πάντα ευτυχισμένοι εύχομαι!