Έγινα και εγώ μια… σούπερ μαμά!
Γεια σας φιλες μανούλες! Έγινα και εγώ μανούλα, έχω έναν κούκλο (όπως όλες μας) γιο, 3 μηνών! Κάθε μέρα που περνάει σκέφτομαι «Πως ζούσα χωρίς αυτόν; Που ήταν τόσο καιρό;» Οκ, οκ, ας μην είμαι υπερβολική! Είμαι μόλις 22 ετών και ποτέ δεν χτύπησε το καμπανάκι (δεν πρόλαβε το καημένο), αλλά πραγματικά μπήκε σαν θαύμα στην ζωή μου και δεν μου λείπουν καθόλου τα πράγματα που θα μπορούσα να κάνω χωρίς αυτόν!
Και τωρα ας θέσω την πραγματική μου απορία! Έχει νιώσει καμία πως είναι σούπερ μαμά; Πως μπορεί να τα καταφέρει όλα μόνη της; Έχει νιώσει καμία πως το μωρό που περιγράφουν κάποιες ως τοοοσο δύσκολη υπόθεση τελικά είναι παιχνιδάκι; Εχω έναν άντρα που δεν με βοηθάει σε τίποτα! Τις αντρικές δουλειές τις έχω αναλάβει μόνη μου (ότι χαλάει στο σπίτι, ότι θέλει κλάδεμα/κούρεμα κτλ ). Είναι μαθημένος να πληρώνει μαστόρους για τα πιο απλά πράγματα ακόμη και για το σφίξιμο μιας βίδας! Στο παιδικό 3 μέρες για 3 ράφια και εκτός αυτού πολύ τσαπατσουλης ρε παιδί μου, όλα πεταμένα από εδώ και από εκεί! Βλέπετε, η πεθερα μου είχε γυναίκα να τους καθαρίζει και έτσι δεν υπήρχε η απαραίτητη πειθαρχία σε αυτόν τον τομέα! Και πάλι όμως δεν με παιρνει από κάτω!
Κάθε μέρα συμμαζεύω, μαγειρεύω, ταΐζω το μωράκι μου, κάνουμε βολτούλα, του κάνω μπανάκι και εκτελώ τα συζυγικά μου καθήκοντα τα βραδιά (23 χρόνων ο ατιμος, βράζει το αίμα του). Έτσι μετά από μια μεγάλη ημέρα, βλέπω τον άγγελο μου να κοιμάται ήρεμα και να μυρίζει από την κρεμούλα που του έριξα την πλατουλα, το σπίτι μου καθαρό, τον άντρα μου δίπλα μου και αναρωτιέμαι… μήπως επιτελους ανήκω και εγώ στις σούπερ μαμάδες, όπως όλες εσείς εκεί έξω ;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!
Εγω διαβαζω οτι εσεις δεν δουλευετε, ενω ο αντρας σας ναι. Γιατι θα επρεπε να κανει και αλλες δουλιες; Τι θα πει αντρικες δουλιες, τι ανοητη παρατηρηση, απο ποτε οι επιδιορθωσεις , το κλαδεμα και το " κουρεμα" ( τι κουρευετε στο σπιτι;) εγιναν αντρικες δουλιες; Δεν καταλαβαινω γιατι οι σχολιαστριες χαρακτηριζουν τον αντρα σας ( που μπηκε απο μικρος στα βασανα της συντηρησης μιας οικογενειας) αχρηστο. Δηλαδη αν δουλευει ολη μερα, επρεπε και να ασχολειται με το να περναει ραφια, ή να καρφωνει, γιατι αυτες ειναι κατα τη γνωμη σας αντρικες δουλειες; Κι αν ηταν π.χ. χειρουργος ή μουσικος, κι επρεπε να προσεχει τα χερια του, επρεπε να κανει αυτες τις δουλιες, που κατα τα αλλα δν απαιτουν ουτε δυναημη ουτε τιποτα, γιατι εσεις τις θεωρειτε αντρικες; Και σεις ειστε σουπερ μαμα γιατι ασχολειστε με το σπιτι και με ενα μωρο; Σιγα τα λαχανα! Βγητε εξω απο το σπιτι να δειτε τι θα πει δουλευω ολη μερα, και τοτς θα διαπιστωσετε οτι υπαρχουν αλλες γυναικες που τους αξιζει αυτος ο χαρακτηρισμος.
Αγαπητή Cate. Διάβασα το σχόλιο σας με μεγάλο ενδιαφέρον! Για αυτό θα σας πω και την άλλη πλευρά. Επειδή είμαι μανούλα που έχω κάτσει κ σπίτι με το μωρό και εχω πάει στη δουλειά όλη μερα, το να μεγαλώνεις ένα μωρό αποκλειστικά και να είσαι στο σπίτι με όλες τις ευθύνες είναι η πιο δύσκολη δουλειά! Στον εργασιακό μου χώρο ένα καφέ και 2 κουβέντες όλη μετά προλάβαινα να τον πιω και να τις πω... Στο σπίτι ούτε λόγος! Πότε μην υποτιμάτε μια μαμά που κάθεται στο σπίτι, είναι πολύ δύσκολο '' επάγγελμα '' και σωματικά και ψυχικα... Επίσης όταν ένας άντρας κάνει οικογένεια οφείλει να προσφέρει και στο σπίτι του όσο και αν σας φέρεται παράλογο! Αλλιώς ας καθόταν ελεύθερος με τη δουλίτσα του και τον ελεύθερο του χρόνο! Έλεος με αυτήν την καραμέλα της δουλειάς! Μια μαμά εργαζόμενη δεν σταματάει ποτέ ούτε στη δουλειά ούτε στο σπίτι. Ο άντρας τι διαφορά έχει δηλαδή; και ναι υπάρχουν η σούπερ μαμάδες που τα αφήνουν όλα πίσω για να φροντίζουν τα πάντα. Και αξίζουν και το σεβασμό και τον θαυμασμό!
Εσύ που προφανώς δουλεύεις όλη μέρα..Ποιος σου κάνει τις δουλειές του σπιτιού σου;